طسم (1)
Ta. Sin. Mim |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
To sa znaki Ksiegi jasnej |
نَتْلُو عَلَيْكَ مِن نَّبَإِ مُوسَىٰ وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (3)
Przytoczymy ci opowiadanie o Faraonie i Mojzeszu, zgodnie z prawda, dla ludzi, ktorzy wierza |
إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (4)
Zaprawde, Faraon był wyniosły na ziemi i uczynił z jej mieszkancow grupy, starajac sie osłabic jedna grupe sposrod nich; on zabijał ich synow, a pozostawiał przy zyciu ich kobiety. Zaprawde, on był wsrod tych, ktorzy szerza zgorszenie |
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ (5)
My chcielismy okazac dobroc tym, ktorzy zostali ponizeni na ziemi, i uczynic ich irmanami, i uczynic ich dziedzicami |
وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا يَحْذَرُونَ (6)
Umocnic ich na ziemi i pokazac Faraonowi i Hamanowi oraz ich wojskom to, czego sie od nich obawiali |
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِيهِ ۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ (7)
I objawilismy matce Mojzesza: "Karm go piersia, a kiedy sie bedziesz obawiac o niego, to wrzuc go w morze! Nie obawiaj sie i nie smuc! My go tobie zwrocimy i uczynimy go jednym z posłancow |
فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ لِيَكُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَحَزَنًا ۗ إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِينَ (8)
I zabrała go rodzina Faraona, by był dla nich wrogiem i przyczyna smutku. Zaprawde, Faraon i Haman, i ich wojska - byli grzesznikami |
وَقَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِّي وَلَكَ ۖ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَىٰ أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (9)
I powiedziała zona Faraona: "On bedzie radoscia oczu dla mnie i dla ciebie! Nie zabijajcie go! Byc moze, on bedzie dla nas pozyteczny, albo wezmiemy go za syna." Oni nie przeczuwali niczego |
وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَارِغًا ۖ إِن كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَن رَّبَطْنَا عَلَىٰ قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (10)
Nazajutrz serce matki Mojzesza stało sie puste; i była gotowa ujawnic to, jeslibysmy nie wzmocnili jej serca, tak aby była wsrod wierzacych |
وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ ۖ فَبَصُرَتْ بِهِ عَن جُنُبٍ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (11)
Ona powiedziała do jego siostry: "Idz za nim!" Ta zas spogladała za nim z boku, tak ze oni nie zauwazyli |
۞ وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ (12)
I na poczatku zakazalismy mu piersi mamek, tak wiec ona powiedziała: "Czy moge wam wskazac pewna rodzine, ktora w waszym imieniu zatroszczy sie o niego i bedzie jemu przyjaznie oddana |
فَرَدَدْنَاهُ إِلَىٰ أُمِّهِ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (13)
W ten sposob oddalismy go jego matce, azeby doznało ochłody jej oko i aby sie nie smuciła, aby wiedziała, ze obietnica Boga jest prawda. Lecz wiekszosc z nich nie wie |
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَىٰ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (14)
A kiedy on osiagnał dojrzałosc i harmonijny rozwoj, dalismy mu madrosc i wiedze. Tak My wynagradzamy czyniacych dobro |
وَدَخَلَ الْمَدِينَةَ عَلَىٰ حِينِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَٰذَا مِن شِيعَتِهِ وَهَٰذَا مِنْ عَدُوِّهِ ۖ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِن شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَىٰ فَقَضَىٰ عَلَيْهِ ۖ قَالَ هَٰذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِينٌ (15)
I wszedł on do miasta, nie zauwazony przez jego mieszkancow, i znalazł tam dwoch ludzi, ktorzy ze soba walczyli: jeden był z jego stronnikow, a drugi z jego wrogow. I ten, ktory był jego stronnikiem, poprosił Mojzesza o pomoc przeciw temu, ktory był z jego wrogow. Mojzesz zadał mu cios piescia i skonczył z nim. I powiedział: "To jest działanie szatana; on jest, zaprawde, wrogiem jawnym, sprowadzajacym z drogi |
قَالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي فَغَفَرَ لَهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (16)
I powiedział: "Panie moj! Wyrzadziłem niesprawiedliwosc swojej własnej duszy. Przebacz mi!" I przebaczył mu. Zaprawde, On jest Przebaczajacy, Litosciwy |
قَالَ رَبِّ بِمَا أَنْعَمْتَ عَلَيَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيرًا لِّلْمُجْرِمِينَ (17)
I powiedział: "Panie moj! Przez dobrodziejstwa, jakimi mnie obsypałes, ja nigdy nie bede pomocnikiem grzesznikow |
فَأَصْبَحَ فِي الْمَدِينَةِ خَائِفًا يَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِي اسْتَنصَرَهُ بِالْأَمْسِ يَسْتَصْرِخُهُ ۚ قَالَ لَهُ مُوسَىٰ إِنَّكَ لَغَوِيٌّ مُّبِينٌ (18)
I nazajutrz znalazł sie w miescie, niespokojny i majacy sie na bacznosci. I oto ten, ktory wczoraj prosił go o pomoc, głosno go przywoływał. Mojzesz mu powiedział: "Zaprawde, ty jestes jawnym podzegaczem |
فَلَمَّا أَنْ أَرَادَ أَن يَبْطِشَ بِالَّذِي هُوَ عَدُوٌّ لَّهُمَا قَالَ يَا مُوسَىٰ أَتُرِيدُ أَن تَقْتُلَنِي كَمَا قَتَلْتَ نَفْسًا بِالْأَمْسِ ۖ إِن تُرِيدُ إِلَّا أَن تَكُونَ جَبَّارًا فِي الْأَرْضِ وَمَا تُرِيدُ أَن تَكُونَ مِنَ الْمُصْلِحِينَ (19)
Lecz kiedy chciał napasc na tego, ktory był wrogiem ich obydwu, ten mu powiedział: "O Mojzeszu! Czy ty mnie chcesz zabic, tak jak zabiłes wczoraj człowieka? Czy ty chcesz byc tylko tyranem na ziemi i nie chcesz byc wsrod tych, ktorzy przygotowuja pomyslnosc |
وَجَاءَ رَجُلٌ مِّنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ يَسْعَىٰ قَالَ يَا مُوسَىٰ إِنَّ الْمَلَأَ يَأْتَمِرُونَ بِكَ لِيَقْتُلُوكَ فَاخْرُجْ إِنِّي لَكَ مِنَ النَّاصِحِينَ (20)
Naraz przybył pewien człowiek z najdalszego kranca miasta, biegnac pospiesznie, i powiedział: "O Mojzeszu! Starszyzna naradza sie przeciwko tobie, aby cie zabic. Uchodz wiec! Ja jestem dla ciebie dobrym doradca |
فَخَرَجَ مِنْهَا خَائِفًا يَتَرَقَّبُ ۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (21)
I Mojzesz wyszedł z miasta, niespokojny i majacy sie na bacznosci. Powiedział: "Panie moj! Wybaw mnie od tego ludu niesprawiedliwych |
وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقَاءَ مَدْيَنَ قَالَ عَسَىٰ رَبِّي أَن يَهْدِيَنِي سَوَاءَ السَّبِيلِ (22)
A kiedy sie skierował w strone Madian, powiedział: "Byc moze, moj Pan poprowadzi mnie na droge rowna |
وَلَمَّا وَرَدَ مَاءَ مَدْيَنَ وَجَدَ عَلَيْهِ أُمَّةً مِّنَ النَّاسِ يَسْقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ امْرَأَتَيْنِ تَذُودَانِ ۖ قَالَ مَا خَطْبُكُمَا ۖ قَالَتَا لَا نَسْقِي حَتَّىٰ يُصْدِرَ الرِّعَاءُ ۖ وَأَبُونَا شَيْخٌ كَبِيرٌ (23)
A kiedy przybył do wody Madian, znalazł tam grupe ludzi u wodopoju. I znalazł tam rowniez dwie kobiety, ktore trzymały sie na stronie. Powiedział: "Co z wami jest?" Powiedziały: "Nie mozemy dojsc do wodopoju, dopoki nie odejda pasterze, a nasz ojciec jest bardzo stary |
فَسَقَىٰ لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّىٰ إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ (24)
Wtedy on napoił ich trzode; nastepnie skierował sie do cienia i powiedział: "panie moj! Ja potrzebuje jakiegos dobra, ktore Ty mogłbys zesłac dla mnie |
فَجَاءَتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى اسْتِحْيَاءٍ قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا ۚ فَلَمَّا جَاءَهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ ۖ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (25)
I zblizyła sie do niego jedna z nich, idac niesmiało, i powiedziała: "Ojciec moj zaprasza ciebie, aby ci zapłacic ` za to, ze napoiłes nasza trzode." A kiedy Mojzesz przyszedł do niego i opowiedział mu swoja historie, tamten powiedział: "Nie boj sie! Wyratowałes sie od ludu niesprawiedliwych |
قَالَتْ إِحْدَاهُمَا يَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ ۖ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ (26)
