سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (1)
Waxaa xurmo oo dhan iska leh oo hufan Kan ka guureysiiyey addoonkiisa (Nabi Muxammad) goor habeen ah Masjidka Xaramka xagga Masjidka shishe2, ee aan barakaynay hareerahiisa, si aan wax uga tusno Calaamooyinkayaga. Hubaal, Waa wax kasta Maqlaha, wax kasta Arkaha ah |
وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِن دُونِي وَكِيلًا (2)
Oo Waxaan siinnay Muuse Kitaabka oo aan uga dhignay hanuun Ilmaha Isaa’iil (Annagoo leh): Ha ka dhigannina cidaan Aniga aheyn wakiil aad tala saarataan |
ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا (3)
Ubadka kuwa aan la qaadnayow Nuux! Hubaal wuxuu ahaa addoon aad u mahad naqid badan |
وَقَضَيْنَا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا (4)
Oo Waxaan ugu dhignay arrin go’an oo la yaqaan Ilmaha Israa!iil Kitaabka4 gudahi: hubaal Waxaad fasahaadin doontaan arlada labo jeer oo isku kibrin doontaan iskibrin aad u weyn |
فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ ۚ وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا (5)
Ee markii uu wacadka labada kan hore yimid5, waxaan idinku soo dirnay addoomo aan leennahay oo xoog badan oo ku daran dagaalka. Markaas bay galoo baxeen guryihiinna dhexdooda, oo wuxuu ahaa wacad la fuliyey |
ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا (6)
Misna Waxaan mar kale idiin soo celinnay markiinna inaad ka guuleysataan. Oo Waxaan idinku taageernay maal iyo carruur badan oo idinka dhignay ciidan tiro badan |
إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا (7)
Haddii aad samo fashaan, waxa aad u sama fashaan uun waa nafahiinna, oo haddii aad xumaan fashaan (waxaad u geysataan) iyada (lidka nafahiinna). Ee markii uu wacadkii dambe (kii labaad) yimid ( Waxaan soo dirnay cadowyadiinna) si ay ugu dhigaan tiiraanyo ka muuqaato wajiyadiinna, oo ay u galaan masjidka shishe (ee Qudus ku yaal) sidii ay markii horeba u galeen, oo ay u baabbi’iyaan wax kasta ay helaan baabba'a muuqda |
عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَن يَرْحَمَكُمْ ۚ وَإِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا ۘ وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا (8)
(Markaasuu Allaah yidhi) Waa intaasoo Rabbigiin idiin naxariisto (haddii aad toobad keentaan), haddiise aad mar kale u noqotaan (xumo fal), waxaanu Annaguna sidoo kale u noqon doonnaa (Ciqaabidda). Oo Waxaanu uga dhignay Naarta gogol gaalada (iyo xabsi lagu xidho) |
إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا (9)
Hubaal Qur’aankani wuxuu ku hanuuniyaa arrin tan u toosan, oo wuxuu siiyaa war san oo lagu farxo mu’miniinta fala samaha inay mudan doonaan Abaalgud aad u Weyn |
وَأَنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (10)
Kuwa se aan rumeysnayn Aakhirada, Waxaanu u diyaarinnay Cadaab aad u Xanuun Badan |
وَيَدْعُ الْإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنسَانُ عَجُولًا (11)
Oo Aadmigu wuxuu ku duceystaa sharka sida uu ugu duceystoba khayr. Oo aadmigu mar walba waa degdegaa |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ آيَتَيْنِ ۖ فَمَحَوْنَا آيَةَ اللَّيْلِ وَجَعَلْنَا آيَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِّتَبْتَغُوا فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِيلًا (12)
Oo Waxaan ka dhignay habeenka iyo maalinta labo calaamadood. Markaasaan, Waxaan ka yeelnay calaamadda habeenka inuu tagoo tirmo, oo waxaan ka dhignay calaamadda maalinta mid la arko oo muuqata, si aad ugu raadsataan deeqda Rabbigiin, iyo si aad u ogaataan tirada sanooyinka iyo xisaabta. Oo Waxaan u caddaynay wax walba si faahfaahsan |
وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ ۖ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا (13)
