سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَىٰ بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (1)
Bir gece kulunu, Mescid-i Haram’dan, cevresini mubarek kıldıgımız Mescid-i Aksa’ya ayetlerimizi ona gostermek icin goturen (Allah her turlu noksanlıktan) munezzehtir. Suphesiz O, her seyi isitendir, gorendir |
وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِن دُونِي وَكِيلًا (2)
Musa’ya kitap verdik. O kitabı, Israilogulları icin, "Benden baskasını vekil edinmeyin!" diye hidayet (rehberi) kıldık |
ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَبْدًا شَكُورًا (3)
Ey Nuh’la birlikte tasıdıgımız kimselerin soyu/torunları! Dogrusu Nuh, cok sukreden bir kuldu |
وَقَضَيْنَا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي الْكِتَابِ لَتُفْسِدُنَّ فِي الْأَرْضِ مَرَّتَيْنِ وَلَتَعْلُنَّ عُلُوًّا كَبِيرًا (4)
Kitapta, Israilogulları'na: “Yeryuzunde iki defa bozgunculuk cıkaracaksınız, buyuk bir azgınlıkla kibirlenip taskınlık yapacaksınız” diye bildirmistik |
فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُوا خِلَالَ الدِّيَارِ ۚ وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولًا (5)
Birincisinin zamanı gelince, uzerinize guc kuvvet sahibi kullarımızı gonderdik de ulkeyi bastan basa dolasarak (sizi) aradılar. Bu, gerceklesmis bir vaad idi |
ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ وَأَمْدَدْنَاكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَجَعَلْنَاكُمْ أَكْثَرَ نَفِيرًا (6)
Sonra size bunlara karsı tekrar ustunluk verdik. Mallarla, ogullarla yardımınıza yetistik, sayınızı da cogalttıkca cogalttık |
إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكُمْ ۖ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا ۚ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ لِيَسُوءُوا وُجُوهَكُمْ وَلِيَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِيُتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِيرًا (7)
Eger iyilik ederseniz kendinize, kotuluk ederseniz yine kendinize etmis olursunuz. Ikincinin zamanı geldiginde de yuzunuzu kotu bir duruma soksunlar, birincisinde mescide girsinler ve ellerine gecirdikleri her seyi busbutun tahrip etsinler (diye dusmanlar gonderdik) |
عَسَىٰ رَبُّكُمْ أَن يَرْحَمَكُمْ ۚ وَإِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا ۘ وَجَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ حَصِيرًا (8)
Rabbinizin size merhamet edecegini umabilirsiniz, ama donerseniz Biz de doneriz. Oyle ya Biz cehennemi kafirlere bir zindan yaptık |
إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا (9)
Suphesiz bu Kur’an, en dogru yolu gosterir. Salih amel isleyen Muminlere, buyuk mukafat oldugunu mujdeler |
وَأَنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (10)
Ahirete iman etmeyenlere de acı veren bir azap hazırladık |
وَيَدْعُ الْإِنسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنسَانُ عَجُولًا (11)
Insan hayra dua ediyormus gibi, (kendisi icin) serre de dua eder. Insan pek acelecidir |
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ آيَتَيْنِ ۖ فَمَحَوْنَا آيَةَ اللَّيْلِ وَجَعَلْنَا آيَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً لِّتَبْتَغُوا فَضْلًا مِّن رَّبِّكُمْ وَلِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفْصِيلًا (12)
Biz geceyi ve gunduzu iki ayet kıldık. Gece ayetini gorunmez (karanlık) ve Rabbinizin bol nimetini aramanız ve de yılların sayısını ve hesabı ogrenmeniz icin; gunduz ayetini ise aydınlık kıldık. Biz her seyi yeterince acıkladık |
وَكُلَّ إِنسَانٍ أَلْزَمْنَاهُ طَائِرَهُ فِي عُنُقِهِ ۖ وَنُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ كِتَابًا يَلْقَاهُ مَنشُورًا (13)
Her insanın boynuna amelini dolarız. Kıyamet gunu kendisine, acılmıs olarak karsılasacagı bir kitap cıkaracagız |
اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا (14)
Kitabını oku! Bugun hesabını gorucu olarak kendi kendine yetersin |
مَّنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبْعَثَ رَسُولًا (15)
Hidayet yoluna giren kimse ancak kendisi icin girmis olur. Sapan kimsenin de sapıklıgı ancak kendi aleyhinedir. Hicbir gunahkar bir baskasının gunahını yuklenmez. Biz, rasul gondermedikce azap etmeyiz |
وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا (16)
Biz bir ulkeyi helak etmek istedigimiz zaman, oranın ileri gelenlerine (itaat etmelerini) emrederiz ama onlar yoldan cıkarlar. Artık onun uzerine soz (azap) kesinlesir de onu tumuyle helak ederiz |
وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِن بَعْدِ نُوحٍ ۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (17)
Nuh’tan sonra nice nesilleri helak ettik. Rabbinin kullarının butun gunahlarından hakkıyla haberdar ve gorucu olması yeter |
مَّن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلَاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا (18)
Kim, carcabuk olanı/dunyayı isterse, orada diledigimiz kimseye acele istegini veririz. Sonra onu Cehennem'e koyarız. O burayı kınanmıs ve kovulmus olarak boylar |
وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ كَانَ سَعْيُهُم مَّشْكُورًا (19)
Kim de ahireti ister ve bir Mu'min olarak tum cabasıyla onun icin gayret ederse, iste bunların gayretleri makbuldur |
كُلًّا نُّمِدُّ هَٰؤُلَاءِ وَهَٰؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ ۚ وَمَا كَانَ عَطَاءُ رَبِّكَ مَحْظُورًا (20)
Her birine, onlara da, bunlara da Rabbinin nimetinden ardarda veririz. Rabbinin ihsanı kimseye yasak kılınmıs degildir |
انظُرْ كَيْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ وَلَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ دَرَجَاتٍ وَأَكْبَرُ تَفْضِيلًا (21)
Onları birbirlerinden nasıl ustun kıldıgımıza bir bak! Suphesiz ahiret, derece ve ustunluk bakımından daha buyuktur |
لَّا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَّخْذُولًا (22)
Allah ile birlikte bir baska ilah edinme! Yoksa, kınanmıs ve terkedilmis olursun |
۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۚ إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا (23)
Rabbin, kendisinden baskasına ibadet etmemenizi ve ana babaya iyilik etmenizi emretmistir. Eger, onlardan biri veya her ikisi de senin yanında ihtiyarlayacak olurlarsa, onlara “Of!” bile deme! Onları azarlama. Onlara guzel soz soyle |
وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا (24)
Onlara merhamet ile tevazu kanadını indir ve soyle dua et: “Rabbim! Kucuklugumde onlar beni nasıl yetistirmislerse, simdi de sen onlara merhamet et |
رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمْ ۚ إِن تَكُونُوا صَالِحِينَ فَإِنَّهُ كَانَ لِلْأَوَّابِينَ غَفُورًا (25)
Icinizdekini en iyi Rabbiniz bilir. Eger salih kimseler olursanız, suphesiz O, kendisine donenlere cok magfiret edendir |
وَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا (26)
Akrabaya, duskune ve yolda kalmısa hakkını ver. Fakat, sacıp savurma |
إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ ۖ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا (27)
Cunku sacıp savuranlar, seytanların kardesleridir. Seytan ise Rabbine karsı pek nankordur |
وَإِمَّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغَاءَ رَحْمَةٍ مِّن رَّبِّكَ تَرْجُوهَا فَقُل لَّهُمْ قَوْلًا مَّيْسُورًا (28)
Eger Rabbinden umdugun bir rahmeti istemek icin onlardan yuz cevirecek olursan, o zaman onlara yumusak bir soz soyle |
وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا (29)
Elini boynuna asıp baglama (cimri olma), busbutun eli acık da olma (israf etme); yoksa kınanmıs olarak, pismanlık icinde kalakalırsın |
إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (30)
Rabbin diledigi kimsenin rızkını genisletir ve (diledigi kimsenin de) daraltır. Suphesiz ki O, kullarından haberdardır, (onları) cok iyi gorur |
وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلَاقٍ ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَإِيَّاكُمْ ۚ إِنَّ قَتْلَهُمْ كَانَ خِطْئًا كَبِيرًا (31)
Yoksulluk korkusu ile sakın cocuklarınızı oldurmeyin. Biz onları da rızıklandırırız sizi de. Onları oldurmek buyuk gunahtır |
وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنَا ۖ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلًا (32)
Zinaya asla yaklasmayın! Cunku o, cirkin bir istir, kotu bir yoldur |
وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ ۖ إِنَّهُ كَانَ مَنصُورًا (33)
