طسم (1)
Ta. Sin. Mim |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
To sa znaki Ksiegi jasnej |
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3)
Byc moze, zadreczasz sie dlatego, ze oni nie wierza |
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4)
Jesli zechcemy, to sprowadzimy na nich znak z nieba i upokorza sie przed nimi ich karki |
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5)
A nie przychodzi do nich zadne nowe napomnienie od Miłosiernego, zeby sie od niego nie odwrocili |
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6)
I nie uznali go za kłamstwo. Otoz niebawem przyjda do nich wiesci o tym, z czego oni sie wysmiewali |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (7)
Czyz oni nie patrza na ziemie? Ilez wszelkiego rodzaju par szlachetnych wyrosło na niej za Nasza przyczyna |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (8)
Zaprawde, w tym jest znak, lecz wiekszosc z nich nie wierzy |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (9)
I zaprawde, twoj Pan jest Potezny, Litosciwy |
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10)
Oto twoj Pan wezwał Mojzesza: "Idz do ludu niesprawiedliwego |
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (11)
Ludu Faraona! Czyz oni nie beda bogobojni |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ (12)
Powiedział: "Panie moj! Boje sie, zeby mnie nie uznali za kłamce |
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (13)
scisnie sie moja piers i moj jezyk sie nie rozwiaze. Poslij wiec po Aarona |
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ (14)
Oni maja pewne przewinienie do zarzucenia mi i obawiam sie, ze mnie zabija |
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ (15)
Rzekł: "Wcale nie! Idzcie obydwaj z Naszymi znakami. My bedziemy razem z wami, bedziemy sie przysłuchiwac |
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (16)
Idzcie obydwaj do Faraona i powiedzcie: Jestesmy posłancami od Pana swiatow |
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (17)
Odeslij z nami synow Izraela |
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (18)
Powiedział Faraon: "Czy nie wychowalismy ciebie wsrod nas, kiedy byłes dzieckiem? Czy nie przebywałes wsrod nas przez wiele lat twego zycia |
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (19)
Potem popełniłes czyn, ktory popełniłes; i jestes wsrod niewdziecznikow |
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20)
Powiedział: "Popełniłem ten czyn bedac wsrod ludzi, ktorzy bładza |
فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (21)
I uciekłem od was, poniewaz sie was obawiałem; a Pan moj dał mi madrosc i uczynił mnie jednym z posłancow |
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ (22)
Czyz to dobrodziejstwo, z powodu ktorego czynisz mi wyrzuty, było dane po to, aby uczynic niewolnikami synow Izraela |
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (23)
Powiedział Faraon: "A kto to jest Pan swiatow |
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (24)
Powiedział: "Pan niebios i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi - jesli jestescie pewni wiary |
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (25)
Powiedział tym; ktorzy byli wokoł niego: "Czyz wy nie słyszycie |
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (26)
Powiedział Mojzesz: "Pan wasz i waszych pierwszych ojcow |
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (27)
Powiedział: "Zaprawde, ten wasz posłaniec, ktory został wam przysłany, jest chyba opetany |
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ (28)
Powiedział: "To jest Pan Wschodu i Zachodu, i tego, co jest miedzy nimi - gdybyscie tylko chcieli zrozumiec |
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (29)
Powiedział Faraon: "Jesli wezmiesz sobie jakiegos boga, poza mna, to ja ciebie kaze wrzucic do wiezienia |
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ (30)
Powiedział: "A jesli ja przyjde do ciebie z czyms oczywistym |
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31)
Powiedział: "Przychodz wiec z tym, jesli jestes prawdomowny |
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ (32)
Wtedy on rzucił laske swoja i oto stała sie ona prawdziwym wezem |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (33)
I wyciagnał swoja reke, i oto ona stała sie biała dla- patrzacych |
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (34)
Powiedział do starszyzny,;, ktora go otaczała: "Zaprawde, to jest czarownik uczony |
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (35)
On chce przepedzic was z waszej ziemi przez swoje czary. Coz wiec doradzicie |
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (36)
Powiedzieli: "Daj mu nieco czasu, jemu i jego bratu, i wyslij do miast ludzi |
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (37)
Ktorzy zbiora i przyprowadza wszystkich madrych czarownikow |
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (38)
I zostali zebrani czarownicy w ustalonym czasie okreslonego dnia |
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ (39)
I powiedziano ludziom: "Czy zechcecie sie zebrac |
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40)
Byc moze, pojdziemy za czarownikami, jesli oni zwycieza |
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41)
A kiedy przyszli czarownicy, powiedzieli Faraonowi: "Czy otrzymamy jakas nagrode, jesli bedziemy zwyciezcami |
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42)
