وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1)
Pasha të radhiturat që në radhë qëndrojnë |
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (2)
Edhe ato që me ngulm pengojnë |
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (3)
Edhe ato që Kur’an lexojnë |
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4)
Zoti juaj është, me të vërtetë, vetëm Një |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (5)
Zoti i qiejve dhe i tokës dhe i asaj që gjendet ndërmjet tyre, dhe Zoti i lindjeve |
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6)
Ne me të vërtetë e kemi stolisur qiellin më të afërt për ju me një qëndijes yjesh |
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ (7)
Duke e mbrojtur prej çfarëdo djalli prapshtan |
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ (8)
Nuk do t’i përgjojnë engjujt e bekuar dhe do të hidhen nga të gjitha anët |
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9)
Të përzënë, ata i pret dënim i pandërpreerë |
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10)
Përveç aij i cili rrëmben diçka dhe e përcjellë një yll i shkëlqyer |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ (11)
Pyeti ata, a është më rëndë t’i krijosh ata apo atë që e kemi krijuar ne? ata i krijuam nga një baltë ngjitëse |
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (12)
Dhe ti je mahnitur, kurse ata tallen |
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (13)
Dhe kur u drejtohet këshilla, ata nuk kujtohen |
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (14)
Edhe kur e shohin ndonjë argument, e nxisin njëri-tjetrin në përqeshje |
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (15)
Dhe thonë: “Kjo nuk është asgjë tjetër përveç magjie hapët” |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (16)
A kur të vdesim e të bëhemi eshtra e dhé, a përnjëmend ne do të ngjallemi |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (17)
A edhe të parët tanë të lashtë |
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ (18)
Thuaj: “Po, dhe ju do të jeni të nënçmuar!” |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ (19)
Ai do të jetë vetëm një zë trishtues, e ata do të përgjojnë |
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (20)
dhe do të thonë: “Të mjerët ne, kjo është ditë e gjykimit!” |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (21)
Kjo është dita e ekzekutimit të cilën ju e keni përgënjeshtruar |
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22)
Mblidhni ata të cilët kanë bërë krime edhe ata që u janë bashkuar, edhe ata të cilët i adhuronin |
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (23)
Në vend të All-llahut, dhe drejtoni rrugës së xhehennnnnemit |
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ (24)
Por ndalni se ata, me siguri, do të merren në pyetje |
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25)
Ç’keni që nuk ndihmoheni |
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26)
Sepse ata sot janë dorëzuar krejtësisht |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27)
Dhe do të fillojnë t’i thonë njëri-tjetrit |
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28)
“Ju na mashtruat”; Na erdhët nga e djathta |
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29)
“Jo, por ju – do të përgjigjen ata – nuk ishit besimtarë |
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30)
Se ne nuk kemi pasur kurrfarë pushteti mbi ju, por ju keni qenë një popull i shfrenuar |
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31)
Dhe kundër nesh u realizua fjala e Zotit tonë. Ne, njëmend, do ta shijojmë |
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32)
Ju kemi ftuar në mashtrim, sepse edhe vetë kemi qenë të humbur” |
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33)
Dhe ata atë ditë do të jenë së bashku në mundim |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34)
Sepse Ne ashtu veprojmë me mëkatarët |
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35)
Kur iu tha atyre se nuk ka tjetër Zot përveç All-llahut, ata bënin arrogancë |
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ (36)
Dhe thonin: “A t’i lëmë ne zotërat tonë për një poet të marrë” |
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37)
Por jo, ai u sjell të vërtetën dhe vërteton të dërguarit e tjerë |
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38)
E ju, me siguri, do të shijoni vuajtje të dhimbshme |
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (39)
dhe nuk do të shpërbleheni, përpos siç keni punuar |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40)
Kurse robërit e sinqertë të All-llahut |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ (41)
Ata do të kenë furnizim të veçantë |
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ (42)
Pemë të ndryshme, do të jenë të nderuar |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43)
Në xhenete të mrekullueshme |
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (44)
Në shtretër njëri përball tjetrit |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ (45)
Do të shërbehen me një gotë që nuk shterret kurrë |
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ (46)
Të bardhë dhe të shishëm për ata që e pinë |
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ (47)
Prej saj nuk dhemb kryet dhe nga ajo as mendja nuk të humb |
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48)
E pranë tyre symëdhatë e reja, me shikime të përulura |
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ (49)
Si vezë të mbuluara |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50)
Dhe do t’i qasen njëri-tjetrit duke biseduar |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51)
Njëri prej tyre i thotë: “Kam pasur një shok |
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52)
I cili thoshte: A edhe ti je prej atyre që besojnë |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53)
Se, pasi të vdsim e të bëhemi eshtra e pluhur do të japim llogari!” |
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ (54)
“A doni të shihni?” |
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55)
Dhe ai do të shikojë, do të shohë atë në mes të xhehennemit |
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ (56)
“Pasha All-llahun” – do të thotë, - “përpak desh më shkatërrove” |
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57)
Po të mos ishte mëshira e Zotit tim, tani edhe unë do të isha aty |
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58)
Ne më nuk do të vdesim, apo jo |
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59)
Përveç vdekjes tonë të parë dhe s’do të dënohemi më |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60)