Allah’ın haram kıldıgı bir cana, hak ile olmadıkca asla kıymayın! Kim, haksız yere oldurulurse, onun velisine (katil hakkında) bir yetki verdik. Fakat, o da oldurme/kısas konusunda asırıya gitmesin. Cunku ona/veliye yardım edilmistir |
وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۚ وَأَوْفُوا بِالْعَهْدِ ۖ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْئُولًا (34)
Ergenlik cagına gelinceye kadar, en guzel sekilde olması mustesna yetimin malına yaklasmayın. Bir de ahde vefa edin. Cunku ahitten sorumluluk vardır |
وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (35)
Bir seyi tarttıgınız zaman, tam tartın. Dogru terazi ile tartın. Bu hayırlıdır ve sonuc itibariyle de en iyisidir |
وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۚ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَٰئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا (36)
Bilmedigin bir seyin ardına dusme! Zira kulak, goz ve kalp, bunların hepsi ondan sorumludur |
وَلَا تَمْشِ فِي الْأَرْضِ مَرَحًا ۖ إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا (37)
Yeryuzunde boburlenerek yurume! Sen, ne yeri yarabilirsin ne de boyca daglara erisebilirsin |
كُلُّ ذَٰلِكَ كَانَ سَيِّئُهُ عِندَ رَبِّكَ مَكْرُوهًا (38)
Bunların hepsi de Rabbinin katında kotu olan seylerdir |
ذَٰلِكَ مِمَّا أَوْحَىٰ إِلَيْكَ رَبُّكَ مِنَ الْحِكْمَةِ ۗ وَلَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتُلْقَىٰ فِي جَهَنَّمَ مَلُومًا مَّدْحُورًا (39)
Iste bu, Rabbinin sana hikmet olarak vahyettigi seylerdir. Allah ile birlikte bir baska ilah edinme! Yoksa, kınanmıs ve kovulmus olarak Cehennem'e atılırsın |
أَفَأَصْفَاكُمْ رَبُّكُم بِالْبَنِينَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِنَاثًا ۚ إِنَّكُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلًا عَظِيمًا (40)
Rabbiniz, size erkekleri secti de, meleklerden kız mı edindi? Siz, cok buyuk soz soyluyorsunuz |
وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ لِيَذَّكَّرُوا وَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا نُفُورًا (41)
Bu Kur’an’da, ogut alsınlar diye ayrıntılı olarak acıklamalar yaptık. Fakat, bu onların sadece kacıslarını artırdı |
قُل لَّوْ كَانَ مَعَهُ آلِهَةٌ كَمَا يَقُولُونَ إِذًا لَّابْتَغَوْا إِلَىٰ ذِي الْعَرْشِ سَبِيلًا (42)
De ki: Eger O’nunla birlikte, dedikleri gibi baska bir ilah olsaydı, o zaman Ars'ın sahibine (galip gelmek icin) bir yol ararlardı |
سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيرًا (43)
Allah, bunların soylediklerinden munezzehtir, pek yucedir/yuksektedir |
تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَٰكِن لَّا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ ۗ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا (44)
Yedi gok, yer ve onların icinde kim varsa O’nu tesbih eder. O’na hamd ederek, tesbih etmeyen hicbir sey yoktur. Fakat, siz onların tesbihini anlayamazsınız. Suphesiz O, Halim'dir, cokca magfiret edendir |
وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا (45)
Sen Kur’an okudugun zaman seninle, ahirete iman etmeyenlerin arasına ortucu bir perde cekeriz |
وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا (46)
Onu anlarlar diye kalplerine ortuler, kulaklarına da agırlık koyduk. Kur’an’da Rabbini bir tek olarak andıgın zaman kacarak ardlarına donup giderler |
نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَىٰ إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَّسْحُورًا (47)
Biz, onların seni dinlerken ne maksatla dinlediklerini ve gizli konusmalarında zalimlerin; "Siz ancak buyulenmis bir adama uyuyorsunuz.” dediklerini de cok iyi biliyoruz |
انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا (48)
Senin icin nasıl misaller verip, dalalete dustuklerine bir bak! Artık onlar bir daha yol bulamayacaklardır |
وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (49)
“Biz kemik ve (toprak olup) ufalandıgımız zaman yeni bir yaratılısla mı diriltilecegiz?“ derler |
۞ قُلْ كُونُوا حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا (50)
De ki: Ister tas olun, ister demir |
