| الم (1) Elif, Lam, Mim |
| ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ (2) Iste bu kitab, onda hic bir suphe yoktur, muttekiler icin hidayettir |
| الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (3) Onlar ki gayba inanırlar. Namazı kılarlar ve kendilerine rızık olarak verdigimiz seylerden de infak ederler |
| وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (4) Onlar ki sana indirilene de, senden once indirilmis olanlara da inanırlar. Ve onlar ahireti de yakınen tanırlar |
| أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5) Iste onlar, rablarından bir hidayet uzeredirler ve iste onlar, felaha erenlerdir |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (6) Suphesiz ki o kufretmis olanları uyarsan da uyarmasan da birdir, inanmazlar |
| خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (7) Allah onların kalblerini ve kulaklarını muhurlemistir. Gozlerinin uzerinde bir perde vardır ve onlar icin buyuk bir azab vardır |
| وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ (8) Insanlardan oyleleri vardır ki inanmadıkları halde Allah´a ve ahiret gunune inandık, derler |
| يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (9) Allah´ı da, iman edenleri de aldatmaya calısırlar. Oysa kendilerinden baskasını aldatamazlar da, bunun farkında degiller |
| فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ (10) Kalblerinde hastalık vardır. Allah da hastalıklarını artırdı. Yalan soylemekte olduklarından dolayı onlara elem verici bir azab vardır |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (11) Kendilerine: yeryuzunde bozgun cıkarmayın, denildiginde, biz ancak ıslah edicileriz, derler |
| أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِن لَّا يَشْعُرُونَ (12) Bilesin ki onlar, fesadcıların ta kendileridir de bunun farında degiller |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ ۗ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَٰكِن لَّا يَعْلَمُونَ (13) Onlara; insanların inandıkları gibi siz de inanın, denilince; o beyinsizlerin inandıgı gibi mi biz de inanacagız? derler. Bilesin ki asıl beyinsizler onlardır da bunu bilmezler |
| وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ (14) Mu´minlere rastlayınca; inandık, derler. Seytanları ile basbasa kalınca da; biz sizinle beraberiz, onlarla sadece istihza etmekteyiz, derler |
| اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (15) Allah da onlarla istihza eder ve azgınlıklarında saskın bir halde dolastırır |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (16) Onlar; hidayet karsılıgı sapıklıgı satın almıs kimselerdir. Ticaretleri kendilerine kar saglamamıstır. Ve onlar hidayete ermislerden degildirler |
| مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءَتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لَّا يُبْصِرُونَ (17) Onların misali; ates yakan kimsenin misali gibidir ki, ates cevresindekileri aydınlatınca, Allah onların ısıgını giderdi. Karanlıkların icerisinde gormez halde bırakıverdi |
| صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ (18) Sagırdırlar, dilsizdirler, kordurler. Onlar artık donmezler |
| أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ (19) Yahut gokten inen sagnaga tutulmus gibilerdir ki; onda karanlıklar, gok gurultusu ve simsek vardır. Yıldırımlardan olmek korkusuyla parmaklarını kulaklarına tıkarlar. Allah kafirleri cepecevre kusatıcıdır |
| يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ ۖ كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُم مَّشَوْا فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (20) Az kalsın simsek gozlerini alıverecek. Onları aydınlattıkca ısıgında yururler. Uzerlerine karanlık basınca dikilip kalıverirler. Sayet Allah, dileseydi onların isitmelerini de, gormelerini de giderirdi. Muhakkak ki Allah, her seye Kadir´dir |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (21) Ey insanlar; sizi de, sizden oncekileri de yaratan Rabbınıza ibadet edin, ta ki, takva sahibi olasınız |
| الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِرَاشًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ ۖ فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (22) O ki; yeryuzunu sizin icin bir dosek, gogu de bir bina yaptı. Gokten su indirip onunla turlu turlu meyvelerden sizin icin rızık cıkardı. O halde bile bile Allah´a esler kosmayınız |
| وَإِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (23) Eger siz, kulumuza indirdigimizden suphede iseniz, haydin ona benzer bir sure getirin. Allah´dan baska sahidlerinizi de capırın; eger dogru sozluler iseniz |
| فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا وَلَن تَفْعَلُوا فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ ۖ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (24) Fakat yapamazsınız-ki yapamayacaksınız-o halde yakıtı insanlarla taslar olan atesten sakının. O kafirler icin hazırlanmıstır |
| وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا ۙ قَالُوا هَٰذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا ۖ وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (25) Iman eden, salih ameller isleyenlere; altından ırmaklar akan cennetlerin kendileri icin oldugunu mujdele. Onlara ne zaman bunlardan bir meyve rızık olarak verilirse bu, evvelce rızıklandıgımız seydi, derler. Onlara birbirine benzeyen (boyle nimetler) verilecek. Onlar icin orada temiz esler de vardır. Hem onlar orada temelli kalıcıdırlar |
| ۞ إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۘ يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ (26) Suphe yok ki, Allah, bir sivri sinegi ve ondan kucuk bir seyi misal getirmekten cekinmez. Iman etmis olanlar bunun Rablarından bir gercek oldugunu bilirler. Kafirler ise; Allah bu misali vermekle ne murad etmis? derler. Allah onunla bir cogunu sapıtır, bir cogunu da hidayete erdirir. Bununla fasıklardan baskasını saptırmaz |
| الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (27) Allah´ın ahdini pekistirdikten sonra bozanlar, birlestirilmesini emrettigi seyi koparanlar, yeryuzunde fesad cıkaranlar, iste onlar husrana ugrayanların ta kendileridir |
| كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (28) Nasıl oluyor da Allah´ı inkar ediyorsunuz? Halbuki siz oluler iken O diriltti. Sonra sizi oldurecek, sonra tekrar diriltecek, en sonunda yalnız O´na donduruleceksiniz |
| هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ ۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (29) Yerde ne varsa hepsini sizin icin yaratan, sonra goge yonelip onları yedi gok halinde duzenleyen O´dur. O, her seyi bilendir |
| وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (30) Hani Rabbın meleklere: Ben, yeryuznde bir halife yaratacagım, demisti de melekler: Biz seni hamd ile tesbih, takdis eder dururken yeryuzunde fesad cıkarıp, kanlar dokecek kimse mi yaratacaksın? demislerdi. Allah da: Sizin bilmediklerinizi ben bilirim, buyurmustu |
| وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (31) Allah, Adem´e butun isimleri ogretmis, sonra onları meleklere gostererek: Eger sadıklardan iseniz, bunların adlarını bana soyleyin, buyurmustur |
| قَالُوا سُبْحَانَكَ لَا عِلْمَ لَنَا إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (32) Melekler ise: Sana tesbih ederiz, bize ogrettiginden baska bilgimiz yok. Alim, Hakim Sensin Sen, demislerdi |
| قَالَ يَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَائِهِمْ ۖ فَلَمَّا أَنبَأَهُم بِأَسْمَائِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ (33) Allah: Ey Adem, onları`adları ile kendilerine bildir, dedi. Adem, adlarını soyleyince; Size demedim mi ki ben, goklerin de, yerin de gizliliklerini muhakkak bilirim. Ve sizlerin neyi acıklayıp neyi gizler oldugunuzu da bilirim, buyurdu |
| وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (34) Hani meleklere: Adem´e secde edin demistik de onlar hemen secde edivermislerdi. Sadece seytan kacınmıs, buyukluk taslamıs ve kafirlerden olmustu |
| وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ (35) Ve demistik ki: Ey Adem, sen, esinle birlikte cennette otur. Dilediginiz O´na donduruleceksiniz |
| فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ ۖ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (36) Nihayet seytan onları cennetten kaydırdı. Onları bulundukları yerden cıkardı. Biz de: Kiminiz kiminize dusman olarak inin. Yeryuzunde sizin icin bir zamana kadar yerlesim ve faydalanma vardır, dedik |
| فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (37) Adem, Rabbından kelimeler belleyip aldı. Bunun uzerine onun tevbesini kabul etti. Suphesiz ki Tevvab, Rahim O´dur, O |
| قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (38) Dedik ki; hepiniz oradan inin. Eger, tarafımdan size bir hidayet gelir de, kim benim hidayetime uyarsa, artık onlar icin hicbir korku yoktur. Ve onlar mahzun da olacak degillerdir |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (39) Kufredenler, ayetlerimizi yalanlamıs olanlar, iste onlar cehennemliklerdir. Ve onlar ateste temelli kalıcıdırlar |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (40) Ey Israilogulları, size verdigim nimetimi hatırlayın. Bana verdiginiz sozu yerine getirin ki, ben de size olan sozumu yerine getireyim. Ve yalnız Ben´den korkun |
| وَآمِنُوا بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوا أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَإِيَّايَ فَاتَّقُونِ (41) Yanınızdaki Tevrat´ı tasdik edici olarak indirdigime iman edin. Onu inkar edenlerin ilki olmayın. Ayetlerimizi az bir paha ile satmayın. Ve yalnız Ben´den sakının |
| وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (42) Hakkı batıla karıstırıp da, bile bile siz gercegi gizlemeyin |
| وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ (43) Namazı kılın, zekatı verin, ruku´ edenlerle birlikte ruku edin |
| ۞ أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْكِتَابَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (44) Siz; insanlara iyiligi emreder de, kendinizi unutur musunuz? Halbuki kitabı da okuyorsunuz, hic aklınızı basınıza almayacak mısınız |
| وَاسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِينَ (45) Sabır ve namazla (Allah´tan) yardım isteyin. Gerci bu, agır gelir ama, husu duyanlara degil |
| الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ (46) Onlar ki; Rablarına kavusacaklarını, O´na doneceklerini kesinlikle bilirler |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (47) Ey israilogulları, size verdigim nimetimi ve sizi alemlere ustun kıldıgımı hatırlayın |
| وَاتَّقُوا يَوْمًا لَّا تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (48) Ve oyle bir gunden korkun ki; o gunde kimse, kimse icin bir sey odeyemez. Sefaat kabul edilmez. Fidye alınmaz ve onlara yardım da edilmez |
| وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (49) Hani, sizi ogullarınızı bogazlayıp, kadınlarınızı sag bırakarak en kotu iskenceye tabi tutan Firavun hanedanından kurtarmıstık. Bu da sizin icin Rabbınız tarafından buyuk bir imtihandı |
| وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ (50) Hani, bir de sizin icin denizi yarmıs, ve sizi kurtarmıstık. Firavun hanedanını da, siz bakıp dururken suda bogmustuk |
| وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ (51) Ve hani, Musa ile kırk geceyi vaidlesmistik. Yine siz zalimler olarak onun arkasından buzagıyı (tanrı) edinmistiniz |
| ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (52) Bundan sonra sizi, sukredersiniz diye affetmistik |
| وَإِذْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَالْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (53) Hani, Musa´ya; hidayete eresiniz diye kitab ve furkan vermistik |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُم بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (54) Hani, Musa, kavmine: Ey kavmim, buzagıya tapınmakla nefsinize zulmetmis oldunuz. Hemen yaradanınıza tevbe edip nefislerinizi oldurun. Bu yaradanınızın katında sizin icin daha hayırlıdır, demisti. Allah da tevbenizi kabul etmisti. Muhakkak ki Tevvab, Rahim O´dur, O |
| وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ (55) Bir de, hani siz: Ey Musa, biz Allah´ı apasikar gorunceye kadar sana inanmayacagız, demistiniz de, bakıp dururken sizi yıldırım carpmıstı |
