الم (1)
Alif. Lam. Mim |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ (2)
To sa znaki Ksiegi pełnej madrosci |
هُدًى وَرَحْمَةً لِّلْمُحْسِنِينَ (3)
Przewodnictwo po drodze prostej i miłosierdzie dla czyniacych dobro |
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (4)
Tych, ktorzy odprawiaja modlitwe, ktorzy daja jałmuzne i ktorzy maja pewnosc zycia ostatecznego |
أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5)
Ci sa na drodze prostej od ich Pana, oni sa szczesliwi |
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ (6)
Wsrod ludzi jest i taki, ktory zakupuje zabawne opowiadania, by sprowadzac z drogi Boga, nieswiadomie, i brac ja sobie za przedmiot szyderstwa. Dla takich bedzie kara ponizajaca |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا وَلَّىٰ مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْرًا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (7)
A kiedy jemu recytuja Nasze znaki, on sie odwraca pełen dumy, jak gdyby ich nie słyszał, jak gdyby w jego uszach była głuchota. Obwiesc mu wiec kare bolesna |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ (8)
Zaprawde, dla tych, ktorzy uwierzyli i ktorzy czynili dobre dzieła - beda Ogrody szczesliwosci |
خَالِدِينَ فِيهَا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (9)
Oni tam beda przebywac na wieki według obietnicy Boga, prawdziwej. On jest Potezny, Madry |
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمْ وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَابَّةٍ ۚ وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (10)
On stworzył niebiosa bez filarow, ktore moglibyscie widziec. On rzucił na ziemie solidnie stojace, zeby nie kołysała sie z wami. On rozprzestrzenił na niej wszelkie zwierzeta. Spuscilismy z nieba wode i sprawilismy, iz wyrosły na niej wszelkiego rodzaju szlachetne pary |
هَٰذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ ۚ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (11)
To jest stworzenie Boga. A pokazcie mi to, co stworzyli ci, ktorzy sa poza Nim! Tak! Niesprawiedliwi sa w błedzie oczywistym |
وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ ۚ وَمَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (12)
Dalismy madrosc Lokmanowi: "Dziekuj Bogu! Ten, kto dziekuje, dziekuje dla siebie samego; a ten, kto jest niewdzieczny... zaprawde, Bog jest Bogaty, Godny Chwały |
وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ (13)
Oto powiedział Lokman do swego syna, napominajac go: "Synu moj! Nie dodawaj Bogu zadnych wspołtowarzyszy! Zaprawde, dodawanie wspołtowarzyszy to wielka niesprawiedliwosc |
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ (14)
I nakazalismy człowiekowi co do jego rodzicow: - matka nosiła go posrod wielu trudow, a odłaczenie jego nastapiło po dwoch latach - "Badz wdzieczny Mnie i twoim rodzicom! Do Mnie zmierza wedrowanie |
وَإِن جَاهَدَاكَ عَلَىٰ أَن تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۖ وَصَاحِبْهُمَا فِي الدُّنْيَا مَعْرُوفًا ۖ وَاتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنَابَ إِلَيَّ ۚ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (15)
A jesli oni beda jednak probowali zmusic cie, zebys Mi dodawał wspołtowarzyszy - o czym nie masz zadnej wiedzy - to nie słuchaj ich! jednak zachowuj sie w stosunku do nich na tym swiecie w sposob godny! Idz droga tych, ktorzy sie do Mnie nawrocili. Potem do Mnie powrocicie i Ja obwieszcze wam to, co czyniliscie |
يَا بُنَيَّ إِنَّهَا إِن تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُن فِي صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّمَاوَاتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ (16)
O synu moj! Jesliby to było tylko tyle, co ciezar ziarnka gorczycy, i byłoby w skale albo w niebiosach, albo na ziemi, ta Bog to wyprowadzi. Zaprawde, B6g jest Przenikliwy, swiadomy |
يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا أَصَابَكَ ۖ إِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (17)
O synu moj! Odprawiaj modlitwe, nakazuj to, co jest odpowiednie, i zakazuj tego, co jest godne nagany! Znos cierpliwie, co cie dosiegnie - to nalezy da dobrych postanowien |
وَلَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (18)
Nie odwracaj z pogarda twarzy od ludzi! Nie chodz po ziemi zadufany w sobie! Zaprawde, Bog nie miłuje dumnych pyszałkow |
وَاقْصِدْ فِي مَشْيِكَ وَاغْضُضْ مِن صَوْتِكَ ۚ إِنَّ أَنكَرَ الْأَصْوَاتِ لَصَوْتُ الْحَمِيرِ (19)
Niech kroki twoje beda skromne! Znizaj swoj głos! Zaprawde, najprzykrzejszy głos to głos osłow |
أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً ۗ وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ (20)
Czyz nie widzicie, ze Bog podporzadkował wam to, co jest w niebiosach i co jest na ziemi, i przelał na was Swoje dobrodziejstwa, jawne i skryte? Jednak wsrod ludzi znajdzie sie taki, ktory sprzecza sie w sprawie Boga, bez zadnej wiedzy, bez przewodnictwa po drodze prostej: i bez Ksiegi dajacej swiatło |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ (21)
A kiedy sie im mowi: "Postepujcie za tym, co objawił Bog!", oni mowia: "Wcale nie! My bedziemy postepowac za tym, przy czym znalezlismy naszych ojcow." Czy nawet wowczas, gdyby ich szatan wzywał do kary ognia palacego |
۞ وَمَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ ۗ وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (22)
Ten, kto zwraca swoje oblicze ku Bogu, czyniac dobro, ten trzyma za uchwyt najbardziej solidny. Do Boga nalezy ostateczny koniec wszystkich spraw |
وَمَن كَفَرَ فَلَا يَحْزُنكَ كُفْرُهُ ۚ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (23)
A kto nie uwierzył - niech ciebie nie smuci jego niewiara. Do Nas oni powroca i My ich powiadomimy o tym, co uczynili. Zaprawde, Bog zna dobrze wszystko, co jest w ich piersiach |
نُمَتِّعُهُمْ قَلِيلًا ثُمَّ نَضْطَرُّهُمْ إِلَىٰ عَذَابٍ غَلِيظٍ (24)
Damy im niewielki czas uzywania, a potem poddamy ich surowej karze |
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (25)
A jesli ty ich zapytasz: "Kto stworzył niebiosa i ziemie?", oni odpowiedza: "Bog!" Powiedz: Chwała niech bedzie Bogu!" Lecz wiekszosc ludzi nie wie |
لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (26)
Do Boga nalezy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi. Zaprawde, On jest Bogaty, Godny Chwały |
وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (27)
Zaprawde, jesliby wszystkie drzewa na ziemi były piorami i jesliby było morze, ktoremu pomogłoby jeszcze siedem morz - to nie wyczerpałyby sie słowa Boga. Zaprawde, Bog jest Potezny, Madry |
مَّا خَلْقُكُمْ وَلَا بَعْثُكُمْ إِلَّا كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (28)
Wasze stworzenie i wasze zmartwychwstanie jest takie jak jednej duszy. Zaprawde, Bog jest Słyszacy, Jasno Widzacy |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَأَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (29)
Czyz nie widziałes, ze Bog kaze przenikac nocy w dzien i On kaze przenikac dniowi w noc; i On uczynił poddanymi słonce i ksiezyc - kazde z nich płynie ku oznaczonemu terminowi. Zaprawde, Bog jest dobrze swiadomy tego; co czynicie |
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (30)
Tak jest, poniewaz Bog jest prawda i poniewaz to, co wzywacie poza Nim, jest fałszem, i poniewaz Bog jest Wyniosły, Wielki |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ الْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِنِعْمَتِ اللَّهِ لِيُرِيَكُم مِّنْ آيَاتِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (31)
Czyz nie widziałes, ze statek płynie po morzu przez dobroc Boga - aby wam pokazac nieco z Jego znakow? Zaprawde, w tym sa znaki dla kazdego cierpliwego, wdziecznego |
وَإِذَا غَشِيَهُم مَّوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ فَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ (32)
Kiedy okryje ich fala, jak ciemnosci, oni wzywaja Boga, wyznajac szczerze wiare w Niego; ale kiedy On ich wyratuje na suchy lad, to niektorzy sposrod nich zaczynaja sie wahac. A odrzuca Nasze znaki jedynie perfidny, niewdzieczny |
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ وَاخْشَوْا يَوْمًا لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئًا ۚ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (33)
O ludzie! Bojcie sie waszego Pana! Obawiajcie sie dnia, kiedy zaden ojciec nie bedzie mogł nic uczynic dla swego syna ani tez zadne dziecko nie bedzie mogło nic uczynic dla swego ojca. Zaiste, obietnica Boga jest prawda! I niech was nie zwodzi zycie tego swiata, i niech nie zwodzi was co do Boga ten, ktory jest wielkim zwodzicielem. Zaprawde, u Boga jest wiedza o Godzinie! On spuszcza ulewe. On wie, co jest w łonach. Lecz nie wie dusza, co zyska jutro, i nie wie dusza, na jakiej umrze ziemi |
إِنَّ اللَّهَ عِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَيُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْأَرْحَامِ ۖ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ مَّاذَا تَكْسِبُ غَدًا ۖ وَمَا تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ (34)
Zaprawde, Bog jest Wszechwiedzacy, w pełni Swiadomy |
