حم (1)
Ha. Mim |
تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (2)
Objawienie Ksiegi pochodzi od Boga, Poteznego, Madrego |
مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ وَالَّذِينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ (3)
My stworzylismy niebiosa i ziemie, i to, co jest miedzy nimi, w prawdzie i na okreslony czas. Lecz ci, ktorzy nie wierza, odwracaja sie od tego, do czego sa nawoływani |
قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ أَرُونِي مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الْأَرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْكٌ فِي السَّمَاوَاتِ ۖ ائْتُونِي بِكِتَابٍ مِّن قَبْلِ هَٰذَا أَوْ أَثَارَةٍ مِّنْ عِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (4)
Powiedz: "Czy widzieliscie tych, do ktorych sie modlicie poza Bogiem? Pokazcie mi, co oni stworzyli z tego, co jest na ziemi; albo czy oni maja jakis udział w niebiosach? Przyniescie mi Ksiege wczesniejsza niz ta; albo tez jakis slad wiedzy, jesli jestescie prawdomowni |
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ (5)
A kto bładzi bardziej niz ten, kto wzywa, poza Bogiem, tych, ktorzy mu nie odpowiedza do Dnia Sadu. Oni nie dbaja o jego wezwanie |
وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ (6)
A kiedy ludzie stana zebrani, oni beda dla nich wrogami i beda sie wypierac ich czci |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ هَٰذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)
A kiedy sa im recytowane Nasze znaki, jako jasne dowody,. ci, ktorzy nie uwierzyli, mowia o prawdzie do nich przychodzacej: "To sa czary oczywiste |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ ۖ كَفَىٰ بِهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۖ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (8)
Albo mowia: "On to wymyslił!" Powiedz: "Jesli ja to wymysliłem, to wy nie jestescie władni pomoc mi w czyms wobec Boga. On najlepiej wie, co wy o Nim rozpowiadacie. On wystarczy jako swiadek miedzy mna a wami. On jest Przebaczajacy, Litosciwy |
قُلْ مَا كُنتُ بِدْعًا مِّنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (9)
Powiedz: "Ja nie jestem jakas nowoscia wsrod posłancow. Nie wiem tez, co bedzie ze mna i co bedzie z wami. Ja tylko postepuje za tym, co mi zostało objawione. Ja jestem tylko jawnie ostrzegajacym |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَىٰ مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10)
Powiedz: "Czy zastanowiliscie sie? Jesli to wszystko pochodzi od Boga i wy w to nie wierzycie - chociaz swiadek sposrod synow Izraela zaswiadczył o podobnym temu i uwierzył - tylko wbiliscie sie w dume..." Zaprawde, Bog nie prowadzi droga prosta ludu niesprawiedliwych |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ ۚ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَٰذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ (11)
Mowia ci, ktorzy nie wierza tym, ktorzy uwierzyli: "Jesliby było w tym jakies dobro, to oni by nas nie wyprzedzili ku niemu." I poniewaz oni nie sa przez nie prowadzeni droga prosta, to z pewnoscia beda mowili: "To jest stare oszustwo |
وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ وَهَٰذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِيًّا لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَىٰ لِلْمُحْسِنِينَ (12)
Jeszcze dawniej została zesłana Ksiega Mojzesza, jako przewodnik i jako miłosierdzie. A to jest Ksiega potwierdzajaca prawde - w jezyku arabskim - dla ostrzezenia tych, ktorzy sa niesprawiedliwi, i radosna wiesc dla czyniacych dobro |
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (13)
Zaprawde, nie ma obawy o tych, ktorzy mowia: "Nasz Pan to Bog!", i potem ida prosto; oni nie beda zasmuceni |
أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (14)
Oni beda mieszkancami Ogrodu; beda tam przebywac na wieki. Taka bedzie nagroda za to, co oni czynili |