Jedna z nich powiedziała: "Ojcze moj! Wez go na słuzbe! Przeciez on jest najlepszym człowiekiem, jakiego ty mozesz wynajac - silny, godny zaufania |
قَالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَيَّ هَاتَيْنِ عَلَىٰ أَن تَأْجُرَنِي ثَمَانِيَ حِجَجٍ ۖ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِكَ ۖ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ ۚ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (27)
Powiedział: "Ja chce ci dac za zone jedna z moich corek, pod warunkiem ze zostaniesz u mnie na słuzbie przez osiem lat. A gdybys chciał pobyc dziesiec lat, to zalezec bedzie tylko od twojej własnej zgody. Ja nie chce wywierac na tobie nacisku. Znajdziesz mnie, jesli Bog zechce, jednym ze sprawiedliwych |
قَالَ ذَٰلِكَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ ۖ أَيَّمَا الْأَجَلَيْنِ قَضَيْتُ فَلَا عُدْوَانَ عَلَيَّ ۖ وَاللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ (28)
Powiedział on: "To jest miedzy mna a toba. Ktorykolwiek z tych dwoch terminow wypełnie, nie doznam z tego powodu zadnej przykrosci.. Bog jest poreczycielem tego, co mowimy |
۞ فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ (29)
A kiedy Mojzesz zakonczył słuzbe i powedrował ze swoja rodzina, zauwazył ogien od strony Gory. I powiedział do swojej rodziny: "Pozostancie! Zauwazyłem ogien, byc moze, przyniose wam od niego jakas wiadomosc lub głownie z ognia, moze sie ogrzejecie |
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ مِن شَاطِئِ الْوَادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن يَا مُوسَىٰ إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (30)
A kiedy podszedł ku niemu, usłyszał głos od prawej strony doliny, w kotlinie błogosławionej, dobywajacy sie z krzewu: "O Mojzeszu! Oto Ja jestem Bogiem, Panem swiatow |
وَأَنْ أَلْقِ عَصَاكَ ۖ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّىٰ مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْ ۚ يَا مُوسَىٰ أَقْبِلْ وَلَا تَخَفْ ۖ إِنَّكَ مِنَ الْآمِنِينَ (31)
Rzuc twoja laske!" A kiedy zobaczył, iz ona wije sie jak waz, odwrocił sie plecami i nie mogł zrobic kroku. "O Mojzeszu! Przybliz sie! Nie boj sie! Ty jestes wsrod tych, ktorzy sa bezpieczni |
اسْلُكْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ وَاضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرَّهْبِ ۖ فَذَانِكَ بُرْهَانَانِ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (32)
Włoz twoja reke za pazuche, wyjmiesz ja biała, bez zadnej szkody. I przycisnij do siebie twoje ramie, zebys nie był przerazony. Oto dwa swiadectwa od twego Pana dla Faraona i jego starszyzny. Oni sa ludem zepsutym |
قَالَ رَبِّ إِنِّي قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ (33)
On powiedział: "Panie moj! Zabiłem jednego z nich i obawiam sie, zeby mnie nie zabili |
وَأَخِي هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِيَ رِدْءًا يُصَدِّقُنِي ۖ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ (34)
Moj brat Aaron jest bardziej wymowny ode mnie, poslij go wiec ze mna jako pomocnika, zeby potwierdził, iz mowie prawde, bo obawiam sie, ze oni uznaja mnie za kłamce |
قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَانًا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا ۚ بِآيَاتِنَا أَنتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ (35)
Powiedział: "My wzmocnimy twoje ramie przez twojego brata; i My damy wam obu władze; oni was nie dosiegna przez Nasze znaki. Wy obydwaj i ci, ktorzy pojda za wami, bedziecie zwyciezcami |
فَلَمَّا جَاءَهُم مُّوسَىٰ بِآيَاتِنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًى وَمَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (36)
I kiedy Mojzesz przyszedł do nich z Naszymi znakami, jasnymi dowodami, oni powiedzieli: "To nic innego, jak tylko zmyslone czary! Nie słyszelismy o tym wsrod naszych dawnych ojcow |
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَن جَاءَ بِالْهُدَىٰ مِنْ عِندِهِ وَمَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (37)