| ثُمَّ بَعَثْنَاكُم مِّن بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (56) Sonra sizi, olumunuzun arkasından sukredersiniz diye diriltmistik |
| وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (57) Ve ustunuze bulutları golge yaptık. Kudret helvası ve bıldırcın indirdik. Size rızık olarak verdigimiz seylerin iyilerinden, guzellerinden yeyin. Onlar bize degil ancak kendi nefislerine zulmekteydiler |
| وَإِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هَٰذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُولُوا حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَايَاكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ (58) Hani; su kasabaya girin, dilediginiz yerde istediginizi bol bol yeyin, kapısından secde ederek girin, affet deyin, kusurlarınızı ortelim. Iyilik |
| فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (59) Zulmedenler, sozu; kendilerine soylenenden baskasıyla degistirdiler. Biz de fasıklık etmelerinden dolayı o zalimlerin ustune gokten korkunc bir azab indirdik |
| ۞ وَإِذِ اسْتَسْقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِب بِّعَصَاكَ الْحَجَرَ ۖ فَانفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍ مَّشْرَبَهُمْ ۖ كُلُوا وَاشْرَبُوا مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (60) Hani, bir vakit Musa, kavmi icin su arayınca; asanla tasa vur, demistik de, tastan oniki cesme fıskırmıs, her zumre su alacagı yeri ogrenmisti. Allah´ın rızkında yeyin, icin, yalnız yeryuzunde bozgunculuk yaparak, karısıklık cıkarmayın |
| وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَن نَّصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَىٰ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ ۚ اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ ۗ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُوا يَعْتَدُونَ (61) Hani; siz, Ey Musa, biz bir cesit yemege elbette dayanamayız. Rabbına dua et de bizim icin yerde yetisen samısak, sebze, acur, mercimek ve sogan bitirsin, demistiniz, Musa da; siz bayagı olan seyle hayırlı olanı degistirmek mi istiyorsunuz? Oyleyse bir sehre inin, istediginiz seyler vardır, demisti |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62) Suphesiz ki Mu´minler, Yahudiler, Nasrani ve Sabiilerden; kim Allah´a ve ahiret gunune inanıp, salih amelde bulunursa, elbette onların Rabları katında mukafaatları vardır. Hem onlara bir korku yoktur, mahzun da olacak degildirler |
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (63) Hani sizden sapasaglam soz almıstık. Tur´u da ustunuze kaldırmıstık. Size veridgimize sımsıkı sarılın, onda olanları hatırlayın ki sakınmıs olasınız |
| ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَكُنتُم مِّنَ الْخَاسِرِينَ (64) Sonra o sozu muteakip yine yuz cevirdiniz. Eger ustunuzde Allah´ın fazlu rahmeti olmasaydı husrana ugrayanlardan olurdunuz |
| وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ (65) Andolsun ki, icinizden cumartesi gunu haddi asanları elbette bilirsiniz. Iste biz onlara: Asagılık maymunlar olun, dedik |
| فَجَعَلْنَاهَا نَكَالًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ (66) Artık bunu hem onundekilere, hem de ardındakilere ibret verici bir ceza, hem de muttakilere bir ogut kıldık |
| وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تَذْبَحُوا بَقَرَةً ۖ قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (67) Hani, bir de Musa kavmine: Allah, herhalde bir sıgır bogazlamanızı emrediyor, demisti. Onlar: Sen bizimle alay mı ediyorsun, demislerdi. Musa da: Ben cahillerden olmaktan Allah´a sıgınırım, demisti |
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَّا فَارِضٌ وَلَا بِكْرٌ عَوَانٌ بَيْنَ ذَٰلِكَ ۖ فَافْعَلُوا مَا تُؤْمَرُونَ (68) Onlar, Bizim icin Rabbına dua et de onu bize iyice bildirsin, demislerdi. Musa da: Allah, o, ne cok kart, ne de cok korpedir. Ikisi ortası dinc bir sıgırdır, buyuruyor. Artık emrolundugunuz seyi yapın, demisti |
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا ۚ قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ صَفْرَاءُ فَاقِعٌ لَّوْنُهَا تَسُرُّ النَّاظِرِينَ (69) Dediler ki: Bizim icin Rabbına dua et de onun ne renk oldugunu bize iyice acıklasın. O da: Rabbım diyor ki: O bakanları rahatlatacak sapsarı renkli bir inektir, demisti |
| قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّا إِن شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ (70) Dediler ki: Rabbına dua et, bize acıkca nitelignin ne oldugunu bildirsin. Cunku bizce sıgırlar birbirine benziyor. Allah dilerse biz elbette hidayete erenlerden oluruz |
| قَالَ إِنَّهُ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَّا ذَلُولٌ تُثِيرُ الْأَرْضَ وَلَا تَسْقِي الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لَّا شِيَةَ فِيهَا ۚ قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ (71) Dedik ki: Rabbım, o, ne boyunduruga kosulup arazi surecek, ne de ekin sulayacak bir inektir, zillete ugramamıstır. Butun kusurlardan uzaktır. Onun alacası da yoktur, buyuruyor. Onlar: Iste simdi gercegi ortaya koydun, dediler. Hemen onu bogazladılar ki az kalsın bunu yapmayacaklardı |
| وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِيهَا ۖ وَاللَّهُ مُخْرِجٌ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ (72) Hani, siz bir kisiyi oldurmustunuz de; sonra o konuda birbirinizle cekismeye baslamıstınız. Allah ise sizin gizlediginizi acıga cıkarıcıdır |
| فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا ۚ كَذَٰلِكَ يُحْيِي اللَّهُ الْمَوْتَىٰ وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (73) Sıgırın bir parcasını oluye vurun, demistik. Iste Allah oluleri boyle diriltir. Ve sizlere ayetlerini gosterir ki, aklınızı basınıza alasınız |
| ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ۚ وَإِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (74) Sonra bunun ardından kalbleriniz yine katılastı. Simdi onlar tas gibidir. Yahut daha da katı. Zira oylesi vardır ki; ondan ırmaklar kaynar, oylesi vardır ki; yarılıp ondan su fıskırır, oylesi de vardır ki; Allah korkusundan yuvarlanır. Allah, yaptıklarınızdan asla gafil degildir |
| ۞ أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (75) Onların size inanacaklarını mı umuyorsunuz? Onlardan oyle bir zumre vardı ki, Allah´ın kelamını dinlerlerdi de akılları yattıktan sonra, bile bile bunu degistirirlerdi |
| وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَا بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ قَالُوا أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (76) Mu´minlerle karsılastıkları zaman, inandık derlerdi, birbirleriyle bas basa kaldıklarında, Rabbınızın katında, aleyhinde delil gostersinler diye mi Allah´ın size acıkladıgını onlara anlatıyorsunuz, buna aklınız ermiyormu? diye birbirlerini uyarırlardı |
| أَوَلَا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (77) Bilmiyorlarmı ki; ne gizlerler, ne acıklarlarsa Allah hepsini bilir |
| وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ (78) Onlardan bir kısmı ummidirler, kitabı anlamazlar. Bir takım batıl seyleri onlar sadece zanneder dururlar |
| فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَٰذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ (79) Vay, kitabı elleriyle yazıp da sonra az bir paha ile satabilmek icin; bu, Allah katındandır, diyenlerin, ellerinin yazdıklarından dolayı vay onlara! Vay onlara. O kazanmıs oldukları yuzunden |
| وَقَالُوا لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَّعْدُودَةً ۚ قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللَّهِ عَهْدًا فَلَن يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ ۖ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (80) Sayılı gunlerden baska asla bize ates dokunmayacaktır dediler. Deki: Siz Allah katından bir soz mu aldınız? Oyleyse Allah asla sozunden caymaz. Yoksa Allah´a karsı bilmediginiz bir sey mi soyluyorsunuz |
| بَلَىٰ مَن كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (81) Hayır, kotuluk yapıp da gunahı kendisini kusatan kimseler, iste onlar cehennemliklerdir. Onlar orada temelli kalıcıdırlar |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (82) Iman edip, salih ameller isleyenler; iste onlar cennetliklerdir. Onlar orada temelli kalıcıdırlar |
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنًا وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِّنكُمْ وَأَنتُم مُّعْرِضُونَ (83) Hani, Israilogullarından; Allah´tan baskasına ibadet etmeyin; anaya, babaya, akrabalara, yetimlere, yoksullara iyilik yapın. Insanlara guzellikle soyleyin, namaz kılın zekat verin diye soz almıstık. Sonra pek azınız mustesna yuz cevirdiniz. Ve siz hala yuz cevirenlerdensiniz |
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ (84) Hani; bir de kanınızı dokmeyin, birbirinizi yurdunuzdan surmeyin diye soz almıstık, sonra bunu ikrar ettiniz ve sahid de oldunuz |
| ثُمَّ أَنتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِّنكُم مِّن دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِم بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِن يَأْتُوكُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (85) Sonra sizler; birbirinizi olduren, aranızdan bir takımını yurtlarından suren, onlara karsı gunah ve dusmanlıkla birlesen, onları (yurtlarından) cıkarmak haram kılınmısken esir olarak geldiklerinde fidyelesmeye kalkan kimselersiniz. Yoksa kitabın bir kısmına inanıp bir kısmını inkar mı ediyorsunuz? Sizden boyle yapanın cezası; dunya hayatında rezil olmaktan baska birsey degildir. Kıyamet gununde ise onlar, azabın en siddetlisine ugratılırlar. Allah, yaptıklarınızdan gafil degildir |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (86) Iste onlar, ahirete karsı dunya hayatını satın almıs olanlardır. Bu yuzden kendilerinden azab kaldırılıp, hafifletilmeyecek, yardım da yapılmayacaktır |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ ۖ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ (87) Andolsun ki, biz Musa´ya kitab verdik. Ondan sonra da birbiri ardınca peygamberler gonderdik. Meryem oglu Isa´ya da beyyineler verdik. Ve onu ruh´ul-Kudus ile destekledik. Demek, bir peygamber size ne zaman gonullerinizin hoslanmadıgı bir seyi getirirse, kibirlenmek isteyeceksiniz de; kimini yalanlayarak, kimini de oldureceksiniz oyle mi |
| وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ (88) Dediler ki; bizim kalblerimiz perdelidir. Oyle degil, Allah kufurlerinden dolayı onları la´netlemistir. Onların pek azı inanırlar |
| وَلَمَّا جَاءَهُمْ كِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَفُوا كَفَرُوا بِهِ ۚ فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ (89) Ne zaman ki; Allah´ın katından, kendilerinde olanı tasdik eden kitab geldi, onlar bundan onceki kufredenlere karsı kendilerine yardım gelmesini beklerlerken, bildikleri gelince onu inkar ettiler. Allah´ın la´neti kafirlerin uzerinedir |
| بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُوا بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلَ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ فَبَاءُوا بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍ ۚ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُّهِينٌ (90) Nefislerini ne kotu seye degisip sattılar. Allah´ın kullarından diledigine fazlından indirmesine hased ederek Allah´ın indirdigini inkar ettiler ve gazab ustune gazaba ugradılar. Kufredenlere alcaltıcı bir azab vardır |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِيَاءَ اللَّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (91) Bir de onlara Allah´ın indirdigine inanın, denilince; biz, bize indirilene inanırız derler. Ondan baskasını inkar ederler. Halbuki o beraberlerindekini tasdik eden bir kitabdır. De ki: Inanmıs kimseler idiyseniz neden daha once, Allah´ın peygamberlerini olduruyordunuz |
| ۞ وَلَقَدْ جَاءَكُم مُّوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ (92) And olsun ki, Musa size apacık delillerle geldi. Sonra ardından buzagıyı Rabb edindiniz. Ve siz zalimlersiniz |
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ الطُّورَ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاسْمَعُوا ۖ قَالُوا سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُم بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (93) Hani; size verdigimiz seyi kuvvetle tutun ve dinleyin, diye Tur´u tepenize dikmis ve sizden misak almıstık. Isittik ve karsı geldik dediler ve kufurleri yuzunden buzagı sevgisi kalblerine sindirildi. Eger inananlardansanız, inancınız size ne kotu sey emrediyor? de |