أَوْ خَلْقًا مِّمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ ۚ فَسَيَقُولُونَ مَن يُعِيدُنَا ۖ قُلِ الَّذِي فَطَرَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ فَسَيُنْغِضُونَ إِلَيْكَ رُءُوسَهُمْ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَ ۖ قُلْ عَسَىٰ أَن يَكُونَ قَرِيبًا (51)
Isterse kalplerinizde buyuksediginiz bir yaratık olun! Diyecekler ki: "Bizi tekrar kim diriltecek?" De ki: "Sizi ilk defa yaratan!" Bunun uzerine sana baslarını sallayarak: "O, ne zaman olacak?" diyecekler. De ki: "Yakın olsa gerek |
يَوْمَ يَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجِيبُونَ بِحَمْدِهِ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا (52)
Sizi cagırdıgı gun, O’na hamd ederek cagrısına uyup, geleceksiniz ve ancak pek az bir sure kaldıgınızı zannedeceksiniz |
وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُوا الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنزَغُ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوًّا مُّبِينًا (53)
Kullarıma de ki: En guzel olanı soylesinler. Cunku seytan aralarına ayrılık sokar. Gercekten seytan insanın apacık bir dusmanıdır |
رَّبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِن يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِن يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا (54)
Rabbiniz sizi daha iyi bilir. Dilerse size merhamet eder veya dilerse azap eder. Biz seni onlara vekil olarak gondermedik |
وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا (55)
Rabbin, goklerde ve yerde olan kimseleri en iyi bilendir. Bazı peygamberleri de digerlerinden ustun kılmısızdır. Davud’a Zebur'u verdik |
قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا (56)
De ki: Allah’tan baska (ibadet edilen ilah oldugunu) ileri surduklerinize dua edin bakalım, sizin sıkıntınızı ne giderebilirler ne de degistirebilirler |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا (57)
Onların dua ettikleri de Rablerine daha yakın olmak icin vesile ararlar. O’nun rahmetini dilerler, azabından korkarlar. Cunku Rabbinin azabı, sakınılacak bir azaptır |
وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (58)
Bizim kıyamet gununden once helak etmeyecegimiz veya siddetli bir azabla azaplandırmayacagımız hic bir ulke (memleket) yoktur. Iste bu, kitapta (Levh-i Mahfuz’da) yazılıdır |
وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا (59)
Bizi mucizeler gondermekten, oncekilerin onu yalanlamasından baska bir sey alıkoymadı. Semud kavmine acık bir mucize olarak disi deveyi vermistik. Ama ona zulmettiler. Oysa biz mucizeyi sadece korkutmak icin gondeririz |
وَإِذْ قُلْنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ ۚ وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِّلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ ۚ وَنُخَوِّفُهُمْ فَمَا يَزِيدُهُمْ إِلَّا طُغْيَانًا كَبِيرًا (60)
Hani sana: "Muhakkak Rabbin insanları cepecevre kusatmıstır" demistik. Sana gosterdigimiz ruyayı ve Kur'an'da lanetlenmis agacı ancak insanlar icin bir imtihan kıldık. Biz onları korkutuyoruz ama bu onlarda buyuk bir azgınlıktan baska bir seyi artırmıyor |
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ قَالَ أَأَسْجُدُ لِمَنْ خَلَقْتَ طِينًا (61)
Hani meleklere: "Adem'e secde edin" demistik de Iblis dısında hepsi secde etmisti. O: "Ben bir camur olarak yarattıgına mı secde edeyim?" demisti |
قَالَ أَرَأَيْتَكَ هَٰذَا الَّذِي كَرَّمْتَ عَلَيَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا (62)
Su benden ustun kıldıgını goruyor musun? Yemin ederim ki, eger beni kıyamete kadar yasatırsan, pek azı dısında onun soyunu kendi buyrugum altına alacagım" demisti |
قَالَ اذْهَبْ فَمَن تَبِعَكَ مِنْهُمْ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَاؤُكُمْ جَزَاءً مَّوْفُورًا (63)
Allah: "(Haydi) git, onlardan kim sana tabi olursa, sizin cezanız Cehennem'dir. Eksiksiz ve tam bir cezadır |
وَاسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُم بِصَوْتِكَ وَأَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكْهُمْ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ وَعِدْهُمْ ۚ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا (64)
