الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ (1)
Elif, Lam, Ra. Iste bunlar o hikmetli kitabın ayetleridir |
أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ ۗ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ مُّبِينٌ (2)
Insanları (egri yolun sonundan) korkut, inananlara Rableri nezdindeki yuksek makamları mujdele, diye iclerinden bir adama vahyimizi gondermemiz onlara tuhaf mı geldi? Kafirler: "Hic suphesiz bu besbelli bir sihirbaz." dediler |
إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (3)
Rabbiniz o Allah'dır ki, gokleri ve yeri altı gunde yarattı, sonra ars uzerine istiva etti (onu hukmu altına aldı), isi tedbir eyliyor. O'nun izni olmaksızın hic kimse sefaatci olamaz. Iste Rabbiniz olan Allah budur. O'na ibadet ediniz! Hala dusunup ibret almayacak mısınız |
إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ ۚ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (4)
Donusunuz hep O'nadır. Allah'ın vaadi haktır. Herseyi ilk bastan yaratan O'dur. Sonra iman edip salih amel isleyenleri hak ettikleri olcude mukafatlandırmak icin geri dondurecek olan yine O'dur. Kafirlere de inkar ettikleri icin kaynar sudan bir icki ve acıklı bir azap vardır |
هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ مَا خَلَقَ اللَّهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (5)
O Allah'dır ki, senelerin sayısını ve hesabını bilesiniz diye gunesi bir ısık, ayı da bir nur yaptı. Ve aya menziller tayin etti. Allah bunu hak olarak yarattı. O, bilecek olan bir kavim icin ayetlerini ayrıntılı olarak acıklar |
إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ (6)
Elbette gece ile gunduzun birbiri ardınca degisip durmasında ve Allah'ın goklerde ve yerde yarattıklarında sakınan bir kavim icin bir cok delil vardır |
إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ (7)
Bize kavusmayı ummayanlar, dunya hayatına razı olup onunla tatmin bulanlar ve bizim ayetlerimizden gafil olanlar da vardır muhakkak |
أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (8)
Iste bunların kendi elleriyle ettikleri yuzunden varacakları yer cehennemdir |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُم بِإِيمَانِهِمْ ۖ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (9)
Hic suphesiz iman edip salih ameller isleyenleri, imanlarından dolayı Rableri hidayete erdirir. Naim cennetlerinde altlarından ırmaklar akar durur |
دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ ۚ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (10)
Onların oradaki duaları: "Allahım, sen yucelerden yucesin"; saglık dilekleri "selam", dualarının sonu da "Alemlerin Rabbi Allah'a hamdolsun." diye sukretmek olacaktır |
۞ وَلَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ ۖ فَنَذَرُ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (11)
Eger Allah, insanlara, hayrı carcabuk istedikleri gibi, serri de alelacele verseydi, onların hemen ecellerini getiriverirdi. Fakat bize kavusmayı ummayanları kendi hallerine bırakırız da azgınlıkları icinde bocalayıp giderler |
وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَّسَّهُ ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (12)
Insana bir sıkıntı dokundugu zaman, gerek yan yatarken, gerek otururken, gerek dikilirken bize dua eder. Kendisinden sıkıntısını gideriverdik mi sanki kendisine dokunan o sıkıntı icin bize hic yalvarmamıs gibi aldırmadan gecer gider. Iste o asırı gidenlere yaptıkları seyler boyle guzel gelir |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا ۙ وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (13)
Andolsun ki, sizden onceki devirlerin bir cok kavmini, peygamberleri kendilerine bir cok belge ile geldikleri halde zulmettikleri ve imana gelmedikleri icin helak ettik. Iste gunahkarlar toplulugunu biz boyle cezalandırırız |
ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِن بَعْدِهِمْ لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ (14)
Sonra onların ardından sizi yeryuzune halifeler yaptık ki, bakalım nasıl ameller isleyeceksiniz |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ ۙ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ ۚ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاءِ نَفْسِي ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۖ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (15)
