اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ (1)
Zbliza sie do ludzi rozrachunek, lecz oni beztrosko sie odwracaja |
مَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ (2)
Nie przychodzi do nich zadne nowe napomnienie od ich Pana, zeby mu sie nie przysłuchiwali, zabawiajac sie |
لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ (3)
Z lekkim sercem. Ci, ktorzy byli niesprawiedliwi, potajemnie rozprawiaja: "Czy on nie jest tylko człowiekiem, podobnie jak wy? Czyz bedziecie sie oddawac czarom skoro jasno widzicie |
قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (4)
Powiedz: "Moj Pan zna słowa w niebie i na ziemi. On jest Słyszacy, Wszechwiedzacy |
بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5)
Oni powiedzieli przeciwnie: "To mieszanina marzen sennych! On to wymyslił! On jest poeta! Niechze on przyjdzie do nas z jakims znakiem, tak jak byli wysyłani dawni posłancy |
مَا آمَنَتْ قَبْلَهُم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ (6)
Nie uwierzyło przed nimi zadne miasto, ktore zniszczylismy. Czyz oni uwierza |
وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (7)
I wysyłalismy przed toba tylko ludzi, ktorym zostało dane objawienie. Zapytajcie wiec ludzi posiadajacych napomnienie, jesli wy sami nie wiecie |
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَّا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ (8)
My nie dalismy im takiego ciała, zeby mogli sie obejsc bez pozywienia czy tez byli niesmiertelni |
ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاءُ وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (9)
Potem dotrzymalismy im obietnicy i uratowalismy ich oraz tych, ktorych chcielismy, a wytracilismy ludzi wystepnych |
لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (10)
Zesłalismy wam Ksiege, w ktorej jest napomnienie dla was. Czyz wy nie rozumiecie |
وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ (11)
Ilez miast niesprawiedliwych obrocilismy w gruzy i stworzylismy po nich inne ludy |
فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ (12)
A kiedy oni poczuli Nasza srogosc, pospiesznie uciekli stamtad |
لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ (13)
Nie uciekajcie i powroccie do tego dobrobytu, z ktorego korzystaliscie, i do waszych mieszkan! Byc moze, bedziecie zapytani |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (14)
Powiedzieli: "O biada nam! Bylismy niesprawiedliwi |
فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ (15)
I nie ustało to ich wołanie, az uczynilismy ich zniwem - bezwładnymi |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (16)
I nie stworzylismy nieba i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi, dla zabawy |
لَوْ أَرَدْنَا أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنَاهُ مِن لَّدُنَّا إِن كُنَّا فَاعِلِينَ (17)
A jeslibysmy chcieli sie zabawic, to znalezlibysmy rozrywke u Nas, gdybysmy w ogole mieli działac |
بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ ۚ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (18)
Przeciwnie! My razimy prawda fałsz; ona rozbija mu głowe i fałsz znika. Biada wam z powodu tego, co opisujecie |
وَلَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَنْ عِندَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا يَسْتَحْسِرُونَ (19)
Do Niego naleza ci, ktorzy sa w niebiosach i na ziemi. A ci, ktorzy sa przy Nim, nie wbijaja sie w pyche; tak by Jemu czci nie oddawac; i nie ustaja |
يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لَا يَفْتُرُونَ (20)
Oni głosza chwałe noca i dniem i nie doznaja zmeczenia |
أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِّنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنشِرُونَ (21)
Czyz oni wzieli sobie bogow z ziemi, ktorzy mogliby wskrzeszac |
لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (22)
A gdyby na niebie i ziemi byli bogowie, poza Bogiem, to one uległyby zniszczeniu. Chwała Bogu, Panu Tronu! On jest ponad to, co Jemu przypisuja |
لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ (23)
On nie bedzie zapytywany o to, co czyni, a oni beda zapytywani |
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً ۖ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَٰذَا ذِكْرُ مَن مَّعِيَ وَذِكْرُ مَن قَبْلِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ ۖ فَهُم مُّعْرِضُونَ (24)
Czy oni wzieli sobie innych bogow, poza Nim? Powiedz: "Dostarczcie wasze dowody! To jest napomnienie dla tych, ktorzy sa ze mna, i napomnienie dla tych, ktorzy byli przede mna." Ale wiekszosc z nich nie zna prawdy i oni sie odsuwaja |