Oo Waxaan ka yeelnay qof walbaa camalkiisa inuu laasumo oo ku dhego qoortiisa, oo Waxaanu u soo saari doonnaa Maalinta Qiyaamaha Kitaab uu la kulmi doono isagoo fidsan |
اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا (14)
(Waxaa la odhan doonaa) Akhri Kitaabkaaga, adiga naf ahaantaada baa isugu filan maanta xisaabiye ahaan |
مَّنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا (15)
Mid kastoo toosnaada, wuxuu u toosnaadaa naftiisa. Oo mid kastoo lumaa8, xagga dhibkeeda buu uun isagu u lumaa. Oo ma jiro qof sida culaabo (denbiyo) oo qaadi doona culaabta (denbiyada) qof kale, oo marnaba ma cadaabno cidna jeer aan soo dirno Rasuul |
وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا (16)
Oo marka aan doonno inaan rogno magaalo, Waxaan u dirnaa amarkayaga kuwaa ka mid ah dadkeeda ee ladan (inay adeecaan Allaah) Wayse ka hor yimaadaan oo diidaan, kolkaas baa xaq ugu dhacaa Qowlka oo aan burburinnaa burburin dhan |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِن بَعْدِ نُوحٍ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (17)
Oo badanaa intaan facyo halaagnay Nuux ka dambow! Oo Rabbigaa baa ku filan inuu yahay Kan dambiyada addoomihi Ogsoon ee Arka |
مَّن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا (18)
Mid kastoo rabaa noloshatan soke, Waan ugu soo dedejinnaa dhexdeeda waxa aan doonno ka aan doonno. Intaas kaddib, Waxaan qayb u siinnaa Naarta uu ku guban dhexdeeda isagoo dulleysan oo dayro ah |
وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ كَانَ سَعْيُهُم مَّشْكُورًا (19)
Oo mid kastoo rabaa Aakhirada oo u dadaala dadaalkeeda lagu helaayo. isagoo mu’min ah, (ma xagga) kuwan, da- daalkooda hubaal waa mid la tixgeliyo |
كُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ ۚ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا (20)
Geddigoodba waan siinnaa deeq_ kuwaan iyo sidoo kale kuwaaba_ka mid ah deeqda Rabbigaa. Oo ma aha deeqda Rabbigaa mid reebban |
انظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ وَلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِيلًا (21)
Fiiri, sida aan uga kor marinnay qaarkoodba qaar (adduunkan gudihi), oo xaqiiq, Aakhirada baa lagu sii kala derejooyin weyn yahay oo lagu sii kala fadli badan yahay |
لَّا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولًا (22)
Ha u shariik yeelin Allaah ilaah kale mid uu ahaadaba, si aadan u fadhiisan adigoo dulleysan, dacdarreysan |
۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۚ إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا (23)
Oo Rabbigaa wuxuu guddoonshay inaydaan caabudin Axadna Isaga maahee. Iyo u sama fal waalidiintiin. Haddii uu midkood ama labadoodaba ku soo gaaro agtaada da' weyni, ha ku odhan erey xurmo darri ah haba ahaatee (wax u badan sida) “uf”10, oo ha hiifin, oo kula hadal, hadal wanaagsan oo gob ah |
وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا (24)
Oo uga dhig naftaada mid u laylan oo nugul si naxariis leh, oo dheh: Rabbiyow! Ugu Naxariiso sida ay ii soo koriyeenba anigoo yar |
رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ ۚ إِن تَكُونُوا صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلْأَوَّابِينَ غَفُورًا (25)
Rabbigiin baa dhab u ogsoon waxa ku jira nafahiinna. Haddii aad wanaagsan tihiin, markaa hubaal, wuu u dambi dhaafaa kuwa u soo laabta in badan |
وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا (26)
Oo sii kan qaraabada ah xaqiisa iyo miskiinka iyo musaafirka (go’doonsan), oo ha ku bixinnina maalka wax xun oo dayac ah |
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ ۖ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا (27)
Hubaal kuwa dayaca ee wax xun ku bixiya maalka waa walaalaha shayaadiinta, oo Shaydaanku waa mid abad ka abaal dhaca Rabbigii |
وَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاءَ رَحْمَةٍ مِّن رَّبِّكَ تَرْجُوهَا فَقُل لَّهُمْ قَوْلًا مَّيْسُورًا (28)
Oo haddii aad ka sii jeesato si aad u raadsato Naxariis xagga Rabbigaa ah oo aad mar walba rajeyso, haddaba kula hadal, hadal qabow oo khayr ah |
وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا (29)
Oo ha ka dhigin gacantaada mid ku xiran luquntaada, oo ha wada fidin fidsanaan dhan, si aad meel u fadhiisan ha- dhow dambe adigoo eedeysan tabar gab ah |
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (30)
Hubaal Rabbigaa wuxuu u fidiyaa risiqa kuu doono, oo ku cidhiidhiyaa. Hubaal waa Mid addoomahiisa mar walba Xog Ogaal u ah oo Arka |
وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلَاقٍ ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُمْ ۚ إِنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْئًا كَبِيرًا (31)
Oo ha dilina carruurtiinna baqe aad ka qabtaan faqri darti, Annaga baa irsaaqayna iyaga iyo idinkaba. Hubaal, dilkoodu waa gef aad u Weyn |
وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا ۖ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا (32)
Oo ha u dhowaannina Zinada13, waayo,waa anshax darro iyo dariiq aad u xun |
وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ ۖ إِنَّهُ كَانَ مَنصُورًا (33)
Oo ha ku dilina nafta uu Allaah xaaraa- meeyay waxaan ahayn Xaq. Oo mid kastoo lagu dilo gardarro, Waxaan dhab ahaan siinnay warasadiisa awood14. waase inuusan ku xad-gudbin arrinka dilka15. Hubaal waa loo gargaaraye |
وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۚ وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ ۖ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا (34)
Oo ha u dhowaannina maalka agoonka sida u fiican maahee jeer uu qaan gaaro. Oo oofiya ballanka. hubaal Ballan walbaa oo la galo waa la is weydiin doonaa |
وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (35)
Oo oofiya miisaanka marka aad wax miisaameysaan, oo ku miisaama miisaan xaq ah. Kan baa khayr ah oo cidhib wanaagsan |
وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا (36)
Oo ha raaraacina wax aydaan u laheyn cilmi. hubaal Maqalka, Aragga iyo Laabta mid walbaa oo kuwaas ka mid ah waa xil qaad lays weydiin doono |
وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا (37)
Oo ha ku marin dhulka isqaad qaad iyo kibir. waayo ma kartid inaad jeexdid dhulka,kumana gaari kartid buuraha dherer |
كُلُّ ذَٰلِكَ كَانَ سَيِّئُهُ عِندَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا (38)
Dhammaan waxakani – xumaanteedu - Rabbigaa agti waa lagu neceb yahay |
ذَٰلِكَ مِمَّا أَوْحَىٰ إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ ۗ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتُلْقَىٰ فِي جَهَنَّمَ مَلُومًا مَّدْحُورًا (39)
Kuwani waa (qaar) ka mid ah waxa uu Rabbigaa kuu waxyooday oo ka mid ah xikmadda, oo ha u shariig yeelin ilaah kale wuxuu ahaadaba Allaah, si aan lagugu tuurin Naarta adigoo eedeysan, dayro ah |
أَفَأَصْفَاكُمْ رَبُّكُم بِالْبَنِينَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِنَاثًا ۚ إِنَّكُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلًا عَظِيمًا (40)
Ma wuxuu haddaba Rabbigaa idiin dooray wiilal, oo isagu ka yeeshay gabdho malaa’igta? Hubaal waxaad idinku ku hadashaan wax daran oo baas |
وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ لِيَذَّكَّرُوا وَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا نُفُورًا (41)
Oo dhab ahaan waxaan ku soo celcelinnay (gooddimaha) Qur’aanka dhexdi, si ay u waansamaan, umase kordhiso iyaga waxaan aheyn didmo |
قُل لَّوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا يَقُولُونَ إِذًا لَّابْتَغَوْا إِلَىٰ ذِي الْعَرْشِ سَبِيلًا (42)
Dheh: Haddii ay jiri lahaayeen ilaahyo kale sida ay leeyihiin, markaas waxay hubaal awood u yeelan lahaayeen inay doonaan jid xagga Rabbiga Carshiga |
سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيرًا (43)
Xurmo oo dhan Isaga baa iska leh, oo ka sarreeyaa waxa ay sheegayaan sarreyn aad iyo aad u sarreysa |
تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَٰكِن لَّا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ ۗ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا (44)
Toddobada samo baa muuiya xurmaddiisa oo hufa iyo arladaba iyo waxaa ku dhex jira, oo ma jiraan wax aan ku tasbiixsan Ammaanahiisa. Laakiinse waydaan garaneyn tasbiixdooda. Hubaal Isagu waa Dul Badane, Dambi Dhaaf Badan |
وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا (45)
Oo marka aad akhrineyso Qur’aanka, waxaan dhignaa dhexdiinna adiga iyo kuwa aan rumeysneyn Aakhirada xijaab idin kala astura |
وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا (46)
Oo Waxaan yeellay quluubtooda dushooda daboollo, iyo culeys dhegahooda si aanay u fahmin, oo marka aad ku xusto Rabbigaa Keliya Qur’aanka waxay jeediyaan dhabarradooda iyagoo didsan |
نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَىٰ إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا (47)
Annaga baa aad u ogsoon waxa ay dhageystaan marka ay ku dhegaysanayaan iyo marka ay qabsadaanba shir qarsoodi ah oo ay ku faqaan, marka ay gar ma qaatayaashu leeyihiin: Waxaad uun raacdaan nin sixran |
انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا (48)
Fiiri sida ay kuugu yeelaan tusaalooyin kolba, marka way lumeen, oo ma heli karaan Jidka |
وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (49)
Oo waxay yidhaahdaan: Ma marka aan noqonno lafo iyo boodh ciid ah, miyaa xaqiiq naloo sooo bixin doonaa innagoo abuur cusub ah |
۞ قُلْ كُونُوا حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا (50)
Dheh: Noqda dhagxaan ama bir |
أَوْ خَلْقًا مِّمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ ۚ فَسَيَقُولُونَ مَن يُعِيدُنَا ۖ قُلِ الَّذِي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ فَسَيُنْغِضُونَ إِلَيْكَ رُءُوسَهُمْ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَ ۖ قُلْ عَسَىٰ أَن يَكُونَ قَرِيبًا (51)
Ama abuur kale ka mid ah waxaa ay aad u adag tahay (in la siiyo nolol) sida ay idinkula tahay maankiinna. Waxayse odhan doonaan: Yaa na soo celin doona? Dheh: Kan idin abuuray kal horeba! Markaa weli waxay ruxi doonaan madaxyadooda xaggaaga iyagoo leh: Waa goorma isagu? dheh: Waa intaasoo uu dhow yahay |
يَوْمَ يَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِيبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا (52)
Maalinta uu idiin yeedhi doono, markaa aad ajiibi doontaan idinkoo u jeedin ammaan, oo waxaad moodi doontaan inaydaan nagaan wax yar ma’ahee |
وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنزَغُ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوًّا مُّبِينًا (53)
Oo ku dheh addoomahayga (inay) ku hadlaan hadal kan u wanaagsan. Hubaal, Shaydaanku wuxuu ka dhex abuuraa kala fogaansho iyo is af garan waa’. Hubaal, Shaydaanku aadmiga abad waa u cadow iska cad |
رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِن يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (54)
Rabbigiin baa aad idin yaqaan, haddii uu doono, wuu idiin naxariisan, ama haddii uu doono, wuu idin cadaabi, oo kuuguma aanu soo dirin inaad ilaaliye aad ka ahaato |
وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا (55)
Oo Rabbigaa baa aad u ogsoon waxa ku sugan samooyinka iyo arlada. Oo dhab ahaan waxaan ka kormarinnay qaar ka mid ah anbiyada qaar kale, oo Waxaan siinnay Daawuud Zabuur |
قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا (56)
Dheh: Bal u yeedha kuwa aad sheegtaan Sokadi17, ma laha awood ay idiinka feydaan waxyeello ama idiinka wareejiyaan (cid kale) |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا (57)
