الْحَاقَّةُ (1)
Xaqiida dhabta ah ee soo socota |
مَا الْحَاقَّةُ (2)
Waa maxay xaqiiqda dhabta ahi |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ (3)
Oo maxaad ka og tahay waxa ay xaqiiqdaa dhabta ahi tahay |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ (4)
Thamuud iyo Caadba waxay beeniyeen (Qalbi) Garaacdada (Maalinta Qiyaamaha) |
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ (5)
Ma Thamuud, waxaa iyaga lagu halaagay cadaab Daran oo xad dhaaf ah |
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ (6)
Caad se, waxaa lagu halaagay dabeyl hugmeysa oo xoog badan |
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (7)
Oo (Alle) uu ku salliday korkooda toddoba habeen iyo siddeed maalmood oo xidhiidh ah; sidaas darteed waxaad arki lahayd dadkiiyoo halkaas u daadsan af gambi la moodo jirrido timreed dhacay |
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ (8)
Ee ma aragtaa wax ka haray |
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ (9)
Oo Fircoon iyo kuwii ka horreeyey iyo magalooyinkii la daba geddiyey (qowmu Luud) waxay joogto ula yimaadeen gefaf |
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً (10)
Oo waxay caasiyeen Rasuulkii Rabbigood, markaasuu ku ciqaabay ciqaab aad u daran |
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (11)
Hubaal waxaan idinku qaadnay (dadow) Doonidii (uu sameeyey Nuux) markay biyihii xad dhaafeen |
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ (12)
Si aan idiinkaga dhigno waano, oo u xafiddo dheg wax maqasha oo u fahanto |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ (13)
Ee marka Buunka la afuufo afuufid keliya. (tan hore) |
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً (14)
Oo dhulka iyo buuraha laga rujiyo meelahooda, oo la baduugo baduugid mar keliya ah |
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (15)
Maalintaa bay Dhacdada (Weyn) dhici |
وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ (16)
Oo samada u kala dillaaci gaballo, marka Maalintaasi waxay iyadu ahaan mid daciif ah |
وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ (17)
Oo malaa’igtu waxay ahaan agagaarkeeda, oo waxaa ku sidi doona Carshiga Rabbigaa korkooda Maalintaas siddeed (saf oo malaa'g ah) |
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ (18)
Maalintaas waa la idiin soo bandhigi doonaa, ma jirto sir aad leedihiin oo qarsoonaan doonta |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ (19)
Ee ma xagga kan laga siiyo Kitaabkiisa gacantiisa midig wuxuu odhan doonaa: Hooyoo, akhriya Kitaabkeyga |
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ (20)
Hubaal anigu waan ogaa inaan la kulmi doono Xisaabteyda |
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (21)
Marka wuxuu kaasi ku noolaan nolol farxad iyo raallinnimo leh |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (22)
Beer sare gudaheed ah |
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (23)
Midhaheedu aad u dhow yihiin |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (24)
Cuna oo cabba idinkoo faraxsan, waa waxaad horay u falateen maalmihii tegaye |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ (25)
Oo ma xagga kan laga siiyo Kitaabkiisa gacantiisa bidix wuxuu odhan: Alla haddaan marnaba la I siiyeen Kitaabkeyga |
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ (26)
Oo aan ogaadeen, waxa ay xisaabteyduba tahay |
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ (27)
Alla haddii taa iyada ahi (dhamishadu) ahaan laheyd dhammaadkeyga |
مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ (28)
Maalkeygii waxba iima tarin |
هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ (29)
Awooddeydii waa iga baabba’een |
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ (30)
Qabta isaga haddaba oo xidha |
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ (31)
Markaas ku tuura dabka ololoya |
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ (32)
Markaas ku xirxira silsilad ballaceedu yahay toddobaatan dhudhumood |
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ (33)
Hubaal ma uu rumeynsneyn Allaah, Sarreeyaha Weyn |
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (34)
Mana dhiirra gelin jirin quudinta miskiinka |
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35)
Sidaa awgeed kuma laha halkan maanta wax saaxiib run ah |
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36)
ama wax cunno ah milil iyo malax ma’ahee |
لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37)
Aanay cidi cunin geflowyada Maahee |
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38)
Ee mayee, waxaan ku dhaartay waxa aad aragtaan |
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39)
Iyo wax aydaan aragba |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40)
Hubaal waa hadal (Ilaahay) uu keenay Rasuul sharaf leh |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ (41)
Oo ma aha hadal gabyaa, yaraa inta aad rumeysaan |
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (42)
ama hadal curraafle, yaraa inta aad waantowdaan |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (43)
Waa waxyi ka yimid xagga Rabbiga uunanka |
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44)
Oo haddii uu naga been sheegi lahaa |
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45)
Waxaan hubaal ku qaban laheyn gacanta Midig |
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46)
Markaas waxaan hubaal goyn laheyn halbowlaha |
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47)
Oo ma jiro axad idinka mid ahi oo naga celin lahaa isaga |
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ (48)
Oo xaqiiq waa u waano kuwaa ka dhowrsada xumaha |
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ (49)
Oo xaqiiq waan ognahay inay qaarkiin yihiin xaq diidayaal |
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50)
Oo xaqiiq waa u murugo iyo ciil gaalada |
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51)
Oo hubaal waa xaq dhab ah |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52)
Ee huf oo xurmee Magaca Rabbigaa,Weynaha |
