يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1)
wengi. Lan shabatira sagolongan hiya padha mangkono. Allah nemtokake dawa cendhake rina lan wengi, nguningani yen sira padha ora kelar sholat samono suwene mau kajaba kelawan rekasa, mulane Allah muwung marang sira. Sarehne mangkono sira macaa al-Quran sakuwasanira ana sajerone sholat. Allah nguningani yen sira iku bakal ana kang nandhang lara banjur rekasa sholat ing wayah wengi lan ana uga kang padha mlaku lelungan ing bumi ngupaya jiwa golek rizki kanugrahaning Allah lan ana uga kang padha perang ing dalaning Allah, mulane sira padhaa maca al-Quran sakuwasanira lan ngakonana sholat, bayar zakat, padha motangna becik marang Allah. Samu barang kabecikan kang padha sira lakoni bakal nemu ganjran becik ana ngarsaning Allah ngungkuli kabecikan kang sira lakoni ing buri. Lan nyuwuna pangapuraning Allah, satemene Allah iku karsa ngapura tur maha asih. . He wong kang mujung (Muhammad) |
قُمْ فَأَنذِرْ (2)
Sira ngadeka lan elingna |
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ (3)
Lan nyebuta Maha Agung ing Allah Pangeranira |
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4)
Tuwin angresikna sasandanganira |
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5)
Apa dene angedohna jejember |
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ (6)
Lan aja weweh murih wewales kang luwih akeh |
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ (7)
Lan sabara karana ngelakoni parentahe Pangeranira |
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ (8)
Amarga samangsa slompret tiniyub |
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ (9)
Ing dina iku kena diarani dina rekasa |
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (10)
TUmrap engatase para wong kafir ora pisan gampang |
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا (11)
Tona wae Ingsun dheweke karo wong kang wus Ingsun titahake |
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا (12)
Lan wis Ingsun paringi bandha kang omber |
وَبَنِينَ شُهُودًا (13)
Uga Ingsun paringin anak lanang akeh padha nglumpuk |
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا (14)
Tuwin perkarane Ingsun tata sarwa tumata |
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15)
Ewa dene dheweke isih angajab Ingsun wuwuhana |
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا (16)
Ora pisan - pisan! Sayekti dheweke amilawani timbalan - timbalan Ingsun |
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا (17)
Ingsun bakal anibakake siksa kang nyusahake marang dheweke |
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18)
Sayekti, dheweke mikir - mikir sarta anetepake |
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19)
Ananging marga siniku, kapriye anggone netepake |
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20)
Maneh, muga siniku kapriye anggone netepake |
ثُمَّ نَظَرَ (21)
Banjur angawasake |
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (22)
Tumuli mrengut sarta nyawang sumengit |
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ (23)
Banjur mungkur sarta gumedhe |
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ (24)
Banjur celathu, "Al-Quran iki ora liya kajaba sihir kang disinau (saka wong - wong biyen) |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ (25)
(Al-Quran) iki ora liya mung pangucaping manungsa wae |
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ (26)
Dheweke bakal Ingsun cemplungake neraka saqar |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ (27)
Kapriye panemunira, apa kang aran neraka saqar |
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ (28)
Neraka saqar mau ora ngawetake, sadhengah kang kacemplung ing kono mesthi rusak |
لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ (29)
Tur gosongake kulit |
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ (30)
Ing kono ana (Malaikat) kang anjaga |
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ (31)
Lan ora liya kajaba Malaikat kang Ingsun dadekake panjaganing geni, sarta wilangane iku ora liya kajaba mung Ingsun dadekake coba tumrap wong kang padha kafir, supaya para kang kaparingan Kitab padha yakin, sarta para kang padha iman pada wuwuh imane, apa dene (supaya) ora padha semang - semang para kang kaparingan kitab lan para mukminin, sarta supaya para kang sajeroning atine ana lelarane sarta para kafir padha elathir: apa ta kersaning Allah andamel sanepa iki? Iya kaya mangkono iku anggone Allah andadekake sasare sapa kang dadi karsane, sarta aparing pituduh (marang) sapa sing dadi kersane, lan ora ana kang weruh wedyabalane Pangeranira kajaba mung Panjenengane, lan iki ora liya kajaba pepeling tumrap para manungsa |
كَلَّا وَالْقَمَرِ (32)
Demi rembulan, wong kafir ora pisan ngistokake wewulanging al-Quran |
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33)
Demi wengi nalikane mungkur |
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34)
Demi wajah Shubuh nalikane padhang |
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35)
Temen neraka Saqar iku ewone bebaya kang gedhe |
نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ (36)
Kanggo medheni marang manungsa |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37)
Tumrap wong kancanira kang arep maju pracaya (al-Quran) utawa mundur ora pracaya |
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (38)
Sarupaning awak iku kaiket (tanggung jawab) karo sabarang panggawene |
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (39)
Kajaba para kang ana ing tangan tengen |
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ (40)
Ana sajeroning patamanan bakal padha takon - takon |
عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41)
Prakara wong kang padha dosa |
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42)
Punapa marganipun sampeyan wonten ing salebeting neraka |
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43)
Bakal padha mangsuli, "Kula punika sanes golonganipun tiyang ingkang sami sholat |
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44)
Lan kula boten nate nyukani tedha tiyang miskin |
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (45)
Sarta damel kula omong lelahanan kaliyan tiyang ingkang damelipun omong lelahanan |
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (46)
Sarta kula punika mahiben badhe kalampahipun dinten piwale |
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ (47)
Ngantos datengipun pejah kula |
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ (48)
(Pangendikaning Allah) Mulane syafa'ate para juru syafaat ora bakal migunani marang dheweke |
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ (49)
Lan apa ta pakolehe anggone wong mau padha lumuh nistakake saka pepeling (al-Quran) |
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ (50)
Kaya dene kuldi (keledai liar) kang kaget |
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ (51)
Kan anggeblas ngoncati: singo barong |
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً (52)
Balik dheweke, siji - sijine padha angajab diparingana dhewe - dhewe lembaran kang ginelar |
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ (53)
Ora bakal (dipituruti panjaluke) balik dheweke padha ora wedi marang akherat |
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ (54)
Temen iku sawijining pepeling |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (55)
Lah sapa sing gelem, angelangana iku |
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ (56)
Lan ora bakal padha angelingi, kejaba sing dadi kaparenging Allah. Panjenengane iku panthes diestokake dhawuhe lan pantes aparing pangapura |