| قُلْ إِن كَانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِندَ اللَّهِ خَالِصَةً مِّن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (94) De ki; Allah katında ahiret yurdu baskalarının degil de yalnız sizin ise, bu iddiada samimi iseniz haydin, olumu isteyin |
| وَلَن يَتَمَنَّوْهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (95) Onceden ellerinin kazandıgından dolayı, onlar hicbir zaman onu isteyemezler, Allah zalimleri hakkıyla bilir |
| وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَىٰ حَيَاةٍ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (96) And olsun ki; onları, insanlardan sirk kosanlardan daha cok hayata duskun bulacaksın. Onlardan herbiri bin yıl omur verilmesini ister. Halbuki cok yasatılması onu azabtan uzaklastıracak degildir. Allah onların ne yaptıgını hakkıyla gorendir |
| قُلْ مَن كَانَ عَدُوًّا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (97) De ki; kim Cebrail´e dusmansa (bilsin ki; ) elinin onundekileri tasdik eden, mu´minler icin hidayet ve mujde olan senin kalbine Allah´ın izniyle o indirmistir |
| مَن كَانَ عَدُوًّا لِّلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِّلْكَافِرِينَ (98) Kim Allah´a, meleklerine, peygamberlerine, Cebrail´e ve Mikail´e dusman olursa; suphesiz ki, Allah´da kafirlerin dusmanıdır |
| وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ (99) And olsun ki; biz sana apacık ayetler indirdik. Onları fasıklardan baskası inkar etmez |
| أَوَكُلَّمَا عَاهَدُوا عَهْدًا نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (100) Onlar, ne zaman bir ahidle baglandılarsa iclerinden bir guruh onu bozup atmadı mı? Hayır, onların bir cogu iman etmezler |
| وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِّنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (101) Onlara, ne zaman Allah tarafından yanlarındaki kitabı tasdik edici bir peygamber geldiyse, kendilerine kitab verilenlerden bir guruh, sanki bilmiyormus gibi, Allah´ın kitabını arkalarına atıverdi |
| وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّيَاطِينُ عَلَىٰ مُلْكِ سُلَيْمَانَ ۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَٰكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ ۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَكْفُرْ ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ ۚ وَمَا هُم بِضَارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنفُسَهُمْ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (102) Ve onlar seytanların Suleyman´ın mulku aleyhine uydurdukları seylerin ardına dustuler. Halbuki Suleyman asla kufretmedi. Sadece seytanlar kufrettiler. Onlar, insanlara sihri ve Babil´de ki iki melege; Harut ile Marut a indirilenleri ogretiyorlardı. Bu iki melek ise: «Biz ancak imtihan icin gonderildik, sakın kufretme. «demedikce kimseye sihirden bir sey ogretmezlerdi. Onlardan koca ile karısının arasını ayıracak seyler ogrendiler. Halbuki bunlar, Allah´ın izni olmadıkca o sihirle kimseye zarar verici degillerdi. Onlarsa kendilerine zarar verip fayda vermeyen seyleri ogreniyorlardı. Andolsun ki, onlar onu satın alan kimse icin ahirette hicbir olmayacagını biliyorlardı. Ne fena birsey karsılıgında nefislerini sattılar. Sayet bilmis olsalardı |
| وَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ خَيْرٌ ۖ لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (103) Eger onlar inanmıs ve sakınmıs olsalardı; Allah katındaki sevab daha hayırlı olurdu. Keske bilselerdi |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ۗ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (104) Ey iman edenler; bizi de dinle, demeyin, bizi de gozet, deyin ve dinleyin. Kafirlere elim bir azab vardır |
| مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلَا الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (105) Ehl-i Kitab´dan kafir olanlar da, musrikler de Rabbınızdan size hic bir hayır indirilmesini istemezler. Allah, rahmetini diledigine tahsis eder. Allah, buyuk lutuf ve ihsan sahibidir |
| ۞ مَا نَنسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (106) Biz, bir ayeti nesheder veya unutturursak ondan daha hayırlısını, yahut da dengini getiririz. Bilmez misin ki, Allah suphesiz her seye kadir´dir |
| أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (107) Goklerin ve yerin mulkunun gercekten Allah´a ait oldugunu ve sizin icin Allah´dan baska bir sahib ve yardımcı olmadıgını bilmez misiniz |
| أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْأَلُوا رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِن قَبْلُ ۗ وَمَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ (108) Yoksa daha once Musa´ya soruldugu gibi siz de peygamberinizi sorguya cekmek mi istiyorsunuz? Kim imanı kufurle degisirse dosdogru yoldan sapıtmıs olur |
| وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (109) Kitab ehlinin cogu, hak kendilerine apacık belli olduktan sonra iclerindeki cekememezlikten oturu, sizi imandan sonra kufre dondurmek isterler. Allah´ın acıklayıcı emri gelene kadar onları affedin, gecin. Suphesiz ki Allah her seye kadir´dir |
| وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (110) Namazı kılın, zekatı verin, kendiniz icin onceden ne yollarsanız, onu Allah katında bulursunuz. Suphesiz ki Allah, yaptıgınızı hakkıyla gorendir |
| وَقَالُوا لَن يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ ۗ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (111) Ve dediler ki: Yahudi ve Hristiyan olanlardan baskası cennete girmeyecek. Bu onların kuruntusudur. De ki: Eger sadıklar dan iseniz delilinizi getirin |
| بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (112) Hayır, kim ihsan edici olarak ozunu tastamam Allah´a teslim ederse ona Rabbı katında mukafat vardır. Onlara korku yoktur, uzulmeyeceklerdir de |
| وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَىٰ عَلَىٰ شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَىٰ لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (113) Yahudiler: Hristiyanlar hic bir seye sahip degildir, dedi. Hristiyanlar da yahudiler hic bir seye sahip degildir, dedi. Halbuki hepsi de kitabı okuyorlar. Bilmeyen kimseler de onların dedikleri gibi dedi. Ihtilafa duser oldukları seyde kıyamet gunu Allah aralarında hukmunu verecektir |
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا ۚ أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (114) Allah´ın mescidlerinde; O´nun isminin anılmasını men´eden, onların harab olmasına calısandan daha zalim kim vardır? Onların oralara korka korka girmekten baska hakkı yoktur. Dunyada rusvaylık onlarındır. Ahirette ise onlara buyuk bir azab vardır |
| وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (115) Dogu da Batı da Allah´ındır. Her nereye donerseniz vech-i ilahi oradadır. Suphesiz ki Allah Vasi´dir, Alim´dir |
| وَقَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ بَل لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ (116) Dediler ki: Allah cocuk edindi. Tenzih ederiz O´nu. Dogrusu goklerde ve yerde ne varsa O´nundur. Hepsi de O´na itaat ederler |
| بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (117) Goklerin ve yerin yaratanıdır. Bir seyin olmasını isteyince ona sadece «ol», der, o da oluverir |
| وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ ۗ قَدْ بَيَّنَّا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (118) Bilmeyenler dediler ki: Allah bizimle konusmalı veya bize bir ayet gelmeli degil miydi? Onlardan oncekiler de onların dedikleri gibi demislerdi. Kalbleri birbirine benzemis. Biz yakınen bilmek isteyen bir kavme ayetlerimizi apacık bildirdik |
| إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا ۖ وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ (119) Suphesiz ki biz seni mujdeleyici ve korkutucu olarak hak ile gonderdik. Cehennem ashabından sen mes´ul olacak degilsin |
| وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (120) Sen, dinlerine uymadıkca Yahudiler de, Hristiyanlar da, senden asla hosnud olmazlar. Allah´ın hidayeti asıl hidayetin ta kendisidir, de. Sayet sana gelen ilimden sonra, onların heveslerine uyacak olursan; and olsun ki senin icin Allah tarafından ne bir yar bulunur, ne de bir yardımcı |
| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (121) Kendilerine kitab verdigimiz kimseler onu hakkıyla tilavet ederler. Iste buna onlar inanırlar. Kim ona kufrederse, husrana ugrayanlar da iste onlardır |
| يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّي فَضَّلْتُكُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ (122) Ey Israilogulları, size ihsan etmis oldugum nimetimi ve sizi alemlere ustun kıldıgımı hatırlayın |
| وَاتَّقُوا يَوْمًا لَّا تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (123) Ve oyle bir gunden sakının ki, o gun kimse kimseden yana bir sey odeyemez, kimseden bedel kabul olunmaz, sefaat fayda vermez ve yardım olunmaz |
| ۞ وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (124) Hani, Ibrahim´i Rabb´ı bir takım kelimelerle imtihan etmisti de o da bunları tamamlayınca, Seni insanlara imam kılacagım, buyurmustu. O da: Soyumdan da, demisti. Allah da; zalimler ahdime eremez buyurmustu |
| وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْنًا وَاتَّخِذُوا مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى ۖ وَعَهِدْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ (125) Hani; Biz Beyti insanlar icin bir toplantı yeri ve emin bri mahal yapmıstık. Siz de Ibrahim´in makamından bir namazgah edinin. Ibrahim ile Ismail´e de evimi tavaf edenler, orada kalanlar ruku ve secde edenler icin temizleyin, diye ahid vermistik |
| وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَىٰ عَذَابِ النَّارِ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (126) Hani, Ibrahim demisti ki: Rabbım burasını emniyetli bir sehir yap. Ve halkından Allah´a, ahiret gunune iman etmis olanları mahsullerle rızıklandır Allah da: Kafir olanı kısa bir zaman icin gecindiririm. Sonra onu cehennem azabına zorlarım. Bu ne kotu bir sonuctur, buyurmustu |
| وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَإِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا ۖ إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (127) Hani, Ibrahim, Ka´be ´nin temellerini Ismail ile birlikte yukseltiyordu ve diyordu ki: Rabbımız bizden kabul buyur. Suphesiz ki, Sensin Sen Semi´, Alim |
| رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (128) Rabbımız ikimizi de sana teslim olanlar kıl. Soyumuzdan da sana teslim olanlar yetistir, bize ibadet edecegimiz yerleri goster, tevbelerimizi kabul et. Cunku Sensin Sen, Tevvab, Rahim |
| رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (129) Rabbımız, onların arasından, senin ayetlerin onlara okuyacak, kitabı, hikmeti ogretecek ve onları tezkiye edecek bir peygember gonder. Suphesiz ki Aziz, Hakim Sensin Sen |
| وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُ ۚ وَلَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (130) Kendini bilmezden baska kim Ibrahim´in dininden yuz cevirir. And olsun ki dunyada onu secmistik. Muhakkak ki o, ahirette de salihlerdendir |
| إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (131) Hani, Rabbı ona; teslim ol buyurdugu zaman, o da, alemlerin Rabbına teslim oldum, demisti |
| وَوَصَّىٰ بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ لَكُمُ الدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ (132) Ibrahim bunu ogullarına da tavsiye etti. Ya´kub da: Ey ogullarım, Allah sizin icin dinini secti. Onun icin siz de yalnız Musluman olarak can verin, dedi |
| أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِي قَالُوا نَعْبُدُ إِلَٰهَكَ وَإِلَٰهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ إِلَٰهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (133) Yoksa Ya´kub ´a olum geldiginde siz orada mıydınız? Hani o, ogullarına: Benden sonra neye ibadet edeceksiniz? demisti. Onlar da: Senin Ilah´ına ve ataların Ibrahim´in, Ishak´ın Ilah´ına tek ilah olarak ibadet edecegiz. Ve biz O´na teslim olmusuz, demislerdi |
| تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (134) Onlar bir ummetti gelip gecti. Onların kazandıkları kendilerinin, sizin kazandıgınız da sizin. Ve siz, onların yapmıs olduklarından sorulmazsınız |
| وَقَالُوا كُونُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ تَهْتَدُوا ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (135) Yahudi veya Hristiyan olun ki hidayete eresiniz, dediler. De ki: Hayır, biz Hanif olan Ibrahim´in dinine uyarız. O, musriklerden degildi |
| قُولُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (136) Biz; Allah´a, bize indirilmis olana, Ibrahim´e, Ismail´e, Ishak´a, Ya´kub ´a, ve torunlarına indirilmis olanlara, Musa´ya, Isa´ya verilenlere, peygamberlere Rabbları tarafından verilmis olanlara iman ettik. Onların hicbirinin arasını digerinden ayırmayız. Biz ona teslim olmuslardanız, deyin |
| فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوا ۖ وَّإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللَّهُ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (137) Onlar da, sizin iman ettiginiz gibi iman ederlerse muhakkak dogru yolu bulmuslardır. Sayet yuz cevirirlerse; suphesiz ki onlar cekisme icerisindedirle. Onlara karsı Allah sana yetecektir. O, Semi´dir, Alim´dir |
| صِبْغَةَ اللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً ۖ وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ (138) Allah´ın boyası (ile boyandık) . Boyası Allah´tan daha guzel olan kimdir? Biz O´na kulluk edenleriz |
| قُلْ أَتُحَاجُّونَنَا فِي اللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُخْلِصُونَ (139) Allah hakkında bizimle tartısıyor musunuz? Halbuki O, bizimde Rabbımız, sizim de Rabbınızdır. Bizim amellerimiz bize, sizin amelleriniz size aittir. Biz O´na muhlis kullarız, de |
| أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ كَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ ۗ قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ ۗ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللَّهِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (140) Yoksa siz: Ibrahim, Ismail, Ishak, Ya´kub ve ogulları Yahudi veya Hristiyan idiler mi, diyorsunuz? Siz mi daha iyi biliyorsunuz yoksa Allah mı? Allah tarafından yanında bulunan sehadeti gizleyenden daha zalim kim vardır? Allah sizin yaptıklarınızdan gafil degildir, de |
| تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (141) Onlar bir ummetti gelip gecti. Onların kazandıkları kendilerine, sizin kazandıklarınız da sizedir. Ve siz onların yapmıs olduklarından sorulmazsınız |
| ۞ سَيَقُولُ السُّفَهَاءُ مِنَ النَّاسِ مَا وَلَّاهُمْ عَن قِبْلَتِهِمُ الَّتِي كَانُوا عَلَيْهَا ۚ قُل لِّلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (142) Insanlardan bir kısım beyinsizler diyeceklerdir ki: Onları uzerinde bulundukları kıblelerinden ne cevirdi? De ki: Dogu da Batı da Allah´ındır. O, diledigi kimseyi dogru yola iletir |
| وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا ۗ وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ ۚ وَإِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ (143) Boylece sizi vasat bir ummet kıldık ki, insanların uzerine sahidler olasınız. Peygamber de sizin uzerinize sahid olsun. Ve senin uzerinde bulundugun kıbleyi, peygambere uyanları, ayagının iki okcesi uzerinde geri doneceklerden ayırdetmek icin kıble yaptık. Gerci bu, buyuk bir seydir. Ama Allah´ın dogru yola ilettigi kimseler icin degil. Allah, elbette imanınızı zayi edecek degildir. Suphesiz ki Allah, insanlara Rauf ve Rahim´dir |
| قَدْ نَرَىٰ تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاءِ ۖ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا ۚ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (144) Dogrusu biz, yuzunun semaya dogru cevrilip durdugunu goruyoruz. Simdi seni hosnud olacagın bir kıbleye cevirecegiz. Yuzunu Mescid-i Haram tarafına cevir. Nerede bulunursanız bulunun, yuzlerinizi o tarafa cevirin. Suphesiz ki, kendilerine kitab verilenler bunun Rablarından gelen bir gercek oldugunu bilirler. Allah, onların yaptıklarından gafil degildir |
| وَلَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ بِكُلِّ آيَةٍ مَّا تَبِعُوا قِبْلَتَكَ ۚ وَمَا أَنتَ بِتَابِعٍ قِبْلَتَهُمْ ۚ وَمَا بَعْضُهُم بِتَابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ إِنَّكَ إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (145) Andolsun ki; sen, kendilerine kitab verilmis olanlara her ayeti getirsen, onlar yine senin kıblene uymazlar. Sen de onların kıblesine uyacak degilsin. Onların kimi de, kiminin kıblesine uyacak degildirler. Andolsun ki; sana gelen bunca ilimden sonra sayet sen onların heveslerine uyacak olursan, o takdirde suphesiz zalimlerden olursun |
| الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (146) Kendilerine kitab verdiklerimiz, onu ogullarını tanıdıkları gibi tanırlar. Oyle iken iclerinden bir guruh bilir oldukları halde, yine de hakkı gizlerler |
| الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (147) Hak, Rabbındandır. Oyleyse asla suphecilerden olma |
| وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (148) Herkesin bri yonu vardır oraya doner. Oyleyse siz hayırlı islerde birbirinizle yarısın! Nerede bulunursanız bulunun, Allah hepinizi birden getirir. Suphesiz ki Allah her seye kadir´dir |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (149) Nereden (yola) cıkarsan yuzunu Mescid-i Haram´a dogru cevir. Suphesiz bu, Rabbından bir haktır. Allah, yaptıklarınızdan gafil degildir |
| وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي وَلِأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (150) Nereden (yola) cıkarsan, yuzunu Mescid-i Haram´a dogru cevir. Siz de nerede olursanız, yuzunuzu o yana dondurun, Ta ki, zalim olanlardan baska insanların aleyhinizde bir delili bulunmasın. Artık onlardan korkmayın, Benden korkun ki, hem uzerinizdeki nimetimi tamamlayayım, hem de siz hidayeti umid edebilesiniz |
| كَمَا أَرْسَلْنَا فِيكُمْ رَسُولًا مِّنكُمْ يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِنَا وَيُزَكِّيكُمْ وَيُعَلِّمُكُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُعَلِّمُكُم مَّا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ (151) Nitekim size icinizden; ayetlerimizi okuyan, sizi tezkiye eden kitabı ve hikmeti ogreten ve bilmediginiz seyleri bildiren bir peygamber gonderdik |
| فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ (152) Oyleyse Beni zikredin ki, Ben de sizi anayım. Bir de Bana sukredin, nankorluk etmeyin |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ (153) Ey iman edenler, sabır ve namazla yardım isteyin. Suphesiz ki Allah, sabredenlerle beraberdir |
| وَلَا تَقُولُوا لِمَن يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَٰكِن لَّا تَشْعُرُونَ (154) Allah yolunda oldurulenlere; oluler, demeyin. Bilakis onlar, diridirler, ama siz farketmezsiniz |
| وَلَنَبْلُوَنَّكُم بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ (155) Andolsun ki sizi, biraz korku, biraz aclık, biraz da mallardan, canlardan ve mahsullerden yana eksiklikle imtihan edecegiz, sabredenlere mujdele |
| الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ (156) Ki onlara bir musibet geldigi zaman; biz Allah iciniz ve yine O´na donecegiz, derler |
| أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (157) Iste onlar icin Rabbları tarafından magfiret ve rahmet vardır. Hidayete erenler de onlardır |
| ۞ إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَائِرِ اللَّهِ ۖ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا ۚ وَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللَّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ (158) Suphesiz ki Safa ile Merve Allah´ın nisanelerindendir. Artık kim hacc veya umre niyetiyle Ka´be ´yi ziyaret ederse bu ikisini de tavaf etmesinde bir beis yoktur. Kim gonullu olarak iyilik yaparsa muhakkak ki Allah; Sakir´dir, Alim´dir |
| إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَىٰ مِن بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ۙ أُولَٰئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ (159) Indirdigimiz, acık delilleri ve hidayeti, kitabda insanlara acıkca beyan ettikten sonra gizleyenlere; muhakkak ki onlara, Allah la´net eder ve la´net etmek sanından olanlar da la´net eder |
| إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَٰئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (160) Ancak tevbe edenler, islah edenler ve (gercegi) soyleyenler mustesna. Ben; onların tevbelerini kabul ederim. Ve ben Tevvab, Rahim´im |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (161) Muhakkak ki kufredip de, kafir olarak olenlere Allah´ın, meleklerin ve butun insanların la´neti iste onların uzerinedir |
| خَالِدِينَ فِيهَا ۖ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (162) Onun icinde temelli kalacaklardır. Onlardan ne azab hafifletilir, ne de yuzlerine bakılır |
| وَإِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ (163) Sizin Ilahınız bir tek ilahtır. O´ndan baska hicbir ilah yoktur. Rahman´dır, Rahim´dir |
| إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِن مَّاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (164) Suphesiz ki goklerin ve yerin yaratılısında, gece ile gunduzun degismesinde, insanlara yararlı seylerle denizde akan gemilerde, Allah´ın gokten indirip, yeryuzunu olumunden sonra dirilttigi suda, her turlu canlıyı orada yaymasında, ruzgarların degistirilmesinde, gokle yer arasında emre hazır bekleyen bulutta elbette akleden bir kavim icin ayetler vardır |
| وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّهِ ۗ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ (165) Insanlardan kimi de Allah´dan baskasını O´na emsal edinir, Allah´ı sever gibi onları severler. Iman edenlerin, Allah sevgisi ise, daha fazladır. Zulmedenler azabı gorecekleri zaman; butun kuvvetin Allah´a ait oldugunu ve Allah´ın pek cetin azabı bulundugunu keski bilselerdi |
| إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ (166) Hani o zaman uyulanlar, uyanlardan uzaklasmıs ve azabı gormus oldular. Aralarındaki butun baglar kopmustur |
| وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا ۗ كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ ۖ وَمَا هُم بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ (167) Uyanlar dediler ki: Bizim icin donus olsaydı da bizden uzaklastıkları gibi, biz de onlardan uzaklassaydık. Boylece onların butun yaptıklarını Allah hasretler halinde kendilerine gosterecektir ve onlar atesten cıkacak degildirler |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (168) Ey insanlar; yeryuzunde bulunan helal ve temiz seylerden yeyin. Seytanın adımlarına uymayın. Suphesiz ki o, sizin icin apacık bir dusmandır |
| إِنَّمَا يَأْمُرُكُم بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَن تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (169) O; size yalnız kotulugu, hayasızlıgı ve Allah´a karsı bilmeyeceginiz seyi soylemenizi emreder |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا أَلْفَيْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۗ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ (170) Onlara; Allah´ın indirdigine uyun, denildigi zaman, onlar hayır, biz atalarımızın uzerinde bulundugumuz seye uyarız, dediler. Peki, ya ataları bir sey akledemeyen, dogruyu bulamayan kimseler olsa da mı |
| وَمَثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا كَمَثَلِ الَّذِي يَنْعِقُ بِمَا لَا يَسْمَعُ إِلَّا دُعَاءً وَنِدَاءً ۚ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (171) Kufredenlerin misali; bagırıp cagırmadan baska bir sey duymayana haykıranınki gibidir. Onlar sagırdırlar, dilsizdirler, kordurler, akledemezler |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (172) Ey iman edenler; size rızık olarak veridgimiz seylerin temiz olanlarından yeyin, Allah´a sukredin, eger O´na kulluk ediyorsanız |
| إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (173) O, size; oluyu, kanı, domuz etini, Allah´tan baskası icin kesileni haram kılmıstır. Ancak kim mecbur kalırsa saldırmamak ve sınırı asmamak sartıyla gunah yoktur. Muhakkak ki Allah, Gafur´dur, Rahim´dir |
| إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۙ أُولَٰئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (174) Allah´ın indirdigi kitabtan birsey gizleyip de, onu az bir pahaya satanlar; iste onlar karınlarına atesten baska bir sey yemezler. Kıyamet gunu Allah onlarla konusmaz. Onları temize de cıkarmaz. Ve onlar icin acıklı bir azab vardır |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ ۚ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (175) Onlar, hidayet karsılıgında dalaleti, magfiret karsılıgında azabı satın almıslardır. Onlar, atese karsı ne de sabırlıdırlar |
| ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ (176) Bu, Allah´ın kitabı hak olarak indirilmis olup, o kitabda ihtilafa dusenlerin suphesiz ki, pek uzak bir sikak icinde olmalarındandır |
| ۞ لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا ۖ وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ ۗ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (177) Yuzlerinizi Dogu ve Batı tarafına cevirmeniz «bir» degildir. Lakin asıl «bir»; Allah´a, ahiret gunune, meleklere, kitablara, peygamberlere iman eden, malını seve seve yakınlarına, yetimlere, miskinlere, yolculara, dilenenlere, kolelere, esirlere veren, namazı kılan, zekatı veren, muahede yaptıklarında ahidlerini yerine getiren, sıkıntıda, hastalıkta ve siddetli savas anında sabredenlerinkidir. Iste sadık olanlar da onlardır ve muttakiler de onlardır |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى ۖ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالْأُنثَىٰ بِالْأُنثَىٰ ۚ فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ۗ ذَٰلِكَ تَخْفِيفٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ ۗ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ (178) Ey iman edenler; oldurmede size kısas farz kılındı. Hur; hur ile, kole; kole ile, disi; disi ile. Ama kim de kardesi tarafından affedilirse, ma´ruf olan emre ittiba etmeli ve ona guzellikle odemelidir. Bu, Rabbınız tarafından bir hafifletme ve rahmettir. Kim, bundan sonra da tecavuzde bulunursa; onun icin pek acıklı bir azab vardır |
| وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (179) Kısasta sizin icin hayat vardır, ey akıl sahibleri. Ta ki, sakınasınız |
| كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ (180) Sizden birinize olum geldigi zaman; eger bir hayır bırakacaksa; anaya, babaya, yakın akrabaya, ma´ruf sekilde vasiyette bulunması farz kılındı. Bu, takva sahibleri uzerinde bir haktır |
| فَمَن بَدَّلَهُ بَعْدَمَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (181) Kim de onu isittikten sonra degistirirse; onun gunahı degistirenlerindir. Suphe yok ki Allah Semi´dir, Alim´dir |
| فَمَنْ خَافَ مِن مُّوصٍ جَنَفًا أَوْ إِثْمًا فَأَصْلَحَ بَيْنَهُمْ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (182) Bununla birlikte, kim vasiyet edenin haksızlıga meylinden, gunaha girmesinden korkup aralarını bulursa; ona da bir gunah yoktur. Suphesiz ki Allah, Gafur´dur. Rahim´dir |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (183) Ey iman edenler; sizden oncekilere farz kılındıgı gibi, size de oruc farz kılındı. Ta ki korunasınız |
| أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ ۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۚ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ ۚ وَأَن تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (184) Sayılı gunler olarak. Sizden kim hasta veya seferde olursa, tutmadıgı gunler sayısınca diger gunlerde; gucu yetmeyenlere de bir yoksul doyumu fidye. Bununla beraber kim gonullu olarak iyilik yaparsa bu; kendisi icin |
| شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (185) Ramazan ayı; oyle bir aydır ki, insanlara dogru yolu gosteren, hak ile batılı ayıran Kur´an, o ayda indirilmistir. Sizden her kim ayı gorurse oruc tutsun. Kim de hasta olur veya seferde bulunursa, diger gunlerde o kadar oruc tutsun. Allah, sizin icin kolaylık ister, gucluk istemez. Bu sayıyı tamamlamanız; size hidayet ihsan etmis oldugundan Allah´ı tekbir ile yuceltmeniz icindir ve umulur ki sukredesiniz |
| وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ (186) Kullarım, sana Beni sorarsa; suphesiz ki Ben, cok yakınım. Bana dua edince Ben, o dua edenin duasına icabet ederim. Oyleyse onlar da Benim da´vetime icabet etsinler. Bana iman etsinler ki, dogru yola varmıs olalar |
| أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَىٰ نِسَائِكُمْ ۚ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ ۗ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتَانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ ۖ فَالْآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ ۚ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ۖ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ ۚ وَلَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَقْرَبُوهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (187) Oruc gecesi kadınlarınıza yaklasmak size helal kılındı. Onlar sizin icin, siz de onlar icin bir elbisesiniz. Sizin nefislerinize hıyanet eder oldugunuzu Allah bildi de tevbenizi kabul edip, sizi bagısladı. Artık onlara yaklasın ve Allah´ın hakkınızda yazdıgını isteyin. Sizin icin safagın beyaz ipligi, siyah ipliginden secilinceye kadar yeyin, icin sonra geceye kadar orucu tamamlayın. Mescidlerde i´tikafta bulundugunuz zaman, kadınlarınıza yaklasmayın. Bu Allah´ın hudududur. Sakın onlara yaklasmayın. Iste Allah ayetlerini insanlara, korunsunlar diye boyle acıklar |
| وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (188) Mallarınızı aranızda batıl ile yemeyin. Ve insanların mallarından bir kısmını, siz bildiginiz halde gunahla yemek icin onları hakimlere aktarmayın |
| ۞ يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ ۖ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ ۗ وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَن تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (189) Sana yeni dogan aylardan soruyorlar. De ki: Onlar insanların faydası ve hacc icin birer vakit olculeridir. Evlere arka taraflarından girmeniz «bir» degildir. Ancak «bir»; muttaki olanınkidir. Evlere kapılarından gelin. Allah´dan korkun ki, felaha eresiniz |
| وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (190) Size harb acanlarla, Allah yolunda siz de harbedin. Ancak haddi asmayın. Suphesiz ki Allah, haddi asanları sevmez |
| وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ ۚ وَلَا تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّىٰ يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ ۖ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ ۗ كَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ (191) Ve onları nerede yakalarsanız oldurun. Sizi cıkardıkları yerden siz de onları cıkarın. Fitne, katilden beterdir. Onlar sizinle savasmadıkca, siz de Mescid-i Haram´da onlarla savasmayın. Ancak onlar sizinle savasırlarsa, siz de onları oldurun. Iste kafirlerin cezası boyledir |
| فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (192) Eger onlar vazgecerlerse; suphesiz ki Allah, Gafur´dur, Rahim´dir |
| وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ لِلَّهِ ۖ فَإِنِ انتَهَوْا فَلَا عُدْوَانَ إِلَّا عَلَى الظَّالِمِينَ (193) Fitne kalmayıp, din de Allah´ın oluncaya kadar onlarla savasın. Vaz gecerlerse, artık zalimlerden baskasına dusmanlık yoktur |
| الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ ۚ فَمَنِ اعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَىٰ عَلَيْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (194) Haram ay haram aya karsılıktır. Hurmetler karsılıklıdır. Kim size saldırırsa, siz de tıpkı onun saldırdıgı gibi ona saldırın. Allah´tan korkun. Ve bilin ki Allah suphesiz takva sahibleriyle beraberdir |
| وَأَنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (195) Allah yolunda infak edin ve ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın. Ihsan edin, suphesiz Allah ihsan edenleri sever |
| وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ ۚ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ ۖ وَلَا تَحْلِقُوا رُءُوسَكُمْ حَتَّىٰ يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ ۚ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ ۚ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ ۚ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ ۗ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ۗ ذَٰلِكَ لِمَن لَّمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (196) Allah icin haccı da; umreyi de tamamlayın. Fakat alıkonulursanız, kurbandan kolayınıza geleni gonderin. Kurban yerine varıncaya kadar, baslarınızı tıras etmeyin. Icinizden her kim, hasta olursa veya basında bir eziyet bulunursa; ona oructan, sadakadan veya kurbandan fidye. Emin oldugunuz vakitte; kim, hacc zamanına kadar umre ile faydalanmak isterse, kolayına gelen bir kurban keser. Ama bulamazsa, hacc gunlerinde uc; dondugunuz vakit yedi gun olmak uzere tam on gun oruc tutar. Bu; ailesi Mescid-i Haram´da oturmayanlar icindir. Allah´tan korkun. Ve bilin ki Allah, azabı pek siddetli olandır |
| الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ ۚ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَىٰ ۚ وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ (197) Hacc, bilinen aylardır. Her kim o aylarda kendisine haccı farz ederse; artık haccda kadına yaklasmak, gunah islemek, tartısma yoktur. Siz ne hayır yaparsanız, Allah onu bilir. Bir de azık edininiz. Suphesiz ki, azıgın en hayırlısı, takvadır. Ey akıl sahibleri; Ben´den korkun |
| لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُوا فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ ۚ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُوا اللَّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ ۖ وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِن كُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّينَ (198) Rabbınızın lutf-u keremini aramanızda bir gunah yoktur. Arafat´tan geri dondugunuz zaman, Mes´ar-ı Haram´ın yanında Allah´ı zikredin. O, sizi hidayete ulastırdıgı gibi, siz de O´nu zikredin. Nitekim siz bundan once, sapıklardan idiniz |
| ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (199) Sonra insanların dondugu yerden siz de donun. Ve Allah´tan magfiret dileyin. Suphesiz ki Allah Gafur´dur, Rahim´dir |
| فَإِذَا قَضَيْتُم مَّنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا ۗ فَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ (200) Hacc ibadetinizi bitirince; atalarınızı andıgınız gibi, hatta daha kuvvetli bir anısla Allah´ı zikredin. Insanlardan oylesi vardı ki; Ey Rabbımız, bize dunyada ver, der. Onun ahirette nasibi yoktur |
| وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (201) Kimi de; Ey Rabbımız, bize dunyada iyilik ver, ahirette de iyilik ver ve bizi ates azabından koru, der |
| أُولَٰئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّمَّا كَسَبُوا ۚ وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ (202) Iste onların kazandıklarından nasibleri vardır. Ve Allah hesabı cabuk gorendir |
| ۞ وَاذْكُرُوا اللَّهَ فِي أَيَّامٍ مَّعْدُودَاتٍ ۚ فَمَن تَعَجَّلَ فِي يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ ۚ لِمَنِ اتَّقَىٰ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (203) Sayılı gunlerde Allah´ı zikredin. Kim iki gunde acele ederse, ona gunah yoktur. Kim de geri kalırsa, ona gunah yoktur. Bu; takva sahibi olanlar icindir. Allah´tan korkun ve bilin ki, suphesiz siz, O´nun huzurunda toplanacaksınız |
| وَمِنَ النَّاسِ مَن يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللَّهَ عَلَىٰ مَا فِي قَلْبِهِ وَهُوَ أَلَدُّ الْخِصَامِ (204) Insanlardan oylesi vardır ki; dunya hayatına dair sozu senin hosuna gider. Ve Allah´ı kalbinde olana sahid tutar. Halbuki o, dusmanların en yamanıdır |
| وَإِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ (205) Ve o, yanından ayrılınca yeryuzunde fesad cıkarmaya, harsı ve nesli yok etmeye calısır. Allah fesadı sevmez |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ ۚ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ ۚ وَلَبِئْسَ الْمِهَادُ (206) Ona; Allah´tan kork, denilince, gururu kendisini gunaha surukler. Iste ona cehennem yeter. O; ne kotu bir yataktır |
| وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ (207) Insanlardan oylesi de vardır ki; kendisini Allah´ın rızasına satar. Ve Allah, kullarına cok merhametlidir |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِي السِّلْمِ كَافَّةً وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (208) Ey iman edenler; hep birden barısa girin. Seytanın adımlarına uymayın. Cunku O, sizinicin apacık bri dusmandır |