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (25)
My nie wysłalismy przed toba zadnego posłanca, ktoremu nie dalibysmy objawienia: "Nie ma boga, jak tylko Ja! Przeto czcijcie Mnie |
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۚ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ (26)
Oni powiedzieli: "Miłosierny wział Sobie syna." Niech On bedzie wysławiony! Alez przeciwnie! To sa tylko słudzy otoczeni szacunkiem |
لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ (27)
Oni nie wyprzedzaja Go w słowie; oni działaja na Jego rozkaz |
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُم مِّنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ (28)
On wie to, co jest przed nimi, i to, co jest za nimi; oni beda sie wstawiac tylko za tymi, ktorych On sobie upodobał; oni sa przeniknieci obawa przed Nim |
۞ وَمَن يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلَٰهٌ مِّن دُونِهِ فَذَٰلِكَ نَجْزِيهِ جَهَنَّمَ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ (29)
A ktokolwiek z nich powie: "Ja jestem bogiem, poza Nim!" - to temu My zapłacimy Gehenna. W ten sposob My płacimy niesprawiedliwym |
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (30)
Czyz ci, ktorzy nie uwierzyli, nie widzieli, iz niebiosa i ziemia stanowiły jedna zwarta mase i My rozdzielilismy je, i stworzylismy z wody kazda zyjaca rzecz? Czyz oni nie uwierza |
وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (31)
I umiescilismy na ziemi solidnie stojace, aby sie ona nie kołysała z ludzmi |
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَّحْفُوظًا ۖ وَهُمْ عَنْ آيَاتِهَا مُعْرِضُونَ (32)
I uczynilismy na niej wawozy jako drogi. Byc moze, oni pojda droga prosta! I uczynilismy niebo sklepieniem chroniacym~ lecz oni sie odwracaja od Naszych znakow |
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (33)
On jest Tym, ktory stworzył: noc i dzien, słonce i ksiezyce: - Wszystko zegluje po orbicie |
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِكَ الْخُلْدَ ۖ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ (34)
My nie dalismy niesmiertelnosci zadnemu człowiekowi przed toba. Czyzbys ty miał umrzec, a oni mieliby byc niesmiertelni |
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ (35)
Kazda dusza zakosztuje smierci. My doswiadczamy was złem i dobrem, dla wyprobowania, i wy do Nas bedziecie sprowadzeni |
وَإِذَا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُم بِذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ هُمْ كَافِرُونَ (36)
Kiedy widza cie ci, ktorzy nie wierza, biora cie jedynie za przedmiot szyderstwa: "Czy to ten, ktory tak lekcewazaco wspomina waszych bogow?" Oni nie wierza w napomnienie Miłosiernego |
خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ (37)
Człowiek został stworzony z pospiechu! Ja pokaze wam niebawem Moje znaki; nie zadajcie wiec ode Mnie pospiechu |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (38)
Oni mowia: "Kiedyz sie spełni ta obietnica, jesli jestescie prawdomowni |
لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (39)
O, gdyby ci, ktorzy nie uwierzyli, znali te chwile, kiedy nie beda mogli odwrocic ognia ani od swoich twarzy, ani od swoich plecow - i nie beda wspomozeni |
بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (40)
Tak! Przyjdzie ona do nich niespodzianie i wprawi ich w zdumienie; i nie beda w stanie jej odwrocic ani nie bedzie im dana zadna zwłoka |
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (41)
Wysmiewano juz posłancow przed toba, lecz szydercow objeło to, z czego sie wysmiewali |
قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَٰنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ (42)
Powiedz: "Kto uchroni was w ciagu nocy i dnia przed Miłosiernym?" Lecz oni, przeciwnie; odwracaja sie od napomnienia swego Pana |
أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا ۚ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ (43)
Czy oni maja bogow, ktorzy ich obronia przed Nami? Oni nie potrafia pomoc sobie samym, ani tez nie moga miec przeciwko nam sprzymierzenca |
بَلْ مَتَّعْنَا هَٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۗ أَفَلَا يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ (44)
Pozwolilismy uzywac dobr tego swiata - im i ich ojcom - jak długo potrwa ich zycie. Czy oni nie widza, ze My przychodzimy na ziemie, zmniejszajac ja po krancach? Moga oni zatem byc zwyciezcami |
قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُكُم بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ (45)
Powiedz: "Ja was tylko ostrzegam przez objawienie. Lecz nie słysza wezwania głusi, kiedy sa ostrzegani |
وَلَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (46)
A jesli dosiegnie ich tchnienie kary twojego Pana, to z pewnoscia oni powiedza: "Biada nam! Bylismy niesprawiedliwi |
وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا ۖ وَإِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا ۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَاسِبِينَ (47)
My postawimy wagi sprawiedliwosci w Dniu Zmartwychwstania. Zadna dusza nie dozna w niczym krzywdy, nawet na ciezar jednego tylko ziarnka gorczycy; My je przyniesiemy. My wystarczymy jako rozliczajacy |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَىٰ وَهَارُونَ الْفُرْقَانَ وَضِيَاءً وَذِكْرًا لِّلْمُتَّقِينَ (48)
Dalismy juz Mojzeszowi i Aaronowi rozroznienie i swiatłosc, i napomnienie dla ludzi bogobojnych |
الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ وَهُم مِّنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ (49)
Dla tych, ktorzy sie boja swego Pana w skrytosci, ktorzy sa niespokojni z powodu Godziny |
وَهَٰذَا ذِكْرٌ مُّبَارَكٌ أَنزَلْنَاهُ ۚ أَفَأَنتُمْ لَهُ مُنكِرُونَ (50)
To jest błogosławione napomnienie, ktore zesłalismy. Czyz wy je odrzucicie |
۞ وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ (51)
I dalismy Abrahamowi jego prawosc, i My znalismy jego |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا هَٰذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ (52)
Oto powiedział on swemu ojcu i swemu ludowi: "Coz to sa te posagi, ktorym sie kłaniacie |
قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ (53)
Powiedzieli: "Zastalismy naszych ojcow składajacych im czesc |
قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (54)
On powiedział: "Wy i wasi ojcowie byliscie z pewnoscia w jawnym zabładzeniu |
قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ (55)
Oni powiedzieli; "Czy ty przyszedłes do nas z prawda, czy tez jestes z liczby tych, ktorzy sie zabawiaja |
قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ (56)
Powiedział: "Tak! Wasz Pan jest Panem niebios i ziemi; On jest Tym, ktory je stworzył, a ja jestem z liczby tych, ktorzy sa tego swiadkami |
وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنَامَكُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ (57)
I przysiegam na Boga, iz przygotuje podstep przeciw waszym bozkom, jak tylko odwrocicie sie plecami |
فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِيرًا لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ (58)
I rozbił ich w kawałki, z wyjatkiem głownego z nich - byc moze, oni do niego powroca |
قَالُوا مَن فَعَلَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ (59)
Oni powiedzieli: "Kto postapił tak z naszymi bogami? Zaprawde, on jest z liczby niesprawiedliwych |
قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ (60)
Oni powiedzieli: "Słyszelismy młodzienca, zwanego Abrahamem, ktory wspominał o nich |
قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَىٰ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ (61)
Oni powiedzieli: "Przyprowadzcie go tu przed oczy ludzi, byc moze, oni zaswiadcza |
قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ (62)
Oni powiedzieli: "Czy to ty, Abrahamie, postapiłes tak z naszymi bogami |
قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا يَنطِقُونَ (63)
On powiedział: "Alez przeciwnie! To uczynił ten głowny z nich. Zapytajcie ich wiec, jesli oni moga mowic |
فَرَجَعُوا إِلَىٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ (64)
Oni zwrocili sie do samych siebie i powiedzieli: "Wy jestescie niesprawiedliwi |
ثُمَّ نُكِسُوا عَلَىٰ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَٰؤُلَاءِ يَنطِقُونَ (65)
Potem, zmieszani, zwiesili głowy: "Ty przeciez wiesz, iz oni nie mowia |
قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمْ شَيْئًا وَلَا يَضُرُّكُمْ (66)
On powiedział: "Czy wy wiec czcicie, poza Bogiem, to, co nie jest wam ani w niczym pozyteczne, ani w niczym szkodliwe |
أُفٍّ لَّكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (67)
Wstyd dla was i dla tego, co wy czcicie poza Bogiem! Czy wy sie nie zastanowicie |
قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (68)
Oni powiedzieli: "Spalcie go! Pomozcie waszym bogom, jesli chcecie działac |
قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (69)
Powiedzielismy: "O ogniu! Badz chłodem i pokojem dla Abrahama |
وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ (70)
Oni chcieli przygotowac jakis podstep, lecz My uczynilismy ich najbardziej stratnymi |
وَنَجَّيْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ (71)
Uratowalismy jego i Lota, wprowadzajac ich do ziemi, ktora pobłogosławilismy dla swiatow |
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ (72)
I dalismy jemu Izaaka i Jakuba jako podarunek, i wszystkich uczynilismy sprawiedliwymi |
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ ۖ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ (73)
I ustanowilismy ich przywodcami prowadzacymi droga prosta, według Naszego rozkazu. I objawilismy im sposob czynienia dobrych dzieł i odprawiania modlitwy, i dawania jałmuzny. Oni byli Naszymi czcicielami |
وَلُوطًا آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ ۗ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ (74)
A Lotowi dalismy madrosc i wiedze i uratowalismy go z miasta, ktore popełniało szpetne czyny; byli oni bowiem ludzmi zła, szerzacymi zgorszenie |
وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (75)
I wprowadzalismy go do Naszego miłosierdzia. Zaprawde, on był z liczby sprawiedliwych |
وَنُوحًا إِذْ نَادَىٰ مِن قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76)
I Noego... Kiedy wzywał Nas dawniej, wysłuchalismy go. I wyratowalismy jego i jego rodzine od strasznego nieszczescia |
وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ (77)
Obronilismy go przed ludzmi, ktorzy za kłamstwo uznali Nasze znaki. Zaprawde, oni byli ludzmi zła, przeto potopilismy ich wszystkich razem |
وَدَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ إِذْ يَحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ (78)
I Dawida, i Salomona... Kiedy oni obydwaj sadzili w sprawie pola uprawnego, ktore zniszczyła trzoda nalezaca do obcych ludzi, My bylismy swiadkami ich sadu |
فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ ۚ وَكُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ ۚ وَكُنَّا فَاعِلِينَ (79)
I dalismy to wszystko do zrozumienia Salomonowi, i obydwom dalismy madrosc i wiedze. I podporzadkowalismy gory, by wraz z Dawidem głosiły chwałe, i ptaki - tak uczynilismy |
وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ ۖ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ (80)
Nauczylismy go sporzadzania dla was kolczugi, by ochraniała was przed wasza wzajemna gwałtownoscia. A czy wy jestescie wdzieczni |
وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عَالِمِينَ (81)
A Salomonowi - wiatr gwałtownie wiejacy, ktory płynie na Jego rozkaz ku ziemi, ktorej pobłogosławilismy. My wiedzielismy o kazdej rzeczy |
وَمِنَ الشَّيَاطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُ وَيَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَٰلِكَ ۖ وَكُنَّا لَهُمْ حَافِظِينَ (82)
A sposrod szatanow - tych, ktorzy sie zanurzali w morzu dla niego, i oprocz tego pełnili jeszcze inne czynnosci, a My czuwalismy nad nimi |
۞ وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (83)
I Hioba... kiedy wzywał on swojego Pana: "Oto dotkneło mnie utrapienie, a Ty jestes Najmiłosierniejszy z miłosiernych |
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ ۖ وَآتَيْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَذِكْرَىٰ لِلْعَابِدِينَ (84)
I wysłuchalismy go, i odsunelismy od niego utrapienie, ktore go dreczyło; i dalismy mu jego rodzine dwakroc liczniejsza; przez Nasze miłosierdzie i jako napomnienie dla czcicieli |
وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ (85)
I Isma`ila, Idrisa i Zu'I-Kifla... - wszyscy oni byli z liczby cierpliwych |
وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِينَ (86)
I wprowadzilismy ich do Naszego miłosierdzia: oni przeciez byli z liczby sprawiedliwych |
وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَىٰ فِي الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ (87)
I Jonasza... kiedy poszedł zagniewany, myslac, ze My nie mamy zadnej władzy nad nim. I zawołał w ciemnosciach: "Nie ma boga, jak tylko Ty! Tobie niech bedzie chwała! Zaprawde, byłem wsrod niesprawiedliwych |
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ ۚ وَكَذَٰلِكَ نُنجِي الْمُؤْمِنِينَ (88)
I wysłuchalismy go, i wyratowalismy go od utrapienia. W ten sposob ratujemy wiernych |
وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ (89)
I Zachariasza... kiedy wołał do swego Pana: "Panie moj! Nie pozostawiaj mnie samego! Ty jestes najlepszy z dziedzicow |
