ص ۚ وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ (1)
Sad. Na Koran, zawierajacy napomnienie |
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ (2)
A jednak ci, ktorzy nie wierza, tkwia w dumie i odszczepienstwie |
كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوا وَّلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ (3)
Ilez pokolen wytracilismy przed nimi! Oni wołali, lecz nie był to czas wybawienia |
وَعَجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ (4)
Dziwia sie, ze przyszedł do nich ostrzegajacy sposrod nich. I mowia niewierni: "To jest czarownik, wielki kłamca |
أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ (5)
Czy on uczyni bogow Bogiem jedynym? Zaprawde, to jest rzecz zadziwiajaca |
وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَىٰ آلِهَتِكُمْ ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ (6)
I starszyzna sposrod nich oddaliła sie, mowiac: "Idzcie i wytrwajcie przy waszych bogach! Zaprawde, to jest rzecz pozadana |
مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ (7)
Nie słyszelismy wcale o tym w ostatniej religii. To jest tylko wymysł |
أَأُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِن بَيْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي ۖ بَل لَّمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ (8)
Czy to jemu, sposrod nas wszystkich, zostało zesłane napomnienie?" Tak! Oni pozostaja w zwatpieniu wzgledem Mojego napomnienia. Tak! Oni jeszcze nie zakosztowali Mojej kary |
أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ (9)
Czy oni posiadaja skarby miłosierdzia twego Pana, Poteznego, Obdarzajacego |
أَمْ لَهُم مُّلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ (10)
Czy oni posiadaja krolestwo niebios i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi? Niech wiec wzniosa sie na sznurach |
جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَابِ (11)
Zastepy z frakcji odszczepiencow zostały rozbite |
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ (12)
Przed nimi kłam zadawali: lud Noego, lud Ad i Faraon - posiadacz pali namiotu |
وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ ۚ أُولَٰئِكَ الْأَحْزَابُ (13)
I lud Samud, lud Lota i mieszkancy Gaszczu. Oni wszyscy stanowili frakcje |
إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ (14)
Kazdy z nich za kłamcow uwazał posłancow, dlatego tez zisciła sie Moja kara |
وَمَا يَنظُرُ هَٰؤُلَاءِ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ (15)
Pozostaje im tylko oczekiwac na jeden krzyk, ktory nie bedzie powtorzony |
وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ (16)
I powiedzieli: "Panie nasz! Przyspiesz nasz udział przed Dniem rozrachunku |
اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ (17)
Badz cierpliwy na to, co oni mowia, i wspomnij Naszego sługe Dawida, posiadajacego siłe. Zaprawde, on był pełen skruchy |
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاقِ (18)
Oto skłonilismy gory, aby wraz z nim głosiły chwałe o zachodzie i wschodzie słonca |
وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً ۖ كُلٌّ لَّهُ أَوَّابٌ (19)
I ptaki wokoł zebrane - wszystko ku Niemu sie zwraca |
وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ (20)
I umocnilismy jego krolestwo, i dalismy mu madrosc i rozstrzygajaca jasnosc mowy |
۞ وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ (21)
Czy doszło do ciebie opowiadanie o prowadzacych spor? Oto oni wspieli sie po murze do sanktuarium |
إِذْ دَخَلُوا عَلَىٰ دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ خَصْمَانِ بَغَىٰ بَعْضُنَا عَلَىٰ بَعْضٍ فَاحْكُم بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَا إِلَىٰ سَوَاءِ الصِّرَاطِ (22)
Kiedy weszli do Dawida, on sie ich przestraszył, oni zas powiedzieli: "Nie obawiaj sie! My jestesmy dwoma kłotnikami, kazdy z nas nastaje na drugiego. Rozsadz wiec miedzy nami według prawdy i nie badz niesprawiedliwy, i wyprowadz nas na rowna droge |
إِنَّ هَٰذَا أَخِي لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِيَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِي فِي الْخِطَابِ (23)
Oto moj brat. Posiada on dziewiecdziesiat dziewiec owiec, a ja mam tylko jedna owce. I powiedział on: Powierz mi ja - i on zwyciezył mnie w mowie |
قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِ ۖ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْ ۗ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ ۩ (24)
Powiedział Dawid: "On był dla ciebie niesprawiedliwy, proszac o przyłaczenie twojej owcy do swoich. Zaprawde, wielu sposrod wspolnikow wyrzadza sobie nawzajem krzywdy, z wyjatkiem tych, ktorzy uwierzyli i ktorzy pełnia dobre dzieła, a jest ich niewielu." I domyslił sie Dawid, ze wystawilismy go tylko na probe. Poprosił o przebaczenie swego Pana i padł na twarz, wybijajac pokłony, i nawrocił sie |
فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ ۖ وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ (25)
Wiec przebaczylismy mu to i czeka go miejsce blisko Nas i piekna przystan |
يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ (26)
O Dawidzie! Uczynilismy ciebie namiestnikiem na ziemi. Rozsadzaj wiec miedzy ludzmi według prawdy, nie idz za namietnoscia, bo sprowadzi cie z drogi Boga. Zaprawde, tych, ktorzy schodza z drogi Boga czeka kara straszna za to, iz zapomnieli o Dniu rozrachunku |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا ۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ (27)
My nie stworzylismy nieba i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi, nadaremnie. Takie jest mniemanie tych, ktorzy nie wierza. Lecz biada tym, ktorzy nie wierza, w obliczu ognia |
أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ (28)
Czy My bedziemy traktowac tych, ktorzy wierza i czynia dobre dzieła, tak jak tych, ktorzy szerza zgorszenie na ziemi? Czyz bedziemy traktowac bogobojnych tak jak rozpustnikow |
كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِّيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ (29)
To jest Ksiega, ktora tobie zesłalismy, błogosławiona - aby oni zastanowili sie nad jej znakami i aby sie opamietali ludzie posiadajacy rozum |
وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ (30)
Dawidowi darowalismy Salomona. Jakze wspaniały to sługa! Zaprawde, on był pełen skruchy |
إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ (31)
Kiedy mu przedstawiono wieczorem lekko stapajace, szlachetne rumaki |
فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ (32)
On powiedział: "Zaprawde, postawiłem wyzej miłosc tego dobra anizeli wspomnienie mego Pana; dopoki ono nie skryło sie za zasłona |
رُدُّوهَا عَلَيَّ ۖ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ (33)
Przyprowadzcie je do mnie!" I zaczał przecinac ich sciegna i szyje |
وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَأَلْقَيْنَا عَلَىٰ كُرْسِيِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ (34)
I doswiadczylismy Salomona,. umieszczajac na tronie jakas postac. Wtedy on sie nawrocił |
قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لَّا يَنبَغِي لِأَحَدٍ مِّن بَعْدِي ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ (35)
Powiedział: "Panie moj! Przebacz mi! I daj mi krolestwo takie, ktore nie bedzie odpowiednie dla nikogo po mnie. Zaprawde, Ty jestes Obdarzajacy |
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ (36)
I poddalismy jemu wiatr, ktory płynie, na jego rozkaz, lekko, tam gdzie on zamierzył |
وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ (37)
I szatanow, zarowno budujacych, jak i nurkujacych |
وَآخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ (38)
I innych, parami spetanych |
هَٰذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (39)
Oto jest Nasz dar! Rozdzielaj go hojnie lub zachowaj, bez zdawania rachunku |
وَإِنَّ لَهُ عِندَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ (40)
Zaprawde, czeka go miejsce blisko Nas i piekna przystan |
وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ (41)
I wspomnij Naszego sługe Hioba, kiedy wołał do swego Pana: "Czy to szatan mnie dotknał cierpieniem i kara |
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ (42)
Uderz noga! Oto woda chłodna do obmycia sie i picia |
وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ (43)
I oddalismy mu jego rodzine dwakroc liczniejsza, jako miłosierdzie od Nas i jako napomnienie dla ludzi rozumnych |
وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِّعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ (44)
I wez w reke garsc trawy, i smagaj nia, i nie złam twojej przysiegi!" I znalezlismy go cierpliwym. Jakze to wspaniały sługa! Zaprawde, on był pełen skruchy |
وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ (45)
I wspomnij nasze sługi: Abrahama, Izaaka i Jakuba - posiadajacych władze i jasne spojrzenie |
إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ (46)
Oczyscilismy ich czysta mysla - wspomnieniem o siedzibie |
وَإِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ (47)
Oni sa u Nas przeciez wsrod wybranych, najlepszych |
وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ وَكُلٌّ مِّنَ الْأَخْيَارِ (48)
I wspomnij Isma`ila, Eliasza i Zu'I-Kifla - kazdy z nich jest wsrod najlepszych |
هَٰذَا ذِكْرٌ ۚ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (49)
To jest napomnienie. I, zaprawde, bogobojnych czeka piekna przystan |
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَّهُمُ الْأَبْوَابُ (50)
Ogrody Edenu z otwartymi dla nich bramami |
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ (51)
Lezac tam wygodnie, prosza oni o owoce obfite i napoj |
۞ وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ (52)
I beda mieli dziewczeta o skromnym spojrzeniu, jednakowego wieku |
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (53)
To własnie zostało im obiecane na Dzien rozrachunku |
إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ (54)
Oto Nasze zaopatrzenie - bedzie ono niewyczerpane |
هَٰذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ (55)
Tak bedzie! Lecz, zaprawde, buntownikow czeka nieszczesna przystan |
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ (56)
Gehenna, w ktorej beda sie palic. A jakze to złe miejsce odpoczynku |
هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاقٌ (57)
Tak bedzie! Niech oni zakosztuja: i wody wrzacej, i napoju cuchnacego |
وَآخَرُ مِن شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ (58)
I innych tego rodzaju podwojonych mak |
هَٰذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ (59)
Oto tłum wrzucony razem z wami. Nie ma dla nich zadnego przywitania; beda sie palic w ogniu |
قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ ۖ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ الْقَرَارُ (60)
Oni mowia: "Nie! To wy! Dla was nie ma powitania! To wyscie nam to pierwej przygotowali! Jakze to nieszczesne miejsce stałego przebywania |
قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (61)
Oni mowia: "Panie nasz! Temu, kto dla nas to pierwej przygotował,. powieksz w dwojnasob kare w ogniu |
وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ (62)
Oni mowia: "Coz to z nami, ze nie widzimy tutaj ludzi, ktorych uwazalismy za złych |
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ (63)
Czyz my bralismy sobie ich na posmiewisko albo odwracały sie od nich nasze spojrzenia |
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (64)
Zaiste, sprzeczanie sie mieszkancow ognia jest prawda |
قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنذِرٌ ۖ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (65)
Powiedz: "Ja jestem tylko ostrzegajacym. Nie ma boga, jak tylko Bog, Jeden, Zwyciezajacy |
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ (66)
Pan niebios i ziemi, i tego, co jest miedzy nimi, Potezny, Przebaczajacy |
قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِيمٌ (67)
Powiedz: "To jest wielka nowina |
أَنتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (68)
Wy sie od niej odwracacie |
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ إِذْ يَخْتَصِمُونَ (69)
Nie miałem zadnej wiedzy o najwyzszych dostojnikach, kiedy prowadzili spor |
إِن يُوحَىٰ إِلَيَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (70)
To tylko zostało mi objawione, ze jestem wyraznie ostrzegajacym |
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن طِينٍ (71)
Oto powiedział moj Pan do aniołow: "Ja stwarzam człowieka z gliny |
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ (72)
Kiedy go ukształtuje harmonijnie i tchne w niego Mojego Ducha, to padnijcie, oddajac mu pokłony |
فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ (73)
Wtedy pokłonili sie aniołowie wszyscy razem |
إِلَّا إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ (74)
Z wyjatkiem Iblisa; on wbił sie w pyche i znalazł sie wsrod niewiernych |
قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّ ۖ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْعَالِينَ (75)
Powiedział: "O Iblisie! Co tobie przeszkodziło, ze nie pokłoniłes sie temu, co Ja stworzyłem Moimi rekami? Czy wbiłes sie w pyche, czy tez jestes wsrod wyniosłych |
قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِّنْهُ ۖ خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَخَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (76)
Powiedział: "Ja jestem lepszy od niego: Ty stworzyłes mnie z ognia, a jego stworzyłes z gliny |
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ (77)
Rzekł: "Wychodz wiec stad, bo jestes przeklety |
وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ (78)
I zaprawde, Moje przeklenstwo na tobie az do Dnia Sadu |
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (79)
Powiedział: "Panie moj! Pozwol mi zaczekac do Dnia ich wskrzeszenia |
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ (80)
Rzekł: "Zaprawde, ty jestes wsrod tych, ktorym dano zaczekac |
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (81)
Az do Dnia wiadomego czasu |
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (82)
Powiedział: "Przeto; na Twoja potege! ja z pewnoscia zwiode ich wszystkich |
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ (83)
Z wyjatkiem Twoich sług, szczerze oddanych |
قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ (84)
Rzekł "To jest prawda! I Ja prawde mowie |
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنكَ وَمِمَّن تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ (85)
Ja na pewno wypełnie Gehenne toba i tymi, ktorzy pojda za toba - wszystkimi wam |
قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ (86)
Powiedz: "Ja nie zadam od was za to zadnej zapłaty ani tez nie jestem sposrod tych, ktorzy biora na siebie ponad mozliwosci |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (87)
To jest tylko napomnienie dla swiatow |
وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ (88)
I wy z pewnoscia dowiecie sie o tym po pewnym czasie |