Kuwaas ay baryaan, iyaga naf ahaantooda ayaa doona asbaabta u dhowaanshaha Rabbigood18– koodii ugu dhowaansho badnaan -, oo waxay rajeeyaan Naxariistiisa, oo ka cabasadaan Cadaabtiisa. hubaal Cadaabta Rabbigaa waa wax laga digtoonaado |
وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (58)
Oo ma jirto magaalo aynu halaagi doonin ka hor Maalinta Qiyaame ama aynu cadaabi doonin cadaab daran: kani wuxuu ku qoran yahay Qaddarka Ilaahay |
وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا (59)
Oo waxna noomaa diidin inaan soo dirno calaamooyin aan ahayn inay dadkii hore beeniyeen. Oo Waxaan siinnay Thamuud hal - calaamad muuqata ah. wayse ku gardarroodeen. Oo uma aanu soo dirno calaamooyinka waxaan aheyn cabsiin |
وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ ۚ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ ۚ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا (60)
Oo waa tii aan kugu nidhi: hubaal Rabbigaa wuxuu koobaa dadka; Oo kama aynu dhigin riyadaan ku tusnay19 waxaan ahayn imtixaamid dadka, iyo geedka baasba (ee ku xusan) Qur’aanka, oo aan ku bajinno, umase kordhiyo waxaan ahayn xadgudub aad u weyn |
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِينًا (61)
Oo waa tii aan ku nidhi malaa’igta: U sujuuda Aadam. markaasay u sujuudeen Ibliis maahee (ma uu yeelin). Wuxuu yidhi: Ma waxaan u sujuudaa mid aad ka abuurtay dhoobo |
قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَٰذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا (62)
wuxuu yiri;’ Ii sheeg, ma kan baa midkaad iga sharaftay oo kor marisay? Haddii aad ii deyso nolol ilaa Maalinta Qiyaamaha, hubaal waxaan hoojin (oo aan habaabin) doonaa ubadkiisa dhammaantood wax yar ma’ahee |
قَالَ اذْهَبْ فَمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَاؤُكُمْ جَزَاءً مَّوْفُورًا (63)
Wuxuu yidhi: (Duf) ku bax, oo mid kasta oo ku raaca oo ka mid ah, haddaba hubaal waa naar abaalkiinnu, abaal marin dhan |
وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُم بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ ۚ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (64)
Oo ku duufso waxooda aad karto oo ka mid ah codkaaga, oo u soo kulmi ciidammadaada iyagoo gaadiid wata iyo iyagoo lug ku socdaba, oo la wadaag maalka iyo carruurta, oo ballamo u qaad, umase ballan qaado shaydaanku waxaan dhagar aheyn |
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا (65)
Hubaal (ma xagga) Addoomahayga, kuma lihid awood korkooda. Oo waxaa ku filan Rabbigaa oo ilaaliye u ah |
رَّبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (66)
Rabbigiin waa Kan idiinku socodsiiya doonyaha badda si aad u raadsataan Deeqdiisa. hubaal Waa uu idiin Naxariis Badan yahay |
وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ ۖ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ وَكَانَ الْإِنسَانُ كَفُورًا (67)
Oo marka dhibaato ay idinku taabato badda, waad weydaan kuwa aad u dhawaaqataan Isaga maahee. markase uu idinku keeno nabad barriga,waa jeedsataan. Oo Aadmiga abad waa abaal dhac badane |
أَفَأَمِنتُمْ أَن يَخْسِفَ بِكُمْ جَانِبَ الْبَرِّ أَوْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَكُمْ وَكِيلًا (68)
Ma waxaad haddaba dareentaan aaminaad inuusan idinla goyn doonin dhinac dhulka ka mid ah, ama idiin soo diri doonin dabayl daran oo quruurux wadata? markaas, ma heli doontaan wax idinka dhowra |
أَمْ أَمِنتُمْ أَن يُعِيدَكُمْ فِيهِ تَارَةً أُخْرَىٰ فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قَاصِفًا مِّنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُم بِمَا كَفَرْتُمْ ۙ ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَكُمْ عَلَيْنَا بِهِ تَبِيعًا (69)
