وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
Andolsun gunese ve aydınlıgına |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
Ardından gelmekte olan aya |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
Onu acıga cıkardıgında gunduze |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
Ortup burudugunde geceye |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
Goge ve onu bina edene |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
Yere ve onu yayana |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
Nefse ve onu duzenleyene |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
Sonra da ona, hem kotulugu hem de takvayı ilham edene |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
Onu arıtan, gercekten felaha ermistir |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
Ve onu ortup kirleten ise muhakkak ziyana ugramıstır |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
Semud, azgınlıgı yuzunden yalanladı |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
En azgınları ileri tıldıgında |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
Allah´ın peygamberi onlara: Allah´ın devesi ve onun su hakkı, demisti |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
Fakat onu yalanladılar ve derken deveyi kestiler. Bunu uzerine gunahları sebebiyle Rabbları onları kırıp gecirerek yerle bir etti |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
Bunun sonundan hic korkmayarak |