On Powiedział: "Tak, z pewnoscia! I bedziecie dopuszczeni do nas blisko |
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (43)
Powiedział do nich Mojzesz: "Rzuccie, co macie rzucic |
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44)
Wtedy oni rzucili swoje sznury i laski i powiedzieli: "Na potege Faraona, my bedziemy zwyciezcami |
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45)
Wowczas Mojzesz rzucił swoja laske i połkneła ona to, co oni wymyslili fałszywie |
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46)
Wtedy czarownicy rzucili sie na ziemie, wybijajac pokłony |
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47)
Oni powiedzieli: "Uwierzylismy w Pana swiatow |
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48)
Pana Mojzesza i Aarona |
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49)
Powiedział Faraon: "Uwierzyliscie jemu, zanim dałem wam pozwolenie. On jest pewnie waszym mistrzem, ktory was nauczył czarow! Lecz wy niebawem sie dowiecie. Oberzne wam rece i nogi naprzemianlegle i kaze was wszystkich ukrzyzowac |
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (50)
Oni powiedzieli: "Zadna szkoda! My sie zwrocimy do naszego Pana |
إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51)
Pragniemy, by nasz Pan przebaczył nam nasze grzechy, poniewaz jestesmy pierwsi z wierzacych |
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (52)
I objawilismy Mojzeszowi: "Wyruszaj noca z Moimi sługami! Wy na pewno bedziecie scigani |
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53)
Wtedy Faraon rozesłał po miastach ludzi zwołujacych |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54)
Zaprawde, oni stanowia tylko nieliczna grupe |
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55)
Srodze nas rozgniewali |
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56)
Lecz nas jest wielu i mamy sie na bacznosci |
فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57)
I wtedy pozbawilismy ich ogrodow i zrodeł |
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58)
Skarbow i szlachetnego miejsca pobytu |
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59)
Tak sie stało. I dalismy to wszystko w dziedzictwo synom Izraela |
فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ (60)
Wtedy Egipcjanie urzadzili za nimi poscig o wschodzie słonca |
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61)
A kiedy ujrzały sie nawzajem obie gromady ludzi, towarzysze Mojzesza powiedzieli: "Oni nas niewatpliwie dosiegna |
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62)
Powiedział: "Wcale nie! Zaprawde, ze mna jest moj Pan! On mnie poprowadzi droga prosta |
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63)
I objawilismy Mojzeszowi: "Uderz twoja laska morze!" I ono sie rozdzieliło, a kazda jego czesc była jak wielka gora |
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64)
I pozwolilismy przyblizyc sie tamtym drugim |
وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ (65)
I wyratowalismy Mojzesza i tych wszystkich, ktorzy razem z nim byli |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66)
A potopilismy tamtych |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (67)
Zaprawde, w tym jest znak! Lecz wiekszosc z nich nie uwierzyła |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68)
Twoj Pan jest Potezny, Litosciwy |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69)
I opowiedz im historie Abrahama |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70)
Oto powiedział on do swego ojca i do swego ludu: "Co wy czcicie |
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71)
Powiedzieli: "Czcimy bałwany i trwamy przed nimi poboznie |
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72)
Powiedział: "Czy one was słysza, kiedy wy ich wzywacie |
أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73)
I czy one sa wam pozyteczne czy szkodliwe |
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74)
Powiedzieli: "Nie! Lecz my znalezlismy naszych ojcow, ktorzy w ten sposob czynili |
قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (75)
Powiedział: "A czy przygladneliscie sie temu |
أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76)
Co czciliscie, wy i wasi najdawniejsi ojcowie |
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77)
Te bałwany sa przeciez wrogami dla mnie, a nie Pan swiatow |
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78)
Ktory mnie stworzył i ktory mnie prowadzi droga prosta |
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79)
Ktory mnie karmi i poi |
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80)
A kiedy zachoruje, to mnie leczy |
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81)
Ktory sprowadzi na mnie smierc, potem mnie ozywi |
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82)
I ktory - pragne tego goraco - przebaczy mi moje grzechy w Dzien Sadu |
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83)
Panie moj! Uzycz mi madrosci, i połacz mnie ze sprawiedliwymi |
وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84)
Uczyn mnie jezykiem prawdy wsrod pozniejszych pokolen |
وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85)
Uczyn mnie jednym z dziedzicow Ogrodu szczesliwosci |
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86)
Przebacz mojemu ojcu, był bowiem w liczbie bładzacych |
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87)
I nie zawstydz mnie w Dniu, kiedy oni zostana wskrzeszeni |
يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88)
W Dniu, kiedy nie przyniosa korzysci ani majatek, ani synowie |
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89)
Jedynie ten, ktory przyjdzie do Boga z czystym sercem |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90)
I przyblizony bedzie Ogrod dla bogobojnych |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91)
A piekło ukaze sie jasno dla tych, ktorzy bładzili |
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (92)
Bedzie im powiedziane: "Gdzie sa ci, ktorych czciliscie |
مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ (93)
Poza Bogiem? Czy oni wam pomagaja albo czy pomagaja samym sobie |
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94)
Zostana tam wrzuceni oni sami i ci, ktorzy zabładzili |
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95)
I zastepy Iblisa, wszyscy razem |
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96)
Oni beda mowili, prowadzac tam spor miedzy soba |
تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (97)
Na Boga! My bylismy z pewnoscia w jawnym błedzie |
إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98)
Kiedy stawialismy was na rowni z Panem swiatow |
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99)
Nas sprowadzili z drogi tylko grzesznicy |
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ (100)
Nie mamy wiec oredownikow |
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101)
Ani tez nie mamy wiernego przyjaciela |
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102)
O, jesliby nam dany był powrot, to bylibysmy miedzy wiernymi |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (103)
Zaprawde, w tym jest znak, lecz wiekszosc ludzi nie wierzy |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104)
Zaprawde, twoj Pan jest Potezny, Litosciwy |
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105)
Lud Noego uznał za kłamcow tych, ktorzy zostali posłani |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106)
Oto powiedział im ich brat Noe: "Czy wy nie boicie sie Boga |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107)
Ja przeciez jestem dla was posłancem godnym zaufania |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108)
Przeto bojcie sie Boga i słuchajcie mnie |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109)
Ja nie zadam od was za to zadnej zapłaty; moja zapłata nalezy tylko do Pana swiatow |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110)
Przeto bojcie sie Boga i słuchajcie mnie |
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111)
Oni powiedzieli: "Czy mamy tobie wierzyc, skoro za toba poszli najpodlejsi |
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112)
On powiedział: "Ja nie posiadam wiedzy o tym, co oni czynili |
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113)
Rachunek ich nalezy tylko do mego Pana; gdybyscie byli tego swiadomi |
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114)
Ja nie chciałbym odpychac wierzacych |
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (115)
Ja jestem tylko jawnie ostrzegajacym |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116)
Oni powiedzieli: "Jesli nie zaprzestaniesz, o Noe, to z pewnoscia cie ukamienujemy |
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117)
Powiedział: "Panie moj! Moj lud uznał mnie za kłamce |
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118)
Rozstrzygnij wiec jasno miedzy mna a nim! Uratuj mnie i tych wiernych, ktorzy sa razem ze mna |
فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119)
I uratowalismy jego i tych, ktorzy byli z nim w załadowanym statku |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120)
I potopilismy pozostałych |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (121)
Zaprawde, w tym jest znak, lecz wiekszosc ludzi nie wierzy |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122)
Zaprawde, twoj pan jest Potezny, Litosciwy |
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123)
I lud Ad uznał wysłannikow za kłamcow |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Oto powiedział do nich ich brat Hud: "Czy wy sie boicie sie Boga |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
Ja przeciez jestem dla was posłancem godnym zaufania |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126)
Przeto bojcie sie Boga i słuchajcie mnie |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127)
Ja nie zadam od was zadnej nagrody. Moja nagroda nalezy tylko do Pana swiatow |
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128)
Czy nadal bedziecie budowac na kazdym wzniesieniu jakis znak dla daremnej zabawy |
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129)
I czy zbudujecie sobie twierdze w nadziei, ze bedziecie niesmiertelni |
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130)
A kiedy przejmujecie władze siła, jestescie gwałtowni jak tyrani |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131)
Bojcie sie Boga i słuchajcie mnie |
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ (132)
Bojcie sie Tego, ktory was zaopatrzył w to, co wam wiadomo |
أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133)
On zaopatrzył was w trzody i synow |
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134)
Ogrody i zrodła |
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135)
Ja, zaprawde, boje sie dla was Wielkiego Dnia |
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ (136)
