وَالطُّورِ (1)
Pasha Turin |
وَكِتَابٍ مَّسْطُورٍ (2)
Pasha Librin në rreshta të shkruar |
فِي رَقٍّ مَّنشُورٍ (3)
Në lëkurë të përpunuar |
وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ (4)
Pasha haremin përplot të banuar |
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ (5)
Pasha kulmin (qiellin) e ngritur |
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ (6)
Dhe pasha detin e mbushur |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ (7)
Dënimi i Zotit tënd, me siguri, do të ndodh |
مَّا لَهُ مِن دَافِعٍ (8)
Atë nuk e ndal dot kush |
يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا (9)
Atë ditë kur qielli të shqetësohet keq |
وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا (10)
Dhe malet të lëkunden nga vendi |
فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (11)
Atë ditë mjerë për gënjeshtarët |
الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12)
Të cilët janë zhytur (në gënjeshtra) e luajnë |
يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا (13)
Atë ditë kur me rrëmbim të hudhen në zjarr të xhehennemit |
هَٰذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (14)
“Ky është zjarri që nuk e keni besuar |
أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ (15)
Po a është kjo magji apo ju nuk shihni |
اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (16)
Digjuni në të, për ju është njëlloj, duruat apo nuk duruat. Po shpërbleheni për atë çka keni punuar” |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ (17)
Kurse të devotshmit do të jenë në xhenete, në lumturi |
فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (18)
Të kënaqur me atë që u ka dhënë Zoti i tyre. Ata Zoti i tyre do t’i ruajë nga vuajtjet në zjarr |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (19)
“Hani dhe pini, u bëftë mirë! Për atë që keni punuar!” |
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ (20)
Të mbështetur në kanape të rradhitura dhe do t’i martojmë me hyri symëdha |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ (21)
Ata të cilët kanë besuar dhe të cilët pasardhësit e vet i pasojnë në besim, edhe fëmijët e tyre do t’ua bashkangjesim, kurse veprat e tyre kurrgjë nuk ua zvogëlojmë çdo kush është përgjegjës për atë që e bënë vet |
وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ (22)
Do t’u afrojmë pemë e mish, sipas dëshirës së tyre |
يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ (23)
Aty njëri-tjetrin do ta shërbejnë me gota plot, pa fjalë të kota dhe pa mëkate |
۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ (24)
Do të sillen rreth tyre djelmosha si margaritarë të fshehur |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (25)
Do t’i qasen njëri-tjetrit, duke e pyetur |
قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ (26)
Dhe duke thënë: “Më herët kemi pasur frikë në familjen tonë |
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (27)
E All-llahu Na dhuroi mëshirë dhe na ruajti nga vuajtja në zjarr |
إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (28)
Ne i jemi falur edhe më parë, Ai është me të vërtetë bamirës dhe i mëshirshëm” |
فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ (29)
Prandaj, ti qortoi, sepse ti, me mëshirën e Zotit tënd, nuk je as magjistar as i marrë |
أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ (30)
Kurse ata thonë: “Ai është poet, të presim vdekjen (fundin e tij) |
قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (31)
Ti thuaj: “Pritni! Edhe unë me ju do të pres!” |
أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (32)
A u vjen ajo nga ëndërrat e tyre apo janë kokëfortë që e teprojnë |
أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ (33)
A thua ata të flasin: “E trillon!” Jo, por ata nuk besojnë |
فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (34)
Po le të sjellin një fjalim të ngjashëm si ai (Kur’ani), nëse flasin të vërtetën |
أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ (35)
A janë të krijuar par kurrgjë apo ata janë krijues |
أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ (36)
A thua ata i krijuan qiejt dhe tokën? Jo, por ata nuk janë të bindur |
أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ (37)
A mos e kanë ata pasurinë e Zotit tënd, apo mos janë ata vallë dirigjues |
أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38)
A mos kanë ata shkallë, me të cilat përgjojnë?! Le të sjellë ndonjë përgjues i tyre një argument të qartë |
أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ (39)
A për Atë (All-llahun) janë vajzat e për ju djemt |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ (40)
A mos kërkon ti prej tyre shpërblim dhe janë të rënduar me tatim |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (41)
A mos po disponojnë me të padukshmen dhe mos po shkruajnë |
أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ (42)
Apo dëshirojnë ndonjë kurthë? Por në kurthë do të zihen mua ta që nuk besojnë |
أَمْ لَهُمْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (43)
A kanë ata tjetër Zot veç All-llahut? Qoftë lartësuar All-llahu nga ata që ia bëjnë shok |
وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ (44)
Dhe sikur të shihnin se po bjen një copë qielli, do të thonin: “Re të dendura” |
فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ (45)
Prandaj lëshoi deri sa të ballafaqohen me Ditën kur do të shtangen |
يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (46)
Me ditën kur dredhitë e tyre aspak nuk do t’u bëjnë dobi dhe nuk do të ndihmohen |
وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (47)
Pa dyshim ata të cilët kanë bërë mizori, kanë dënim përveç atij (të kësaj bote), por shumcia sish nuk e dinë |
وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ (48)
Andaj duro e prit gjykimin e Zotit tënd, Ne të kemi parasysh dhe lavdëro e madhëro Zotin tënd kur të ngrihesh |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ (49)
Edhe natën. Por ta madhërosh edhe kur humbin yjtë |
