لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ (1) Ingsun supata, "Dhemi dina qiyamat |
وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2) Lan uga supata, "Demi Nafsu Lawwamah (Jiwa sing gela) |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُ (3) Apa manungsa ngira, yen Ingsun ora bisa nglumpukake balunge kang wis pisah - pisah |
بَلَىٰ قَادِرِينَ عَلَىٰ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ (4) Luput panyanane, Ingsun kawasa mulihake kabeh drijine kaya mahu - mahune |
بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ (5) Nanging manungsa karepe arep gorohake barang kang ana ngarepe |
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ (6) Dheweke takon, "Kapan ta dina Qiyamat iku |
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ (7) Nanging bareng pandelenge wus blawur |
وَخَسَفَ الْقَمَرُ (8) Lan rembulan ilang pencoronge |
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ (9) Apa dene srengenge lan rembulan padha metu saka kulon |
يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ (10) Ing dina iku manungsa padha celathu, "Aku ngungsi mlayu menyang ngendhi |
كَلَّا لَا وَزَرَ (11) Mangsa oleha pangungsen ing dina iku ora ana pangungsen |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ (12) Ing dina iku bakal mung marang Pangeranira dununging palerenan |
يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ (13) Ing dina iku manungsa bakal diwartani sabarang panggawene kang didhisikake lan (sabarang) kang dikerekake |
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ (14) Siji - sijining manungsa padha weruh lakone dhewe - dhewe |
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ (15) Sanadyan ta ngandhakake alangane |
لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ (16) Lisanira aja kumecap (ngunekake al-Quran)sadurunge rampung pamacane (Malaikat Jibril murih gelis - gelis apal al-Quran mau) |
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ (17) Marga Ingsun kang bakal ngalumpukake al-Quran mau ana ing atinira dalah sawacane pisan |
فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ (18) Nalikane Ingsun wis rampung macakake al-Quran marang sira, nuli sira macaa (aja sira barengi) |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ (19) Sawise mangkono, Ingsun kang mesthi paring mangerti surasaning al-Quran marang sira |
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ (20) Sira iku padha anesrani (aja kesusu) ananging sira seneng panguripan dunya |
وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ (21) Lan nglirwakake akehrat |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ (22) Ing dina iku akeh wong kang rahine bagus lan manis |
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (23) Padha andeleng Allah Pangerane |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ (24) Lan uga akeh rahi ala tur suntrut |
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ (25) Padha weruh yen siksa gedhe bakal dipatrapi marang dheweke |
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ (26) Temen nalika ruh tinarik tekan gurung |
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ (27) Sarta dicelathoni, "Sapa tukange nambani |
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ (28) Sarta dheweke yakin, yen iki (wayahe) pisah |
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ (29) Sikile kang siji dhempet karo sikil sijine |
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ (30) Ing dina iku wayahe dituntun marang ngarsane Pangeranira |
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ (31) Wis ira bisa pracaya (Rosul lan Al-Quran) lan ora bisa shalat kang migunani |
وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (32) Nanging maido (al-Quran) lan mlengos saka dalan bener |
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰ أَهْلِهِ يَتَمَطَّىٰ (33) Banjur menyang ngomahe sanake, lakune gumedhe |
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (34) Cilako kanggomu (wong kafir) tur rambah - rambah |
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ (35) Nuli cilaka tur rambah - rambah (tumrap sira wong kafir) |
أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى (36) Apa manungsa ngira yen bakal ditokake wae |
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِيٍّ يُمْنَىٰ (37) Apa dheweke iku maune dudu nutfah wijining urip kang tinetesake (ing rahim) |
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ (38) Banjur dadi getih kenthel, tumuli Panjenengane anitahake (dheweke) sarta dadekake sampurna |
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (39) Banjur Panjenengane dadekake saka iku mau dadi rong jenis, jenis lanang lan jenis wadon |
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ (40) Apa Panjenengane ora bisa nguripake wong kang wis padha mati? (Kawasa banget) |