كهيعص (1)
Kaf. Ha. Ya. ’Ain. Sad |
ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا (2)
Aceasta este amintirea milostiveniei Domnului tau asupra robului Sau, Zaharia |
إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا (3)
Cand il chema pe Domnul sau pe ascuns |
قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا (4)
spuse: “Domnul meu! Oasele mi s-au inmuiat, iar capul imi este incins de valvataile caruntiei. Domnul meu! Niciodata nu am fost napastuit cand te-am chemat |
وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا (5)
Imi este teama de rudele mele, dupa mine, caci femeia mea este stearpa. Daruieste-mi Tu un urmas de la Tine |
يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ ۖ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا (6)
El ma va mosteni pe mine si va mosteni neamul lui Iacob. Domnul meu! Fa-l pe placul Tau!” |
يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا (7)
“O, Zaharia! Iti vestim un fecior si numele sau va fi Ioan. Nicicand nu am mai dat acest nume cuiva.” |
قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا (8)
Zaharia spuse: “Domnul meu! Cum as putea avea un fecior? Femeia mea este stearpa, iar pe mine m-au slabit batranetele.” |
قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا (9)
El spuse: “Asa va fi sa fie. Domnul tau spuse: “Imi este usor, caci odinioara si pe tine te-am creat pe cand erai nimic.” |
قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا (10)
Zaharia spuse: “Domnul meu! Da-mi un semn!” El spuse: “Acesta este semnul tau: vreme de trei nopti la rand nu vei vorbi oamenilor.” |
فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (11)
Atunci Zaharia iesi din templu si se duse la poporul sau. Dumnezeu le dezvalui: “Preamariti dimineata si seara...” |
يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا (12)
“O, Ioan! Ia Cartea cu tarie!” Noi i-am daruit intelepciunea, pe cand era un baietandru |
وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً ۖ وَكَانَ تَقِيًّا (13)
precum si gingasia si neprihanirea. El se temea de Dumnezeu |
وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا (14)
era bun cu parintii lui si nu era nici nestapanit, si nici neascultator |
وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا (15)
Pace lui in ziua cand se nascu, in ziua cand muri, in ziua cand va fi sculat viu |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مَرْيَمَ إِذِ انتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِهَا مَكَانًا شَرْقِيًّا (16)
Aminteste-o pe Maria in Carte cand se retrase de la ei intr-un loc de la Rasarit |
فَاتَّخَذَتْ مِن دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا (17)
Ea puse un val intre ea si ai sai si Noi i-am trimis duhul Nostru ce i se infatisa ca un barbat desavarsit |
قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيًّا (18)
Ea spuse: “La Milostivul caut izbavire de tine, daca tu te temi!” |
قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا (19)
El spuse: “Eu sunt doar trimisul Domnului tau ca sa-ti daruiesc un fecior curat.” |
قَالَتْ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَلَمْ أَكُ بَغِيًّا (20)
Ea spuse: “Cum as putea avea un fecior cand nici un om nu m-a atins, si tarfa eu nu sunt.” |
قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا (21)
El spuse: “Asa va fi sa fie. Domnul tau spuse: “Aceasta Imi este usor. Vom face din el un semn pentru oameni ca milostivenie de la Noi. Porunca este neclintita.” |
۞ فَحَمَلَتْهُ فَانتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا (22)
Ea ramase grea si se retrase intr-un loc indepartat |
فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنتُ نَسْيًا مَّنسِيًّا (23)
Durerile facerii o cuprinsera la radacina unui curmal. Ea spuse: “Vai mie! Ce bine ar fi fost de-as fi murit inainte si acum as fi fost de mult uitata!” |
فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا (24)
De la picioare insa, fu strigata: “Nu te mahni! Domnul tau a facut sa tasneasca un izvor la picioarele tale |
وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا (25)
Scutura catre tine curmalul! El va face sa cada asupra ta curmale coapte |
فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا (26)
Mananca, bea si limpezeste-ti ochii! Cand vei vedea vreun om, spune-i: “Am juruit Milostivului un post asa ca nu voi vorbi nimanui astazi.” |
فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا (27)
Ea se intoarce la ai sai purtandu-l in brate. Ei spusera: “O, Maria! Ai facut ceva neobisnuit |
يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا (28)
O, sora a lui Aaron! Tatal tau nu a fost un om rau si mama ta nu a fost o tarfa.” |
فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا (29)
Ea le facu semn catre el, insa ei spusera atunci: “Cum am putea vorbi unui copil in leagan?” |
قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا (30)
El spuse insa: “Eu sunt robul lui Dumnezeu care mi-a daruit Cartea si m-a facut profet |
وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا (31)
El m-a binecuvantat oriunde as fi. Mi-a poruncit rugaciunea si milostenia cat voi trai |
وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا (32)
si sa fiu bun cu mama mea. El nu m-a facut nici nestapanit, nici napastuit |
وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا (33)
Pacea fie asupra mea, in ziua cand m-am nascut, in ziua cand voi muri, in ziua cand voi fi sculat viu.” |
ذَٰلِكَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِي فِيهِ يَمْتَرُونَ (34)
Acesta este Iisus, fiul Mariei. Cuvantul Adevarului de care ei se indoiesc inca |
