الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَلَهُ الْحَمْدُ فِي الْآخِرَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ (1)
Hamd, o Allah'ındır ki goklerde ne var, yerde ne varsa hep O'nundur. Ahirette de hamd O'nundur. O hukum ve himet sahibidir, herseyden haberdardır |
يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا ۚ وَهُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُورُ (2)
Yere ne giriyor ve ondan ne cıkıyor, gokten ne iniyor ve ona ne cıkıyorsa (Allah) hepsini bilir. O cok merhamet edicidir. Cok bagıslayıcıdır |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَأْتِينَا السَّاعَةُ ۖ قُلْ بَلَىٰ وَرَبِّي لَتَأْتِيَنَّكُمْ عَالِمِ الْغَيْبِ ۖ لَا يَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَلَا أَصْغَرُ مِن ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرُ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (3)
Inkar edenler: "Bize o kıyamet saati gelmez." dediler. De ki: "Hayır, oyle degil, gaybı bilen Rabbim hakkı icin kıyamet size mutlaka gelecektir. O'nun ilminden goklerde ve yerde zerre kadar bir sey kacmaz. Bundan daha kucuk ve daha buyuk ne varsa, hepsi muhakkak acık bir kitaptadır |
لِّيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (4)
Cunku Allah iman edip iyi ameller isleyenlere mukafat verecektir. Iste onlar icin bir magfiret ve comertce verilmis bol rızık vardır |
وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مِّن رِّجْزٍ أَلِيمٌ (5)
Ayetlerimizi hukumsuz bırakmak icin yarısanlara gelince, onlar icin de pek kotu ve elem verici bir azab vardır |
وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (6)
Kendilerine ilim verilmis olanlar goruyorlar ki, Rabbinden sana indirilen Kur'an, hakkın kendisidir. O, gucune nihayet olmayan, her hamde layık bulunan Allah'ın yolunu gosteriyor |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ (7)
Boyle iken inkar edenler soyle dediler: "Siz oldukten sonra, didik didik parcalandıgınız vakit, yeniden bir yaratılıs icinde bulunacaksınız diye, size birtakım haberler veren kisiyi gosterelim mi |
أَفْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ ۗ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِيدِ (8)
O, bir yalanı Allah'a iftira mı etti, yoksa kendisinde bir delilik mi var?" Hayır, dogrusu ahirete inanmayanlar, derin bir sapıklıkla azab icindedirler |
أَفَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۚ إِن نَّشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّكُلِّ عَبْدٍ مُّنِيبٍ (9)
Ya gokten ve yerden onlerindekine ve arkalarındakine bir bakmazlar mı? Dilesek kendilerini yere geciriveririz. Yahut gokten uzerlerine parcalar dusuruveririz. Suphesiz bunda Allah'a yonelen (hakka gonul veren) her kul icin bir ibret vardır |
۞ وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا ۖ يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ ۖ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ (10)
Andolsun ki, biz Davud'a tarafımızdan bir fazilet verdik. "Ey daglar! Onunla beraber tesbih edin." dedik ve bunu kuslara da (emrettik) ve ona demiri yumusattık |
أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ ۖ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (11)
Bol bol zırhlar yap ve bicimlemede olcuyu gozet dedik. Siz de iyi isler yapın, cunku ben her yapacagınızı gozetiyorum |
وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ ۖ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ ۖ وَمِنَ الْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَمَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ (12)
Suleyman'ın emrine de ruzgarı verdik. Sabah gidisi bir aylık, aksam donusu bir aylık yol idi. Erimis bakır menbaını da ona sel gibi akıttık. Hem Rabbi'nin izniyle elinin altında cinlerden de calısan vardı. Onlardan da kim emrimizden dısarı cıkarsa ona ates azabından tattırırdık |
يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِن مَّحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَّاسِيَاتٍ ۚ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا ۚ وَقَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ (13)
