سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
Nyebuta Maha Suci tumrap asmane Allah Pangeranira kang Maha Luhur |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
Kang wis gawe samu barang kelawan prayoga |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
Lan mesthi kahanane samu barang mau ala lan becik atas kersane pribadi nuli nuduhake barang kang amrih becik |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
Lan kang angetokake thethukulan |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
Sawuse ijo dikersakake garing warnane abang semu kuning |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ (6)
Ingsun bakal mulang Qur'an maran sira (Muhammad) lan sira ora bakal lali |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
Kajaba barang kang dikersaake Allah, satemene Allah iku nguningani panggawe lan pangucap nyata lan samar - samar |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
Lan Ingsun nulungi sira anglakoni dalan kang gampang |
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
Mulane aweha pepeling, satemene pepeling iku migunani |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ (10)
Sapa sing wedi ing Allah, bakal ngestokake pepeling |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
Dene wong kang cilaka bakal angedohi |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
Yaiku kang bakal nyemplung geni gedhe |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
Ana ing kana banjur ora mati lan ora urip |
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ (14)
Sayekti bakal begja sapa sing anuceni dhirine |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
WOng mau nyebut asmaning Allah pangerane lan anglakoni sholat |
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
Nanging sira padha milih kauripan dunya |
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
Kabegjan ing akherat iku luwih becik tur langgeng (ngungkuli kabungahan dunya) |
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
Wewulang sing wis kasebut mau, uga kasebut ana ing Kitab kang kuna - kuna |
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
Kitabe(Shuhuf) Ibrahim lan Kitabe (Shuhuf) Musa |