Kjo do të jetë, me siguri, sukses i madh |
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61)
për diçka si kjo le të punojnë punëtorët |
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62)
A është ky vend më i mirë apo druri zekkum |
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ (63)
ne atë ua kemi bërë për dënim mosbesimtarëve |
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64)
Ai është një dru që do të dalë e rritet nga fundi i xhehennemit |
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65)
Fruti i tij është si koka djajsh |
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66)
Ata prej tij do të ushqehen dhe me të do t’i mbushin barqet |
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ (67)
E pastaj ai do të përzihet me ujë të nxehtë |
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68)
Pastaj, me siguri, përsëri do të kthehen në xhehenem |
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69)
Ata i gjetën prindërit e tyrenë mashtrim |
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70)
Prandaj edhe ata shkelën gjurmëve të tyre |
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71)
Por edhe përpara tyre shumica e popujve të lashtë kanë qenë të humbur |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ (72)
Edhe pse ne u kemi dërguar atyre qortues |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73)
Prandaj shih si e pësuan ata të cilëve u është tërhequr vërejtja |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74)
Me përjashtim të robërve të sinqertë të All-llahut |
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75)
Por kur na thirri Nuhi, Ne iu përgjegjë |
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76)
Atë dhe familjën e tij e shpëtuam prej një mundimi të rëndë |
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ (77)
Dhe pasardhësit e tiji lamë të jetojnë |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (78)
Edhe kujtimin për të ua lamë breznive të ardhshme |
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ (79)
Paqa qoftë mbi Nuhin, në të tëra botërat |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (80)
Ja, kështu Ne i shpërblejmë bëmirësat |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (81)
Ai ishte nga robërit tanë besimtarë |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (82)
E pastaj të tjerët i përmbytëm |
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ (83)
I drejtimit të tij ishte edhe Ibrahimi |
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (84)
Kur i erdh Zotit të vet me zemër të shëndoshë |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ (85)
Kur i tha babës së vet dhe popullit të vet: “Çka adhuroni |
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ (86)
A në vend të All-llahut doni zotër të rrejshëm |
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (87)
E ç’mendoni për Zotin e përbotshëm?” |
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ (88)
U lëshoi një shikim yjeve |
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ (89)
Dhe tha: “Unë jam i sëmurë” |
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ (90)
Dhe ata iu larguan duke ikur |
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (91)
Kurse ai iu qas fshehtazi zotërave të tyre dhe tha: “A nuk po hani ju |
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ (92)
Ç’është me ju që nuk flisni?” |
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ (93)
Dhe, si kalimthi, iu qas me një të rënë me të djathtën |
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94)
Dhe ata (populli) ia behën me të shpejtë |
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ (95)
“Apo i adhuroni ata që i gdhendni vetë, - i pyeti |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96)
E All-llahu u krijon juve dhe atë çka bëni ju” |
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (97)
“Përgatitne, - thanë, - një turrë dru dhe hudhne në zjarr!” |
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ (98)
Dhe deshtën ta dënojnë, por ne i bëmë ata më të poshtëruarit |
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ (99)
“Po shkoj, - tha, - atje te Zoti im. Do të më udhëzojë |
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ (100)
O Zot, më dhuro (pasardhës) prej të mirëve!” |
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ (101)
Dh ne e gëzuam me një djalosh të mirë |
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ (102)
Dhe kur ai u rrit aq sa filloi të eci me të në punë (Ibrahimi) i tha: “O biri im, kam parë në ëndërr se duhet të të therë! Pa shiko ç’mendon ti?” “O im at – i tha ai – ti vepro ashtu si të urdhërohet. Do të jem, në dashtë All-llahu, prej durimtarëve” |
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ (103)
Dhe kur ata të dy u dorëzuan edhe e shtriu atë me fytyrë për toke |
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ (104)
Ne e thirrëm: “O Ibrahim |
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (105)
Ti e realizove ëndrën. Ne kështu i shpërblejmë ata që bëjnë vepra të mira |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ (106)
Ajo ishte, njëmend, sprovë e vërtetë, e qartë” |
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (107)
Dhe e këmbyem me një kurban të madh |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (108)
Kurse kujtimin e tij ua lam breznive të mëvonshme |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (109)
Shpëtimi qoftë me Ibrahimin |
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (110)
Ja, kështu ne i shpërblyem bëmirësat |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (111)
Dhe ai me të vërtetë ishte rob yni besimtar |
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ (112)
Dhe e gëzuam me Is-hakun, si lajmëtar nga të mirët |
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ (113)
Dhe e bekuam atë edhe Is-hakun, kurse ndër pasardhësit e atyre të dyve ka bamirës, por edhekeqbërës haptazi kundër vetes |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (114)
Ne e shpërblyem mirë Musanë dhe Harunin |
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115)
Edhe ata të dy, edhe popujt e tyre, i shpëtuam nga një mundim i madh |
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (116)
Dhe u ndihmuam, andaj edhe ata ngadhnjyen |
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ (117)
Dhe të dyve u dhamë Librin e qartë |
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (118)
Dhe të dy i drejtuam në rrugë të drejtë |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ (119)
dhe kujtimin e të dyve ua ruajtëm breznive të ardhshme |
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (120)