Onlar, ona mihrablar, timsaller (heykeller) ve havuzlar gibi canaklar ve sabit kazanlardan her ne isterse yaparlardı. Calısın ey Davud hanedanı, sukur icin calısın. Ama kullarım icinde sukreden azdır |
فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَىٰ مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنسَأَتَهُ ۖ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَن لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ (14)
Ne zaman ki Suleyman'a olumu hukmettik, cinlere onun olumunu sezdiren olmadı. Yalnız bir guve bocegi yere dayandıgı asasını yiyordu. Bu sebeple Suleyman yere yıkılınca ortaya cıktı ki, cinler eger gaybı bilir olsalar o zilletli azab icinde bekleyip durmazlardı |
لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ ۖ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَشِمَالٍ ۖ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ ۚ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ (15)
Andolsun ki Sebe' kavmi icin oturdukları yerde bir ibret vardı: Sag ve soldan iki bahce! (onlara): "Rabbinizin rızkından yiyin de O'na sukredin, ne guzel bir belde ve cok bagıslayıcı bir Rab!" (denildi) |
فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ (16)
Fakat onlar (sukurden yuz cevirdiler) bakmadılar. Biz de uzerlerine Arim selini salıverdik ve o guzelim iki bahcelerini buruk yemisli, ılgınlık ve icinde biraz da sidir agacı bulunan iki harap bahceye cevirdik |
ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا ۖ وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ (17)
Bunu onlara nankorluklerinin cezası yaptık ve biz hep boyle cok nankor olanları cezalandırırız |
وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِيهَا السَّيْرَ ۖ سِيرُوا فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا آمِنِينَ (18)
Biz onlarla o bereket verdigimiz memleketler arasında, sırt sırta sehirler meydana getirmistik. Ve onlar da muntazam gidis gelis duzenledik. (Onlara): Buralarda gecelerce ve gunduzlerce emniyet icinde gezip yuruyun (dedik) |
فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (19)
Buna karsı onlar: "Ey Rabbimiz! Seferlerimizin arasını uzaklastır" dediler ve nefislerine zulmettiler. Biz de onları efsanelere cevirdik ve tamamen didik didik dagıttık. Suphesiz ki bunda cok sukredecek her sabırlı icin elbette ibretler vardır |
وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ (20)
Yine yemin ederim ki, Iblis onlar hakkındaki zannını hakikaten dogru buldu da iclerinde muminlerden ibaret bir gruptan baskası ona uydular |
وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ ۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ (21)
Halbuki Iblis'in onlar uzerinde hicbir saltanat kudreti yoktu. Fakat biz ahirete imanı olanı belli edecek, ondan suphe icinde bulunandan ayırt edecektik. Oyle ya Rabb'in her seyi gozetleyendir |
قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِن شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُم مِّن ظَهِيرٍ (22)
De ki: "Allah'ı bırakıp da tanrı saydıgınız putlarınıza istediginiz kadar yalvarın. Onların ne goklerde, ne yerde zerre kadar gucleri yetmez. Onların, bunlarda bir ortaklıgı da yok. Allah'ın da onlardan bir yardımcısı yoktur |
وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23)
Allah'ın huzurunda sefaat da fayda vermez. Ancak izin verdigi kimseninki mustesna. Nihayet kalblerinden dehset giderildigi zaman "Rabbiniz ne buyurdu?" derler. (Sefaat sahipleri de): "Hakkı soyledi" derler. O, her seyden yuksek ve buyuktur |
۞ قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ وَإِنَّا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَىٰ هُدًى أَوْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (24)
De ki: "Size goklerden ve yerden rızık veren kimdir?" Yine de ki: "Allah'tır, herhalde ya biz, ya da siz mutlak bir hidayet uzerindeyiz veya acık bir sapıklık icindeyiz |
قُل لَّا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ (25)
De ki: "Siz bizim yaptıgımız gunahlardan sorumlu tutulmazsınız. Biz de sizin yaptıklarınızdan sorumlu olmayız |
قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ (26)
De ki: "Rabbimiz hepimizi bir araya toplayacak, sonra da hak hukmu ile aramızı ayıracaktır. Asıl hukum veren ve her seyi bilen O'dur |
قُلْ أَرُونِيَ الَّذِينَ أَلْحَقْتُم بِهِ شُرَكَاءَ ۖ كَلَّا ۚ بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27)
De ki: "O'na ortak diye takıstırdıklarınızı bana gosterin bakayım! Hayır, oyle sey yoktur, dogrusu guclu ve hikmet sahibi olan ancak Allah'tır |
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (28)
Biz seni ancak butun insanlara bir mujdeci ve bir uyarıcı olarak gonderdik. Fakat insanların cogu bilmezler |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (29)
Ve: "Eger gercekciyseniz bu vaad ne zaman olacak?" diyorlar |
قُل لَّكُم مِّيعَادُ يَوْمٍ لَّا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ (30)
De ki: "Size vaad edilen oyle bir gundur ki, ondan ne bir an geri kalabilirsiniz, ne de ileri gecebilirsiniz |
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ (31)
Kafirler: "Biz ne bu Kur'an'a inanırız, ne de ondan oncekilere." dediler. Fakat o zalimler yakalanıp Rablerinin huzuruna durduruldukları zaman, birbirlerine soz atarken bir gorsen! Bir taraftan zayıf dusurulenler, o buyukluk taslayanlara: "Siz olmasaydınız biz mutlaka mumin olurduk" derler |
قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا أَنَحْنُ صَدَدْنَاكُمْ عَنِ الْهُدَىٰ بَعْدَ إِذْ جَاءَكُم ۖ بَلْ كُنتُم مُّجْرِمِينَ (32)
Diger taraftan buyukluk taslayanlar, zayıf dusurulenlere: "Size hidayet geldikten sonra, sizi ondan biz mi cevirdik? Hayır, siz kendiniz sucluydunuz." derler |
وَقَالَ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا بَلْ مَكْرُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ إِذْ تَأْمُرُونَنَا أَن نَّكْفُرَ بِاللَّهِ وَنَجْعَلَ لَهُ أَندَادًا ۚ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ وَجَعَلْنَا الْأَغْلَالَ فِي أَعْنَاقِ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ هَلْ يُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (33)
O zayıf dusurulenler de o buyukluk taslayanlara: "Hayır, (isiniz) gece, gunduz hilekarlıktı. Cunku siz bize Allah'ı inkar etmemizi ve O'na es kosmamızı emrediyordunuz." derler. Bunlar azabı gordukleri zaman iclerinden pismanlık getirmektedirler. Biz de o kafirlerin boyunlarına demir halkalar gecirmisizdir. Onlar sadece yaptıklarının cezasını cekiyorlardır |
وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ (34)
Biz herhangi bir memlekete tehlikeyi haber veren bir uyarıcı gonderdikse, mutlaka oranın refah ile sımartılmıs olanları: "Biz sizin gonderildiginiz seyleri tanımayız." dediler |
وَقَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (35)
Ve yine dediler ki: "Biz malca da daha coguz, evlatca da, bize azab edilmez |
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (36)
De ki: "Rabbim rızkı diledigine genisletir, diledigine sıkar. Fakat insanların cogu bilmezler |
وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَىٰ إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ لَهُمْ جَزَاءُ الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِي الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ (37)
Halbuki sizi huzurumuza yaklastıracak olan, mallarınız ve evlatlarınız degildir. Ancak iman edip de salih amel isleyenlere gelince, iste onların amellerine karsı kendilerine kat kat mukafat vardır. Onlar cennet kosklerinde emniyet icindedirler |
وَالَّذِينَ يَسْعَوْنَ فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَٰئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ (38)
Ayetlerimizi hukumsuz bırakmak icin yarısanlara gelince, iste onlar Hakk'ın huzuruna azab icinde getirileceklerdir |
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (39)
De ki: "Gercekten Rabbim kullarından diledigi kimseye rızkı hem genisletir, hem daraltır. Her neyi hayra harcarsanız O, onun yerine baskasını verir. Hem O, rızık verenlerin en hayırlısıdır |
وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَٰؤُلَاءِ إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ (40)
O gun Allah, onları hep birlikte mahsere toplayacak, sonra meleklere: "Sunlar size mi tapıyorlardı?" diyecektir |
قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم ۖ بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ ۖ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ (41)
Onlar da: "Seni tenzih ederiz. Bizim onlara karsı sıgınacak velimiz sensin. Hayır, onlar cinlere tapıyorlardı. Cogu onlara inanmıslardı." diyecekler |
فَالْيَوْمَ لَا يَمْلِكُ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ نَّفْعًا وَلَا ضَرًّا وَنَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (42)
Iste o gun birbirinize ne bir menfaate, ne de bir zarara sahip olabilirsiniz. Ve biz o zulmedenlere: "Tadın bakalım o yalan deyip durdugunuz atesin azabını!" deriz |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا رَجُلٌ يُرِيدُ أَن يَصُدَّكُمْ عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُكُمْ وَقَالُوا مَا هَٰذَا إِلَّا إِفْكٌ مُّفْتَرًى ۚ وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (43)
Karsılarında acık deliller halinde ayetlerimiz okundugu zaman o zalimler: "Bu, baska degil, sırf sizi atalarınızın taptıgı tanrılardan men etmek isteyen bir adam." dediler. Ve: "Bu (Kur'an), baska bir sey degil, sırf uydurulmus bir iftira" dediler. O kafirler, hak kendilerine geldigi zaman: "Bu apacık bir sihirden baska bir sey degil." dediler |
وَمَا آتَيْنَاهُم مِّن كُتُبٍ يَدْرُسُونَهَا ۖ وَمَا أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ قَبْلَكَ مِن نَّذِيرٍ (44)
Halbuki biz onlara oyle ders alacakları kitaplar gondermedik. Kendilerine senden once bir uyarıcı da gondermedik |
وَكَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (45)
Onlardan oncekiler de yalanlamıslardı. Hem bunlar, onlara verdiklerimizin onda birine eremediler. Peygamberlerimi yalanladılar, ama beni inkar edisin sonu nasıl oldu |
۞ قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ ۖ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا ۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ لَّكُم بَيْنَ يَدَيْ عَذَابٍ شَدِيدٍ (46)
De ki: "Size sadece bir tek nasihat edecegim. Soyle ki: Allah icin ikiser, ucer ve teker teker kalkarsınız, sonra da iyi dusunursunuz." Arkadasınızda (peygamberde) delilikten eser yoktur. O, yalnız siddetli bir azabın onunde, sizi sakındıracak bir peygaberdir |
قُلْ مَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (47)
De ki: "Ben sizden herhangi bir ucret istemem, O sizin icindir. Benim ecrim ancak Allah'a aittir. O, her seye sahittir |
قُلْ إِنَّ رَبِّي يَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (48)
De ki: "Gercekten Rabbim, hakkı yerli yerine koyar. O, gaybları hakkıyla bilendir |
قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا يُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا يُعِيدُ (49)
De ki: "Hak geldi, batılın onu de kalmaz, sonu da |
قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَىٰ نَفْسِي ۖ وَإِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِمَا يُوحِي إِلَيَّ رَبِّي ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ قَرِيبٌ (50)
De ki: "Eger ben yanılırsam, yalnız kendi adıma yanılırım. Ve eger hidayeti bulmussam, bilinmeli ki Rabbimin bana vahiy vermesiyledir. Cunku O, yakındır, isitir, isittirir |
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ (51)
Onları telasa dustukleri zaman gorsen: Artık kacamak yoktur. Yakın yerden yakalanmıslardır |
وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (52)
Ve: "O'na iman ettik" demektedirler. Fakat onlar icin (ahiret gibi) uzak bir yerden (imana) el sunmak (ulasabilmek) nerede |
وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (53)
Halbuki daha once (dunyada) O'nu inkar etmislerdi. Uzak yerden gayba tas atıyorlardı |
وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ (54)
Artık kendileriyle arzularının arasına set cekilmistir. Tıpkı bundan once benzerlerine yapıldıgı gibi. Cunku hepsi iskilli bir suphe icinde bulunuyorlardı |
