هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1)
Czy doszło do ciebie opowiadanie o oszałamiajacym wydarzeniu |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2)
Twarze, tego Dnia, pokornie spuszczone |
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (3)
Utrudzone, udreczone |
تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4)
Beda narazone na ogien palacy |
تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5)
Beda pojone ze zrodła wrzacego |
لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ (6)
Pozywieniem ich beda tylko suche ciernie |
لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ (7)
Ktore nikogo nie utucza i nie zaspokajaja głodu |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ (8)
Tego Dnia twarze uszczesliwione |
لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9)
I z własnych gorliwosci zadowolone |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10)
Beda w Ogrodzie wyniosłym |
لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11)
Gdzie nie usłysza pustej gadaniny |
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12)
Tam bedzie zrodło płynace |
فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ (13)
Tam beda łoza podniesione |
وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ (14)
Puchary postawione |
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15)
Poduszki w rzad ułozone |
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16)
I kobierce rozesłane |
أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17)
Czyz oni nie popatrza na wielbłady, jak one zostały stworzone |
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18)
I na niebo, jak ono zostało wzniesione |
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19)
I na gory, jak one zostały utwierdzone |
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20)
I na ziemie, jak ona została rozpostarta |
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ (21)
Przypominaj wiec, bo ty jestes tylko napominajacym |
لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ (22)
A nie jestes zadnym ich władca |
إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23)
Tylko tego, kto sie odwroci i pozostaje niewiernym |
فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24)
Ukarze Bog kara najwieksza |
إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25)
Zaprawde, do Nas oni powroca |
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم (26)
Potem, zaprawde, Nam wypadnie zazadac od nich rachunku |
