قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1)
Szczesliwi sa wierzacy |
الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (2)
Ktorzy sa pokorni w swoich modlitwach |
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3)
Ktorzy sie odwracaja od pustej gadaniny |
وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (4)
Ktorzy daja jałmuzne |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5)
Ktorzy zachowuja wstrzemiezliwosc |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6)
Z wyjatkiem swoich zon i tego, czym zawładneła ich prawica, bo wtedy nie beda ganieni |
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (7)
a ktorzy pozadaja inne, poza nimi, sa wystepni |
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (8)
Ktorzy strzega powierzonych sobie depozytow i dochowuja zobowiazan |
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (9)
Ktorzy odprawiaja swoje modlitwy |
أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ (10)
Tacy sa dziedzicami |
الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (11)
Ktorzy odziedzicza Raj, gdzie beda przebywac na wieki |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (12)
Stworzylismy człowieka z ekstraktu gliny |
ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ (13)
Nastepnie umiescilismy go - jako krople nasienia - w naczyniu solidnym |
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (14)
Nastepnie stworzylismy z kropli nasienia grudke krwi zakrzepłej; potem stworzylismy z tej grudki krwi zakrzepłej zalazek ciała; a z tego zalazka stworzylismy kosci; wtedy oblekalismy te kosci ciałem; nastepnie uczynilismy go innym stworzeniem. Niech bedzie błogosławiony Bog, najlepszy ze stworcow |
ثُمَّ إِنَّكُم بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ (15)
Nastepnie, z pewnoscia, pomrzecie |
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ (16)
A w Dniu Zmartwychwstania zostaniecie wskrzeszeni |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (17)
Stworzylismy ponad wami siedem drog i nie bylismy niedbali w dziele stworzenia |
وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ (18)
Zesłalismy z nieba okreslona ilosc wody i utrzymalismy ja na ziemi; a przeciez My mamy władze ja usunac |
فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (19)
I spowodowalismy, iz powstały dla was dzieki niej ogrody z palm i winnej latorosli; sa tam obfite owoce, ktore wy zjadacie |
وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاءَ تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ (20)
I drzewo wyrastajace z gory Synaj, ktore wytwarza oliwe i przyprawe dla jedzacych |
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (21)
Oto dla was jest przykład w trzodach: My dajemy wam pic z tego, co znajduje sie w ich brzuchach; i sa w nich liczne dla was korzysci, z nich sie tez zywicie |
وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (22)
Wy na nich, tak samo jak na okrecie, jestescie przenoszeni |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (23)
Wysłalismy Noego do jego ludu i powiedział: "O ludu moj! Czcijcie Boga! Nie ma dla was zadnego boga oprocz Niego! Czyz wy nie bedziecie bogobojni |
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (24)
I starszyzna - ci z jego ludu, ktorzy nie uwierzyli - powiedziała: "To jest tylko człowiek jak wy; on chce sie wywyzszyc nad wami. A gdyby zechciał Bog, to z pewnoscia zesłałby aniołow. My nie słyszelismy, zeby cos podobnego zdarzyło sie u naszych dawnych przodkow |
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ (25)
To tylko człowiek opetany przez dziny; dogladajcie go wiec przez jakis czas |
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (26)
Noe powiedział: "Panie moj! Dopomoz mi,.. poniewaz oni uznali mnie za kłamce |
فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ (27)
I objawilismy mu: Zbuduj statek na Naszych oczach i według Naszego objawienia! A kiedy przyjdzie Nasz rozkaz i kiedy kipi piec, wtedy wprowadz do niego ze wszystkiego stworzenia po parze i twoja rodzine, oprocz tych sposrod nich, przeciwko ktorym juz poprzednio zostało wypowiedziane słowo. I nie przemawiaj do mnie w obronie tych, ktorzy byli niesprawiedliwi. Zaprawde, oni zostana zatopieni |
فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (28)
A kiedy urzadzisz sie, ty i ci, ktorzy sa razem z toba na statku, powiedz: "Chwała niech bedzie Bogu, ktory nas wybawił od ludu niesprawiedliwych |
وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ (29)
I powiedz: "Panie moj i Pozwol mi przybic do jakiegos błogosławionego miejsca! Ty jestes najlepszym z tych, ktorzy doprowadzaja do przystani |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ (30)
