قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (1)
Voorspoeding inderdaad is die gelowiges |
الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ (2)
wat ootmoedig in hulle gebede is |
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3)
en wat ydelhede vermy |
وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ (4)
en wat na reinheid strewe |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (5)
en hulle geslagsdrifte beteuel |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (6)
behalwe in die aanwesigheid van hulle vroue of dié wat hulle regterhande besit, want dan sal hulle sekerlik nie verwyt kan word nie |
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (7)
Maar diegene wat die perke oorskry, is oortreders |
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (8)
En wie sorgsaam is met wat aan hulle toevertrou word, en so ook met hul verbond |
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (9)
en wat hulle gebede in ag neem |
أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ (10)
hulle is die erfgename |
الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (11)
wat die Paradys sal erwe. Daarin sal hulle bly |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (12)
Voorwaar, Ons het die mens geskape uit ’n ekstrak van klei |
ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ (13)
daarna het Ons hom as ’n klein sperm in ’n veilige plek besorg |
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (14)
Vervolgens vorm Ons die sperm tot ’n bloedstolsel; daarna vorm Ons die gestolde bloed tot ’n stuk vleis; dan vorm Ons in die stuk vleis beendere; dan beklee Ons die beendere met vleis; en so ontwikkel Ons dit tot ’n nuwe skepping. Geseënd is Allah, die Beste skepper |
ثُمَّ إِنَّكُم بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ (15)
Daarna sal julle sekerlik sterf |
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ (16)
en op die Dag van Herrysenis weer opgewek word |
وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ (17)
En bo julle het Ons sewe hemele gemaak ~ en nooit verontag- saam Ons die skepping nie |
وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ (18)
En Ons stuur water uit die wolk in bepaalde hoeveelheid, en Ons laat dit in die aarde insink, en Ons is sekerlik in staat om dit weer weg te neem |
فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (19)
Ons laat tuine van dadelpalms en wingerde vir julle daarmee groei. Daarin het julle baie vrugte, en daarvan eet julle |
وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاءَ تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ (20)
en ’n boom wat uit die berg Sinai groei, wat olie en voedsel vir die eters verskaf |
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (21)
En waarlik, in die vee is daar ’n les vir julle: Ons laat julle drink van wat uit hulle buik kom, en talryke voordele kry julle uit hulle, en van hulle eet julle |
وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (22)
En op hulle, en op die skepe, word julle vervoer |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (23)
En Ons het Noag na sy volk gestuur, waar hy gesê het: O my volk! Aanbid Allah. Julle het geen ander God as Hom nie. Sal julle dan nie teen die kwaad waak nie |
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (24)
En die ongelowige hoofmanne van sy volk het gesê: Hy is maar net ’n sterfling soos julle, maar hy verlang voortreflikheid bó julle. En as Allah dit wou, kon Hy engele gestuur het. Van so ’n boodskapper het ons ons vaders nooit hoor praat nie |
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ (25)
Hy is slegs ’n kranksinnige; duld hom maar vir ’n tydjie |
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (26)
Hy het gesê: O my Heer! Help my omdat hulle my verloën |
فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ (27)
Toe het Ons aan hom geopenbaar: Bou die Ark onder Ons oë en in ooreenstemming met Ons openbaring. Wanneer Ons bevel dan kom, en die water stromende uit die vallei kom, neem dan van elke soort ’n paar aan boord, en ook u volk, behalwe diegene onder hulle teen wie die woord reeds uitgevaardig is; en praat nie met My oor die onregverdiges nie; waarlik, hulle sal verdrink word |
فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (28)
Wanneer u veilig in die Ark sit ~ u en diegene saam met u ~ sê dan: Alle lof behoort aan Allah, wat ons van ’n bose volk verlos het |
وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ (29)
En sê: My Heer, laat my landing geseënd wees; u is die Beste Landingshulp |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ (30)
Voorwaar, hierin is tekens; en waarlik, Ons stel die mense op die proef |
