الر ۚ كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (1)
Alif. Lam. Ra. Oto Ksiega; posłalismy ja tobie, abys wyprowadził ludzi z ciemnosci ku swiatłu - za pozwoleniem ich Pana - ku drodze Poteznego, Godnego Chwały |
اللَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَوَيْلٌ لِّلْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ شَدِيدٍ (2)
Boga, do ktorego nalezy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi. Biada tym, ktorzy nie uwierzyli, z powodu kary strasznej |
الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا ۚ أُولَٰئِكَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (3)
Tym, ktorzy przedkładaja zycie tego swiata ponad zycie ostateczne, ktorzy oddalaja sie od drogi Boga i pragna drogi kretej. Oni sa w zabładzeniu dalekim |
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ۖ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (4)
My wysyłalismy posłancow przemawiajacych tylko jezykiem swojego ludu, aby mogli jasno tłumaczyc. Bog sprowadza z drogi, kogo chce, i prowadzi droga prosta, kogo chce. On jest Potezny, Madry |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُم بِأَيَّامِ اللَّهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (5)
Posłalismy juz Mojzesza z Naszymi znakami: "Wyprowadz lud twoj z ciemnosci ku swiatłu Przypomnij im dni Boga!" Zaprawde, w tym sa znaki dla kazdego cierpliwego i wdziecznego |
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنجَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ ۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ (6)
I oto powiedział Mojzesz do swego ludu: "Wspominajcie dobroc Boga wzgledem was! Oto On was wyratował od ludzi Faraona! Oni nakładali na was najgorsza kare: zabijali waszych synow, a pozostawiali przy zyciu kobiety. W tym jest wielkie doswiadczenie dla was od waszego Pana |
وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ ۖ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ (7)
Oto ogłosił wasz Pan: "Jesli bedziecie wdzieczni, to Ja obdarze was wiecej; a jesli nie bedziecie wdzieczni, to, zaprawde, Moja kara bedzie straszna |
وَقَالَ مُوسَىٰ إِن تَكْفُرُوا أَنتُمْ وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ حَمِيدٌ (8)
I powiedział Mojzesz: "Jesli nie bedziecie wdzieczni - wy i ci, ktorzy sa na ziemi -... zaprawde, Bog jest bogaty i godny chwały |
أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ ۛ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ ۛ لَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا اللَّهُ ۚ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرَدُّوا أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُوا إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ (9)
Czy nie doszło do was opowiadanie o tych, ktorzy byli przed wami - o ludzie Noego, o ludach Ad i Samud, jak i o tych, ktorzy przyszli po nich, a o ktorych wie tylko Bog? Przyszli do nich posłancy z jasnymi dowodami, lecz oni włozyli rece do swoich ust i powiedzieli: "My nie wierzymy w to, z czym zostaliscie posłani. I, zaprawde, jestesmy w głebokim zwatpieniu wzgledem tego, do czego nas wzywacie |
۞ قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ قَالُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (10)
Powiedzieli ich posłancy: "Czy mozna watpic o Bogu, stworcy niebios i ziemi? On was wzywa,. aby wam przebaczyc grzechy i aby wam udzielic zwłoki az do oznaczonego terminu." Oni powiedzieli: "Jestescie tylko ludzmi, tak jak my. Chcecie nas oddalic od tego, co czcili nasi ojcowie. Dajcie nam wiec jakis jasny dowod władzy |
قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِن نَّحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَمُنُّ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَمَا كَانَ لَنَا أَن نَّأْتِيَكُم بِسُلْطَانٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (11)
Powiedzieli im ich posłancy: "Jestesmy tylko ludzmi, tak jak wy, lecz Bog obdarowuje dobrodziejstwami tego, kogo chce sposrod Swoich sług; i nie mozemy przychodzic do was z dowodem władzy inaczej, jak tylko za zezwoleniem Boga. Niech wiec zaufaja Bogu ludzie wierzacy |
وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَكَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَيْتُمُونَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ (12)
A dlaczego nie mielibysmy zaufac Bogu, skoro On nas poprowadził po naszych drogach? My bedziemy, z pewnoscia, bardzo cierpliwie znosic to wszystko, czym nas obrazacie. _Niech wiec zaufaja Bogu ci, ktorzy sa pełni ufnosci |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّكُم مِّنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا ۖ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ (13)
Ci ktorzy nie uwierzyli, powiedzieli do swoich posłancow: "My na pewno wypedzimy was z naszej ziemi albo powrocicie do naszej społecznosci religijnej." I objawił im ich Pan: "My z pewnoscia wytracimy niesprawiedliwych |
وَلَنُسْكِنَنَّكُمُ الْأَرْضَ مِن بَعْدِهِمْ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ (14)
I osiedlimy was na ziemi po nich. To jest dla tych, ktorzy sie obawiaja Mojej obecnosci, ktorzy sie obawiaja Mojej grozby |