I powiedział Mojzesz: "Pan moj wie najlepiej, kto przyszedł z przewodnictwem od Niego i do kogo bedzie nalezec ostateczne domostwo. Zaprawde, niesprawiedliwi nie zaznaja szczescia |
وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرِي فَأَوْقِدْ لِي يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَل لِّي صَرْحًا لَّعَلِّي أَطَّلِعُ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِينَ (38)
I powiedział Faraon: "O dostojnicy! Nie wiem, czy mozecie miec innego boga oprocz mnie. O Hamanie! Rozpal mi ogien na glinie i zbuduj dla mnie wyniosła wieze; byc moze, wzniose sie do Boga Mojzesza. Sadze, iz jest on kłamca |
وَاسْتَكْبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ إِلَيْنَا لَا يُرْجَعُونَ (39)
I wbił sie w pyche na ziemi bez zadnego prawa - on i jego wojska. Mysleli, ze nie beda do Nas sprowadzeni |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (40)
Pochwycilismy go i jego wojska i wrzucilismy ich do morza. Popatrz, jaki był ostateczny koniec ludzi niesprawiedliwych |
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنصَرُونَ (41)
I uczynilismy ich irmanami wzywajacymi do ognia; a w Dniu Zmartwychwstania oni nie beda wspomozeni |
وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُم مِّنَ الْمَقْبُوحِينَ (42)
I sprawilismy, iz poszła za nimi klatwa na tym swiecie; a w Dniu Zmartwychwstania oni sie znajda wsrod znienawidzonych |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ مِن بَعْدِ مَا أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ الْأُولَىٰ بَصَائِرَ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (43)
I dalismy Mojzeszowi Ksiege, po wytraceniu pierwszych pokolen, jako jasne przykłady dla ludzi, jako przewodnictwo po drodze prostej i jako miłosierdzie. Byc moze, oni sie opamietaja |
وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الْغَرْبِيِّ إِذْ قَضَيْنَا إِلَىٰ مُوسَى الْأَمْرَ وَمَا كُنتَ مِنَ الشَّاهِدِينَ (44)
Ty nie byłes na zboczu zachodnim, kiedy wydalismy rozkaz Mojzeszowi, ani nie byłes wsrod swiadkow |
وَلَٰكِنَّا أَنشَأْنَا قُرُونًا فَتَطَاوَلَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۚ وَمَا كُنتَ ثَاوِيًا فِي أَهْلِ مَدْيَنَ تَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (45)
Lecz My powołalismy nastepne pokolenia i długo trwało ich zycie. Ty nie przebywałes wsrod ludu Madian, recytujac im Nasze znaki, lecz My wysyłalismy posłancow |
وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ الطُّورِ إِذْ نَادَيْنَا وَلَٰكِن رَّحْمَةً مِّن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (46)
I nie byłes na zboczu Gory, kiedy wzywalismy. Lecz ty przybyłes przez miłosierdzie od twego Pana, aby ostrzegac lud, do ktorego nie przyszedł przed toba zaden ostrzegajacy. Byc moze, oni sie opamietaja |
وَلَوْلَا أَن تُصِيبَهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (47)
Bo inaczej, jesliby ich dosiegło jakies nieszczescie za to, co przygotowały pierwej ich rece, oni by powiedzieli: "Panie nasz! Jeslibys wysłał do nas posłanca i my poszlibysmy za Twoimi znakami, to bylibysmy miedzy wiernymi |
فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِيَ مِثْلَ مَا أُوتِيَ مُوسَىٰ ۚ أَوَلَمْ يَكْفُرُوا بِمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ مِن قَبْلُ ۖ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَقَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ (48)
Lecz kiedy przyszła do nich prawda od Nas, oni powiedzieli: "Dlaczego nie zostało mu dane to, co zostało dane Mojzeszowi?" Czy oni nie odrzucili tego, co zostało dane Mojzeszowi niegdys? Oni powiedzieli: "To sa dwie ksiegi czarow wzajemnie sie wspomagajace!" I powiedzieli: "My w to wszystko nie wierzymy |
قُلْ فَأْتُوا بِكِتَابٍ مِّنْ عِندِ اللَّهِ هُوَ أَهْدَىٰ مِنْهُمَا أَتَّبِعْهُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (49)
Powiedz: "Przyniescie wiec Ksiege od Boga, ktora byłaby lepszym - od tych dwoch - przewodnikiem po drodze prostej; bede postepował według niej, jesli mowicie prawde |
فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكَ فَاعْلَمْ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَوَاهُ بِغَيْرِ هُدًى مِّنَ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (50)
Jesli tobie nie odpowiedza, to wiedz, ze oni ida tylko za swoimi namietnosciami. A kto jest bardziej zabłakany anizeli ten, kto postepuje za swoja namietnoscia, bez przewodnictwa ze strony Boga? Zaprawde, Bog nie prowadzi droga prosta ludu niesprawiedliwych |
۞ وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (51)
A teraz doprowadzilismy do nich słowo - byc moze, oni sie opamietaja |
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ يُؤْمِنُونَ (52)
Ci, ktorym dalismy Ksiege przed ta oto - w nia wierza |
وَإِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ (53)
A kiedy jest im recytowana, "My w nia wierzymy. To jest prawda od naszego Pana! My jeszcze przed nia bylismy całkowicie poddani |
أُولَٰئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُوا وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (54)
Tacy otrzymaja nagrode dwukrotnie, poniewaz byli cierpliwi. Oni odpowiadaja dobrem za zło i rozdaja z tego, w co ich zaopatrzylismy |
وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ لَا نَبْتَغِي الْجَاهِلِينَ (55)
A kiedy słysza pusta gadanine, odwracaja sie od niej, mowiac: "Do nas naleza nasze działania, a do was naleza wasze działania. Pokoj wam! My nie pragniemy ludzi nieswiadomych |
إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (56)
Ty nie prowadzisz droga prosta, kogo kochasz, lecz Bog prowadzi droga prosta, kogo chce. On zna najlepiej tych, ktorzy sa na drodze prostej |
وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَىٰ مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا ۚ أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَىٰ إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِّزْقًا مِّن لَّدُنَّا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (57)
Oni mowia: "Jesli pojdziemy droga prosta z toba, to zostaniemy wyrwani z naszej ziemi." Czyz nie ustanowilismy dla nich sanktuarium bezpiecznego, do ktorego sa zbierane owoce wszelkiego rodzaju, jako zaopatrzenie pochodzace od Nas? Lecz wiekszosc z nich nie wie |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ بَطِرَتْ مَعِيشَتَهَا ۖ فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَن مِّن بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ وَكُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِينَ (58)
Ilez miast zniszczylismy, ktorych mieszkancy pysznili sie swoim zyciem! I oto ich domostwa, po ich odejsciu, pozostały nie zamieszkane - oprocz nielicznych. I My, tylko My jestesmy dziedzicem |
وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ حَتَّىٰ يَبْعَثَ فِي أُمِّهَا رَسُولًا يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۚ وَمَا كُنَّا مُهْلِكِي الْقُرَىٰ إِلَّا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ (59)
Jednak twoj Pan nigdy nie niszczył miast, dopoki nie posłał do ich metropolii posłanca, by recytował im Nasze znaki. My niszczylismy miasta tylko wtedy, kiedy ich mieszkancy byli niesprawiedliwi |
وَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَزِينَتُهَا ۚ وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (60)
I wszystko, co wam zostało dane, jest tylko uzywaniem zycia tego swiata i jego ozdoba; a to, co jest u Boga, jest lepsze i bardziej trwałe. Czy nie jestescie rozumni |
أَفَمَن وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لَاقِيهِ كَمَن مَّتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ هُوَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (61)
Czy ten, ktoremu dalismy piekna obietnice i ktory doczeka sie jej spełnienia, jest podobny do tego, ktoremu dalismy uzywanie zycia na tym swiecie i ktory potem, w Dniu Zmartwychwstania, znajdzie sie wsrod stajacych przed Nami |
وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ (62)
W tym Dniu wezwie ich Bog i powie: "Gdzie sa Moi wspołtowarzysze, ktorych wy uznawaliscie |
