كهيعص (1)
Kaf. Ha. Ja. Ajn. Sad |
ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا (2)
Wspomnienie o miłosierdziu twego Pana wzgledem Jego sługi Zachariasza |
إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا (3)
Oto wezwał on swego Pana wezwaniem skrytym |
قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا (4)
Powiedział on: "Panie moj! Moje kosci osłabły, a głowa rozjasniła sie siwizna. A ja nigdy nie byłem, Panie moj, w modlitwie do Ciebie nieszczesliwy |
وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا (5)
Oto obawiam sie moich bliskich po mojej smierci. A moja zona jest bezpłodna. Daj mi wiec od Ciebie nastepce |
يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ ۖ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا (6)
On bedzie po mnie dziedziczył; on bedzie dziedzicem rodu Jakuba. Panie moj! Znajdz w nim upodobanie |
يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا (7)
O Zachariaszu! Oto My obwieszczamy ci radosna wiesc - syna, ktorego imie bedzie Jan! Nie dalismy tego samego imienia nikomu przedtem |
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا (8)
On powiedział: "Panie moj! Jakze ja bede miał syna, skoro moja zona jest bezpłodna, a ja osiagnałem juz podeszły wiek starca |
قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا (9)
Powiedział On: "Tak bedzie! Powiedział twoj Pan: To jest dla Mnie łatwe. Ja przeciez stworzyłem cie przedtem, kiedy byłes niczym |
قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا (10)
Powiedział: "Panie moj! Uczyn mi jakis znak!" Rzekł: "Oto moj znak dla ciebie: nie bedziesz mowił do ludzi przez trzy noce, bedac zdrowym |
فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (11)
Wyszedł on wtedy z sanktuarium do swojego ludu i zasugerował im: "Głoscie chwałe rano i wieczorem |
يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا (12)
O Janie! Trzymaj Ksiege mocno! " Dalismy mu madrosc, kiedy był małym chłopcem |
وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً ۖ وَكَانَ تَقِيًّا (13)
I wspołczucie pochodzace od Nas, i czystosc |
وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا (14)
Był on bogobojny; był dobry dla swoich rodzicow; nie był tyranem, buntownikiem |
وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا (15)
Pokoj mu: w dniu, kiedy sie urodził, w dniu, kiedy bedzie umierał, w dniu, kiedy zostanie wskrzeszony do zycia |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا (16)
I wspomnij w Ksiedze Marie! Oto ona oddaliła sie od swojej rodziny do pewnego miejsca na wschodzie |
فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا (17)
I oddzieliła sie od nich zasłona. Wtedy posłalismy do niej Naszego Ducha i on ukazał sie jej jako doskonały człowiek |
قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيًّا (18)
Powiedziała: "Szukam schronienia u Miłosiernego przed toba, jesli jestes bogobojny |
قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا (19)
On powiedział: "Ja jestem tylko posłancem twego Pana, aby dac tobie chłopca czystego |
قَالَتْ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِيًّا (20)
Ona powiedziała: "Jakze moge miec syna, kiedy nie dotknał mnie zaden smiertelnik ani tez nie byłam wystepna |
قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا (21)
On powiedział: "Tak bedzie! Powiedział twoj Pan: To jest dla Mnie łatwe. Uczynimy z niego znak dla ludzi i miłosierdzie pochodzace od Nas. To jest sprawa zdecydowana |
۞ فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا (22)
I poczeła go, i oddaliła sie z nim w dalekie miejsce |
فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنتُ نَسْيًا مَّنسِيًّا (23)
I doprowadziły ja bole porodowe do pnia drzewa palmowego. Powiedziała: "Obym była umarła przedtem; obym była całkowicie zapomniana |
فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا (24)
Wtedy bedace u jej stop dziecko zawołało do niej: "Nie smuc sie! Twoj Pan umiescił u twych stop strumyk |
وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا (25)
Potrzasnij ku sobie pien palmy, ona ci zrzuci swieze, dojrzałe daktyle |
فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا (26)
