| أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ (1) Sumugih iku nglalekake anggonira ngabekti ing Allah |
| حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ (2) Nganti tekan anggonira ngalih marang kubur |
| كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (3) Anggonira sumugih iku luput, ing tembe sira mesthi weruh nyatane |
| ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ (4) Luput temenan panemu ira, ing tembe sira weruh temenan nyatane |
| كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ (5) Temen, menawa sira weruh ilmu kang nyata mesthi ora lali ngabekti ing Allah |
| لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ (6) Ing tembe sira mesthi andeleng neraka jahim |
| ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ (7) Handeleng kelawan kasat mata |
| ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ (8) Sira banjur didangu sarupaning kabungahan paparinging Allah nalika ing donya, ya gene ora padha syukur |