Insanlardan gucunun yettiklerini sesinle davet et. Atlı ve yayalarınla onların uzerine yuru! Onların mallarına ve evlatlarına ortak ol, onlara vaadde bulun! Seytan onlara aldatmadan baska bir sey vadetmez |
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا (65)
Suphesiz kullarımın uzerinde senin bir gucun yoktur. Vekil olarak Rabbin yeter |
رَّبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا (66)
Denizde lutfunu arayasınız diye gemileri sizin icin yuruten Rabbinizdir. Cunku O, size cok merhamet eder |
وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ ۖ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ وَكَانَ الْإِنسَانُ كَفُورًا (67)
Denizde basınıza bir sıkıntı gelse O’ndan baska dua ettikleriniz kaybolur. Fakat sizi kurtarıp karaya cıkarınca hemen yuz cevirirsiniz. Zaten insan cok nankordur |
أَفَأَمِنتُمْ أَن يَخْسِفَ بِكُمْ جَانِبَ الْبَرِّ أَوْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَكُمْ وَكِيلًا (68)
Karada sizi yerin dibine gecirmeyeceginden veya basınıza tas yagdırmasından guvende misiniz? O zaman bir koruyucu da bulamazsınız |
أَمْ أَمِنتُمْ أَن يُعِيدَكُمْ فِيهِ تَارَةً أُخْرَىٰ فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قَاصِفًا مِّنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُم بِمَا كَفَرْتُمْ ۙ ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَكُمْ عَلَيْنَا بِهِ تَبِيعًا (69)
Yoksa sizi, bir baska sefer icin denize dondurdugumuzde, uzerinize kırıp geciren bir fırtına gonderip, kufrunuzden dolayı sizi suda bogmayacagından guvende misiniz? (Boyle olduktan sonra) bize karsı size arka cıkıp, oc alacak birini bulamazsınız |
۞ وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا (70)
Andolsun ki Ademogullarını sereflendirdik. Onları karada ve denizde tasıdık. Onları temiz rızıklarla rızıklandırdık. Yarattıgımız seylerin coguna onları ustun kıldık |
يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَٰئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (71)
Butun insanları, onderleriyle birlikte cagırdıgımız gun, kimin kitabı sagından verilirse, iste onlar kitaplarını okurlar ve onlar hurma cekirdegi uzerindeki iplikcik kadar bile zulme ugratılmazlar |
وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِ أَعْمَىٰ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلًا (72)
Kim burada kor ise o ahirette de kordur ve yol bakımından daha sapıktır |
وَإِن كَادُوا لَيَفْتِنُونَكَ عَنِ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ لِتَفْتَرِيَ عَلَيْنَا غَيْرَهُ ۖ وَإِذًا لَّاتَّخَذُوكَ خَلِيلًا (73)
Onlar neredeyse sana vahyettigimizden baskasını bize karsı dizip uydurman icin seni fitneye dusureceklerdi. Iste o zaman seni dost edineceklerdi |
وَلَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدتَّ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا (74)
Eger sana sebat vermis olmasaydık, neredeyse onlara az da olsa meyledecektin |
إِذًا لَّأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا (75)
O zaman ise, sana hayatın da ve olumun de azabını kat kat tattırırdık. Hem de bize karsı bir yardımcı da bulamazdın |
وَإِن كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَّا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا (76)
Neredeyse seni (bu) yerden (yurdundan) cıkarmak icin tedirgin edeceklerdi; bu durumda kendileri de senden sonra az bir sureden baska kalamazlar |
سُنَّةَ مَن قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِن رُّسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا (77)
(Bu) senden once gonderdigimiz peygamberlerimiz icin de uyguladıgımız sunnettir. Sen bizim sunnetimizde hicbir degisiklik bulamazsın |
أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا (78)
Gunesin zevalinden/batıya yonelmesinden, gecenin karanlıgına kadar namaz kıl, bir de sabah namazını da (kıl). Zira sabah namazı (meleklerce) sahit olunandır |
وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّكَ عَسَىٰ أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا (79)
Gecenin bir kısmında uyanarak, sana mahsus ziyade olarak namaz kıl. Umulur ki Rabbin seni ovguye layık bir mevkiye yukseltir |
وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلْطَانًا نَّصِيرًا (80)
De ki: “Rabbim! Beni (girecegim yere) dogrulukla/hosnutlukla girdir ve beni (cıkacagım yerden) dogrulukla/hosnutlukla cıkar ve bana katından yardımcı bir huccet/kuvvet ver |
وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (81)
De ki: ''Hak geldi, batıl zail oldu. Zaten batıl zail olandır |
وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (82)
Kur’an’dan Mu'minler icin sifa ve rahmet olan seyleri indiriyoruz. Zalimlerin ise yalnızca ziyanını artırır |
وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا (83)
Insana bir nimet verdigimiz zaman yuz cevirir ve uzaklasır. Basına bir bela gelince de umitsiz olur |
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا (84)
De ki: "Herkes kendi haline gore amel/is yapar. Rabbiniz, en dogru yolda olanı daha iyi bilir |
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُم مِّنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (85)
Sana ruhtan soruyorlar. De ki: Ruh, Rabbimin emrindendir. Size ancak az bir ilim verilmistir |
وَلَئِن شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا (86)
Andolsun, dileseydik biz sana vahyettigimizi tamamen ortadan kaldırırdık; sonra bu konuda bize karsı kendine hicbir yardımcı da bulamazdın |
إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّ فَضْلَهُ كَانَ عَلَيْكَ كَبِيرًا (87)
Ancak Rabbinden bir rahmet olarak boyle yapmadık. Gercekten onun sana lutfu pek buyuktur |
قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَىٰ أَن يَأْتُوا بِمِثْلِ هَٰذَا الْقُرْآنِ لَا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَلَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا (88)
Andolsun bu Kur’an’ın bir benzerini getirmek icin insanlar ve cinler bir araya toplansalar birbirine yardımcı olsalar dahi yine benzerini getiremezler.” |
وَلَقَدْ صَرَّفْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (89)
Andolsun Biz bu Kur’an’da insanlara her ornekten turlu turlu acıklamalar yapmısızdır. Yine insanlardan pek cogu kufurden baskasını kabul etmediler |
وَقَالُوا لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الْأَرْضِ يَنبُوعًا (90)
Yerden bize bir pınar fıskırtmadıkca asla sana iman etmeyecegiz, demislerdi |
أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهَارَ خِلَالَهَا تَفْجِيرًا (91)
Veya senin hurma bahcen ya da uzum bagın olmadıkca ve de aralarından ırmaklar fıskırtmadıkca |
أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ قَبِيلًا (92)
Yahut iddia ettigin gibi gogu uzerimize parca parca dusurmeli ya da karsımıza Allah’ı ve melekleri getirmelisin |
أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَىٰ فِي السَّمَاءِ وَلَن نُّؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ ۗ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنتُ إِلَّا بَشَرًا رَّسُولًا (93)
Yahut da altından bir evin olsun veya goge yukselesin. Oradan bize okuyacagımız bir kitap indirmedigin surece, senin (goge) yukselmene de inanmayacagız. De ki: Rabbimi tenzih ederim. Ben, peygamber olarak gonderilmis bir beserden baskası degilim |
وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَىٰ إِلَّا أَن قَالُوا أَبَعَثَ اللَّهُ بَشَرًا رَّسُولًا (94)
Insanlara hidayet geldigi halde, onların iman etmesine engel olan sey “Allah, rasul olarak bir insan mı gonderdi?” demelerinden baskası degildir |
قُل لَّوْ كَانَ فِي الْأَرْضِ مَلَائِكَةٌ يَمْشُونَ مُطْمَئِنِّينَ لَنَزَّلْنَا عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ مَلَكًا رَّسُولًا (95)
De ki: "Sayet yeryuzunde yerlesmis, yuruyen melekler olsaydı Biz onlara gokten melek bir peygamber gonderirdik |
قُلْ كَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا (96)
De ki: Benimle sizin aranızda sahit olarak Allah yeter. Zira O, kullarını hakikaten bilip gorendir |
وَمَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِهِ ۖ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا ۖ مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا (97)
Allah kimi dogru yola iletirse, iste o dogru yolu bulmustur. Kimi de saptırırsa, artık onlar icin Allah’tan baska veli bulamazsın. Biz onları kıyamet gunu yuzleri uzeri, kor, sagır ve dilsiz olarak hasrederiz. Varacakları sıgınakları Cehennem'dir. Sonmeye yuz tuttukca onun alevini artırırız |
