وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
Ka letsatsi le khanya ea lona |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
Ka ngoeli e le latelang |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
Ka lets`eare ha le bontsa mahlaseli |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
Ka bosiu ha bo le koahela |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
Ka motheo oa leholimo le sebopeho sa lona |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
Ka lefats’e le bophar`a ba lona |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
Ka phefumoloho le tekanyetso le taelo eo e filoeng |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
Le tataiso khethollong ho se setle le se sebe |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
Ruri! Ea atlehang ke ea itlhoekisang |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
Ea sa atleheng ke ea its’ilafatsang |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
Ba-Thamude ba ile ba koeneha ka mekhoa ea bona e nyonts`ang |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
Bonang, monna oa moetsalibe ka ho fitisisa har’a bona o ile a khethoa |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
Eaba moromuoa oa Allah o re ho bona: “Ke kamele ea Allah, kahoo e leseng e noe!” |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
Empa ba ile ba mo nyelisa ba e bolaea, eaba Allah U oa ba ripitla ho latela sebe sa bona le hona ho siea malapa a bona ele masupi |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
Ha A na ts’abo ea litlamorao tsa teng |