Jedz, pij i daj oczom ochłode! A jesli zobaczysz jakiegos człowieka, to powiedz: slubowałam Miłosiernemu post, nie bede wiec dzis mowic z nikim |
فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا (27)
I przyszła z nim do swego ludu niosac go. Oni powiedzieli: "O Mario! Uczyniłas rzecz niesłychana |
يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا (28)
O siostro Aarona! Twoj ojciec nie był złym człowiekiem i matka twoja nie była wystepna |
فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا (29)
Wtedy ona wskazała na nie. Oni powiedzieli: "Jakze bedziemy przemawiac do kogos, kto jest w kołysce, do małego chłopca |
قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا (30)
On powiedział: "Zaprawde, ja jestem sługa Boga! On dał mi Ksiege i uczynił mnie prorokiem |
وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا (31)
On mnie błogosławi, gdziekolwiek sie znajduje. On nakazał mi modlitwe i jałmuzne - jak długo bede zył |
وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا (32)
I dobroc dla mojej matki. On nie uczynił mnie ani tyranem, ani nieszczesliwym |
وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا (33)
I pokoj nade mna w dniu, kiedy sie urodziłem, w dniu, kiedy bede umierał, w dniu, kiedy bede wskrzeszony do zycia |
ذَٰلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ (34)
To jest Jezus, syn Marii, słowo Prawdy, w ktora powatpiewaja |
مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ ۖ سُبْحَانَهُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (35)
Nie jest odpowiednie dla Boga, aby przybrał Sobie syna. Niech Mu bedzie chwała! Kiedy On postanowi jakas rzecz, to tylko mowi: "Badz!", i ona jest |
وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (36)
Zaprawde, Bog jest moim Panem i waszym Panem! Czcijcie Go! To jest droga prosta |
فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ (37)
I powstały wsrod nich sekty. Lecz biada tym, ktorzy nie uwierzyli, na widok Dnia Wielkiego |
أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا ۖ لَٰكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (38)
Jakze szybko oni usłysza i zobacza w Dniu, kiedy przyjda do Nas! Lecz niesprawiedliwi sa dzisiaj w błedzie oczywistym |
وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (39)
I ostrzegaj ich przed Dniem westchnienia kiedy sprawa zostanie rozstrzygnieta; oni jednak sa niedbali i nie wierza |
إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ (40)
Zaprawde, My dziedziczymy ziemie i tych, ktorzy sa na niej; oni zostana do Nas sprowadzeni |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا (41)
I wspomnij w Ksiedze Abrahama! To był człowiek sprawiedliwy, prorok |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا (42)
Oto powiedział on do swojego ojca: "O moj ojcze! Dlaczego czcisz to, co nie słyszy, to, co nie widzi, to, co ci nic nie pomoze |
يَا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءَنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا (43)
O moj ojcze! Ja otrzymałem wiedze, ktora nie przyszła do ciebie; postepuj wiec za mna, poprowadze ciebie droga rowna |
يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ عَصِيًّا (44)
O moj ojcze! Nie czcij szatana! Zaprawde, szatan jest buntownikiem wzgledem Miłosiernego |
يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا (45)
O moj ojcze! Boje sie, aby cie nie dotkneła kara od Miłosiernego i abys nie był poplecznikiem szatana |
قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْرَاهِيمُ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ ۖ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا (46)
On powiedział: O Abrahamie! Czy ty wyrzekasz sie moich bogow? Jesli nie zaprzestaniesz, to ja ciebie ukamienuje! Oddal sie ode mnie na jakis czas |
قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ ۖ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي ۖ إِنَّهُ كَانَ بِي حَفِيًّا (47)
Powiedział: "Pokoj tobie! Bede prosił mego Pana o przebaczenie dla ciebie. On przeciez jest dla mnie miłosciwy |
وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَىٰ أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاءِ رَبِّي شَقِيًّا (48)