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (31)
Toe het Ons ’n ander geslag ná hulle verwek |
فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ (32)
En Ons het ’n boodskapper uit hulle midde gestuur, wat gesê het: Dien Allah ~ julle het geen ander God as Hom nie. Sal julle dan nie teen die kwaad waak nie |
وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ (33)
En die ongelowige hoofde van sy volk, wat die ontmoeting in die Hiernamaals verloën en aan wie Ons ’n oorvloed geskenk het om in hierdie lewe te geniet, het gesê: Hy is net so ’n sterfling soos julle. Hy eet waarvan julle eet, en drink waarvan julle drink |
وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ (34)
As julle iemand gehoorsaam wat net so ’n sterfling is soos julle, sal julle sekerlik veloorders wees |
أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ (35)
Belowe hy dat wanneer julle dood is en stof en beendere geword het, julle weer opgewek sal word |
۞ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ (36)
Ver, baie ver, is dít wat julle beloof word |
إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (37)
Daar is geen ander lewe buiten hierdie lewe nie; ons sterf en ons lewe, en ons sal nie weer opgewek word nie |
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ (38)
Hy is niemand anders nie as ’n man wat ’n leuen teen Allah versin het; ons sal in hom nie glo nie |
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ (39)
Hy het gesê: O my Heer! Help my; hulle verloën my |
قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ (40)
Hy, Allah, het gesê: Binnekort sal hulle sekerlik spyt wees |
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (41)
Toe het ’n regverdige straf hulle ingehaal, en Ons het opdrifsels van hulle gemaak. Weg dan met die onregverdige volk |
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ (42)
Toe het Ons ander geslagte ná hul opgewek |
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ (43)
Geen volk kan sy verdoemenis verhaas nie, nog minder kan hulle dit uitstel |
ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (44)
Toe het Ons Ons boodskappers die een na die ander gestuur. Telkens wanneer ’n boodskapper by ’n volk kom, het hulle hom verloën. So het Ons hulle die een na die ander laat opvolg, en hulle legendes gemaak. Weg dan met ’n volk wat nie glo nie |
ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (45)
Daarna het Ons Moses en sy broer Aäron met Ons tekens en duidelike gesag gestuur |
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ (46)
na Farao en sy owerstes, maar hulle was hoogmoedig en ’n aanmatigende volk |
فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ (47)
Hulle het gesê: Moet ons in twee sterflinge soos onsself glo, terwyl hulle volk ons dien |
فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ (48)
Derhalwe het hulle die twee ook verloën, en daarom het hulle later tot die vernietigdes behoort |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (49)
En Ons het Moses die Boek geskenk sodat hulle die leiding kon volg |
وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ (50)
En Ons het die seun van Maria, en sy moeder, tot ’n teken gemaak, en Ons het albei van hulle toevlug verleen op ’n hoë plato met weivelde en vloeiende strome |
يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ (51)
O boodskappers! Eet van die heilsame voedsel, en verrig goeie dade. Voorwaar, Ek weet wat julle doen |
وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ (52)
En waarlik, hierdie gemeenskap van julle is één gemeenskap, en Ek is julle Heer; so vrees my |
فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (53)
Maar hulle het in sektes verdeel; elke party is verheug oor dít wat hulle besit |
فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ (54)
Laat hulle daarom ’n tyd lank aan hulle onkunde oor |
أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ (55)
Dink hulle, vanweë die rykdom en kinders waarmee Ons hulle bedeel |
نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَل لَّا يَشْعُرُونَ (56)
dat Ons Ons haas om aan hulle goed te doen? Nee, hulle begryp nie |
إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (57)
Voorwaar, diegene wat uit vrees ontsag koester vir hulle Heer |
وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (58)
en diegene wat in die tekens van hulle Heer glo |
وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ (59)
en hulle wat niemand anders met hulle Heer vereenselwig nie |
وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ (60)
en diegene wat bestee wat hulle kan afstaan, terwyl hulle harte met vrees vervul is, omdat hulle tot hul Heer moet terugkeer |
أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ (61)
dit is húlle wat hul inspan om goed te doen, en hierin neem hulle ook altyd die voortou |
وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (62)
Ons belas geen siel bo haar vermoë nie; en by Ons is ’n boek wat die waarheid spreek, daarom sal hulle geen onreg aangedoen word nie |
بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ (63)
Nee, hulle harte is onverskillig teenoor die Boek en buitendien het hulle ander take wat hulle aandag aflei |
حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ (64)
Totdat Ons diegene wat luilekker lewe met straf vergeld, Kyk! dan skree hulle om hulp |
لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ (65)
Skreeu nie om hulp op daardie Dag nie, want Ons sal julle tog nie bystaan nie |
قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ (66)
My tekens is inderdaad aan julle voorgedra, dog julle het op die plek omgedraai |
مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ (67)
met hoogmoed, en snags daarmee gespot |
أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ (68)
Het hulle dan nie oor die Woord nagedink nie? Of het daar iets na hulle gekom wat nie aan hulle voorvaders gestuur is nie |
أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ (69)
Of erken hulle nie hul boodskapper, sodat hulle hom nie aanvaar nie |
أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (70)
Of sê hulle: Hy is kranksinnig? Nee, hy het hulle die Waarheid gebring, en die meeste van hulle haat die Waarheid |
وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ (71)
En indien die Waarheid hom na húlle wens moes skik, sou die hemele en die aarde en alles wat daarin is, in wanorde verval het. Nee, Ons het hulle vermaning vir hulle gebring, maar hulle minag die vermaning |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (72)
Of vra u enige beloning van hulle? Die beloning van u Heer is beter, en Hy is die beste Voorsiener |
وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (73)
En u roep hulle waarlik tot die regte weg |
وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ (74)
Maar hulle wat nie in die Hiernamaals glo nie, dwaal inderdaad van die weg af |
۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75)
En as Ons Ons oor hulle ontferm en hule kwelling verlig, sal hulle tog maar blindelings in hulle oortredinge volhard |
وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76)
En Ons het hulle alreeds met straf besoek, maar hulle was hulle Heer nie onderdanig nie; en ook was hulle nie ootmoedig nie |
حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77)
Totdat Ons vir hulle die deur tot streng straf oopmaak; kyk! dan verkeer hulle in wanhoop |
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (78)
En dit is Hy wat die ore en die oë en die harte vir julle gemaak het, maar julle dank is maar min |
وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79)
En dit is Hy wat julle op die aarde laat vermenigvuldig het, en tot wie julle versamel sal word |
وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80)
En dit is Hy wat die lewe skenk, en die dood veroorsaak; en die wisseling van die nag en die dag is Syne. Wíl julle dan nie verstaan nie |
بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81)
Nee, hulle sê dieselfde dinge wat die ou volkere gesê het |
قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82)
Hulle sê: Sal ons, wanneer ons dood is en tot stof en beendere vergaan het, dan weer opgewek word |
لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83)
Dit word inderdaad aan ons belowe, net soos voorheen aan ons voorvaders, maar dit is slegs fabels van die ou volke |
قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (84)
Sê: Aan wie behoort die aarde en alles wat daarop is? Sê as julle dit weet |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85)
Hulle sal sê: Aan Allah. Sê: Sal julle dan nie ag gee nie |
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86)
Sê: Wie is die Heer van die sewe hemele, en die Heer van die Groot, Almagtige Troon |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87)
Hulle sal sê: Allah. Sê: Sal julle dan nie teen die kwaad waak nie |
قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (88)
Sê: Wie is dit in Wie se hand die koninkryk van alle dinge is: Hy wat beskerm, en teen wie niemand beskerm word nie? Sê, as julle dit weet |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89)
Hulle sal antwoord: Dit behoort aan Allah. Sê: Waarom word julle dan mislei |
بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (90)
Nee, Ons het hulle die Waarheid gebring en hulle is sekerlik leuenaars |
مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ ۚ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (91)
Allah het vir Hom geen seun verwek nie, ook is daar geen ander god naas Hom nie, anders sou elke god probeer vernietig wat hy geskape het; en sommige van hulle sou andere sekerlik oorwin het. Verhewe is Allah bo alles wat hulle beweer |
عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (92)
Die Kennisdraer van die Onsigbare en die Sigbare. Hy is verhewe bo dít waarmee hulle Hom vereenselwig |
قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ (93)
Sê: My Heer! As U my daardie dinge sou laat sien, waarmee hulle bedreig word |
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (94)
my Heer, plaas my dan nie te midde van die onregverdige volk nie |
وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ (95)
En voorwaar, Ons is gewis in staat om u te laat sien waarmee Ons hulle bedreig |
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ (96)
Verdryf die kwaad met die goeie. Ons weet die beste wat hulle beweer |
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ (97)
En sê: My Heer! Ek neem toevlug tot U teen die bose voorstelle van die duiwels |
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ (98)
en ek neem toevlug tot U, my Heer, ingeval hulle my sou besoek |
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ (99)
Maar wanneer die dood tot een van hulle kom, sê hy smekend: My Heer! Stuur my terug |
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚ كَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (100)
sodat ek kan vergoed vir wat ek nagelaat het om te doen. Geensins! Dit is slegs ’n woord wat hy uiter. En voor hulle is ’n versperring tot die Dag wanneer hulle opgewek sal word |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ (101)
Wanneer die basuin dan geblaas word, sal daar op daardie Dag geen familiebande tussen hulle wees nie, ook sal die een na die ander nie uitvra nie |
فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (102)
Diegene dan, wie se goeie dade swaar weeg, sal suksesvol wees |
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ (103)
En diegene wie se goeie dade lig sal weeg, dit is húlle wat hulle siele verloor het; in die Hel sal hulle bly |
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ (104)
Die Vuur sal hulle gesigte verskroei en hulle sal daarin swaar kwellings ondergaan |
أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (105)
Daar sal gesê word: Is My tekens nie aan julle voorgedra, en het julle dit nie verwerp nie |
قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ (106)
Hulle sal antwoord: O, ons Heer! Ons teëspoed het ons oorweldig, en ons was ’n dwalende volk |
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ (107)
Ons Heer, neem ons daaruit; indien ons terugkeer na die kwaad, sal ons waarlik onregverdig wees |
قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ (108)
Hy sal sê: Gaan, verneder, daarin en spreek My nie aan nie |
إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (109)
Waarlik, daar was sommige van My dienaars wat gesê het: Ons Heer! Ons glo; vergewe ons daarom, en wees ons barmhartig, en U is die Beste van hulle wat Genade betoon |
فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ (110)
Maar julle het die spot met hulle gedryf, totdat hulle die oorsaak was dat julle My vergeet het, omdat julle hulle uitgelag het |
إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ (111)
Maar Ek het hulle vandag waarlik vir hulle geduld beloon. Voorwaar, hulle is die oorwinnaars |
قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ (112)
Hy sal vra: Hoeveel jaar het julle op die aarde gebly |
قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ (113)
Hulle sal antwoord: Ons het ’n dag gebly of ’n deel van ’n dag, maar vra diegene wat rekening hou |
قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (114)
Hy sal sê: Julle het maar ’n klein rukkie vertoef ~ as julle dit maar geweet het |
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ (115)
Het julle dan gedink dat Ons julle tevergeefs geskape het, en dat julle nie na Ons teruggebring sal word nie |
فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ (116)
Verhewe is Allah, die ware Koning! Geen god is daar buiten Hom nie, die Heer van die Voortreflike Troon |
وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ (117)
En wie dan naas Allah ’n ander god aanroep ~ hy het geen bewys daarvan nie ~ sy afrekening is slegs by sy Heer. Voorwaar, die ongelowiges sal nie slaag nie |
وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ (118)
En sê: O my Heer! Vergewe en wees genadig, want U is die Beste van hulle wat Barmhartigheid betoon |