Mise, ma waxaad dareentaan aaminaad inuusan dib idiinku soo celin doonin halkaa mar kale oo markaas idiin soo diro dabayl daran oo idin qarqiyo gaalnimadiinna darteed, markaasna ma heli doontaan wax nooga kiin gargaara |
۞ وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا (70)
Oo dhab ahaan Waxaanu sharafnay ilma Aadam, oo Waxaan ku qaadnay barriga iyo baddaba, oo Waxaan ku irsaaqnay wax ka mid ah waxyaalaha wanaagsan, oo Waxaan ka kormarinnay in badan oo waxa aan abuurnay ah kor marin |
يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَٰئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (71)
(Xusuuso) Maalinta aan ugu yeeri doonno dad walbaa isagoo imaamkoodii20 la jiro. Markaas mid kastoo lagu siiyo Kitaabkiisa gacantiisa midig, kuwan baa akhriyi doona Kitaabkooda (iyagoo faraxsan)oo lama dulmin doono dhibicna |
وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا (72)
Oo mid kastoo ku indha la’ tani (adduunka oo xaqa ka beyra), wuxuu ahaan doonaa (sidoo kale) mid indha la’ Aakhirada, oo aad uga habowsan Jidka |
وَإِن كَادُوا لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ لِتَفْتَرِيَ عَلَيْنَا غَيْرَهُ ۖ وَإِذًا لَّاتَّخَذُوكَ خَلِيلًا (73)
Oo hubaal waxay ku dadaaleen oo sigeen inay kaa jeediyaan waxa aan kuu soo waxyoonnay si aad noogu been abuurato waxaan isaga ahayn, oo markaas waxay hubaal kaa dhigan lahaayeen saaxiib gacal ah |
وَلَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا (74)
Oo haddii aynu ku sugneen, waxaad xaqiiq ahaan laheyd mid u dhow inaad u iilato xaggooda wax yar |
إِذًا لَّأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا (75)
Markaas, Waxaan kaa yeeli lahayn inaad ku dhadhamiso (cadaab) laban laab ah noloshan iyo (cadaab) labanlaab ah dhimashada kaddib, markaas ma aad hesheen wax nooga kaa gargaara |
وَإِن كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَّا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا (76)
Oo hubaal waxay ku dadaaleen inay kaa barakiciyaan arlada si ay kaaga saaraan. Oo markaas ma negaan doonaan gadaashaa in yar ma’ahee |
سُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِن رُّسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا (77)
(Kani waa) jidkayaga xagga kuwaa Rususha aan soo dirnay hortaa, oo kama heli doontid wax isbeddel jidkayaga |
أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا (78)
Oog salaadda marka ay qorraxdu waareegto ilaa mugdiga habeenka iyo akhrinta subaxa hore; hubaal akhrinta subaxa hore waa mid la soo xaadiro |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَىٰ أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا (79)
Oo qayb ka mid ah habeenka tuko tahajjud, salaad dheeri kuu ah aan faralka ahayn. Waa intaasoo Rabbigaa kuu soo bixiyo martabo sharaf iyo ammaan leh |
وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلْطَانًا نَّصِيرًا (80)
Oo dheh: Rabbiyow! Iga yeel inaan galo gelitaan wanaagsan23, oo sabab inaan ka soo baxo bixitaan wanaagsan. Oo iga sii agtaada awood gargaar ah |
وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (81)
Oo dheh: Xaqu waa yimid, oo baadilku waa baabbi'i; Hubaal baadilku waa wax baabba’a |
وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (82)
Oo Waxaan ka soo dejinnaa Qur’aanka wax Caafimaad iyo Naxariis u ah Mu'miniinta, oo uma kordhiyo gar ma qaatayaasha waxaan khasaaro ahayn |
وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا (83)
Oo marka aan ku galladeysanno Nicmad aadmiga, wuu jeestaa oo dhinac u baxaa isagoo islaweyn. Oo marka ay taabato dhibaato waa uu quustaa |
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا (84)
Dheh: Mid walbaa wuxuu u dhaqmaa hadba sida ay tahay asluubtiisa, Rabbigiin baase aad u ogsoon kan isagu si fiican ugu hanuunsan jidka |
