ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ (1)
Noen.1 By die inkpot en die pen en dít wat hulle skryf |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ (2)
By die genade van u Here, u is nie kransinnig nie |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ (3)
En sekerlik is daar vir u ’n beloning wat nie weggeneem sal word nie |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ (4)
En u sedes is sekerlik op die hoogste peil |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ (5)
Daarom sal u sien, en hulle sal ook sien |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ (6)
wie van julle besete is |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (7)
Sekerlik, u Here weet goed wie van Sy weg afdwaal, en Hy weet wie op die regte weg wandel |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ (8)
Gehoorsaam daarom nie die leuenaars nie |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ (9)
Hulle begeer dat u inskiklik moet wees, dan sal hulle ook inskiklik wees |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ (10)
En gee nie gehoor aan ’n eedsweerder |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ (11)
’n lasteraar wat beledigend ronddrentel |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
wat goeddoen verhinder, die perke oorskry en sondig is |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ (13)
wat arrogant en bowendien ’n berugte misdadiger is |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ (14)
net omdat hy rykdom en kinders besit nie |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (15)
Wanneer Ons tekens aan hom voorgedra word, sê hy: Stories van die oervolke |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ (16)
Ons sal hom op die neus brandmerk |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ (17)
Voorwaar, Ons sal hulle op die proef stel soos Ons die eienaars van die tuin beproef het toe hulle gesweer het dat hulle die vrugte daarvan in die vroeë môre sou afpluk |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ (18)
en nie ’n aandeel aan die armes sou afstaan nie |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ (19)
Maar ’n besoeking van u Heer het tot hulle gekom, terwyl hulle geslaap het |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ (20)
Daarom het dit soos ’n swart, dorre land geword |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ (21)
toe het hulle in die môre na mekaar geroep |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ (22)
en gesê: Gaan vroeg na julle landerye indien julle die vrugte wil pluk |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ (23)
Daarom het hulle gegaan, terwyl hulle saggies met mekaar gefluister het |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ (24)
Laat geen arm persoon dit vandag saam met julle binnegaan nie |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ (25)
en in die môre het hulle gegaan terwyl hulle gedink het dat hulle mag het om te belet |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ (26)
Maar toe hulle dit gesien het, het hulle gesê: Voorwaar, ons ver- keer in dwaling |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (27)
Nee, ons is ontsê |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ (28)
Die beste onder hulle het gesê: Het ek nie vir julle gesê: Waarom loof julle Allah nie |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (29)
Hulle het toe gesê: Glorie aan U, ons Heer! Gewis, ons was onregverdig |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ (30)
Toe het sommige van hulle teen ander opgetree en mekaar be- skuldig |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ (31)
Hulle het gesê: Wee ons! ons was inderdaad oortreders |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ (32)
Dit mag wees dat Ons Heer ons iets beter as hierdie sal gee ~ ons bekeer ons sekerlik tot ons Heer |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (33)
So is die straf dan. En die straf van die Hiernamaals is sekerlik groter; as hulle dit maar geweet het |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ (34)
Vir die godvresendes is daar sekerlik Verruklike Tuine by hulle Heer |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ (35)
Sal Ons dan diegene wat hulle onderwerp, soos die misdadigers behandel |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (36)
Wat maker julle? Hoe oordeel julle |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ (37)
Of het julle ’n boek waarin julle lees |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ (38)
dat julle inderdaad sal hê wat julle verkies |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ (39)
Of het julle enige beëdigde ooreenkoms met Ons wat tot die Dag van Herrysenis sal voortduur, dat julle alles sal kry wat julle verlang |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ (40)
Vra vir hulle wie van hulle daarvoor sal borgstaan |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (41)
Of het hulle afgode? Laat hulle dan hul deelgenote na vore bring, indien hulle opreg is |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ (42)
Op die Dag wanneer daar ’n strawwe kwelling sal wees, en hulle opgeroep sal word om te prostreer, dan sal hulle dit nie kán doen nie |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ (43)
Hulle oë sal neergeslaan wees, en vernedering sal hulle oorval. En hulle is inderdaad opgeroep om te prostreer terwyl hulle nog veilig was |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (44)
Laat My dus alleen met diegene wat hierdie aankondiging ver- loën. Ons sal hulle trapsgewys inhaal van waar hulle dit nie verwag nie |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (45)
En Ek verleen aan hulle uitstel; waarlik, My plan is bestendig |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ (46)
Of vra u van hulle ’n beloning, sodat hulle onder skuld gebuk kan gaan |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (47)
Of het hulle kennis van die Onsigbare, sodat hulle dit kan opskryf |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ (48)
Wag dan geduldig op die gebod van u Heer, en wees nie soos die Metgesel van die vis toe hy in ellende verkeer het nie |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ (49)
As ’n guns van sy Heer hom nie bereik het nie, sou hy sekerlik op ’n dorre kus neergewerp gewees het terwyl hy blaam gedra het |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (50)
Maar sy Heer het hom uitverkies, en Hy het hom tot een van die opregtes gemaak |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ (51)
En die ongelowiges sou u byna met hulle oë wou tref wanneer hulle die Vemaning hoor, en hulle sê: Hy is sekerlik kranksinnig |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (52)
En dit is niks anders nie as ’n Vermaning vir die nasies |