وَاسْتَفْتَحُوا وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ (15)
Oni prosili o rozstrzygniecie, lecz zawiedziony zostanie wszelki uporczywy tyran |
مِّن وَرَائِهِ جَهَنَّمُ وَيُسْقَىٰ مِن مَّاءٍ صَدِيدٍ (16)
Za nim jest Gehenna, gdzie bedzie on pojony woda cuchnaca |
يَتَجَرَّعُهُ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ ۖ وَمِن وَرَائِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ (17)
Bedzie ja połykał, lecz tylko z trudem bedzie mogł ja przełknac. Smierc bedzie do niego przychodzic z kazdego miejsca, lecz on nie bedzie mogł umrzec; a z tyłu za nim - sroga kara |
مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ ۖ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ ۖ لَّا يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُوا عَلَىٰ شَيْءٍ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ (18)
Czyny tych, ktorzy nie uwierzyli w swojego Pana, podobne sa do popiołu, nad ktorym wzmogł sie wiatr w burzliwy dzien. Oni nie beda mieli władzy nad niczym, co zyskali. To jest zabładzenie dalekie |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (19)
Czy nie widzisz, ze Bog stworzył niebiosa i ziemie w całej prawdzie? Jesli zechce, to was usunie i sprowadzi nowe stworzenie |
وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (20)
To dla Boga nie jest wcale trudne |
وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ (21)
I pojawia sie wszyscy przed Bogiem. I powiedza słabi tym, ktorzy byli dumni: "My postepowalismy za wami. Czy wybawicie nas od jakiejkolwiek kary Boga?" Oni powiedza: "Gdyby Bog poprowadził nas droga prosta, to i my poprowadzilibysmy was droga prosta. Nam jest wszystko jedno, czy bedziemy sie skarzyc, czy bedziemy cierpliwi; my nie mamy wcale miejsca schronienia |
وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنفُسَكُم ۖ مَّا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُم بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (22)
Powiedział szatan, kiedy sprawa została rozstrzygnieta: "Zaprawde, Bog dał wam obietnice, obietnice prawdy! I ja wam dałem obietnice, lecz ja was oszukałem; ja nie miałem nad wami zadnej władzy. Ja tylko wzywałem was, a wyscie mi odpowiedzieli. Nie gancie mnie wiec, lecz gancie siebie samych! Ani ja wam nie pomoge, ani wy mi nie pomozecie. Wyrzekam sie tego, czego wy niegdys uczyniliscie mnie wspołuczestnikiem." Zaprawde, niesprawiedliwych czeka kara bolesna |
وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ (23)
I ci, ktorzy uwierzyli i pełnili dobre dzieła, beda wprowadzeni do Ogrodow, gdzie w dole płyna strumyki. Oni tam beda przebywac na wieki - za zezwoleniem ich Pana. Tam ich pozdrowieniem bedzie: "Pokoj |
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ (24)
Czy nie widziałes, jak Bog przytacza jako przypowiesc dobre słowo? - ono jest jak dobre drzewo, ktorego korzen jest mocno utwierdzony, a jego gałezie w niebiosach |
تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (25)
Ono przynosi swoje owoce kazdego czasu, za pozwoleniem swego Pana. Bog przytacza przypowiesci ludziom - byc moze, oni sie opamietaja |
وَمَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ (26)
A złe słowo jest podobne do złego drzewa: wyrwane z powierzchni ziemi, nie ma solidnego utwierdzenia |
يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَيُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ وَيَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ (27)
Bog umacnia tych, ktorzy uwierzyli, słowem mocno utwierdzonym, w zyciu na tym swiecie i w zyciu ostatecznym; i sprowadza Bog z drogi niesprawiedliwych. Bog czyni to, co chce |
۞ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْرًا وَأَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ (28)
Czy nie widziałes tych, ktorzy zamienili dobroc Boga na niewiare i umiescili swoj lud w domostwie zguby |
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا ۖ وَبِئْسَ الْقَرَارُ (29)
w Gehennie, w ktorej oni sie beda palic. A jakze to nieszczesne miejsce pobytu |
وَجَعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّوا عَن سَبِيلِهِ ۗ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ (30)
Oni ustanowili rownych Bogu, aby sprowadzac z Jego drogi. 'Powiedz: "Uzywajcie poki czas, bo, zaprawde, wasze wedrowanie zmierza ku ogniu |
قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَالٌ (31)
Powiedz Moim sługom, ktorzy uwierzyli, niech oni odprawiaja modlitwe i niech rozdaja skrycie i jawnie z tego, w co ich zaopatrzylismy, zanim nadejdzie dzien, kiedy nie bedzie ani handlu, ani przyjazni |
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّكُمْ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهَارَ (32)
Bog jest Tym, ktory stworzył niebiosa i ziemie i spuscił z nieba wode; i wyprowadził dzieki niej owoce jako zaopatrzenie dla was. On podporzadkował wam okrety, aby pływały po morzu na Jego rozkaz. On podporzadkował wam rzeki |
وَسَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَائِبَيْنِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ (33)
On podporzadkował wam słonce i ksiezyc, trudzace sie nieustannie; a takze noc i dzien |
وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ ۚ وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ الْإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ (34)
On dał wam wszystko, o co prosiliscie. Jeslibyscie chcieli zliczyc dobrodziejstwa Boga, to zliczyc ich nie zdołacie. Zaprawde, człowiek jest bardzo niesprawiedliwy i niewdzieczny |
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعْبُدَ الْأَصْنَامَ (35)
Oto powiedział Abraham: "Panie moj! Uczyn to miasto bezpiecznym i uchowaj mnie i moich synow od tego, abysmy mieli czcic bałwany |
رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضْلَلْنَ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ ۖ فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي ۖ وَمَنْ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (36)
Panie moj! Przeciez oni sprowadzili z drogi wielu ludzi. Kto wiec pojdzie za mna, ten nalezy do mnie; a ten, kto mi sie sprzeciwia... Ty, zaprawde, jestes przebaczajacy, litosciwy |
رَّبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِّنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُم مِّنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ (37)
Panie nasz! Oto osiedliłem czesc mojego potomstwa w dolinie nieurodzajnej, obok Twego swietego Domu. Panie nasz! Niech oni odprawiaja modlitwe, a Ty uczyn, aby serca ludzi skłoniły sie ku nim, i daj im owocow jako zaopatrzenie! Byc moze, oni beda wdzieczni |
رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ ۗ وَمَا يَخْفَىٰ عَلَى اللَّهِ مِن شَيْءٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ (38)
Panie nasz! Zaprawde, Ty wiesz, co my ukrywamy i co czynimy jawnie. I nic nie jest ukryte przed Bogiem ani na ziemi, ani w niebie |
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعَاءِ (39)
Chwała niech bedzie Bogu, ktory mi dał, mimo mojej starosci, Isma`ila i Izaaka. Zaprawde, moj Pan dobrze słyszy modlitwe |
رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلَاةِ وَمِن ذُرِّيَّتِي ۚ رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ (40)
Panie moj! Uczyn, abym odprawiał modlitwe, i tak samo wzgledem mego potomstwa! Panie nasz! Przyjmij moja modlitwe |
رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ (41)
Panie nasz! Przebacz mi i moim rodzicom, i wszystkim wierzacym w Dniu, kiedy nastapi rachunek |
وَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ ۚ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الْأَبْصَارُ (42)
I nie uwazaj, iz Bog nie dba o to, co czynia niesprawiedliwi! On tylko daje im zwłoke do Dnia,. kiedy ich spojrzenia osłupieja |
مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لَا يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ ۖ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ (43)
Oni sie beda spieszyc przerazeni, z głowami podniesionymi, nie patrzac na siebie wcale, a ich serca beda jak powietrze |
وَأَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ ۗ أَوَلَمْ تَكُونُوا أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ (44)
Ostrzegaj ludzi przed Dniem, kiedy przyjdzie do nich kara! Wtedy ci, ktorzy czynili niesprawiedliwosc, beda mowili: "Panie nasz! daj nam krotka zwłoke; my odpowiemy na Twoje wezwanie i pojdziemy za posłancami." "Czyz nie przysiegaliscie przedtem, ze nigdy nie znikniecie |
وَسَكَنتُمْ فِي مَسَاكِنِ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ وَتَبَيَّنَ لَكُمْ كَيْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَضَرَبْنَا لَكُمُ الْأَمْثَالَ (45)
Zamieszkaliscie domostwa tych, ktorzy byli niesprawiedliwi dla siebie samych; i stało sie dla was jasne, jak postapilismy z nimi; i przytoczylismy wam przypowiesci |
وَقَدْ مَكَرُوا مَكْرَهُمْ وَعِندَ اللَّهِ مَكْرُهُمْ وَإِن كَانَ مَكْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ (46)
Oni uciekali sie do swojej chytrosci, lecz u Boga jest wszystka ich chytrosc, chocby nawet ich chytrosc była zdolna przesunac gory |
فَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ ذُو انتِقَامٍ (47)
I nie uwazaj, iz Bog nie dotrzymuje obietnicy, ktora dał Swoim posłancom. Zaprawde, Bog jest potezny, włada zemsta |
يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَالسَّمَاوَاتُ ۖ وَبَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ (48)
W Dniu, kiedy ziemia zostanie zamieniona na inna ziemie, i tak samo niebiosa, i kiedy oni stawia sie przed Bogiem, Jedynym, Wszechpoteznym |
وَتَرَى الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ (49)
Zobaczysz tego Dnia grzesznikow zakutych w kajdany |
سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَتَغْشَىٰ وُجُوهَهُمُ النَّارُ (50)
Ich szaty beda ze smoły, a ich twarze bedzie pokrywał ogien |
لِيَجْزِيَ اللَّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (51)
Tak by mogł zapłacic Bog kazdej duszy za to, co ona sobie zdobyła. Zaprawde, Bog jest szybki w rachunku |
هَٰذَا بَلَاغٌ لِّلنَّاسِ وَلِيُنذَرُوا بِهِ وَلِيَعْلَمُوا أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَلِيَذَّكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ (52)
To jest obwieszczenie dla ludzi, aby byli przez nie ostrzezeni i aby wiedzieli, iz On jest Bogiem Jedynym; i aby sie opamietali ludzie obdarzeni rozumem |