Ja sie odłaczam od was i od tego, co wy wzywacie poza Bogiem. Ja wzywam swego Pana. Byc moze, nie bede nieszczesliwy w modlitwie do mego Pana |
فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا (49)
A kiedy Abraham odłaczył sie od nich i od tego, co oni czcili poza Bogiem, obdarzylismy go Izaakiem i Jakubem; i wszystkich uczynilismy prorokami |
وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا (50)
I obdarzylismy ich Naszym miłosierdziem; uczynilismy dla nich jezyk prawdy wyniosłym |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَىٰ ۚ إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا (51)
I wspomnij w Ksiedze Mojzesza, ktory był szczerze oddany i był prorokiem |
وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا (52)
Wezwalismy go z prawej strony gory i sprowadzilismy go blisko dla poufnej rozmowy |
وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا (53)
I podarowalismy mu, z Naszego miłosierdzia, brata jego Aarona, proroka |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا (54)
I wspomnij w Ksiedze Isma`ila, ktory był szczery w obietnicy; był on posłancem, prorokiem |
وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا (55)
On nakazał swojej rodzinie modlitwe i jałmuzne; i Pan znalazł w nim upodobanie |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا (56)
I wspomnij w Ksiedze Idrisa, ktory był sprawiedliwy, był prorokiem |
وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا (57)
I wynieslismy go na miejsce wyniosłe |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ۩ (58)
Oto ci, ktorych Bog obsypał dobrodziejstwami: sposrod prorokow z potomstwa Adama; sposrod tych, ktorych zabralismy z Noem; sposrod potomstwa Abrahama i Izraela; sposrod tych, ktorych prowadzilismy droga prosta i ktorych wybralismy. Kiedy były im recytowane znaki Miłosiernego, oni padali na twarz, wybijajac pokłony i płaczac |
۞ فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا (59)
Po nich przyszli nastepcy, ktorzy zaniechali modlitwy i poszli za swoimi namietnosciami; niebawem spotka ich zguba |
إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا (60)
Z wyjatkiem tych, ktorzy sie nawrocili, ktorzy uwierzyli i czynia dobro. Ci wejda do Ogrodu i nie doznaja w niczym niesprawiedliwosci |
جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا (61)
Do Ogrodow Edenu, ktore obiecał Miłosierny swoim sługom wierzacym w to, co skryte. Zaprawde, Jego obietnica sie spełnia |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (62)
Nie beda oni tam słyszec pustej gadaniny, lecz tylko: "Pokoj!" Beda tam mieli zaopatrzenie rano i wieczorem |
تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا (63)
Oto jest Ogrod, ktory My dajemy w dziedzictwo tym sposrod Naszych sług, ktorzy sa bogobojni |
وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا (64)
My zstepujemy tylko na rozkaz Tego Pana. Do Niego nalezy to, co jest przed nami, to, co jest za nami, i to, co jest miedzy tym wszystkim. Twoj Pan nie zapomina |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا (65)
On jest Panem niebios i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi. Przeto oddawaj Mu czesc i badz wytrwałym Jego czcicielem! Czy ty znasz kogos, kto moze byc nazwany Jego imieniem |
وَيَقُولُ الْإِنسَانُ أَإِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا (66)
Człowiek mowi: "Czy kiedy umre, to z pewnoscia zostane wyprowadzony zywy |
أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا (67)
Czy człowiek sobie nie przypomina, iz My stworzylismy go poprzednio, kiedy był niczym |
فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا (68)
Na twego Pana! My zbierzemy z pewnoscia ich i szatanow i rzucimy ich wokoł Gehenny na kolana |
ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَٰنِ عِتِيًّا (69)
Nastepnie wydzielimy z kazdej sekty tych sposrod nich, ktorzy byli najbardziej zbuntowani przeciwko Miłosiernemu |
ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا (70)
My przeciez najlepiej znamy tych, ktorzy najbardziej zasługuja na to, by sie tam palic |
وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا (71)
Nie ma wsrod was takiego, kto by tam nie miał przybyc. To jest rozstrzygajace postanowienie twojego Pana |
ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا (72)
Nastepnie My uratujemy tych, ktorzy byli bogobojni, a niesprawiedliwych pozostawimy tam na kolanach |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا (73)
Kiedy sa im recytowane Nasze znaki, jako jasne dowody, mowia ci, ktorzy nie uwierzyli, do tych, ktorzy uwierzyli: "Ktora z tych dwoch grup jest lepsza pod wzgledem swego połozenia i przebywa w lepszym towarzystwie |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا (74)
Ilez to pokolen wytracilismy przed nimi, ktore były wspanialsze bogactwem i wygladem |
قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا (75)
Powiedz: "Kazdemu, kto znajduje sie w błedzie, niech Miłosierny przedłuzy czas; az zobacza oni to, co im zostało obiecane: albo kare, albo Godzine." Wtedy oni sie dowiedza, kto ma gorsze miejsce i kto jest słabszy jako wojsko |
وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى ۗ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَّرَدًّا (76)
Bog pomnaza droge prosta tym, ktorzy nia ida. A dobre dzieła, ktore sa trwałe, otrzymaja u twego Pana jeszcze lepsza nagrode i lepsza odpłate |
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77)
Czy ty widziałes tego, ktory nie wierzy w Nasze znaki? On mowi: "Z pewnoscia dane mi beda majatek i dzieci |
أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78)
Czy on zbadał to, co skryte, albo czy zawarł on przymierze z Miłosiernym |
كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79)
Wcale nie! My zapiszemy to, co on mowi, i znacznie przedłuzymy mu kare |
وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80)
My odziedziczymy po nim to, co on mowi, i on przyjdzie do Nas sam jeden |
وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81)
Oni wzieli sobie bogow poza Bogiem, aby byli dla nich potega |
كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82)
Wcale nie tak! Oni odrzuca ich czesc i okaza sie ich przeciwnikami |
أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83)
Czy ty nie widziałes, iz posłalismy szatanow przeciw niewiernym, aby ich stale pobudzali do złego |
فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84)
Dlatego nie spiesz sie przeciwko nim! My dajemy im tylko pewna liczbe |
يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85)
W Dniu, kiedy zbierzemy bogobojnych ku Miłosiernemu, jako wybrane poselstwo |
وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86)
Popedzimy grzesznikow ku Gehennie, jako stado do wodopoju |
لَّا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87)
Oni nie beda mieli zadnego wstawiennictwa oprocz tych, ktorzy zawarli przymierze z Miłosiernym |
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88)
Oni powiedzieli: "Miłosierny wział Sobie syna |
لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89)
Popełniliscie rzecz potworna |
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90)
Niebiosa omal nie rozrywaja sie, a ziemia omal nie popeka szczelinami, a gory omal nie rozpadna sie w proch |
أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91)
od tego, iz oni przypisali Miłosiernemu syna |
وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا (92)
A nie godzi sie Miłosiernemu, aby wział sobie syna |
إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93)
Kazdy, kto jest w niebiosach i na ziemi, przychodzi do Miłosiernego jako sługa |
لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94)
On ich przeliczył i policzył ich dobrze |
وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)
I oni wszyscy przyjda do Niego, w Dniu Zmartwychwstania, pojedynczo |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا (96)
Zaprawde, tym, ktorzy uwierzyli i ktorzy pełnili dobre dzieła - Miłosierny przygotuje miłosc |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا (97)
I My uczynilismy go łatwym, w twoim jezyku, abys głosił radosna wiesc bogobojnym i ostrzegał przezen ludzi opornych |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا (98)
Ilez pokolen wytracilismy przed nimi! Czy ty przeczuwasz choc jednego z nich? Czy ty słyszysz choc najmniejszy ich szept |