Boyle iken, ayetlerimiz, kesin birer belge olarak kendilerine okundugu zaman, o bizimle karsılasmayı ummayanlar, "Bundan baska bir Kur'an getir veya bunu degistir." dediler. De ki, "Onu kendiligimden degistiremem, benim acımdan bu olacak bir sey degildir. Ben ancak bana vahyolunana uyarım. Rabbime isyan edersem, suphesiz buyuk bir gunun azabından korkarım |
قُل لَّوْ شَاءَ اللَّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلَا أَدْرَاكُم بِهِ ۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (16)
De ki, "Eger Allah dileseydi ben onu size okumazdım. O da onu hicbir sekilde size bildirmezdi. Bilirsiniz ki, ben sizin icinizde bundan once yıllarca bulundum. Siz hala aklınızı basınıza toplamayacak mısınız |
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ (17)
Artık bir yalanı Allah'a iftira eden veya O'nun ayetlerini inkar edenden daha zalim kim olabilir? Hic suphesiz o mucrimler iflah olmayacaklar |
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (18)
Allah'ı bırakıyorlar da, kendilerine ne fayda, ne de zarar verebilecek olan seylere tapıyorlar ve "Bunlar bizim Allah katında sefaatcilerimizdir." diyorlar. De ki, "Siz Allah'a goklerde ve yerde O'nun bilmedigi bir seyi mi haber veriyorsunuz?" Allah onların ortak kostukları seylerin hepsinden munezzehtir |
وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (19)
Insanlar, aslında bir tek ummet idiler, sonra ihtilafa dusup ayrı ayrı oldular. Eger Rabbinden bir karar cıkmamıs olsa idi, ihtilaf edip durdukları seyler hakkında simdiye kadar aralarında coktan hukum verilmis olurdu |
وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (20)
Bir de "Ona Rabbinden daha baska bir ayet indirilse ya!" diyorlar. De ki: "Gaybı bilmek ancak Allah'a mahsustur, bekleyiniz bakalım, ben de sizinle beraber bekleyecegim suphesiz |
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا ۚ قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ (21)
Insanlara dokunan bir sıkıntıdan sonra kendilerine bir rahmet tattırdıgımız zaman, ayetlerimiz hakkında derhal bir takım hilekarlıklara girisirler. De ki: "Allah'ın hilesi daha cabuktur. Haberiniz olsun ki elcilerimiz yaptıgınız hileleri yazıp duruyorlar |
هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ ۙ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (22)
Sizi karada ve denizde gezdirip dolastıran O'dur. Hatta gemilerde bulundugunuz ve o gemiler, icindekilerle beraber hos bir esinti ile akıp gittikleri ve tam keyiflendikleri sırada o gemilere siddetli bir fırtına gelir catar ve her taraftan onlara dalgalar gelmeye baslar. Butunuyle kusatılıp artık bittiklerini sanırlar. Iste o vakit tam ihlas ile Allah'a yalvarır ve dindar olurlar: "Eger bizi buradan kurtarırsan, andolsun ki, sukredenlerden olacagız." derler. Sonra Allah onları oradan kurtarır, kurtulur kurtulmaz yeryuzunde cesitli taskınlıklara baslarlar. Ey insanlar taskınlıgınız sırf kendi zararınızadır. Su degersiz dunya hayatının bir sure tadını cıkarınız, sonra nasıl olsa donup bize geleceksiniz. Biz de butun yaptıklarınızı tek tek size haber verecegiz |
فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَىٰ أَنفُسِكُم ۖ مَّتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (23)
Sonra Allah onları oradan kurtarır, kurtulur kurtulmaz yeryuzunde cesitli taskınlıklara baslarlar. Ey insanlar taskınlıgınız sırf kendi zararınızadır. Su degersiz dunya hayatının bir sure tadını cıkarınız, sonra nasıl olsa donup bize geleceksiniz. Biz de butun yaptıklarınızı tek tek size haber verecegiz |
إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالْأَنْعَامُ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (24)
Dunya hayatının misali soyledir: Gokten indirdigimiz su ile, insanların ve hayvanların yedigi bitkiler birbirine karısmıstır. Nihayet yeryuzu suslerini takınıp suslendigi ve sahipleri kendilerini ona gucu yeter sandıkları bir sırada, geceleyin veya gunduzun, ona emrimiz gelivermistir, ansızın ona oyle bir tırpan atıvermisiz de sanki bir gun once orada hicbir senlik yokmus gibi oluvermistir. Dusunen bir kavim icin ayetlerimizi iste boyle acıklarız |
وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَىٰ دَارِ السَّلَامِ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (25)