قَالَ الَّذِينَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَغْوَيْنَا أَغْوَيْنَاهُمْ كَمَا غَوَيْنَا ۖ تَبَرَّأْنَا إِلَيْكَ ۖ مَا كَانُوا إِيَّانَا يَعْبُدُونَ (63)
I ci, na ktorych sprawdziło sie słowo, powiedza: "Panie nasz! To sa ci, ktorych sprowadzilismy na manowce. Sprowadzilismy ich na manowce, tak jak sami zabładzilismy. My sie ich wypieramy przed Toba: oni nas nie czcili |
وَقِيلَ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَرَأَوُا الْعَذَابَ ۚ لَوْ أَنَّهُمْ كَانُوا يَهْتَدُونَ (64)
I zostanie im powiedziane: "Wezwijcie waszych wspołtowarzyszy!" Oni ich wezwa, lecz nie zostana wysłuchani; i ujrza kare. O, gdyby byli poszli droga prosta |
وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِينَ (65)
W tym Dniu On wezwie ich i powie: "Co odpowiedzieliscie wysłannikom |
فَعَمِيَتْ عَلَيْهِمُ الْأَنبَاءُ يَوْمَئِذٍ فَهُمْ لَا يَتَسَاءَلُونَ (66)
I tego Dnia wszystkie wiesci wydadza im sie ciemne, ani tez nie beda sie wzajemnie pytac |
فَأَمَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَىٰ أَن يَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِينَ (67)
Lecz ten, kto sie nawrocił, uwierzył i czynił dobro, byc moze, znajdzie sie wsrod szczesliwych |
وَرَبُّكَ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ وَيَخْتَارُ ۗ مَا كَانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (68)
Twoj Pan stwarza, co chce, i wybiera; oni nie maja wyboru. Chwała niech bedzie Bogu! On jest wyniosły ponad to, co Jemu przypisuja jako wspołtowarzyszy |
وَرَبُّكَ يَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا يُعْلِنُونَ (69)
Twoj Pan wie, co ukrywaja ich piersi i co one ujawniaja |
وَهُوَ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَىٰ وَالْآخِرَةِ ۖ وَلَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (70)
To jest Bog! Nie ma boga, jak tylko On! Niech Mu bedzie chwała w pierwszym i ostatecznym! Do Niego nalezy Sad i do Niego zostaniecie nawroceni |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِضِيَاءٍ ۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ (71)
Powiedz: "Czy wy sie juz zastanowiliscie? Jesliby Bog uczynił nad wami noc nieustanna az do Dnia Zmartwychwstania, to jaki bog, oprocz Boga, przyniosłby wam swiatłosc? Czyz wy nie słyszycie |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (72)
Powiedz: "Czy wy sie juz zastanawialiscie? Jesliby Bog uczynił nad wami dzien nieustanny az do Dnia Zmartwychwstania, to jaki bog, oprocz Boga, przyniosłby wam noc, abyscie podczas niej odpoczywali |
وَمِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (73)
Czyz wy nie widzicie jasnosci; Przez Swoje miłosierdzie, On uczynił dla was noc i dzien, abyscie odpoczywali i poszukiwali Jego łaski. Byc moze, bedziecie wdzieczni |
وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ (74)
W tym Dniu On wezwie ich i powie: "Gdzie sa Moi wspołtowarzysze, ktorych wy uznaliscie |
وَنَزَعْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (75)
I wzielismy z kazdego narodu swiadka, i powiedzielismy: "Przyniescie wasz dowod!" I dowiedzieli sie oni, ze prawda nalezy do Boga. I zawiodło ich to, co oni wymyslili |
۞ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِن قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ (76)
Oto Karun nalezał do ludu Mojzesza, lecz on był wzgledem nich niegodziwy. My dalismy mu tyle skarbow, ze same tylko klucze do nich były zbyt ciezkie dla ludzi obdarzonych siła. Oto powiedział mu jego lud: "Nie raduj sie! Zaprawde, Bog nie miłuje tych, ktorzy sie raduja |
وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِن كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (77)
Lecz poszukuj wsrod tego, co ci dał Bog, siedziby ostatecznej! Nie zapominaj twojego udziału na tym swiecie i czyn dobrze, tak jak czyni dobrze dla ciebie Bog! Nie poszukuj zgorszenia na ziemi! Zaprawde, Bog nie miłuje szerzacych zgorszenie |
قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ عِندِي ۚ أَوَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَهْلَكَ مِن قَبْلِهِ مِنَ الْقُرُونِ مَنْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُ قُوَّةً وَأَكْثَرُ جَمْعًا ۚ وَلَا يُسْأَلُ عَن ذُنُوبِهِمُ الْمُجْرِمُونَ (78)
On powiedział: "To, co mi zostało dane, zawdzieczam wiedzy, ktora posiadam." Czyz nie wiedział, iz Bog wytracił przed nim całe pokolenia takich, ktorzy byli mocniejsi siła od niego i ktorzy wiecej zgromadzili? Grzesznicy nie sa pytani o swoje grzechy |
فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ فِي زِينَتِهِ ۖ قَالَ الَّذِينَ يُرِيدُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا يَا لَيْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِيَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (79)
Potem wyszedł on do swego ludu w całym przepychu. Ci, ktorzy pragneli zycia tego swiata, powiedzieli: "O, gdybysmy posiadali tylez, co zostało dane Karunowi! On jest posiadaczem ogromnej fortuny |
وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَيْلَكُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَيْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُونَ (80)
I powiedzieli ci, ktorym dana była wiedza: "Biada wam! Nagroda Boga jest lepsza dla tego, kto wierzy i czyni dobro. Otrzymaja ja tylko cierpliwi |
فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِن فِئَةٍ يَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنتَصِرِينَ (81)
I sprawilismy, iz ziemia pochłoneła jego i jego domostwo. I nie miał on zadnego oddziału, ktory by mu pomogł, poza Bogiem, i nie zdołał sie obronic |
وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ ۖ لَوْلَا أَن مَّنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا ۖ وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (82)
I rankiem Ci, ktorzy pragneli wczoraj byc na jego miejscu, mowili:. "Biada! Bog rozdaje hojnie zaopatrzenie, komu chce ze Swoich sług, i wymierza je. Jesliby Bog nie był dla nas łaskawy, to sprawiłby, iz zostalibysmy tez pochłonieci. Biada! Niewierni nie bywaja szczesliwi |
تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا ۚ وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (83)
Taka jest siedziba ostateczna! My przygotowujemy ja dla tych, ktorzy nie pragna wyniosłosci na ziemi ani szerzyc zgorszenia. Ostateczny koniec nalezy do bogobojnych |
مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِّنْهَا ۖ وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَى الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (84)
Kto przynosi dobry czyn, bedzie miał cos lepszego od niego. A ten, kto przynosi zły uczynek, niech wie, ze ci, ktorzy popełniaja złe czyny, dostana zapłate tylko za to, co uczynili |
إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍ ۚ قُل رَّبِّي أَعْلَمُ مَن جَاءَ بِالْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (85)
Zaprawde, Ten, ktory nakazał ci głosic Koran, sprowadzi cie z pewnoscia na miejsce powrotu. Powiedz: "Pan moj wie najlepiej, kto przychodzi z droga prosta i kto jest w jawnym błedzie |
وَمَا كُنتَ تَرْجُو أَن يُلْقَىٰ إِلَيْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِّلْكَافِرِينَ (86)
Ty sie nie spodziewałes, iz do ciebie bedzie skierowana Ksiega; stało sie tak jedynie przez miłosierdzie twego Pana. Nie badz wiec pomocnikiem niewiernych |
وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ آيَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنزِلَتْ إِلَيْكَ ۖ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (87)
Niech oni nie odwroca ciebie od znakow Boga, skoro one tobie zostały zesłane. Wzywaj twego Pana i nie badz z liczby bałwochwalcow |
وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۘ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ ۚ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (88)
I nie wzywaj wraz z Bogiem innego boga! Nie ma boga, jak tylko On! Wszelka rzecz zginie z wyjatkiem Jego oblicza. Do Niego nalezy Sad i do Niego bedziecie sprowadzeni |