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا ۖ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا ۖ وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا ۚ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي ۖ إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (15)
I polecilismy człowiekowi dobroc wzgledem jego rodzicow. Matka nosiła go w trudzie i urodziła go w trudzie. Noszenie go i jego odstawienie od piersi winno trwac trzydziesci miesiecy. Kiedy w koncu osiagnie on dojrzałosc i dojdzie do czterdziestego roku, mowi: "Panie moj! Natchnij mnie, abym podziekował za Twoja dobroc, ktora okazałes mnie i moim rodzicom; i abym czynił dobro, ktore by sie Tobie podobało. Uczyn dla mnie dobro w moim potomstwie. Oto ja nawrociłem sie do Ciebie i oto jestem wsrod tych, ktorzy sie całkowicie poddali |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَنَتَجَاوَزُ عَن سَيِّئَاتِهِمْ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ ۖ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (16)
To sa ci, od ktorych My przyjmujemy wszystko najlepsze, co uczynili, a pobłazliwie osadzimy ich złe czyny. Oni beda wsrod mieszkancow Ogrodu, zgodnie z obietnica prawdy, ktora została im dana |
وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُونُ مِن قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (17)
A jest taki, ktory mowi swoim rodzicom: "Do licha z wami! Czy mozecie mi obiecac, ze zostane wyprowadzony? Przeciez juz przemineły pokolenia przede mna!" Oni zas wzywaja Boga na pomoc: "Biada tobie! Uwierz! Przeciez obietnica Boga - to prawda!" On powie: "To sa basnie praojcow |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا خَاسِرِينَ (18)
Oto ci, na ktorych sprawdziło sie słowo dotyczace ludow - dzinow i ludzi - ktore juz mineły przed nimi. Zaprawde, oni poniesli strate |
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۖ وَلِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (19)
Dla wszystkich beda stopnie, w zaleznosci od tego, co czynili; aby Bog wypłacił im słuszna miara za ich uczynki - i oni nie doznaja niesprawiedliwosci |
وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ (20)
Tego Dnia, kiedy beda wystawieni na ogien ci, ktorzy nie uwierzyli: "Wy trwoniliscie wasze wspaniałe dobra w zyciu na tym swiecie i cieszyliscie sie nimi, a dzisiaj bedziecie wynagrodzeni kara ponizenia za to, ze byliscie dumni na ziemi, bez zadnego prawa, i za to, ze byliscie wystepni |
۞ وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (21)
I wspomnij brata ludu Ad, kiedy on ostrzegał swoj lud przy wydmach piaszczystych: - a byli tam juz ostrzegajacy w przeszłosci, przed nim i po nim - "Czcijcie tylko Boga! ja obawiam sie dla was kary Dnia Strasznego |
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَأْفِكَنَا عَنْ آلِهَتِنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (22)
Oni powiedzieli: "Czy ty przyszedłes do nas, aby odwrocic nas od naszych bogow? Przynies nam to, co nam obiecujesz, jesli jestes z liczby prawdomownych |
قَالَ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَأُبَلِّغُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ (23)
Powiedział: "Władza jest jedynie u Boga, a ja przekazuje wam tylko to, z czym zostałem posłany; lecz widze, ze jestescie ludem, ktory zyje w nieswiadomosci |
فَلَمَّا رَأَوْهُ عَارِضًا مُّسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ قَالُوا هَٰذَا عَارِضٌ مُّمْطِرُنَا ۚ بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُم بِهِ ۖ رِيحٌ فِيهَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (24)
A kiedy oni zobaczyli chmure zblizajaca sie do ich dolin, powiedzieli: "To jest chmura, ktora nam przyniesie deszcz." Przeciwnie! To jest to, co staraliscie sie przyspieszyc: wiatr, w ktorym jest dotkliwe cierpienie |
تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّهَا فَأَصْبَحُوا لَا يُرَىٰ إِلَّا مَسَاكِنُهُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (25)
On zniszczy wszelka rzecz na rozkaz swego Pana. I rankiem były widoczne tylko ich mieszkania. W ten sposob My płacimy ludowi grzesznikow |
وَلَقَدْ مَكَّنَّاهُمْ فِيمَا إِن مَّكَّنَّاكُمْ فِيهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَيْءٍ إِذْ كَانُوا يَجْحَدُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (26)
My umocnilismy ich w takim stanie, w jakim nie umocnilismy was; i dalismy im słuch, spojrzenie i serce. Lecz na nic im sie zdał ich słuch, spojrzenie i serce, bo oni odrzucili Nasze znaki; i objeło ich to, z czego oni sie wysmiewali |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُم مِّنَ الْقُرَىٰ وَصَرَّفْنَا الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (27)
Zniszczylismy te miasta, ktore były wokoł was; skierowalismy do nich Nasze znaki - byc moze, oni zawroca |
فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً ۖ بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ ۚ وَذَٰلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (28)
A dlaczegoz to nie pomogli im ci, ktorych oni wzieli sobie za bogow, poza Bogiem, jako sposob zblizenia? Przeciwnie, oni odeszli od nich. Takie jest ich oszustwo i to, co oni wymyslili |
وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا ۖ فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَىٰ قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ (29)
Oto skierowalismy do ciebie pewna grupe dzinow, zeby posłuchali Koranu. A kiedy sie tam zjawili; powiedzieli: "Słuchajcie w milczeniu!" A kiedy wysłuchali do konca, zwrocili sie do swego ludu, aby go ostrzegac |
قَالُوا يَا قَوْمَنَا إِنَّا سَمِعْنَا كِتَابًا أُنزِلَ مِن بَعْدِ مُوسَىٰ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَإِلَىٰ طَرِيقٍ مُّسْتَقِيمٍ (30)
Powiedzieli: "O ludu nasz! Oto słyszelismy Ksiege zesłana po Mojzeszu, potwierdzajaca prawde tego, co zostało objawione przed nia, ktora prowadzi ku prawdzie i ku drodze prostej |
يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (31)
O ludu nasz! Odpowiedzcie wzywajacemu w imieniu Boga i uwierzcie w Niego! On przebaczy wam wasze grzechy, i uchroni was przed kara bolesna |
وَمَن لَّا يُجِبْ دَاعِيَ اللَّهِ فَلَيْسَ بِمُعْجِزٍ فِي الْأَرْضِ وَلَيْسَ لَهُ مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءُ ۚ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (32)
A kto nie odpowie wzywajacemu w imieniu Boga... - to przeciez on nie jest zdolny udaremnic Jego władzy na ziemi i nie ma, poza Nim, zadnych opiekunow. Tacy sa w zabładzeniu jawnym |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يُحْيِيَ الْمَوْتَىٰ ۚ بَلَىٰ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (33)
A czyz oni nie widzieli, ze Bog, ktory stworzył niebiosa i ziemie i nie doznał przez to zmeczenia, jest w mocy ozywic umarłych? Tak! Zaprawde, On jest nad kazda rzecza wszechwładny |
وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ ۖ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (34)
W Dniu, kiedy zostana wystawieni na ogien ci, ktorzy nie uwierzyli: "Czy to nie jest prawda?" Powiedza: "Tak! Na naszego Pana!" On powie: "Zakosztujcie wiec kary za to, ze nie uwierzyliscie |
فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِل لَّهُمْ ۚ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّن نَّهَارٍ ۚ بَلَاغٌ ۚ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ (35)
Badz wiec cierpliwy, tak jak byli cierpliwi ci z posłancow, ktorzy odznaczali sie zdecydowaniem. I nie staraj sie przyspieszac dla nich tego Dnia; tego bowiem Dnia, kiedy oni zobacza, co im zostało obiecane, wyda im sie, ze nie przebywali w grobie wiecej, jak tylko jedna godzine dnia. Oto obwieszczenie! Ktoz zatem zostanie zgubiony, jesli nie lud bezbozny |