Zaprawde, w tym sa znaki! I My jestesmy, z pewnoscia, doswiadczajacymi |
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (31)
Po nich utworzylismy inne pokolenie |
فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (32)
I wysłalismy do nich posłanca sposrod nich: "Czcijcie Boga! Nie ma dla was zadnego innego boga oprocz Niego! Czyz nie bedziecie bogobojni |
وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ (33)
I powiedziała starszyzna z jego ludu, ci, ktorzy nie uwierzyli i ktorzy za kłamstwo uznali spotkanie rycia ostatecznego, i ktorym pozwolilismy sie cieszyc dostatkiem w zyciu tego swiata: "To przeciez tylko człowiek, podobnie jak wy; ktory je, co wy jecie, i ktory pije, co wy pijecie |
وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ (34)
A jesli posłuchacie człowieka podobnego do was, to z pewnoscia bedziecie stratni |
أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ (35)
Czy on obiecuje wam, ze kiedy pomrzecie i staniecie sie prochem i koscmi, zostaniecie wyprowadzeni |
۞ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ (36)
Daleko, daleko jest to, co wam zostało obiecane |
إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (37)
Nie ma tu nic innego, jak tylko nasze zycie na tym swiecie; umieramy i zyjemy, i nie bedziemy wskrzeszeni |
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ (38)
Ten oto jest tylko człowiekiem, ktory wymyslił przeciwko Bogu kłamstwo. My jemu nie wierzymy |
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (39)
Powiedział: "Panie moj, dopomoz mi, poniewaz oni uznali mnie za kłamce |
قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (40)
Rzekł: "Wkrotce oni zapewne beda załowac |
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (41)
I słusznie pochwycił ich krzyk, i uczynilismy ich smieciem. Precz z ludem niesprawiedliwych |
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ (42)
I stworzylismy po nich inne pokolenie |
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (43)
Zaden narod nie wyprzedzi swego terminu ani go nie oprozni |
ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (44)
Nastepnie wysłalismy Naszych posłancow, jednego po drugim. Za kazdym razem, kiedy przychodził do jakiegos narodu jego posłaniec, oni go uwazali za kłamce. I tak posyłalismy jednych za drugimi, i sprawilismy, iz przeszli do legend. Precz z ludem niewiernych |
ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (45)
Potem posłalismy Mojzesza i jego brata Aarona, z Naszymi znakami i władza oczywista |
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ (46)
Do Faraona i jego starszyzny. Lecz oni wbili sie w pyche i okazali sie ludem dumnym |
فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ (47)
Oni powiedzieli: "Czyz mamy wierzyc dwom smiertelnikom podobnym do nas, skoro ich lud to nasi niewolnicy |
فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ (48)
I uznali ich obydwoch za kłamcow, i znalezli sie wsrod tych, ktorzy sa zgubieni |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (49)
I dalismy Mojzeszowi Ksiege - byc moze, oni pojda po drodze prostej |
وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ (50)
I uczynilismy syna Marii i jego matke znakiem. Dalismy im schronienie na wzgorzu spokojnym i obfitym w zrodła |
يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (51)
O wy, posłancy! Jedzcie wysmienite rzeczy i czyncie dobro! Ja wiem doskonale, co wy czynicie |
وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ (52)
Zaprawde, ten wasz narod jest narodem jedynym. Ja jestem waszym Panem. Bojcie sie Mnie |
فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (53)
Oni jednak podzielili sie na rozne sekty; i kazda grupa cieszy sie tym, co posiada |
فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ (54)
Pozostaw ich wiec w błedzie na pewien czas |
أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ (55)
Czy, oni przypuszczaja, ze to, co My im dajemy w postaci majatku i synow |
نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَل لَّا يَشْعُرُونَ (56)
Oznacza zachete do czynienia dobrych dzieł? Przeciwnie! Oni nie sa tego swiadomi |
إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (57)
Zaprawde, ci, ktorzy drza z obawy przed swoim Panem |
وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (58)
Ci, ktorzy wierza w znaki swego Pana |
وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ (59)
Ci, ktorzy nie dodaja wspołtowarzyszy swemu Panu |
وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ (60)
