ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (1)
Nuun2. Waxaan ku dhaartay Qalinka iyo waxa ay (malaa’igtu) qoraan |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (2)
Waa igu Nicmadda Rabbigaaye, ma ahid (Muxammadow) nin waalan |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ (3)
Oo hubaal waxaad leedahay ajar aan weligii go'eyn |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (4)
Oo hubaal waxaad u dhaqantaa si dabeecad aad u sarreysa ah |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ (5)
Marka waad arki, iyaguna (sidoo kale) way arki doonaan |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ (6)
Kiinna idinka mid ah ee waalli qaba |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (7)
Hubaal, Rabbigaa baa aad u Ogsoon, kan ka dhuma Jidkiisa, oo Isaga baa aad u Ogsoon kuwa raaca tubta toosan |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ (8)
Ee ha adeecin xaq diidayaasha |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (9)
Waxay jecel yihiin inaad u soo dabacdo, si ay iyaguna (sidoo kale) u soo dabcaan |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ (10)
Oo ha adeecin mid kastoo dhaar badan oo qiimo laheyn |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (11)
Xamasho badan, u socod badan dira diro (nabiibiye ah) |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
Khayr diid ah, xad-gudbe,dambi badan |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (13)
macangag madax adag,_intaasoo dhan ka sokow isku dhejis ah (sharci ku dhalan) |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (14)
Inuu lahaaday darteed maal iyo wiilal |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (15)
Marka Aayadahayaga loo akhriyo, wuxuu yidhaahdaa: waa sheekooyinkii dadkii hore |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (16)
Waxaanu ka calaameyn doonnaa san- qaroorka dushiis |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ (17)
Hubaal Waxaan u imtixaannay sidii aanu u imtixaannay qoladii iska lahaa beerta, waa tii ay ku dhaarteen inay hubaal goosanayaan midhaha aroorta horeba |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ (18)
Oo ma dooneyn inay dhinac ugu saaraan qayb (saboolka) |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ (19)
Markaasaa waxaa uga yimid amar (dab) xagga Rabbigaa habeennimadiiba (oo gubatay) intii ay hurdeen |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ (20)
Markaasay waxay noqotay sida xaabo madoobaatay oo la shafay |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ (21)
Halka iyagii ay isu dhawaaqeen subaxnimadiiba |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ (22)
iyagoo leh: Ku kallaha beertiinna haddii aad goosanaysaan midhaha |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ (23)
Markaas bay tageen iyagoo ku wada tashaday si qarsoodi ah |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ (24)
Waa inuusan qof miskiin ah idiin soo gelin maanta |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ (25)
Oo waxay kallaheen subaxii horeba, iyagoo go’aansan inay ka celiyaan |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ (26)
Markayse arkeen iyadii, waxay yidhaahdeen: wallee waanu soo dhunnay |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (27)
Bal, waxaa nalaga yeelay inay nagu dhacdo qatooyo |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ (28)
Koodii u wanaagsanaa baa yidhi: Miyaan idinku odhan: Maxaad u hufi weydeen (Allaah) oo u xurmeyn weydeen |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (29)
Waxay yidhaahdeen: Xurmo oo idil waxaa iska leh oo hufan Rabbigeen. xaqiiq waxaanu nahay gar ma qaatayaal |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ (30)
Markaasaa qaarba qaar ka hor jeesaday, iyagoo is eedeynaya |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ (31)
Waxay yidhaahdeen: Magaceen ba'ye, xaqiiq waxaanu nahay kuwo xadgudbay |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ (32)
Waase intaasoo uu Rabbigeen noogu beddelo beer ka wanaagsan tani. Hubaal xagga Rabbigeen baanu codsi u direynaa |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (33)
Waa sidaas cadaabtu, oo hubaal cadaabta Aakhiradaa ka sii weyn, haddii ay ogaan lahaayeen |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ (34)
Hubaal kuwa ka dhowrsada xumaha waxay leeyihiin Rabbigood agtiisa beero barwaaqo ah |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ (35)
Ma waxaan haddaba la mid dhignaa kuwaa hoggaansan sida dambiilayaasha |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (36)
Maxaa idinku dhacay? Sidee baad wax u guddoomisaan |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ (37)
Mise waxaad heysataan kitaab aad ka akhrisataan |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ (38)
Inaad ku leedihiin hubaal dhexdiis waxaad doorataan |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ (39)
Mise waxaad naga heysataan ballan Xaggayaga ah lagu adkeeyey dhaar gaaraysa ilaa Maalinta Qiyaamaha inaad hubaal heli doontaan waxaad dalabtaan |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ (40)
Weydii kooda uga ah arrinkaas damiin |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (41)
Mise waxay leeyihiin shariigyo, haddaba ha keenaan shariigyadooda haddii ay run sheegayaan |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ (42)
Maalinta marka dhudhunka la feydo (dhudhunka Ilaahay) oo loogu yeedho inay sujuudaan, mase ahaan doonaan kuwo kara (waa gaalada iyo munaafiqiinta). (dhudhunka la feydo waxaa sidoo kale lagu fasiray ay jirto shiddada iyo dhibaatada, waa Maalinta Qiyaamaha) |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ (43)
Indhahoodu waxay ahaan doonaan kuwo hoos u rogan, dulli baa dabooli doona; oo xaqiiq waxaa loogu yeedhi jirey inay sujuudaan iyagoo weliba fayow |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (44)
Ee isu kaana daa Aniga iyo kuwa beeniya warkan; waxaan ka qaban doonnaa si heerar ah meel aysan ka fileynba |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (45)
Oo Waan u dul qaadan doonaa. hubaal, tabteydu waa mid sugan |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ (46)
Mise ma waxaad weydiisataa abaal gud, sidaa awgeed bay la culaabeysan yihiin deyn |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (47)
Mise cilmiga waxa aan muuqan bay hayaan, sidaas darteed iyagu qoraan |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ (48)
Ee u sug si samir leh Xukunka Rabbigaa, oo ha noqonnin sida (Nabi Yoonis) rafiiqii nibiriga,_markuu dhawaaqay isagoo walbahaarsan |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ (49)
Haddii aysan Nicmad xagga Rabbigi ah haleesheen, waxaa hubaal lagu tuuri lahaa cidla’ bannaan isagoo eedeysan |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (50)
Rabbigiis baase doortay, oo ka mid yeelay kuwa wanaagsan |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ (51)
Oo kuwa xaqa diida waxay sigaan inay kugu gubaan indhohooda (dhabatoda) naceyb gala awgiis markay maqlaan Waanada; oo waxay yidhaahdaan: Kani hubaal waa waalan yahay |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (52)
Oo ma ah wax kale aan aheyn Waano ku socoto ummadaha oo dhan |