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَىٰ وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا ۖ وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ (90)
I wysłuchalismy go. Dalismy mu Jana, gdyz uczynilismy zdolna do rodzenia jego zone. Zaprawde, oni byli gorliwi w czynieniu dobra; wzywali Nas z tesknota i z obawa; i byli pokorni przed Nami |
وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ (91)
I te, ktora zachowała swoja czystosc.. My tchnelismy w nia nieco z Naszego Ducha. I uczynilismy ja i jej Syna znakiem dla swiatow |
إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ (92)
Zaprawde, ten wasz narod - to narod jedyny! I Ja jestem waszym Panem, przeto czcijcie Mnie |
وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ ۖ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ (93)
Lecz oni rozdzielili sie miedzy soba, choc wszyscy do Nas powroca |
فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (94)
A jesli kto czyni dobre dzieła i jest wierzacym, jego gorliwosc nie bedzie odrzucona i My, z pewnoscia, mu to zapiszemy |
وَحَرَامٌ عَلَىٰ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُونَ (95)
Zakazano mieszkancom. wszelkiego miasta, jakie zniszczylismy, - powrocic |
حَتَّىٰ إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ (96)
Dopoki Gog i Magog nie zostana wypuszczeni; wtedy oni beda spieszyc z kazdego wzgorza |
وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ (97)
I przyblizyła sie obietnica prawdziwa; oto zastygły z przerazenia spojrzenia tych, ktorzy nie uwierzyli: Biada nam! My nie dbalismy o to. Przeciwnie, bylismy niesprawiedliwi |
إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ (98)
Zaprawde, wy i to, co czcicie poza Bogiem, bedziecie drewnem dla Gehenny! Wy tam przybedziecie |
لَوْ كَانَ هَٰؤُلَاءِ آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا ۖ وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ (99)
Gdyby oni byli naprawde bogami, to by tutaj nie przybyli. Oni wszyscy pozostana tam na wieki |
لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ (100)
Tam beda oni wydawac jeki, ale nie beda niczego słyszec |
إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَىٰ أُولَٰئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ (101)
Zaprawde, ci, ktorzy juz wczesniej otrzymali od Nas najpiekniejsza nagrode - beda od niej oddaleni |
لَا يَسْمَعُونَ حَسِيسَهَا ۖ وَهُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ (102)
Nie usłysza nawet jej syczacego odgłosu; beda sie znajdowac wsrod tego, czego pragneły ich dusze - niesmiertelni |
لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَٰذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (103)
Nie zasmuci ich ogromne przerazenie i spotkaja ich aniołowie: "To wasz Dzien, ktory wam został obiecany |
يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ۚ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ ۚ وَعْدًا عَلَيْنَا ۚ إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (104)
Tego Dnia My zwiniemy niebo, tak jak sie zwija zwoje ksiag. I tak jak zaczelismy pierwsze stworzenie, My je powtorzymy - według Naszej obietnicy. Zaprawde, My tego dokonujemy |
وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ (105)
I pisalismy juz w Psalmach, po napomnieniu: "Moi słudzy sprawiedliwi odziedzicza ziemie |
إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِينَ (106)
Zaprawde, w tym jest obwieszczenie dla ludzi, ktorzy sa czcicielami |
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ (107)
My posłalismy ciebie tylko jako miłosierdzie dla swiatow |
قُلْ إِنَّمَا يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (108)
Powiedz: "Zostało mi tylko objawione, iz wasz Bog jest Bogiem Jedynym. Czy jestescie wiec całkowicie poddani |
فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنتُكُمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۖ وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٌ مَّا تُوعَدُونَ (109)
A jesli oni sie odwroca, to powiedz: "Głosiłem wszystkim jednakowo. Nie wiem, czy jest blisko, czy daleko to, co wam zostało obiecane |
إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ (110)
On wie, co jest jawnie powiedziane, i On wie, co wy ukrywacie |
وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (111)
Ja nie wiem; byc moze, to jest dla was proba i uzywanie do pewnego czasu |
قَالَ رَبِّ احْكُم بِالْحَقِّ ۗ وَرَبُّنَا الرَّحْمَٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ (112)
Powiedz: "Panie moj! Rozsadz według prawdy! Nasz Pan jest Miłosierny. U Niego nalezy szukac pomocy przeciwko temu, co wy opisujecie |