مَا كَانَ لِلَّهِ أَن يَتَّخِذَ مِن وَلَدٍ ۖ سُبْحَانَهُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ (35)
Nu se cade lui Dumnezeu sa-si ia un fiu. Marire Lui! Cand hotaraste un lucru, El ii spune: Fii!”, si el este |
وَإِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (36)
“Dumnezeu este Domnul meu si Domnul vostru. Lui inchinati-va! Aceasta este o Cale Dreapta!” |
فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ ۖ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن مَّشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ (37)
Aliantele se cearta intre ele. Vai celor care tagaduiesc de locul marturiei dintr-o zi cumplita |
أَسْمِعْ بِهِمْ وَأَبْصِرْ يَوْمَ يَأْتُونَنَا ۖ لَٰكِنِ الظَّالِمُونَ الْيَوْمَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (38)
Asculta-i si priveste-i in Ziua cand vor veni la Noi. Cei nedrepti se afla astazi intr-o ratacire vadita |
وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (39)
Previne-i asupra Zilei tanguirii in care va fi implinita Porunca, insa ei sunt nepasatori si nu cred |
إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ (40)
Noi mostenim pamantul si pe cei de pe el, ce la Noi vor fi intorsi |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا (41)
Aminteste-l pe Abraham in Carte. A fost un drept si un profet |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا (42)
El spuse tatalui sau: “O, tata! De ce te inchini la ceea ce nu aude si nu vede si de nici un folos nu iti este |
يَا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءَنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا (43)
O, tata! Mie mi-a venit o stiinta ce tie nu ti-a venit. Urmeaza-ma, caci eu te voi calauzi pe o Cale Neteda |
يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَٰنِ عَصِيًّا (44)
O, tata! Nu te inchina Diavolului, caci Diavolul impotriva Milostivului s-a razvratit |
يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا (45)
O, tata! Imi este teama ca o osanda de la Milostivul o sa te loveasca si vei fi Diavolului sprijin.” |
قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْرَاهِيمُ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ ۖ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا (46)
El spuse: “O, Abraham! Iti este sila de dumnezeii mei? Daca nu te potolesti, te voi omori cu pietre. Paraseste-ma pentru o vreme!” |
قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ ۖ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي ۖ إِنَّهُ كَانَ بِي حَفِيًّا (47)
Abraham spuse: “Pace tie! Voi cere Domnului meu iertarea ta, caci El este Binevoitor cu mine |
وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَىٰ أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاءِ رَبِّي شَقِيًّا (48)
Eu ma rup de voi si de ceea ce chemati in locul lui Dumnezeu. Eu pe Domnul meu il chem. Poate nu voi fi napastuit, rugandu-ma Domnului meu!” |
فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا (49)
Cand Abraham s-a rupt de ei si de cei carora se inchinau in locul lui Dumnezeu, Noi i i-am daruit atunci pe Isaac si Iacob, si am facut din fiecare un profet |
وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا (50)
Noi le-am daruit din milostivenia Noastra si le-am randuit o limba mareata a adevarului |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَىٰ ۚ إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا (51)
Aminteste-l pe Moise in Carte! El a fost curat ca trimis, ca profet |
وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيًّا (52)
Noi l-am chemat pe coasta dreapta a Muntelui si ni l-am apropiat ca om de incredere |
وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيًّا (53)
Noi i l-am daruit prin milostivenia Noastra, ca profet, pe fratele sau, Aaron |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا (54)
Aminteste-l pe Ismail in Carte! El a fost sincer in fagaduiala sa ca trimis, ca profet |
وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا (55)
El porunci alor sai rugaciunea si milostenia si Domnul sau a fost multumit de el |
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ ۚ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا (56)
Aminteste-l pe Idris in Carte! El a fost un drept, un profet |
وَرَفَعْنَاهُ مَكَانًا عَلِيًّا (57)
Si Noi l-am ridicat la loc inalt |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا ۚ إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَٰنِ خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا ۩ (58)
Acestia sunt cei pe care Dumnezeu i-a coplesit cu harul Sau dintre profetii coboratori din Adam; dintre cei pe care i-am purtat cu Noe; dintre cei coborati din Abraham si Israel; dintre cei pe care i-am ales. Ei se prosternau plangand, cand versetele Milostivului le erau recitate |
۞ فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ ۖ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا (59)
Urmasii ce-au venit dupa ei au parasit rugaciunea, urmandu-si poftele. Ei vor cunoaste deznadejdea |
إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا (60)
Cei care se caiesc insa, cei care cred si savarsesc fapte bune, acestia vor intra in Rai si nu vor fi nedreptatiti cu nimic |
جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ ۚ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيًّا (61)
Gradinile Edenului sunt fagaduite de Milostiv robilor Sai care cred in Taina. Fagaduiala Sa se va implini curand |
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا ۖ وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (62)
Ei, acolo, nu vor auzi nici o desartaciune, ci numai “Pace!” si vor avea ingrijire dimineata si seara |
تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيًّا (63)
Acesta este Raiul pe care-l dam mostenire robilor Nostri ce se tem |
وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ ۖ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيًّا (64)
Noi nu coboram decat din porunca Domnului tau. Ale Lui sunt cele dinaintea noastra, si cele din urma noastra, si cele dintre ele. Domnul tau nu da nimic uitarii |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا (65)
Inchina-te Domnului cerurilor si al pamantului si al celor care se afla intre ele. Fii staruitor in inchinarea catre El. Cunosti pe cineva ce poarta un acelasi nume |
وَيَقُولُ الْإِنسَانُ أَإِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا (66)
Omul spune: “Voi fi scos viu dupa ce voi fi murit?” |
أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا (67)
Nu-si aminteste oare omul ca Noi l-am creat odinioara pe cand era nimic |
فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا (68)
Pe Domnul tau! II vom strange pe ei si pe diavoli laolalta si-i vom face sa se infatiseze in genunchi in jurul Gheenei |
ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَٰنِ عِتِيًّا (69)
Din fiecare obste ii vom scoate apoi pe cei care au fost cei mai potrivnici Milostivului |
ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا (70)
caci Noi ii cunoastem pe cei vrednici de ars de acolo |
وَإِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا (71)
caci hotararea Domnului tau este de neclintit |
ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوا وَّنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا (72)
Noi ii vom mantui pe cei care se temeau si-i vom lasa pe nedrepti ingenunchiati |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا (73)
Cand versetele Noastre le sunt recitate ca dovezi vadite, cei care tagaduiesc spun credinciosilor: “Care dintre cele doua obsti are un loc mai bun si o adunare mai frumoasa?” |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا (74)
Cate leaturi n-am facut sa piara inaintea lor mult mai frumoase, aparent, in avuturi |
قُلْ مَن كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضْعَفُ جُندًا (75)
Spune: “Milostivul sa lungeasca putin ragazul celor aflati in ratacire pana ce isi vor da seama, fie de osanda, fie de Ceasul cu care sunt amenintati! Si atunci vor sti cine este in locul cel mai rau si cine are ostirea cea mai slaba.” |
وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى ۗ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَّرَدًّا (76)
Dumnezeu sporeste calauzirea celor calauziti, iar faptele bune, nepieritoare, vor avea inaintea Domnului tau mai buna raspla si mai buna intoarcere |
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77)
L-ai vazut pe cel care tagaduieste semnele Noastre? El spune: “Mi se vor da averi si copii.” |
أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78)
Oare el cunoaste Taina ori a incheiat vreun legamant cu Milostivul |
كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79)
Ba nu! Noi scriem ceea ce spune si ii vom prelungi osanda |
وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80)
Noi mostenim ceea ce spune si singur la Noi va veni |
وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِّيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81)
Ei si-au luat dumnezei in locul lui Dumnezeu ca sa le fie lor sprijin |
كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82)
Ba nu! Ei se leapada de inchinaciunea lor si le vor sta impotriva |
أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83)
Nu vezi ca am trimis diavoli tagaduitorilor care ii indeamna la rau |
فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84)
Nu te pripi asupra lor, caci le numaram deja zilele |
يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85)
In Ziua cand ii vom aduna ca oaspeti de onoare pe cei care se tem de Milostivul |
وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86)
ii vom mana pe nelegiuiti catre Gheena, precum sunt manate vitele la adapatoare |
لَّا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87)
Numai cei care au incheiat legamantul cu Milostivul vor avea parte de milostivenie |
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88)
Ei au spus: “Milostivul si-a luat un fiu!” |
لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89)
Voi faceti un lucru ce nu se cade |
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90)
Aproape ca cerurile se despica la acest cuvant, ca pamantul se crapa si muntii se naruie |
أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91)
Ei i-au dat Milostivului un fiu |
وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا (92)
Nu se cade ca Milostivul sa-si ia fii |
إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93)
Toti cei care sunt in ceruri si pe pamant vin catre Milostivul ca robi umili |
لَّقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94)
El i-a numarat. El i-a socotit bine |
وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95)
Toti vor veni la El, unul cate unul, in Ziua Invierii |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَٰنُ وُدًّا (96)
Milostivul daruie iubirea Sa celor care au crezut si au savarsit fapte bune |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا (97)
Noi am facut Coranul lesne de inteles in limba ta, ca tu sa dai vestea cea buna celor care se tem de Dumnezeu si ca sa previi un popor dusmanos |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا (98)
Cate leaturi n-am nimicit inaintea lor! Vezi tu pe vreunul ramas in viata? Auzi macar un murmur usor |