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُم مِّنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (85)
Oo waxay wax kaa weydiinayaan Ruuxda; Dheh: Ruuxda waa mid ka mid ah ammarrada Rabbigay. Oo la idin kama siin cilmiga wax yar ma’ahee |
وَلَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا (86)
Oo haddii aan doonno waan la tegi laheyn hubaal waxa aan kuu waxyoonnay. Markaas ma heleysid cid naga kaa celisa |
إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَيْكَ كَبِيرًا (87)
Naxariis maahee xagga Rabbigga ah. Hubaal Fadligiisu korkaaga waa mid weyn |
قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَىٰ أَن يَأْتُوا بِمِثْلِ هَٰذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا (88)
Dheh: Haddii ay dadku iyo jinku isugu tagaan inay la yimaadaan wax la mid ah Qur’aankan, ma la imaan karaan wax la mid ah, xataa haddii uu qaarba qaarka kale caawiyo oo siiyo garab |
وَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (89)
Oo dhab ahaan Waxaan ugu faahfaahinnay dadka Qur'aankaan dhexdiisa nooc kasta oo mataal ah, wayse diideen dadka badankiisu waxaan ahayn beenin |
وَقَالُوا لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الْأَرْضِ يَنبُوعًا (90)
Oo waxay yidhaahdeen: Sinnaba kuuma rumeyn doonno, jeer aad nooga burqiso dhulka ilo |
أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهَارَ خِلَالَهَا تَفْجِيرًا (91)
Ama aad yeelato beero timir iyo canabyo ah, oo aad ka burqiso wabiyo durdur ah dhexooda burqin |
أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ قَبِيلًا (92)
Ama aad nagu soo riddo cirka sida aad sheegatay isagoo goballo googga'an ah, ama aad keento Allaah iyo malaa’igta hortayada fool ka fool |
أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَىٰ فِي السَّمَاءِ وَلَن نُّؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ ۗ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنتُ إِلَّا بَشَرًا رَّسُولًا (93)
Amaba aad yeelato guri ka sameysan dahab ama aad korto cirka, oo ma rumeysan doonno koriddaada jeer aad noogaga keento Kitaab aan akhrinno. Dheh: Xurmad Rabbigay baa iska leh oo Nazahan. Oo ma waxaan ahay wax kale aan ahayn aadmi Rasuul ah |
وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَىٰ إِلَّا أَن قَالُوا أَبَعَثَ اللَّهُ بَشَرًا رَّسُولًا (94)
Oo waxna uma diidin dadka rumeynta marka uu hanuunku u yimid, aan ka ahayn inay yidhaahdeen: Oo ma wuxuu Allaah soo diray aadmi Rasuul ah |
قُل لَّوْ كَانَ فِي الْأَرْضِ مَلَائِكَةٌ يَمْشُونَ مُطْمَئِنِّينَ لَنَزَّلْنَا عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ مَلَكًا رَّسُولًا (95)
Dheh: Haddii ay jiri lahaayeen dhulka, malaa’ig ku maraysa nabad oo deggan25, Waxaan hubaal uga soo dejin laheyn cirka malag Rasuul ah |
قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (96)
Dheh: Allaah baa ku filan markhaati dhexdeenna aniga iyo idinka. Hubaal Waa uu ka war hayaa addoomahiisa, arkaa |
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِهِ ۖ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا ۖ مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا (97)
Oo mid kastoo uu Allaah hanuuniyo baa isagu hanuunsan; oo mid kastoo uu lumiyaa _ uma heli doontid gargaarayaal sokadi, Oo Waxaan soo kulmin doonnaa iyagoo dhan Maalinta Qiyaamaha iyagoo wejiyada ku socda iyagoo aan wax arkayn, hadlayn, oo wax maqlayn; hoygooduna waa Naar; mar kastoo ay nuxuustaba, waxaan u kordhin doonnaa shidaal |
ذَٰلِكَ جَزَاؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (98)
Kaasi waa abaalkooda, waayo waxay rumeysan waayeen Aayaadkayaga oo yidhaahdeen: Ma marka aan noqonno lafo iyo boor ciid ah miyaa markaa hubaal nala soo bixin doonaa innagoo abuur cusub ah |
۞ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لَّا رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إِلَّا كُفُورًا (99)