| فَإِن زَلَلْتُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (209) Size apacık deliller geldikten sonra yine kayarsanız; bilin ki Allah, suphesiz Aziz´dir. Hakim´dir |
| هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن يَأْتِيَهُمُ اللَّهُ فِي ظُلَلٍ مِّنَ الْغَمَامِ وَالْمَلَائِكَةُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (210) Onlar; Allah´ın buluttan golgeler icinde, meleklerle birlikte kendilerine gelivermesini ve islerini bitirivermesini mi bekliyorlar? Halbuki butun isler Allah´a dondurulur |
| سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آتَيْنَاهُم مِّنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ ۗ وَمَن يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ (211) Sor Israilogulları´na, onlara nice acık ayetler verdik. Kim, kendisine gelen Allah´ın nimetini degistirirse, suphesiz Allah´ın cezası pek siddetlidir |
| زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا ۘ وَالَّذِينَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَاللَّهُ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ (212) Kufredenlere dunya hayatı pek suslendi. Ve onlar, iman edenlerden kimiyle egleniyorlar. Halbuki takvaya erenler kıyamet gununde onların ustundedirler. Allah, diledigine hesabsız rızık verir |
| كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ ۚ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلَّا الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۖ فَهَدَى اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ ۗ وَاللَّهُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (213) Insanlar bir tek ummetti. Allah mujdeleyici ve korkutucu peygamberler gonderdi ve onlarla beraber insanların ihtilafa dustukleri seylerde aralarında hukum vermeleri icin hak kitablar indirdi. Halbuki kitab verilmis olanlar, kendilerinde acık deliller geldikten sonra aralarındaki ihtirastan dolayı ihtilafa dustuler. Iste Allah; kendi izniyle, iman edenleri, uzerinde ihtilafa dustukleri Hakka ulastırdı. Allah diledigini dogru yola ulastırır |
| أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِكُم ۖ مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّىٰ يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ (214) Yoksa siz; sizden once gecenlerin durumu basınıza gelmeden cennete girivereceginizi mi sandınız? Onlara oyle yoksulluk, oyle sıkıntı gelmis ve sarsıntıya ugramıslardı ki, nihayet Peygamber ve beraberindeki mu´minler: Allah´ın yardımı ne zaman? diyordu. Bilesiniz ki, Allah´ın yardımı pek yakındır |
| يَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ ۖ قُلْ مَا أَنفَقْتُم مِّنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۗ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (215) Sana, ne infak edeceklerini soruyorlar. De ki: Hayırdan her ne infak ederseniz, babanın, akrabanın, yetimlerin, yoksulların, yolcuların hakkıdır. Ve her ne hayır islerseniz, suphesiz ki Allah, onu bilir |
| كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ كُرْهٌ لَّكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَعَسَىٰ أَن تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (216) Hosunuza gitmedigi halde, savası uzerinize farz kılınmıstır. Bir sey hosunuza gitmedigi halde sizin icin hayırlı olabilir. Bir sey de hosunuza gittigi halde sizin icin kotu olabilir. Allah bilir, siz bilmesziniz |
| يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ ۖ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ ۖ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللَّهِ ۚ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ ۗ وَلَا يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىٰ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُوا ۚ وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (217) Sana haram aydan ve onda savastan soruyorlar. De ki: O ayda savasmak; buyuk bir gunahtır. Fakat insanları Allah yolundan alıkoymak ve O´nu inkar etmek, Mescid-i Haram´a gitmelerine engel olmak, onun ehlini oradan cıkarmak Allah katında daha buyuk gunahtır. Fitne, katilden de beterdir. Kafirlerin gucleri yetse, sizi dininizden dondurunceye kadar sizinle savasa devam ederler. Sizden her kim dininden donerde kafir olarak olurse; onların yaptıgı ameller dunyada da, ahirette de bosa gitmistir. Ve onlar, cehennem ehlidirler. Orada temelli kalacaklardır |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (218) Muhakkak ki, iman edenler, hicret edip de Allah yolunda savasanlar; iste onlar Allah´ın rahmetini umarlar. Allah; Gafur´dur, Rahim´dir |
| ۞ يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا ۗ وَيَسْأَلُونَكَ مَاذَا يُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (219) Sana ickiden ve kumardan soruyorlar. De ki: Ikisinde de hem buyuk gunah, hem de insanlar icin faydalar vardır. Gunahları ise faydalarından daha buyuktur. Ve sana ne infak edeceklerini soruyorlar. De ki: Ihtiyaclarınızdan artanı. Dusunesiniz diye Allah size ayetlerini boyle acıklıyor |
| فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۗ وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْيَتَامَىٰ ۖ قُلْ إِصْلَاحٌ لَّهُمْ خَيْرٌ ۖ وَإِن تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (220) Dunya ve ahiret konusunda. Ve sana yetimlerden soruyorlar. De ki: Onlar icin islahta bulunmak hayırlıdır. Eger kendileriyle bir arada yasarsanız, onlar sizin kardeslerinizdir. Allah; bozguncularla islahcı olanları bilir. Eger Allah dileseydi; sizi muhakkak zahmete sokardı. Suphe yok ki Allah, Aziz´dir. Hakim´dir |
| وَلَا تَنكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّىٰ يُؤْمِنَّ ۚ وَلَأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ ۗ وَلَا تُنكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّىٰ يُؤْمِنُوا ۚ وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ ۗ أُولَٰئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ ۖ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (221) Iman edinceye kadar putperest kadınları nikahlamayın. Iman eden bir cariye puta tapan bir kadındano hosunuza gitse dedaha iyidir. Iman edinceye kadar onları puta tapan erkeklerle de nikah ettirmeyin. Iman eden bir kole, -hosunuza gitse deputa tapan erkekten daha iyidir. Onlar sizi cehenneme cagırırlar. Allah ise cennete ve magfirete cagırır ve ogut alsınlar diye insanlara ayetlerini acıkca bildirir |
| وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ ۖ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ ۖ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ ۖ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ (222) Sana adet halinden de soruyorlar. De ki: O, bir ezadır. Onun icin adet halinde kadınlarınızdan ayrılın. Temizleninceye kadar onlara yaklasmayın. Iyice temizlendikleri vakit, Allah´ın size emrettigi yerden onlara varın. Suphesiz ki Allah; hem cok tevbe edenleri sever, hem de cok temizlenenleri sever |
| نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّىٰ شِئْتُمْ ۖ وَقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُم مُّلَاقُوهُ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (223) Kadınlarınız sizin icin bir tarladır. O halde tarlanıza dilediginiz gibi varın. Ve kendiniz icin onceden iyi ameller gonderin. Bir de Allah´tan korkun. Ve bilin ki; siz, suphesiz O´na kavusacaksınız. Iman edenleri mujdele |
| وَلَا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِّأَيْمَانِكُمْ أَن تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (224) Yeminlerinizde; Allah´ı iyilik etmenize, fenalıktan sakınmanıza ve insanların arasını bulmaya engel yapmayın. Allah Semi´dir, Alim´dir |
| لَّا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَٰكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا كَسَبَتْ قُلُوبُكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ (225) Yeminlerinizdeki lagvden dolayı Allah, sizi sorumlu tutmaz. Ancak kalblerinizin kazandıgı seyden dolayı sizi sorumlu tutar. Allah Gafur´dur, Halim´dir |
| لِّلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِن نِّسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ ۖ فَإِن فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (226) Kadınlarına yaklasmamaya yemin edenler icin dort ay beklemek vardır. Eger yeminlerinden donerlerse suphesiz ki Allah Gafur´dur, Rahim´dir |
| وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (227) Sayet bosanmaya karar verirlerse, muhakkak Allah Semi´dir, Alim´dir |
| وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلَاثَةَ قُرُوءٍ ۚ وَلَا يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَٰلِكَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلَاحًا ۚ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (228) Bosanmıs kadınlar; kendi kendilerine, uc adt ve temizlenme muddeti beklerler. Eger onlar, Allah´a ve ahiret gunune inanıyorlarsa, Allah´ın kendi rahimlerinde yarattıgını gizlemeleri onlara helal olmaz. Eger barısmak isterlerse; kocaları onları geri almaya daha layıktırlar. Erkeklerin kadınların uzerinde hakları oldugu, gibi, kadınların da onlar uzerinde hakları vardır. Erkekler onların uzerinde bir dereceye sahiptirler. Allah Aziz´dir, Hakim´dir |
| الطَّلَاقُ مَرَّتَانِ ۖ فَإِمْسَاكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسَانٍ ۗ وَلَا يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئًا إِلَّا أَن يَخَافَا أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ ۗ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلَا تَعْتَدُوهَا ۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ (229) Bosanma iki defadır. Ya iyilikle tutmak, ya da guzellikle salmaktır. Onlara verdiginizden birseyi geri almanız sizlere helal degildir. Meger erkekle kadın Allah´ın hududunu ikame edemeyeceklerinden korkmus olalar. Eger siz de, onların Allah´ın hududunu ikame edemeyeceklerinden korkarsanız, o halde fidye vermelerinde bir vebal yoktur. Bunlar Allah´ın hudududur. Onları asmyın. Kim Allah´ın hududunu asarsa, iste onlar zalimlerin kendileridir |
| فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا تَحِلُّ لَهُ مِن بَعْدُ حَتَّىٰ تَنكِحَ زَوْجًا غَيْرَهُ ۗ فَإِن طَلَّقَهَا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَن يَتَرَاجَعَا إِن ظَنَّا أَن يُقِيمَا حُدُودَ اللَّهِ ۗ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ يُبَيِّنُهَا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (230) Sayet erkek esini bir daha bosarsa; artık ondan sonra kadın, baska bir kocaya nikahlanıp varıncaya kadar ona helal olmaz. Sayet bu koca da onu bosar ve onlar Allah´ın hududunu ikame edeceklerini zannederlerse; tekrar birbirlerine donmelerinde her ikisi icin de bir gunah yoktur. Bunlar Allah´ın hudududur. Bunları, bilen bir kavim icin acıklıyor |
| وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ ۚ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِّتَعْتَدُوا ۚ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ وَلَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ يَعِظُكُم بِهِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (231) Ve kadınları bosadıgınız zaman; iddetlerini bitirince artık onları ya iyilikle tutun veya iyilikle salıverin. Sırf zulmedebilmeniz icin zararlarına onları tutuvermeyin. Kim, boyle yaparsa; muhakkak kendi nefsine zulmetmis olur. Allah´ın ayetlerini oyuncak yerine koymayın. Allah´ın uzerinizdeki nimetini ve size ogut vermek icin indirdigi kitabı ve hikmeti hatırlayın. Allah´tan korkun. Ve bilin ki Allah, suphesiz her seyi bilendir |
| وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعْضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَيْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ مِنكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ ذَٰلِكُمْ أَزْكَىٰ لَكُمْ وَأَطْهَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (232) Kadınları bosadıgınız vakit, onlar iddetlerini bitirdiklerinde, aralarında guzelce anlastıkları takdirde; kocalarıyla tekrar evlenmelerine mani olmayın. Iste sizden Allah´a ve ahiret gunune inanmıs olanlara, bununla ogut veriliyor. Bu, sizin icin daha iyi, daha temizdir. Allah bilir, siz bilmezsiniz |