Oni powiedzieli: "Nam jest wszystko jedno, czy ty nas napominasz, czy tez nie jestes z liczby napominajacych |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
Nasze postepowanie podobne jest tylko do postepowania naszych przodkow |
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138)
I my nie bedziemy ukarani |
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (139)
I oni uznali go za kłamce, wiec ich wytracilismy. Zaprawde, w tym jest znak, lecz wiekszosc ludzi nie wierzy |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
Zaprawde, twoj Pan jest Potezny, Litosciwy |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141)
I lud Samud uznał za kłamcow tych, ktorzy zostali posłani |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142)
Oto powiedział im ich brat Salih: "Czy wy nie bedziecie bogobojni |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143)
Ja jestem dla was posłancem godnym zaufania |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144)
Przeto bojcie sie Boga i słuchajcie mnie |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145)
Nie zadam od was zadnej nagrody. Moja nagroda jest tylko u Pana swiatow |
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146)
Czy myslicie, ze zawsze pozostaniecie wsrod tego, co jest tutaj, bezpieczni |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147)
Wsrod ogrodow i zrodeł |
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148)
Wsrod pol uprawnych i drzew palmowych o delikatnych kisciach owocow |
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149)
Czy myslicie, ze zawsze bedziecie zrecznie wykuwac domy w gorach |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150)
Przeto bojcie sie Boga i słuchajcie mnie |
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151)
I nie słuchajcie ludzi bezboznych |
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152)
Ktorzy szerza zgorszenie na ziemi i nie czynia dobra |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153)
Oni powiedzieli: "Ty jestes tylko jednym z zaczarowanych |
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154)
Jestes tylko człowiekiem jak my. Przynies nam jakis znak, jesli jestes z liczby prawdomownych |
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (155)
Powiedział: "To jest wielbładzica; ona pic bedzie okreslonego dnia, a wy pic bedziecie innego oznaczonego dnia |
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156)
Nie czyncie jej nic złego, bo dosiegnie was kara Dnia Wielkiego |
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157)
Oni jednak przecieli jej peciny, lecz nazajutrz tego pozałowali |
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (158)
I dosiegła ich kara. Zaprawde, w tym jest znak, lecz wiekszosc ludzi nie wierzy |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159)
Zaprawde, twoj Pan jest Potezny, Litosciwy |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
Lud Lota uznał za kłamcow tych, ktorzy zostali posłani |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
Oto powiedział do nich brat ich Lot: "Czy wy nie bedziecie bogobojni |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
Ja jestem dla was posłancem godnym zaufania |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
Przeto bojcie sie Boga i słuchajcie mnie |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
Ja nie zadam od was za to zadnej zapłaty. Moja zapłata jest tylko u Pana swiatow |
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
Czy bedziecie obcowac z mezczyznami ze wszystkich swiatow |
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
A pozostawiac wasze zony, ktore stworzył wasz Pan dla was? Tak, jestescie ludem wystepnym |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
Oni powiedzieli: "Jesli nie zaprzestaniesz, o Locie, to niechybnie zostaniesz wypedzony |
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ (168)
On powiedział: "Nienawidze tego, co wy czynicie |
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
Panie moj! Wyratuj mnie i moja rodzine od tego, co oni czynia |
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
I wyratowalismy jego i jego rodzine wszystkich razem |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
Jedynie stara kobieta znalazła sie wsrod tych, ktorzy pozostali w tyle |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
Nastepnie wytracilismy innych |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ (173)
I spuscilismy na nich gwałtowny deszcz. A jakze zgubny jest deszcz dla tych, ktorzy zostali ostrzezeni |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (174)
Zaprawde, w tym jest znak, lecz wiekszosc ludzi nie wierzy |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
Zaprawde, twoj Pan jest Potezny, Litosciwy |
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
Mieszkancy Gaszczu uznali za kłamcow tych, ktorzy zostali posłani |
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
Oto powiedział do nich Szu`ajb: "Czy wy nie bedziecie bogobojni |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
Ja jestem dla was posłancem godnym zaufania |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
Bojcie sie wiec Boga i słuchajcie mnie |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
Ja nie zadam od was zadnej zapłaty. Moja zapłata jest tylko u Pana swiatow |
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
Dawajcie pełna miare, a nie badzcie w liczbie tych, ktorzy narazaja na straty |
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