Mawaysan u fiirsan in Allaah, ee abuuray samooyinka iyo arlada uu awoodo inuu abuuro iyagoo kale, oo wuxuu u dhigay muddo aan shaki lahayn. Wayse diideen gar ma qaatayaasha waxaan ahayn beenin |
قُل لَّوْ أَنتُمْ تَمْلِكُونَ خَزَائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذًا لَّأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنفَاقِ ۚ وَكَانَ الْإِنسَانُ قَتُورًا (100)
Dheh: Haddii aad hanataan khasnadaha Naxariista Rabbigay, markaa waad ceshan lahaydeen baqe aad ka qabtaan inaad bixisaan, oo aadmigu waa dhabcaal (masuug badan) |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَىٰ تِسْعَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ فَاسْأَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِذْ جَاءَهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا مُوسَىٰ مَسْحُورًا (101)
Oo xaqiiq Waxaan siinnay Muuse sagaal calaamadood oo cad–cad26; ee weydii Ilmiha Israa’iil (arrinka) marka uu u yimid oo Fircoon ku yidhi: Hubaal waxaan kuu malaynayaa Muusow inaad tahay mid sixran |
قَالَ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا أَنزَلَ هَٰؤُلَاءِ إِلَّا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ بَصَائِرَ وَإِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا فِرْعَوْنُ مَثْبُورًا (102)
(Muuse) Wuxuu yidhi: Dhab ahaan waa ogtahay in aanay soo dirin kuwani cid aan ahayn Rabbiga samooyinka iyo arlada xujooyin cad ahaan. Oo waxaan qabaa inaad Fircoonow tahay mid loo qoray hoog |
فَأَرَادَ أَن يَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِيعًا (103)
Markaasuu doonay inuu ka cidhib tiro arlada. waase qarqinnay isaga iyo wixii la socday oo dhan |
وَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ اسْكُنُوا الْأَرْضَ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِيفًا (104)
Oo Waxaanu ku nidhi Ilmihii Israa’iil isaga kadambow: Dega dhulka, markase uu yimaado yabooha nolosha dambe inuu fulo. Waa idin keeni dhammaantiin |
وَبِالْحَقِّ أَنزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ ۗ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (105)
Oo Xaq baan (Qur’aanka) ku soo dejinnay oo Xaq buu ku soo degay27. Oo kuuma aanu soo dirin waxaan aheyn inaad ahaato bishaareeye iyo dige ahaan |
وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَىٰ مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلًا (106)
Oo Waa Qur’aan aan u soo dejinnay qayb qayb, si aad ugu akhrido dadka aayar. Oo Waxaan u soo dejinnay heerar kala duwan soo dejin dhan |
قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا ۚ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا (107)
Dheh: Rumeeya ama ha rumaynina. hubaal kuwa la siiyey cilmiga isaga horti28, marka loo akhriyo, waxay ula dhacaan wejiyadooda sujuud |
وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا (108)
Oo Waxay yidhaahdaan: Waxaa xurmo oo dhan iska leh Rabbigeen oo Nazahan! hubaal ballan qaadka Rabbigayo waa mid fula |
وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا ۩ (109)
Oo waxay u dhacaan wejiyadooda iyagoo ooyaya, oo (Qur’aanku) wuxuu u kordhiyaa khushuuc |
قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ ۖ أَيًّا مَّا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا (110)
(Dheh: Ku barya Allaah ama ku barya Ar-Raxmaan, midka aad ku baridaanba waa isku mid), Isaga baa iska leh Magacyada aad u wanaagsan. Oo si aad ah kor ha ugu qaadin codka salaaddaada, ama (sidoo kale) si aad hoos u ah, ee raac labadaa dhexdooda jid (dhexdhexaad) ah |
وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا (111)
Oo dheh: Ammaan (oo idil) waxaa mudan Allaah, aan yeelan wiil, oo aan lahayn wax shariig ah oo la wadaaga mulkiga, oo aan (u baahneyn inuu yeesho) gargaare tabar yari darteed, oo xurmo Weynee xurmeyn aad iyo aad u weyn |