| ۞ وَالْوَالِدَاتُ يُرْضِعْنَ أَوْلَادَهُنَّ حَوْلَيْنِ كَامِلَيْنِ ۖ لِمَنْ أَرَادَ أَن يُتِمَّ الرَّضَاعَةَ ۚ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ لَا تُكَلَّفُ نَفْسٌ إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلَا مَوْلُودٌ لَّهُ بِوَلَدِهِ ۚ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَٰلِكَ ۗ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالًا عَن تَرَاضٍ مِّنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا ۗ وَإِنْ أَرَدتُّمْ أَن تَسْتَرْضِعُوا أَوْلَادَكُمْ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِذَا سَلَّمْتُم مَّا آتَيْتُم بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (233) Anneler cocuklarını tam iki yıl emzirirler. Bu, emzirmeyi tamamlamak isteyen icindir. Onların yiyecegi, giyecegi uygun sekilde cocuk kendisinden olana aittir. Kimse gucunun ustunde bir seyle mukellef olmaz. Ne anne cocugu yuzunden, ne de baba cocugu yuzunden zarara sokulmasın. Mirascıya dusen de bunun gibidir. Eger kendi aralarında anlasıp, danısarak cocugu memeden kesmek isterlerse; ikisine de bri vebal yoktur. Cocuklarınızı emzirtmek isterseniz, vereceginizi guzelce teslim etmek sartıyla size yine bir vebal yoktur. Allah´tan korkun ve bilin ki Allah yaptıgınız seyleri gorendir |
| وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا ۖ فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا فَعَلْنَ فِي أَنفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (234) Icinizden olenlerin geriye bıraktıkları esler; kendi kendilerine dort ay ve on gun beklerler. Muddetlerini bitirdikleri vakit onların, kendileri icin uygun olanı yapmalarından dolayı size bir gunah yoktur. Ve Allah, islediklerinizden haberdardır |
| وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا عَرَّضْتُم بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّسَاءِ أَوْ أَكْنَنتُمْ فِي أَنفُسِكُمْ ۚ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّكُمْ سَتَذْكُرُونَهُنَّ وَلَٰكِن لَّا تُوَاعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلَّا أَن تَقُولُوا قَوْلًا مَّعْرُوفًا ۚ وَلَا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّكَاحِ حَتَّىٰ يَبْلُغَ الْكِتَابُ أَجَلَهُ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي أَنفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (235) Boyle kadınları nikahlamak isteginizi bildirmenizden veya bir arzuyu gonullerinizde saklamanızdan dolayı size bir vebal yoktur. Allah bilmistir k; siz, onları mutlaka hatırlayacaksınız, fakat uygun bir sozle soylememeniz mustesna, onlarla gizlice sozlesmeyin. Iddeti nihayet bulmadıkca nikah bagını baglamaya kalkmayın. Ve bilin ki; suphesiz Allah, gonullerinizde olanı bilir. Artık O´ndan sakının. Ve yine bilin ki; suphesiz Allah, Gafur´dur, Rahim´dir |
| لَّا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِينَ (236) Temas etmediginiz veya bir mehir kesmedigniz kadınları bosamıssanız, size vebal yoktur. Su kadar ki, zengin olan kudretince, darda bulunan da halince ma´ruf bir fayda ile onları faydalandırmalıdır. Bu, iyilik edenlerin uzerine bir borctur |
| وَإِن طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَن يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ ۚ وَأَن تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۚ وَلَا تَنسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (237) Bir mehir kestigniz takdirde temas etmeden once onları bosarsanız; kestiginiz mehrin yarısı onlarındır. Meger, kendilerini bagıslamıs veya nikah dugumu elinde bulunan kimse bagıslamıs ola. Bagıslamanız, takvaya daha yakındır. Aranızdaki fazileti unutmayın. Suphesiz Allah, yaptıgınız seyleri gorendir |
| حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَىٰ وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ (238) Namazlara ve orta namaza devam edin. Ve Allah´ın divanına husu ile durun |
| فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُكْبَانًا ۖ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ (239) Eger korkarsanız yaya veya binmis olarak kılın. Emin oldugunuz vakitte de Allah´ın size bilmediginiz seyleri ogrettigi sekilde Allah´ı zikredin |
| وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا وَصِيَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعًا إِلَى الْحَوْلِ غَيْرَ إِخْرَاجٍ ۚ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِي مَا فَعَلْنَ فِي أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (240) Icinizden vefat edip de eslerini geride bırakanlar; bir seneye kadar eslerinin evlerinden cıkarılmayarak gecimlerinin saglanmasını vasiyyet etmis olmalıdırlar. Sayet kendileri cıkarlarsa; artık onların ma´ruf sekilde yapacaklarından dolayı size mes´uliyet yoktur. Allah, Aziz´dir, Hakim´dir |
| وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ ۖ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ (241) Bosanan kadınlar icin uygun sekilde gecimlerini saglamak vardır. Bu, muttakiler icin bir vazifedir |
| كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (242) Iste Allah, aklınız ersin diye ayetlerini bu sekilde beyan ediyor |
| ۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقَالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْيَاهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ (243) Binlerce oldukları halde olum korkusuyla yurtlarından cıkanları gormedin mi? Allh onlara; (olun) dedi. Sonra da onları diriltti. Suphesiz ki, Allah insanlara karsı lutuf sahibidir. Ama insanların pek cogu sukretmezler |
| وَقَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (244) Allah yolunda savasın ve bilin ki Allah Semi´dir, Alim´dir |
| مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (245) Kimdir o ki; Allah´a guzel bir borc versin de Allah onu kat kat fazlasıyla odesin. Allah, hem darlastırır, hem de bollastırır. Ve O´na donduruleceksiniz |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ إِذْ قَالُوا لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلَّا تُقَاتِلُوا ۖ قَالُوا وَمَا لَنَا أَلَّا نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَائِنَا ۖ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (246) Musa´dan sonra Israilogullarından bir cemaate bakmadın mı? Hani, onlar peygamberlerine bize bir hukumdar gonder ki, Allah yolunda savasalım, dediler. Peygamberleri de: Uzerinize savas farz edilir de ya savasmazsanız? dedi. Onlar dediler ki: Biz Allah yolunda neden savasmayalım? Hem yurtlarımızdan cıkarıldık, hem de ogullarımızdan (ayrıldık) . Fakat onların uzerine savas farz edildigi vakit, iclerinden pek azı mustesna hep geri donduler. Allah, zalimleri cok iyi bilendir |
| وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا ۚ قَالُوا أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ الْمُلْكُ عَلَيْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْكِ مِنْهُ وَلَمْ يُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ ۚ قَالَ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ ۖ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (247) Peygamberleri onlara dedi ki: Iste Allah hukumdar olarak size Talut´u gonderdi. Onlar: Biz hukumdarlıga ondan daha layık iken ve ona malca bolluk da verilmemisken nasıl olur da bizim basımıza hukumdar olabilir? dediler. Peygamberleri de dedi ki: Allah onu sizin ustunuzde begenip secmistir. O´na bilgice ve vucutca da bir ustunluk vermistir. Suphesiz ki Allah; mulkunu diledigine verir. Ve Allah, Vasi´dir, Alim´dir |
| وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَىٰ وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِكَةُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (248) Peygamberi onlara dedi ki: Gercekten onun hukumdarlıgının alameti size Tabut´un gelmesidir ki, onda Rabbınızdan bir «Sekine» ve Musa hanedanıyla Harun hanedanının terkettiklerinden bir kalıntı vardır. Melekler onu yuklenecektir. Sayet inananlardan iseniz; elbette bunda, sizin icin kesin bir ayet vardır |
| فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلِيكُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَيْسَ مِنِّي وَمَن لَّمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي إِلَّا مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِيَدِهِ ۚ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ ۚ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ قَالُوا لَا طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ ۚ قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَاقُو اللَّهِ كَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ (249) Talut orduyla birlikte ayrılıp cıktıgı vakit dedi ki: Allah, sizi bir ırmakla deneyecektir. Kim ondan icerse benden degildir. Kim de ondan tatmazsa suphesiz ki bendendir. Eliyle bir avuc alanlar baska. Derken onlardan birazı mustesna olmak uzere hepsi de ondan iciverdiler. Talut ve beraberindeki mu´minler ırmagı gectikleri vakit; bizim bugun Calut ve ordusuna karsı gucumuz yoktur, dediler. Mutlaka Allah´a kavusacaklarını bilenlerse dediler ki: Nice az topluluk, Allah´ın izniyle pek cok toplulugu yenmistir. Allah sabredenlerle beraberdir |
| وَلَمَّا بَرَزُوا لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُوا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (250) Calut ve askerlerine karsı cıktıkları zaman, dediler ki: Ey Rabbımız, uzerimize sabır yagdır, ayaklarımıza sebat ver ve bizi kafirler guruhuna karsı muzaffer kıl |
| فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (251) Allah´ın izniyle onları hemen hezimete ugrattılar. Davud da Calut´u oldurdu. Allah ona mulk ve hikmet verdi. Dilemekte oldugunu da ona ogretti. Sayet Allah´ın insanları birbiriyle def´edip savması olmasaydı yeryuzu muhakkak fesada ugrardı. Ancak Allah, alemler uzerinde lutuf sahibidir |
| تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۚ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (252) Iste bunlar Allah´ın ayetleridir. Onları sana hak olarak okuyoruz. Suphesiz ki sen elcilerdensin |
| ۞ تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۘ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللَّهُ ۖ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ ۚ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَٰكِنِ اخْتَلَفُوا فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا اقْتَتَلُوا وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (253) Su peygamberler onlardan kimini kiminden ustun kıldık. Allah, onlardan kimiyle soylesmis, kimini de derecelerle yukseltmistir. Meryem oglu Isa´ya da acık deliller verdik. Ve onu Ruh´ul-Kudus ile destekledik. Eger Allah dilesydi; onların arkasındakiler; kendilerine apacık deliller geldikten sonra birbirlerini oldurmezlerdi. Fakat ihtilafa dustuler, sonra onlardan kimi inandı, kimi de inkar etti. Allah dileseydi; birbirlerini oldurmezlerdi. Ancak Allah, istedigini yapar |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254) Ey iman edenler, alıs verisin, dostlugun ve sefaatin olmadıgı gun gelmezden evvel, size verdigim rızıklardan infak edin. Kafirler iste zalimlerin kendileridir |
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ (255) Allah O´ndan baska hicbir ilah yoktur. Hayy ve Kayyum´dur. O´nu dalgınlık ve uyku tutmaz. Goklerde ve yerde olanların hepsi de O´nundur. O´nun izni olmadan katında sefaat edecek kimdir? Onlerinde ve arkalarında ne varsa bilir. Diledigi kadarından baska O´nun ilminden hicbir sey kavrayamazlar. Kursi´si gokleri ve yeri kaplamıstır. Onları koruyup gozetmek O´na agırlık vermez. O, oyle ulu, oyle yucedir |
| لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (256) Dinde zorlama yoktur. Gercekten hak, batıldan iyice ayrılmıstır. Tagut´u inkar edip, Allah´a inanan kimse kopmak bilmeyen saglam bir kulpa sarılmıstır. Ve Allah, Semi´dir, Alim´dir |
| اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (257) Allah, inananların dostudur. Onları karanlıktan aydınlıga cıkarır. Kufredenlerin dostları ise Tagut´tur. Onları aydınlıktan karanlıklara cıkarırlar. Iste onlar ates yaranıdır. Onlar orada temelli kalacaklardır |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ ۖ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (258) Allah kendisine mulk verdigi icin, Rabbı hakkında Ibrahim ile tartısanı gormedin mi? Hani Rabbım olduren ve diriltendir, deyince , o; ben de diriltir ve oldururum, demisti. Ibrahim: Allah gunesi dogudan getirir. Haydi sen de onu batıdan getir, deyince o kufreden herif, apısıp kaldı. Allah, zalimler guruhunu hidayete erdirmez |
| أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحْيِي هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۖ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ ۖ وَانظُرْ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ ۖ وَانظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (259) Yahut altı ustune gelmis bir kasabaya ugrayan kimse gibisini gormedin mi? Allah, bunu olumunden sonra nasıl diriltecek? dedi. Bunun uzerine Allah, onu yuz sene olu bıraktı, sonra diriltti. Na kadar kaldın? dedi. O da: Bir gun veya bir gunden daha az kaldım, dedi. Hayır, yuz yıl kaldın. Oyle iken yiyecegine icecegine bak; henuz bozulmamıs, bir de merkebine bak. Hem seni insanlara bir ibret kılacagız. Kemiklere bak, onları nasıl birlestirip yerli yerine koyuyor ve sonra onlara nasıl et giydiriyoruz? dedi. Bu hal ona apacık belli olunca: Artık Allah´ın herseye Kadir oldugunu biliyorum, dedi |
| وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي ۖ قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَةً مِّنَ الطَّيْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَىٰ كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ يَأْتِينَكَ سَعْيًا ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (260) Hani Ibrahim: Rabbım, oluleri nasıl dirilttigini bana goster, deyince. Inanmıyor musun? demisti. O da: Hayır oyle degil, ama kalbim iyice mutmain olsun, demisti. Oyleyse dort cesit kus al; onları kendine alıstır, sonra her dag basına onlardan birer parca koy. Sonra onları, cagır, kosarak sana gelirler. Ve bil ki suphesiz Allah, Aziz´dir, Hakim´dir |
| مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّائَةُ حَبَّةٍ ۗ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (261) Mallarını Allah yolunda infak edenlerin durumu, her basagında yuz tane olmak uzere yedi basak veren tanenin durumu gibidir. Allah, diledigine kat kat verir. Ve Allah, Vasi´dir, Alim´dir |
| الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى ۙ لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (262) Mallarını Allah yolunda infak edip de, sonra infak ettikleri seyin ardından basa kakmayan ve eziyet etmeyenlerin mukafaatı, Rabbları katındadır. Onlara korku yoktur. Ve mahzun da olacak degillerdir |
| ۞ قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِّن صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى ۗ وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ (263) Bir tatlı dil, bir af, pesinden eziyet gelecek sadakadan daha hayırlıdır. Ve Allah Gani´dir, Halim´dir |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا ۖ لَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُوا ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (264) Ey iman edenler; Allah´a ve ahiret gunune inanmayıp, insanlara gosteris icin malını harcayan kimse gibi sadakalarınızı basa kakma ve eziyet etmekle heder etmeyin, O gosteris yapanın hali; uzerinde toprak bulunan kayanınki gibidir. Siddetli bir yagmur isabet ettignde onu katı bir tas halinde bırakır. Onlar kazandıklarından hic bir sey elde edemezler. Allah kafirler guruhunu hidayete erdirmez |
| وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (265) Allah´ın rızasını kazanmak ve kalblerindekini saglamlastırmak icin mallarını infak edenlerin hali, bir tepedeki guzel bir bahcenin haline benzer. Kuvvetli bir saganak dusunce; yemislerini iki kat verir. Bol yagmur yagmasa bile bir cisenti bulunur ve Allah islediklerinizi gorur |
| أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (266) Biriniz ister mi ki; hurmalardan ve uzumlerden bir bahcesi olsun, altından ırmaklar aksın, icinde her cesit meyve bulunsun da; kendisi ihtiyarlamıs, cocukları da gucsuz kalmısken; bahcesi atesli bir kasırga ile yanıversin. Dusunesiniz diye Allah, size ayetlerini boyle acıklar |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلَّا أَن تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (267) Ey iman edenler; kazandıklarınızın iyilerden ve size yerden cıkardıklarımızdan infak edin. Kendiniz goz yummadan alıcısı olmadıgınız bayagı seyleri vermeye yeltenmeyin. Ve bilin ki; Allah, Gani´dir, Hamid´dir |
| الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (268) Seytan sizi fakirlik ile korkutarak, cirkin seyleri emreder. Allah ise size magfiret ve bolluk vaadeder. Allah, Vasi´dir, Alim´dir |
| يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ (269) Hikmeti diledigine verir. Kime de hikmet verilmisse suphesiz ki, ona pek cok hayır verilmistir. Bunu ancak akıl sahibleri anlar |
| وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ (270) Nafakadan ne harcadınız ise veya adaktan ne adadınızsa; suphesiz ki Allah onları bilir. Zulmedenlerin hic yardımcıları yoktur |
| إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (271) Sadakaları acıktan verirseniz ne guzel. Eger onları gizler de fakirlere oyle verirseniz bu, sizin icin daha hayırlıdır. Ve onunla gunahlarınızdan bir kısmını yarlıgar. Allah, her ne yaparsanız haberdardır |
| ۞ لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ (272) Onları hidayete erdirmek sana dusmez. ALlah, diledigini hidayete erdirir. Hayır namına ne infak ederseniz kendinizedir. Zaten yalnız Allah rızasını kazanmak icin infak edersiniz. Verdiginiz her hayır tam olarak size odenir. Ve siz, haksızlıga ugratılmazsınız |
| لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (273) Sadakalarınızı, kendilerini Allah yoluna vermis olup da yeryuzunde dolasmayan ve tanımayanların; hayalarından dolayı onları zengin zannettikleri yoksullara verin. Onları yuzlerinden tanırsın. Yuzsuzluk ederek insanlardan bir sey istemezler. Hayırdan ne infak ederseniz suphesiz Allah onu bilir |
| الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (274) Onlar ki; mallarını gece ve gunduz, gizli ve acık infak ederler. Iste onların mukaafatı Rabbları katındadır. Onlar icin korku da yoktur, uzulecek de degillerdir |
| الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا ۗ وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ۚ فَمَن جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىٰ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَنْ عَادَ فَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (275) Faiz yiyenler ancak, seytan carpan kimsenin kalktıgı gibi kalkarlar. Bu, onların: Zaten alıs-veris faiz gibidir, demelerinden dolayıdır. Halbuki Allah, alıs-verisi helal, faizi haram kılmıstır. Kime Rabbından bir ogut gelir de faizcilikten vazgecerse, gecmis olanlar kendisine ve hakkındaki hukum Allah´a aittir. Kim de donerse, onlar cehennem yaranıdırlar, orada temelli kalacaklardır |
| يَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ كَفَّارٍ أَثِيمٍ (276) Allah faizi mahveder, sadakaları artırır. Ve Allah hicbir gunahkar kafiri sevmez |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (277) Iman edip salih amel isleyenlerin, namaz kılıp zekat verenlerin Rabbları katında mukafaatları vardır. Onlar icin korku yoktur ve uzulecek de degillerdir |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (278) Ey iman edenler; Allah´tan korkun. Eger mu´minlerden iseniz, faizden kalanı bırakın |
| فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ (279) Boyle yapmazsanız, bunun Allah´a ve peygambere karsı bir harb oldugunu bilin. Sayet tevbe ederseniz, sermayeniz sizindir. Hem haksızlık yapmamıs, hem de haksızlıga ugratılmamıs olursunuz |
| وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَىٰ مَيْسَرَةٍ ۚ وَأَن تَصَدَّقُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (280) Borclu darda ise, kolaylıga kadar beklemelidir. Eger bilirseniz, sadaka olarak bagıslamanız sizin icin daha hayırlıdır |
| وَاتَّقُوا يَوْمًا تُرْجَعُونَ فِيهِ إِلَى اللَّهِ ۖ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (281) Hem oyle bir gunden sakının ki; o gun, Allah´a donduruleceksiniz. Sonra herkese kazandıgı tamamıyle odenecek. Onlara haksızlık edilmeyecektir |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ۚ وَلْيَكْتُب بَّيْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ ۚ وَلَا يَأْبَ كَاتِبٌ أَن يَكْتُبَ كَمَا عَلَّمَهُ اللَّهُ ۚ فَلْيَكْتُبْ وَلْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَلَا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئًا ۚ فَإِن كَانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهًا أَوْ ضَعِيفًا أَوْ لَا يَسْتَطِيعُ أَن يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ ۚ وَاسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِن رِّجَالِكُمْ ۖ فَإِن لَّمْ يَكُونَا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَامْرَأَتَانِ مِمَّن تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَدَاءِ أَن تَضِلَّ إِحْدَاهُمَا فَتُذَكِّرَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَىٰ ۚ وَلَا يَأْبَ الشُّهَدَاءُ إِذَا مَا دُعُوا ۚ وَلَا تَسْأَمُوا أَن تَكْتُبُوهُ صَغِيرًا أَوْ كَبِيرًا إِلَىٰ أَجَلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ أَقْسَطُ عِندَ اللَّهِ وَأَقْوَمُ لِلشَّهَادَةِ وَأَدْنَىٰ أَلَّا تَرْتَابُوا ۖ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَارَةً حَاضِرَةً تُدِيرُونَهَا بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَلَّا تَكْتُبُوهَا ۗ وَأَشْهِدُوا إِذَا تَبَايَعْتُمْ ۚ وَلَا يُضَارَّ كَاتِبٌ وَلَا شَهِيدٌ ۚ وَإِن تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (282) Ey iman edenler; muayyen bir vaad ile borclandıgınız zaman, onu yazın. Aranızda bir katib de dogrulukla yazsın. Yazan; Allah´ın kendisine ogrettigi gibi yazmaktan cekinmesin, yazsın. Hak kendi uzerinde olan da yazdırsın. Rabbı olan Allah´tan korksun da ondan bir sey eksiltmesin. Sayet borclu sefih, kucuk veya kendisi soyleyip yazdıramayacak durumda ise; velisi dosdogru yazdırsın. Erkeklerinizden iki de sahid yapın. Eger ki erkek bulamazsa sahidlerden razı olacagınız bir erkek, biri unuttugunda digeri ona hatırlatacak iki kadın olabilir. Sahidler cagrıldıklarında cekinmesinler. Borc, buyuk veya kucuk olsun onu muddeti ile beraber yazmaktan usenmesin. Bu, Allah yanında adalete daha uygun, sahidlik icin daha saglam, supheye dusmemenize de daha yakındır. Ancak aranızda pesin alıs-veris olursa onu yazmamanızda size bir gunah yoktur. Alıs-veris yaptıgınızda sahid tutun. Yazana da sehadet edene de zarar verilmesin. Sayet zarar verecek olursasanız; o zaman, kendinize dokunacak bir kotuluk olur. Allah´tan korkun. Allah size ogretiyor. Allah her seyi bilir |
| ۞ وَإِن كُنتُمْ عَلَىٰ سَفَرٍ وَلَمْ تَجِدُوا كَاتِبًا فَرِهَانٌ مَّقْبُوضَةٌ ۖ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُم بَعْضًا فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمَانَتَهُ وَلْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ ۗ وَلَا تَكْتُمُوا الشَّهَادَةَ ۚ وَمَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (283) Eger seferde olur da yazacak kimse bulamazsanız; alınan rehinler yeter. Sayet birbirinize guvenirseniz guvenilen kimse Rabbı olan Allah´tan korksun da borcunu odesin. Bir de sehadeti gizlemeyin. Onu gizleyenin kalbi gunahkardır. Allah yaptıklarınızı bilir |
| لِّلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِن تُبْدُوا مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللَّهُ ۖ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (284) Goklerde ve yerde olanların hepsi Allah´ındır. Icinizdekini acıklasanız da, gizleseniz de Allah sizi onunla hesaba ceker. Sonra diledigini bagıslar diledigini azablandırır. Ve Allah, herseye Kadir´dir |
| آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ ۚ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ ۚ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ (285) Peygamber de, iman edenler de O´na indirilene inandı. Hepsi de Allah´a, meleklerine, kitablarına, peygamberlerine iman etti. O´nun peygamberlerinden hicbirinin arasını tefrik etmeyiz. Isittik ve itaat ettik. Affını dileriz, ey Rabbımız. Donus Sana´dır, dediler |
| لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ ۗ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا ۚ رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ ۖ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۚ أَنتَ مَوْلَانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (286) Allah, kimseye gucunun yeteceginden fazlasını yuklemez. Kazandıgı lehine, yuklendigi aleyhinedir. Ey Rabbımız, unuttuk veya yanıldıysak sorumlu tutma bizi. Ey Rabbımız, bizden oncekilere yukledigin gibi bize de agır yuk yukleme. Ey Rabbımız, bize gucumuzun yetmeyecegini yukleme. Affet bizi, bagısla bizi. Sen Mevlamızsın. Kafirler guruhuna karsı yardım et bize |