Allah, selamet yurduna cagırıyor ve diledigini de dogru yola hidayet ediyor |
۞ لِّلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (26)
Iyi is, guzel amel yapanlara daha guzeli ve daha fazlasıyla karsılık vardır. Yuzlerine ne kara bulasır, ne de asagılanırlar. Cennet ehli iste bunlardır. Orada ebedi kalacaklardır |
وَالَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئَاتِ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ مَّا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا ۚ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (27)
Kotuluk kazanmıs olanlara gelince, kotulugun cezası, misli kadardır. Ve onları bir asagılık ve eziklik kaplar. Onlar icin Allah'dan baska hicbir kurtarıcı yoktur. Yuzleri karanlık gecelerden bir parcaya burunmus gibidir. Iste onlar cehennem ehlidir. Orada ebedi kalacaklardır |
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ ۖ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ (28)
O gun ki, hepsini mahsere toplayacagız, sonra da o sirk kosanlara "Haydi yerlerinize! Siz de, ortak kostuklarınız da!" diyecegiz. Artık aralarını iyice acmısız. O ortak kostukları seyler, "Siz bize tapmıyordunuz ki." diyecekler |
فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ (29)
Simdi sizinle bizim aramızda sahit olarak Allah yeter. Sizin bize ibadet ettiginizden bizim haberimiz yoktur" (diyecekler) |
هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (30)
Iste burada herkes gecmiste yaptıgını bulacak. Ve gercek mevlaları olan Allah'a dondurulecekler. Iftira edip uydurdukları seyler de kendilerinden busbutun uzaklasıp gidecek |
قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (31)
De ki, "size gokten ve yerden kim rızık veriyor? O, kulaklara ve gozlere hukmeden kim? Oluden diriyi, diriden oluyu cıkaran kim? Isleri idare eden kim?" Hemen "Allah'dır" diyecekler. De ki, "O halde Allah'a karsı gelmekten sakınmaz mısınız |
فَذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ (32)
Iste o Allah sizin gercek Rabbinizdir. Gercegin dısında sapıklıktan baska ne vardır? O halde haktan nasıl cevriliyorsunuz |
كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (33)
Hak dinden cıkmıs fasıklara Rabbinin kelimesi soyle gerceklesti: Onlar artık imana gelmezler |
قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (34)
De ki: "Allah'a es tuttugunuz ortaklarınızdan, once yaratıp, sonra da onu cevirip yeniden diriltecek var mı?" De ki, "Once yaratıp, sonra da onu yeniden yaratacak olan Allah'dır. O halde nasıl yoldan saptırılıyor, donduruluyorsunuz |
قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّي إِلَّا أَن يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35)
De ki, "Ortak kostuklarınızdan dogru yolu gosterecek olan var mıdır?" Deki, "Allah, hak olan dogru yola hidayet eder. O halde dogru yola hidayet eden mi kendisine uyulmaya daha layıktır, yoksa kendisine yol gosterilmeyince onu bulamayan mı daha layıktır. O halde ne oluyorsunuz? Nasıl hukmediyorsunuz |
وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (36)
Onların bircogu zandan baska bir seye uymaz. Zan ise haktan hic bir seyin yerini tutmaz. Suphesiz ki, Allah onların ne yaptıklarını bilir |
وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَىٰ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (37)
Bu Kur'an, Allah'dan baskası tarafından uydurulamaz, lakin kendinden onceki kitapları tasdik eder ve o kitabı (levhi mahfuzu) ayrıntılı olarak acıklar. Onda suphe edilecek hic bir sey yoktur. Alemlerin Rabbi tarafından indirilmistir |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (38)
Onu o (peygamber) uydurdu" mu diyorlar? De ki; "Haydi siz de onun gibi bir sure getirin ve Allah'dan baska, cagırabileceginiz kim varsa onu da yardıma cagırın. Eger sozunuzde sadık iseniz (bunu yapın) |
بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (39)
Hayır. Onlar bilgileriyle kavrayamadıkları, te'vili de kendilerine hic gelmemis olan bir seyi yalan saydılar. Bunlardan once gelip gecenler de yine boyle inkar etmislerdi, amma bak zalimlerin akıbeti nasıl oldu |
وَمِنْهُم مَّن يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لَّا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (40)