ذَٰلِكَ جَزَاؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (98)
Cezaları iste budur. Cunku onlar, ayetlerimizi inkar etmisler ve sahi bizler, bir kemik yıgını ve ufalanmıs toprak olduktan sonra yeni bir yaratılısla dirilmis mi olacagız? demislerdir |
۞ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لَّا رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إِلَّا كُفُورًا (99)
Gokleri ve yeri yaratan Allah’ın, onların benzerlerini de yaratmaya ve onlara hic suphesiz bir ecel tayin etmeye gucunun yettigini gormuyorlar mı? Buna ragmen zalimler yine de kufurde direnmektedirler |
قُل لَّوْ أَنتُمْ تَمْلِكُونَ خَزَائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذًا لَّأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنفَاقِ ۚ وَكَانَ الْإِنسَانُ قَتُورًا (100)
De ki: "Eger siz, Rabbimin rahmet hazinelerine sahip olsaydınız. O zaman tukenir korkusuyla muhakkak cimrilik ederdiniz." Zaten insan cok cimridir |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَىٰ تِسْعَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ فَاسْأَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِذْ جَاءَهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا مُوسَىٰ مَسْحُورًا (101)
Andolsun ki Musa’ya apacık dokuz ayet verdik. Israilogulları'na sor! Musa onlara geldiginde Firavun kendisine: "Ey Musa! Ben senin kesinlikle buyulenmis oldugunu zannediyorum" demisti |
قَالَ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا أَنزَلَ هَٰؤُلَاءِ إِلَّا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ بَصَائِرَ وَإِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا فِرْعَوْنُ مَثْبُورًا (102)
Musa ise, “Iyi biliyorsun ki, bunları ancak, goklerin ve yerin Rabbi apacık deliller olarak indirmistir. Ey Firavun! Ben de seni kesinlikle helak olmus bir kisi olarak goruyorum." demisti |
فَأَرَادَ أَن يَسْتَفِزَّهُم مِّنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ جَمِيعًا (103)
Bunun uzerine onları o yerden cıkarmak istedi. Biz de onu beraberindekilerle birlikte suda boguverdik |
وَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ اسْكُنُوا الْأَرْضَ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِيفًا (104)
Bunun ardından Israilogulları'na soyle dedik: ''Bu topraklarda oturun, ahiret vaadi (kıyamet) gelince hepinizi toplayıp bir araya getirecegiz |
وَبِالْحَقِّ أَنزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ ۗ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (105)
Biz onu hak olarak indirdik. O da hak olarak indi. Seni de ancak bir mujdeci ve bir uyarıcı olarak gonderdik |
وَقُرْآنًا فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَىٰ مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلًا (106)
Kuran'ı, insanlara agır agır okuman icin, bolum bolum indirdik ve onu peyderpey indirdik |
قُلْ آمِنُوا بِهِ أَوْ لَا تُؤْمِنُوا ۚ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ سُجَّدًا (107)
De ki: Ister iman edin; ister iman etmeyin. Daha once kendilerine ilim verilenlere o okundugu zaman ceneleri uzerine yuzustu secdeye kapanırlar |
وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا (108)
Ve: “Rabbimizi tenzih ederiz. Gercekten Rabbimizin vaadi kesin olarak gerceklesir” derler |
وَيَخِرُّونَ لِلْأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا ۩ (109)
Ve aglayarak ceneleri ustu (secdeye) kapanırlar ve bu onların kalplerini daha da yumusatır |
قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَٰنَ ۖ أَيًّا مَّا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا (110)
De ki: Ister Allah diyerek dua edin, ister Rahman diyerek. Hangisiyle dua ederseniz edin, cunku en guzel isimler O’nundur. Namazında (okurken) sesini pek yukseltme, cok da kısma! Ikisinin arasında bir yol tut |
وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا (111)
De ki: "Hamd, cocuk edinmeyen, mulkunde ortagı olmayan ve duskunlukten dolayı bir veliye de (ihtiyacı) bulunmayan Allah'a mahsustur.” “Allahu Ekber” diyerek O'nu tazim et |