Qofshin shpëtuar Musa dhe Haruni |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121)
Ja, ne, me të vërtetë, kështu i shpërblejmë bëmirësit |
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122)
Ata dy njëmend ishin nga robërit tanë besimtarë |
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (123)
Edhe Iljasi është, pa dyshim, nga profetët |
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Kur i tha popullit të vet: “A nuk frikësoheni |
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ (125)
A Ba’lën e adhuroni, e krijuesin më të mirë e leni pas shpine |
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (126)
All-llahun, Zotin tuaj dhe Zotin e të parëve të lashtë” |
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127)
Ata e përgënjeshtruan prandaj, me siguri, do të prezentojnë (në dënim) |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128)
Përveç atyre robërve besnikë të All-llahut |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129)
Dhe ia ruajtëm kumtimin në breznitë e mëvonshme |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130)
pastë shpëtim Iljasi |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131)
Ja, ne kështu i shpërblejmë bamirësit |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132)
Edhe ai është, me siguri, nga robërit tanë besimtarë |
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133)
Edhe Luti është, pa mëdyshje, prej profetëve |
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134)
Prandaj ne atë dhe tërë familjen e tij e shpëtuam |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135)
Përveç gruas, që mbet me të dënuarit |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136)
Kurse të tjerët i shfarosëm |
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ (137)
Dhe ju me siguri në agim kaloni kah ata |
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138)
Edhe kur bie muzgu. A nuk do të mblidhni mendjen |
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139)
Edhe Junusi është, me siguri, profet |
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140)
Kur iku me një lundr të mbushur plot |
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141)
Tërhoqi shortin dhe shorti i ra atij |
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142)
Dhe e gëlltiti peshku, sepse ai e meritonte këtë |
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143)
Dhe sikur ai të mos ishte prej atyre që e lartësonte (All-llahun) |
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144)
Do të mbetej me siguri në barkun e tij deri në ditën kur do të ringjallen |
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145)
Por Ne e nxorrëm në një vend të shkretë, ndërsa ai ishte i sëmurë |
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ (146)
Dhe mbi të mbëltuam një lozë kungulli |
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147)
Dhe atë e dërguam për njëqind mijë e më tepër njerëz |
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148)
Dhe ata i besuan, ndërsa Ne ata i kënaqëm deri në një afat të caktuar |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149)
Por ti pyeti! “A për Zotin tënd janë vajzat – e për ata – djemtë” |
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150)
Apo janë dëshmitarë se engjujt i kemi krijuar femra?” |
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151)
Ja, veni re se ç’thonë ata me shpifjet e tyre |
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152)
“All-llahu ka lind” dhe ata janë, pa fije dyshimi rrenacak |
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153)
Vallë, a vajzat i ka zgjedhur në vend të djemve |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154)
Ç’është me ju, si gjykoni |
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155)
A nuk mendoni |
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ (156)
Apo keni ndonjë argument të qartë |
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (157)
silleni librin tuaj, nëse flisni të vërtetën |
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158)
Marrin e vejnë lidhje familjare ndërmjet Atij dhe engjujve, porse exhinët e dinë kaherë se ata do të hudhen në zjarr |
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159)
Qoftë lartësuar All-llahu mbi atë që i përshkruajnë |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160)
Prveç robërve të sinqertë të All-llahut |
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161)
As ju e as ata, të cilët i adhuroni |
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162)
Nuk mund të shtini askë kundër Atij |
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163)
Përveç atij i cili edhe ashtu është për një zjarr |
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ (164)
Nuk është askush prej nesh që nuk e ka vendin e caktuar |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165)
Ne gjithsesi jemi të radhitur |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166)
Dhe ne jemi ata që lavdërojmë |
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ (167)
Edhe në qoftë se ata thonë |
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ (168)
“Sikur të kishim një libër si ata të mëparmit |
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169)
M siguri do të ishim robër besnikë të All-llahut!” |
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170)
Papëseprapë e mohuan, por kanë për ta ditur |
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171)
Por fjalët tona, tani më u janë thënë robërve tanë të dërguarve |
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ (172)
Ata me të vërtetë do të jenë të ndihmuar |
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173)
Edhe ushtria jonë me siguri do të ngadhnjejë |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174)
Prandaj për një kohë largohu prej tyre |
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175)
Dhe mundësojau të shohin e ata do të shikojnë |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176)
A thua ata ta shpejtojnë dënimin tonë |
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ (177)
E kur t’u afrohet, ditë e zezë ka për të krisur për ata që kanë qenë të thirrur |
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178)
Prandaj, largohu prej tyre për një kohë |
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179)
Dhe mundësojau, e ata do të shohin |
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180)
I lartësuar është Zoti yt, Zoti i madhështisë prej asaj që i përshkruajnë ata |
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181)
Shpëtimi qoftë mbi të dërguarit |
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182)
Kurse falënderimi është për All-llahun, Zoti i të gjitha botërave |