Wazcie dokładna waga |
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
Nie zmniejszajcie ludziom ich dobytku i nie czyncie zła na ziemi, szerzac zgorszenie |
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184)
Bojcie sie Tego, ktory was stworzył, i pokolenia dawnych przodkow |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185)
Oni powiedzieli: "Ty jestes tylko jednym z zaczarowanych |
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186)
Jestes przeciez tylko człowiekiem, podobnie jak my; i sadzimy, ze jestes tylko kłamca |
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187)
Spusc wiec na nas płaty z nieba, jesli jestes z liczby prawdomownych |
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188)
On powiedział: "Moj Pan wie najlepiej, co wy czynicie |
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189)
Lecz oni uznali go za kłamce. I pochwyciła ich kara Dnia Cienia: to była kara Dnia Wielkiego |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (190)
Zaprawde, w tym jest znak, lecz wiekszosc ludzi nie wierzy |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)
Zaprawde, twoj Pan jest Potezny, Litosciwy |
وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192)
To jest objawienie Pana swiatow |
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193)
Z nim zeszedł Duch wierny |
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ (194)
Na twoje serce, abys był w liczbie ostrzegajacych |
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (195)
W jezyku arabskim, jasnym |
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196)
Zaprawde, to jest w Pismach dawnych przodkow |
أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197)
Czy to nie było dla nich znakiem, ze wiedza to uczeni synow Izraela |
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198)
Jeslibysmy objawili to komus z cudzoziemcow |
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199)
I on wyrecytowałby to przed nimi, to oni tez by mu nie uwierzyli |
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200)
W ten sposob wprowadzilismy to w serca grzesznikow |
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201)
Oni w to nie uwierza, dopoki nie zobacza kary bolesnej |
فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202)
I przyjdzie ona do nich nagle, kiedy nawet nie beda sie jej spodziewac |
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (203)
Oni wtedy powiedza: "Czy my znajdziemy sie wsrod tych, ktorym bedzie dana zwłoka |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204)
Czy oni staraja sie przyspieszyc Nasza kare |
أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205)
Jak ci sie wydaje? Jeslibysmy pozwolili im uzywac zycia przez wiele lat |
ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ (206)
A potem przyszło do nich to, co im zostało obiecane |
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (207)
To czyz przyniesie im jakakolwiek korzysc to, co było im dane uzywac |
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ (208)
I nie zniszczylismy zadnego miasta, zanim nie zostali tam wysłani ci, ktorzy ostrzegali |
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (209)
Dla napomnienia; poniewaz My nie bylismy niesprawiedliwi |
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (210)
Nie przyniesli go przeciez szatani |
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211)
To im sie nie godzi i nie sa do tego zdolni |
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212)
Oni sa odsunieci od słuchania |
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213)
Nie wzywaj wiec, wraz z Bogiem, zadnego innego boga, zebys sie nie znalazł wsrod tych, ktorzy beda ukarani |
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214)
I ostrzegaj twoj rod, bliskich krewnych |
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215)
Pochyl twe skrzydła ku tym sposrod wiernych, ktorzy postepuja za toba |
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (216)
A jesli ciebie nie słuchaja, to powiedz im: "Ja nie jestem winien tego, co wy czynicie |
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217)
Zaufaj Poteznemu, Litosciwemu |
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218)
Temu, ktory ciebie widzi, kiedy wstajesz |
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219)
I kiedy sie obracasz wsrod tych, ktorzy wybijaja pokłony |
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220)
Zaprawde, On jest Słyszacy, Wszechwiedzacy |
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (221)
Czy ja mam was powiadomic, na kogo zstepuja szatani |
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (222)
Zstepuja oni na kazdego kłamce, grzesznika |
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (223)
Oni podaja do wiadomosci to, co zasłyszeli, lecz wiekszosc z nich to kłamcy |
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (224)
A jesli chodzi o poetow, to postepuja za nimi ci, ktorzy bładza |
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (225)
Czy ty nie widzisz, jak oni wedruja po wszystkich dolinach |
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (226)
I jak mowia to, czego nie czynia |
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ (227)
Wyjatek stanowia ci, ktorzy uwierzyli, pełnili dobre dzieła i czesto wspominali Boga. Oni obronili sie po tym, jak doznali niesprawiedliwosci. A niebawem dowiedza sie ci, ktorzy czynili niesprawiedliwosc, jakich przeciwnosci losu oni doznaja |