Onlardan ona (Kur'an'a) inanacaklar da var, inanmayacaklar da var. Rabbin fesatcıları en iyi bilendir |
وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (41)
Eger seni inkar etmeyi surdururlerse, de ki; "Benim amelim bana, sizin ameliniz de size aittir. Benim yapacagım sizi ilgilendirmez, sizin yapacagınız da beni ilgilendirmez |
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ (42)
Iclerinden seni dinlemeye gelenler de var. Sen, sagırlara, ustelik akılsız da olanlara dinletebilir misin |
وَمِنْهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَلَوْ كَانُوا لَا يُبْصِرُونَ (43)
Iclerinden sana bakanlar da var. Fakat sen, korlere, ustelik basiretleri de yoksa hidayet edip yol gosterebilecek misin |
إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَٰكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (44)
Surası kesindir ki Allah, insanlara zerre kadar zulmetmez. Ne var ki, insanlar kendi kendilerine zulmedip duruyorlar |
وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ ۚ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (45)
Allah'ın onları hasredip toplayacagı gunde, sanki onlar dunyada gunduz bir parca kalmıslar da aralarında tanısmıslar gibi olacak. Allah'ın huzuruna cıkacaklarına inanmamıs ve dogru yolu tutmamıs olanlar hic suphesiz en buyuk ziyana ugramıs olacaklar |
وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ (46)
Onlara vaad ettigimizin bir kısmını sana gostersek de, gostermeden seni vefat ettirsek de, sonunda onların donusu bize olacak. Sonra onların ne yapacaklarına Allah sahit olacaktır |
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (47)
Her ummetin bir peygamberi vardır. O peygamberleri gelince aralarında adaletle hukum verilir. Onlar hic zulum gormezler |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48)
Onlar, "Eger dogru soyluyorsanız bu vaad ne zaman yerine gelecek?" diyorlar |
قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلَا نَفْعًا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۗ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۚ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ (49)
De ki, "Ben, Allah'ın dilediginin dısında kendi kendime ne bir zarar ne bir fayda verebilirim". Her ummetin bir eceli vardır. Ecelleri gelince artık ne bir an geri, ne bir an ileri gidebilirler |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ (50)
De ki: "O'nun azabı size geceleyin uykuda veya gupe gunduz gelecek olsa, ne dersiniz? Gunahkarların onu alelacele istemeleri icin ne sebep vardır |
أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنتُم بِهِ ۚ آلْآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (51)
Bu azap meydana geldikten sonra mı iman edeceksiniz, yoksa simdi mi? Halbuki onun carcabuk gelmesini istiyordunuz |
ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (52)
Sonra o zulum yapanlara "Tadın bakalım su ebedi azabı!" denilecek. Vaktiyle kazandıgınızdan baskası ile mi cezalandırılacaksınız |
۞ وَيَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ ۖ قُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (53)
O azap gercek mi?" diye sana soruyorlar. De ki; "Evet. Rabbim hakkı icin o kesin bir gercektir. Ve siz bundan yakayı kurtaramazsınız |
وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ ۗ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (54)
Zulum yapmıs olan herkes, azabı gorunce yeryuzundeki her seyin sahibi olsa da, (o azaptan kurtulmak icin) hepsini feda ederdi. Ve icten ice pismanlık duyardı. Fakat aralarında adaletle hukum verilir ve hicbirine zulum yapılmaz |
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (55)
Haberiniz olsun ki, goklerde ve yerde ne varsa Allah'ındır. Acın gozunuzu, Allah'ın vaadi muhakkak ki, haktır, gercektir. Lakin onların cogu bunu bilmezler |
هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (56)
O, hem can veren, hem can alandır. Ve hepiniz O'na dondurulup goturuleceksiniz |
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ (57)
Ey insanlar! Size Rabbinizden bir ogut, gonuller derdine bir sifa, muminlere bir hidayet ve rahmet geldi |
قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ (58)
De ki, "Allah'ın ihsanıyla ve rahmetiyle, yalnızca bunlarla sevinc duysunlar. Bu, onların biriktirip durduklarından daha hayırlıdır |
قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّهِ تَفْتَرُونَ (59)
De ki, "Baksanıza, Allah sizin icin nice rızıklar indirdi, siz onlardan bir kısmını haram, bir kısmını helal yaptınız". De ki, "Size Allah mı izin verdi, yoksa siz Allah'a iftira mı ediyorsunuz |
وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ (60)
Allah'a yalanı iftira edenler kıyamet gununu ne sanıyorlar? Allah, insanlara cok ihsanda bulunmustur, lakin insanların cogu sukretmezler |
وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِن ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (61)
Hangi isi yaparsan yap, Kur'an'dan ne okursan oku, ne iste calısırsan calıs, unutmayın ki, siz ona dalıp gitmisken, biz sizin uzerinizde sahidiz. Ne yerde, ne de gokte zerre kadar hic bir sey Rabbinin gozunden kacmaz. Ne zerreden daha kucuk, ne de ondan daha buyuk! Ancak bunların hepsi apacık bir kitaptadır |
أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (62)
Acın gozunuzu! Allah'ın dostları uzerine ne korku vardır, ne de onlar mahzun olurlar |
الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (63)
Onlar ki, iman etmisler ve Allah'a karsı gelmekten sakınmıslardır |
لَهُمُ الْبُشْرَىٰ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۚ لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (64)
Onlara dunya hayatında da, ahiret hayatında da mujdeler vardır. Allah'ın sozlerinde degisiklik yoktur. Iste bu en buyuk kurtulustur |
وَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا ۚ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (65)
Habibim, onların lafları seni uzmesin. Cunku san ve seref butunuyle Allah'ındır. O her seyi isitiyor, hepsini goruyor |
أَلَا إِنَّ لِلَّهِ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ ۗ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ شُرَكَاءَ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (66)
Acın gozunuzu! Goklerde kim var, yerde kim varsa hep Allah'ındır. Allah'dan baskasına tapanlar dahi, Allah'a ortak kostuklarına uymus olmuyorlar, ancak zanna uymus oluyorlar. Ve yalandan baska bir sey soylemiyorlar |
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (67)
O, oyle bir Allah'dır ki, icinde dinlenesiniz diye sizin icin geceyi, goresiniz diye de gunduzu yaptı. Elbette bunda soz dinleyecek olan bir kavim icin ayetler (ibretler) vardır |
قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ الْغَنِيُّ ۖ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَٰذَا ۚ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (68)
Dediler ki: "Allah, kendine cocuk edindi". O, boyle seylerden munezzehtir. O, mustagnidir. Goklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur. Bu hususta elinizde hic bir delil yoktur. Allah'a karsı bilmediginiz bir seyi neden soyluyorsunuz |
قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ (69)
De ki: Allah'a iftira edenler elbette felah bulmazlar |
مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (70)
Dunyadaki zevkler cabuk biter. Sonra donusleri bize olacaktır. Daha sonra da inkar ettiklerinden dolayı o cetin azabı biz onlara tattıracagız |
۞ وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ (71)
Bir de onlara Nuh'un kıssasını oku: Hani o bir zamanlar kavmine demisti ki: "Ey kavmim, eger benim aranızda durusum ve Allah'ın ayetleriyle ogut verisim size agır geliyorsa, sunu bilin ki, ben yalnızca Allah'a dayanmısımdır, artık siz ve ortaklarınız her ne yapacaksanız toplanıp butun gucunuzle karar veriniz. Sonra bu isiniz size dert olmasın. Sonra bana ne yapacaksanız yapın, bana muhlet de vermeyin |
فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (72)
Eger yuz cevirirseniz cevirin, ben de sizden bir ucret istemedim ya! Benim mukafatımı ancak Allah verir. Ve ben O'nun emrine boyun egen muslumanlardan olmakla emrolundum |
فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلَائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ (73)
Buna ragmen yine de onu inkar ettiler. Biz de onu ve gemide kendisiyle beraber olanları kurtardık. Ve onları yeryuzune halifeler yaptık. Ayetlerimizi inkar edenleri ise suda bogduk. Bak iste uyarılanların akıbeti nasıl oldu |
ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۚ كَذَٰلِكَ نَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْمُعْتَدِينَ (74)
Sonra onun arkasından bircok peygamberleri kavimlerine gonderdik. Onlara acık mucizelerle geldiler. Fakat onlar bir defa yalan dediklerine sonuna kadar bir turlu inanmadılar. Iste biz, haddi asanların kalblerini boyle muhurleriz |
ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَىٰ وَهَارُونَ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُّجْرِمِينَ (75)
Sonra bunların arkasından Musa ile Harun'u ayetlerimizle Firavun'a ve cemaatine gonderdik. Iman etmeyi kibirlerine yediremediler ve gunahkar bir kavim oldular |
فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا إِنَّ هَٰذَا لَسِحْرٌ مُّبِينٌ (76)
Kendilerine tarafımızdan hak gelince, "Muhakkak ki bu, apacık bir sihirdir." dediler |
قَالَ مُوسَىٰ أَتَقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَكُمْ ۖ أَسِحْرٌ هَٰذَا وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ (77)
Musa dedi ki, "Size hak gelince, ona boyle mi diyorsunuz? Bu sihir midir?" Halbuki sihirbazlar iflah olmazlar |
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاءُ فِي الْأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ (78)
Dediler ki: "Sen bizi, atalarımızdan kalan yoldan ceviresin de yeryuzunde saltanat ikinizin olsun diye mi geldin? Biz ikinize de inanmayız |
وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ (79)
Firavun da: "Bana butun bilgili sihirbazları toplayıp getirin!" dedi |
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (80)
Sihirbazlar gelince, Musa onlara: "Ortaya ne atacaksanız atın!" dedi |
فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ ۖ إِنَّ اللَّهَ سَيُبْطِلُهُ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ (81)
Onlar ortaya atınca Musa dedi ki, "Sizin yaptıgınız sey sihirdir. Muhakkak ki, Allah onu iptal edecektir. Suphe yok ki, Allah fesatcıların islerini duze cıkarmaz |
وَيُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ (82)
Allah, hakkın hak ve gercek oldugunu kelimeleriyle ispat eder, gunahkarların hosuna gitmese de |
فَمَا آمَنَ لِمُوسَىٰ إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَىٰ خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن يَفْتِنَهُمْ ۚ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ (83)
Firavun ve adamlarının kendilerini belaya ugratacagı korkusundan dolayı Musa'ya kendi kavminin bir oymagından baska kimse iman etmedi. Cunku orada Firavun cok ustun idi ve o kesinlikle asırı giden taskınlardandı |
وَقَالَ مُوسَىٰ يَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِن كُنتُم مُّسْلِمِينَ (84)
Musa dedi ki: "Ey kavmim! Siz gercekten Allah'a iman ettinizse, O'na samimiyetle teslim olan muslumanlardan oldunuzsa artık O'na guvenin |
فَقَالُوا عَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (85)
Onlar da: "Biz Allah'a guvendik. Ey Rabbimiz, bizi o zalim kavmin fitnesine ugratma!" dediler |
وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (86)
Bizi rahmetinle o kafir kavmin elinden kurtar |
وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (87)
Biz Musa ile kardesine soyle vahyettik: "Kavminiz icin Mısır'da birtakım evler hazırlayın ve evlerinizi kıbleye karsı yapın ve namazı kılın ve muminlere mujde verin |
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَن سَبِيلِكَ ۖ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (88)
Musa dedi: "Ey Rabbimiz! Sen Firavun'a ve adamlarına su dunya hayatında goz kamastırıcı zenginlik ve bol bol servet verdin. Ey Rabbimiz! Senin yolundan saptırsınlar diye mi? Ey Rabbimiz! Onların mallarını sil supur ve kalblerine sıkıntı dusur. Cunku onlar o acıklı azabı gormedikce iman etmeyecekler |
قَالَ قَدْ أُجِيبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (89)
Allah buyurdu: "Her ikinizin de duası kesinlikle kabul olundu. Siz yine dogru ve durust olmaya devam edin. Kendini bilmeyenlerin yoluna sakın uymayın |
۞ وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ (90)
Ve sonra Israilogulları'nı denizden asırdık. Firavun, dusmanca saldırmak icin derhal adamlarını ve askerlerini arkalarına dusurdu. Ta ki, suda bogulmaya baslayınca "Inandım, gercekten de Israilogulları'nın iman ettiginden baska tanrı yoktur. Ben de ona teslim olanlardanım." dedi |
آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (91)
Simdi mi? Oysa bundan once hep isyan etmistin ve fesatcılardan idin |
فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (92)
Biz de bugun senin bedenini arkandan gelenlere bir ibret olsun diye kurtaracagız. Bununla beraber, insanların bircogu ayetlerimizden yine de gafildirler |
وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (93)
Gercekten Israilogulları'nı cok guzel bir yurda yerlestirdik ve onlara hos nimetlerden rızıklar verdik. Anlasmazlıga dusmeleri de kendilerine ilim geldikten sonra oldu. Suphe yok ki, Rabbin, o anlasmazlıga dustukleri konularda kıyamet gunu aralarında hukum verecektir |
فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (94)
Sana indirdiklerimizde herhangi bir supheye dusersen, senden once kitap okuyanlara sor. Andolsun ki, sana Rabbinden hak gelmistir. Sakın suphe edenlerden olma |
وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ (95)
Ve sakın Allah'ın ayetlerini inkar edenlerden olma, sonra husrana ugrayanlardan olursun |
إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ (96)
Dogrusu, aleyhlerinde Rabbinin hukmu kesinlesmis olanlar imana gelmezler |
وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (97)
Onlara butun mucizeler hep birden gelse, yine de o acıklı azabı gorunceye kadar inanmazlar |
فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (98)
Fakat o vakit iman edip de imanları kendilerine fayda vermis bir kasaba olsaydı? Ancak Yunus'un kavmi iman ettikleri vakit, dunya hayatında o rezillik azabını uzerlerinden kaldırmıs ve bir sure onları rahata kavusturmustuk |
وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَن فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا ۚ أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (99)
Eger Rabbin dileseydi, yeryuzunde kim varsa hepsi toptan iman ederlerdi. O halde insanları hep mumin olsunlar diye sen mi zorlayacaksın |
وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (100)
Allah'ın izni olmadıkca hicbir kisinin iman etmesi mumkun degildir. Akıllarını kullanmayanlar uzerine Allah bir ugursuzluk yukler |
قُلِ انظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (101)
De ki: "Goklerde ve yerde olup bitenlere dikkatle bakın!" Fakat o uyarmalar ve o ayetler, iman etmeyen bir kavme fayda vermez ki |
فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِهِمْ ۚ قُلْ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ (102)
Onlar, kendilerinden once gelmis gecmis olanların ugradıkları felaket gunleri gibisinden baskasını mı bekliyorlar? De ki, "Bekleyin, ben de sizinle beraber bekleyenlerden olacagım |
ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ (103)
Sonra biz, peygamberlerimizi ve iman edenleri kurtarırız. Iste biz boyleyiz. Muminleri kurtarmak uzerimize dusen bir gorevdir |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (104)
De ki: "Ey insanlar! Eger benim dinimde bir supheniz varsa, sunu bilin ki, Allah'ı bırakıp da sizin taptıklarınıza tapmam. Lakin sizin de canınızı alacak olan Allah'a taparım. Bana muminlerden olmam emredilmistir |
وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (105)
Ayrıca yuzunu tevhid dininden ayırma ve sakın musriklerden olma!" (diye emrolundum) |
وَلَا تَدْعُ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ (106)
Ve Allah'dan baska, sana faydası da, zararı da dokunmayacak olan seylere yalvarma! Eger yalvarırsan, o zaman hic suphesiz sen zalimlerden olursun |
وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (107)
Ve eger Allah, sana bir zarar dokunduracak olursa, onu O'ndan baska giderecek yoktur. Ve eger sana bir hayır dilerse, o zaman da O'nun hayrını engelleyebilecek kimse yoktur. O, lutfunu diledigi kuluna nasip eder. Allah cok yarlıgayıcı, cok esirgeyicidir |
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ (108)
De ki: "Ey insanlar! Iste size Rabbinizden hak geldi. Artık kim hidayeti kabul ederse kendi canı icin kabul etmis olur. Kim sapıklık ederse kendi zararına sapıklık etmis olur. Ve ben sizin uzerinize vekil degilim |
وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (109)
Sana vahyolunana uy! Ve Allah hukmunu verinceye kadar sabret. Cunku O, hukum verenlerin en hayırlısıdır |