Ci, ktorzy daja to, co daja, podczas gdy ich serca drza, iz maja powrocic do swego Pana |
أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ (61)
oto sa ci, ktorzy sie spiesza ku dobrym uczynkom; oni sa pierwsi w ich spełnianiu |
وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (62)
My nakładamy na kazda dusze tylko to, co jest w jej mozliwosci. My mamy Ksiege, ktora mowi prawde, i oni nie doznaja niesprawiedliwosci |
بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ (63)
Jednak serca ich pod tym wzgledem sa w niepewnosci. Oni maja jeszcze za soba inne czyny, oprocz tych, ktore stale popełniaja |
حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ (64)
A kiedy My ukarzemy tych sposrod nich, ktorzy zyja w dostatku, wtedy oni beda błagac |
لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ (65)
Nie lamentujcie dzisiaj, przeciez nie otrzymacie od Nas pomocy |
قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ (66)
Moje znaki były wam recytowane, lecz wy obracaliscie sie na pietach |
مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ (67)
Okazujac dume wzgledem nich, i spedzaliscie noc na pustych rozmowach |
أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ (68)
Czyz oni sie nie zastanowili nad tym słowem, kiedy przyszło do nich to, co nie przyszło do ich pierwszych ojcow |
أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ (69)
Czyzby oni nie poznali swojego Posłanca, skoro sie go wyrzekli |
أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (70)
Albo tez czy powiedza, iz jest on opetany przez dziny? Przeciwnie, on przyszedł do nich z prawda, lecz wiekszosc z nich nienawidzi prawdy |
وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ (71)
A gdyby prawda poszła za ich namietnosciami, to, z pewnoscia, uległyby rozkładowi niebiosa i ziemia, i ci, ktorzy sie w nich znajduja. Tak, przyszlismy do nich z napomnieniem, lecz oni od napomnienia sie odwrocili |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (72)
Albo czy ty zadasz od nich jakiejs daniny? Lecz obdarowanie pochodzace od twego Pana jest lepsze. On jest najlepszym z dajacych zaopatrzenie |
وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (73)
Ty wzywasz ich na pewno ku drodze prostej |
وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ (74)
I, zaprawde, ci, ktorzy nie wierza w zycie ostateczne, od tej drogi odchodza |
۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75)
A jeslibysmy okazali im miłosierdzie i jeslibysmy odsuneli od nich zło, to oni z pewnoscia trwaliby uporczywie w swoim buncie, bładzac na oslep |
وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76)
I dosiegła ich Nasza kara, lecz oni sie nie podporzadkowali swojemu Panu; i oni sie nie upokorzyli |
حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77)
Az kiedy My otworzymy przed nimi brame kary strasznej, wtedy popadna tam w rozpacz |
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (78)
On jest Tym, ktory stworzył dla was słuch, wzrok i serce. Jakze mało jestescie wdzieczni |
وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79)
On jest Tym, ktory rozsiał was po ziemi; i do Niego bedziecie zebrani |
وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80)
On jest Tym, ktory daje zycie i powoduje smierc. Do Niego nalezy nastepstwo nocy i dnia. Czy wy nie rozumiecie |
بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81)
Przeciwnie, oni mowia podobnie, jak mowili praojcowie |
قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82)
Oni mowili: "Czyz kiedy pomrzemy i staniemy sie prochem i koscmi, to czy na pewno zostaniemy wskrzeszeni |
لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83)
To nam było juz obiecane, i poprzednio naszym ojcom, lecz to sa tylko basnie przodkow |
قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (84)
Powiedz: "Do kogo nalezy ziemia i ci, ktorzy sie na niej znajduja, jesli wiecie |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85)
Oni powiedza: "Do Boga!" Powiedz: "Czy wy sie nie opamietacie |
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86)
Powiedz: "Kto jest Panem siedmiu niebios i Panem wyniosłego tronu |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87)
Oni powiedza: "Bog. Powiedz: "Czyz nie staniecie sie bogobojni |
قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (88)
Powiedz: "Kto ma w swoim reku władze krolewska nad kazda rzecza? I kto roztacza opieke, a opieki nie potrzebuje - jesli wiecie |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89)
Oni powiedza: "To jest Bog!" Powiedz: "Dlaczego wiec jestescie zaczarowani |
بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (90)
Tak! Przyszlismy do nich z prawda, lecz oni na pewno sa kłamcami |
مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ ۚ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (91)
Bog nie wział Sobie zadnego syna i nie było z Nim zadnego boga. Bo wowczas kazdy bog zabrałby to, co stworzył, i jeden z nich wyniosłby sie ponad innych. Chwała niech bedzie Bogu! On jest ponad to, co Jemu przypisuja |
عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (92)
On zna to, co jest skryte i co jest jawne. On jest wyniosły ponad to, co Jemu dodaja jako wspołtowarzyszy |
قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ (93)
Powiedz: "Panie moj! Jeslibys mi tylko pokazał to, co im zostało obiecane |
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94)
Panie moj! Nie umieszczaj mnie wsrod ludu niesprawiedliwych |
وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ (95)
My niewatpliwie mamy moc pokazac ci to, co im obiecujemy |
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ (96)
Odpychaj zło za pomoca tego, co jest lepsze. My znamy najlepiej to, co oni opisuja |
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ (97)
I powiedz: "Panie moj! Szukam ucieczki u Ciebie przed podszeptami szatanow |
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ (98)
I szukam ucieczki u Ciebie, Panie moj, by oni nie zjawili sie u mnie |
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99)
A kiedy przyjdzie do ktoregos z nich smierc, on powie: "Panie moj! Odpraw mnie z powrotem |
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (100)
Byc moze, ja uczynie jakies dobre dzieło wsrod tego, co pozostawiłem." Alez nie! To jest tylko słowo, ktore on wypowiada; a za nimi jest przegroda az do Dnia, w ktorym oni zostana wskrzeszeni |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ (101)
A kiedy zadma w trabe, to tego Dnia nie bedzie zadnego pokrewienstwa miedzy nimi ani tez nie beda sie wzajemnie wypytywac |
فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (102)
Wtedy ci, ktorych szale okaza sie ciezkie, beda szczesliwi |
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (103)
A ci, ktorych szale okaza sie lekkie, beda tymi, ktorzy stracili samych siebie. Oni beda przebywac w Gehennie na wieki |
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ (104)
Ogien bedzie palił ich twarze i beda wykrzywiac wargi, ukazujac zeby |
أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (105)
Czy nie były wam recytowane Moje znaki? Lecz wy uwazaliscie je za kłamstwo |
قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ (106)
Oni powiedza: "Panie nasz! Opanowało nas nieszczescie. Jestesmy ludzmi bładzacymi |
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ (107)
Panie nasz! Wyprowadz nas z niej! A jesli bedziemy ponownie czynic zło, to wtedy bedziemy rzeczywiscie niesprawiedliwi |
قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ (108)
On powie: "Pozostancie tam ze wstydem i nie mowcie do Mnie |
إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (109)
Przeciez mowiła. czesc Moich sług: "Panie nasz! My wierzymy! Przebacz nam i miej nad nami miłosierdzie! Ty jestes najlepszym z miłosiernych |
فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ (110)
I wy szydziliscie z nich, tak iz zapomnieliscie o wspominaniu Mnie, kiedy sie z nich wysmiewaliscie |
إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ (111)
Oto Ja dzisiaj wynagrodziłem ich za to, iz byli cierpliwi; oni triumfuja |
قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ (112)
On powie: "Ile lat przebywaliscie na ziemi |
قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ (113)
Powiedza: "Przebywalismy jeden dzien albo czesc dnia. Lecz zapytaj tych, ktorzy licza |
قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (114)
On powie: "Przebywaliscie niewiele czasu. Gdybyscie tylko wiedzieli |
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ (115)
Czy sadzicie, iz My stworzylismy was nadaremnie i ze nie zostaniecie do Nas sprowadzeni |
فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ (116)
Niech Bog bedzie wysławiony, Krol, Prawda! Nie ma boga, jak tylko On, Pan tronu szlachetnego |
وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (117)
A kto wzywa, obok Boga, jakiegos innego boga, nie majac na jego istnienie zadnego dowodu, ten musi zdac rachunek u swego Pana! Zaprawde, niewierni nie beda szczesliwi |
وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (118)
I powiedz: "Panie moj! Przebacz i zmiłuj sie! Ty jestes najlepszy z miłosiernych |
