ق ۚ وَالْقُرْآنِ الْمَجِيدِ (1)
Qaf. Pe Coranul cel slavit |
بَلْ عَجِبُوا أَن جَاءَهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا شَيْءٌ عَجِيبٌ (2)
Ba nu! Ei se mira ca a venit la ei un predicator dintre ei. Cei tagaduitori spun: “Este un lucru de mirare ca atunci |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۖ ذَٰلِكَ رَجْعٌ بَعِيدٌ (3)
cand vom muri si vom fi tarana, va mai fi o intoarcere de departe?” |
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ ۖ وَعِندَنَا كِتَابٌ حَفِيظٌ (4)
Noi stim ceea ce pamantul inghite din ei, caci avem o Carte pastratoare |
بَلْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِي أَمْرٍ مَّرِيجٍ (5)
Ba nu! Ei socotesc Adevarul minciuna cand vine la ei si sunt in incurcatura |
أَفَلَمْ يَنظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ كَيْفَ بَنَيْنَاهَا وَزَيَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ (6)
Oare nu vad deasupra lor cerul cum l-am zidit si l-am impodobit si nici o crapatura nu are |
وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (7)
Pamantul! Noi l-am intins si am aruncat pe el muntii, am facut sa creasca pe el fiece soi de bucurie aducator |
تَبْصِرَةً وَذِكْرَىٰ لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ (8)
ca prevedere si amintire pentru fiece rob care se caieste |
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَكًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِيدِ (9)
Noi facem sa cada din cer o apa binecuvantata cu care facem sa creasca gradini si grane de secerat |
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِيدٌ (10)
precum si curmalii falnici cu ciorchini bine randuiti |
رِّزْقًا لِّلْعِبَادِ ۖ وَأَحْيَيْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ الْخُرُوجُ (11)
ca inzestrare a robilor nostri. Noi dam astfel viata unui tinut mort. Si asa va fi si Iesirea |
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ (12)
Si altii inaintea lor au hulit: poporul lui Noe, oamenii din Ar-Rass, tamuditii |
وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ (13)
aditii, Faraon, fratii lui Lot |
وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ۚ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِيدِ (14)
oamenii din Al-Aika, poporul lui Tubba’. Toti i-au hulit pe trimisi si atunci amenintarea Mea s-a implinit |
أَفَعَيِينَا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ ۚ بَلْ هُمْ فِي لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ (15)
Oare Noi am obosit la creatia dintai? Ba nu! Ei stau insa la indoiala asupra unei noi creatii |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (16)
Noi am creat omul si stim ispitele la care-l impinge sufletul sau, caci Noi suntem mai aproape de el decat vena gatului sau |
إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ (17)
Cand cei doi trimisi la intalnire se aseaza de-a dreapta si de-a stanga Sa |
مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (18)
el nu va rosti nici un cuvant fara ca un pazitor sa nu fie gata |
وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ (19)
Betia mortii aduce Adevarul de la care tu te-ai indepartat |
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ (20)
Cand se va sufla in trambita, aceasta va fi Ziua Amenintarii |
وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ (21)
Fiece suflet va veni cu un imbolditor si cu un martor |
لَّقَدْ كُنتَ فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (22)
Tu ai fost in nepasare fata de aceasta, insa Noi ti-am dat la o parte valul si privirea ta este patrunzatoare astazi |
وَقَالَ قَرِينُهُ هَٰذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ (23)
Insotitorul sau va zice: “Ceea ce am este gata!” |
أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ (24)
Aruncati-l, amandoi, in Gheena pe fiece tagaduitor incapatanat |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ (25)
potrivnic al binelui, calcator de lege si neincrezator |
الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (26)
Aruncati-l in osanda cea infricosatoare pe cel care-I alatura lui Dumnezeu un alt dumnezeu |
۞ قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَٰكِن كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (27)
Insotitorul sau va spune: “Domnul nostru! Nu eu l-am ticalosit, ci el era deja intr-o ratacire adanca.” |
قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ (28)
Dumnezeu va spune: “Nu va certati inaintea Mea! Eu v-am trimis inainte amenintarea |
مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (29)
La Mine, cuvantul nu se schimba. Eu nu sunt nedrept cu robii Mei.” |
يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ (30)
In Ziua cand vom spune Gheenei: “Te-ai umplut?”, ea va spune: “Mai sunt inca?” |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ (31)
Gradina va fi adusa nu departe de cei tematori |
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ (32)
“Aceasta este ceea ce vi s-a fagaduit, voua, fiecaruia ce se intoarce (catre Dumnezeu) si Ii pazeste (poruncile) |
مَّنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ (33)
si se teme de Milostivul in Taina Sa si vine cu inima plecata |
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34)
Intrati in pace: “Aceasta este Ziua vesniciei.” |
لَهُم مَّا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ (35)
Ei vor avea acolo ceea ce vor si la Noi vor avea mai mult |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِيصٍ (36)
Cate leaturi am nimicit inaintea lor? Si erau mult mai de temut decat ei. Strabateti tinuturile! Este oare vreun adapost |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ (37)
Intru aceasta este o amintire pentru cel care are o inima, pentru cel care isi apleaca urechea, pentru cel care marturiseste |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٍ (38)
Noi am creat in sase zile cerurile, pamantul si ceea ce se afla intre ele, iar osteneala nu Ne-a ajuns |
فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ (39)
Rabda ceea ce spun! Preamareste lauda Domnului tau inainte de ivirea soarelui si inainte de asfintit |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ (40)
Preamareste lauda Sa in noapte si dupa rugaciuni |
وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ (41)
Asculta!... In Ziua cand Chematorul va chema dintr-un loc apropiat |
يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ (42)
in Ziua cand vor auzi Strigatul intru Adevar, aceea va fi Ziua Iesirii |
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَإِلَيْنَا الْمَصِيرُ (43)
Noi suntem Cei care daruim viata si Cei care daruim moartea. Intru Noi este devenirea |
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ۚ ذَٰلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (44)
In Ziua cand pamantul se va despica deasupra lor, vom face lesne adunarea |
نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِجَبَّارٍ ۖ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ (45)
Noi stim mai bine ceea ce spun. Tu nu esti asupra lor un despot. Adu-i aminte de Coran celui ce se teme de amenintarea Mea |
