الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (1)
Alief, Laam, Raa.1 ’n Boek waarvan die verse deur wysheid gekenmerk word, word verduidelik deur die Allerwyse, die Allerbewuste |
أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ (2)
Sodat julle niemand moet aanbid behalwe Allah nie. Voorwaar, ek is vir julle ’n waarskuwer van Hom en ’n draer van blye tyding |
وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِن تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (3)
En vra om vergifnis van julle Heer, en wend julle tot Hom. Hy sal julle vir ’n vasgestelde tyd van ’n goeie lewensonderhoud voorsien, en Sy goedertierenheid gee aan elkeen wat daarop geregtig is. Maar as julle van Hom af wegdraai, dan vrees ek, om julle onthalwe, die straf van ’n Groot Dag |
إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (4)
Julle terugkeer is tot Allah, en Hy het mag oor alle dinge |
أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (5)
Waarlik, hulle bedek hulle boesems om hul vyandskap teenoor Hom te verberg. Waarlik dan, wanneer hulle hulself met hul klere bedek, weet Hy wat hulle verberg en wat hulle openbaar maak. Voorwaar Hy weet wat in hul harte omgaan |
۞ وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا ۚ كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (6)
En daar is geen dier op aarde nie, of Allah onderhou dit; en Hy ken sy rusplaas en wegkruipplek. Alles is in ’n duidelike verslagboek aangeteken |
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۗ وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)
En dit is Hy wat die hemele en die aarde in ses tydperke geskape het, en Sy Troon van Mag is vir ewig op die water, sodat Hy julle kan beproef om te sien wie van julle se gedrag die voortreflikste is. En as u sê: Voorwaar, julle sal ná die dood weer opgewek word, sal die ongelowiges sê: Dit is niks anders nie as duidelike bedrog |
وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ ۗ أَلَا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (8)
En as Ons hulle straf vir ’n bepaalde tyd opskort, sal hulle sekerlik sê: Wat weerhou dit? Waarlik, dan, wanneer dit hulle tref, sal dit van hulle nie afgewend word nie, en dít wat hulle bespot het, sal hul omring |
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ (9)
En wanneer Ons die mens Ons barmhartigheid laat smaak en dit daarna van hom wegneem, word hy wanhopig en ondankbaar |
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي ۚ إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ (10)
En as Ons hom ’n guns bewys nadat teenspoed oor hom gekom het, sê hy: Die rampspoed het van my gewyk. Voorwaar, hy is aanmatigend in sy jubeling |
إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (11)
Behalwe hulle wat geduldig is en goeie dade verrig. Vir hulle is daar vergifnis en ’n groot beloning |
فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ ۚ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (12)
Miskien sal u ’n gedeelte van die openbaringe laat vaar, en sal u hart benoud voel omdat hulle sê: Waaarom is daar nie vir hom ’n skat uit die hemel neergestuur, of waarom het ’n engel hom nie besoek nie? Waarlik, u is maar net ’n waarskuwer. En Allah hou toesig oor alle dinge |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (13)
Of hulle sê: Hy het dit versin. Antwoord hulle: Versin tien sulke Hoofstukke en roep buiten Allah wie julle kan om hulp aan, indien julle opreg is |
فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَن لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (14)
En as hulle julle nie kan antwoord nie, weet dan dat dit met die wete van Allah geopenbaar is, en dat daar geen God is nie behalwe Hy. Sal julle dan onderdanig wees |
مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ (15)
Wie dan na die lewe van hierdie wêreld en na die aanloklikhede daarvan verlang ~ Ons sal hulle volgens hulle dade ten volle vergoed, en hulle sal hieroor geen verlies ly nie |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (16)
Dit is húlle vir wie daar in die Hiernamaals slegs Vuur is, en hulle dade is nodeloos, en wat hulle doen is vergeefs |
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (17)
Is hy dan soos iemand wat ’n duidelike bewys van sy Heer besit, terwyl ’n getuie van Hom dit voordra; en dit voorafgegaan is deur die Boek van Moses ~ ’n leiding en genadegawe? ~ sulkes glo daarin. En vir dié wat nie daarin glo nie, vir hulle is die Vuur ’n beloofde bestemming. Twyfel nie daaraan nie. Voorwaar, dit is die waarheid van u Heer; maar die meeste mense wil dit nie glo nie |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (18)
En wie is onregverdiger as hy wat ’n leuen teen Allah versin? Hulle sal voor hul Heer gedaag word en die getuies sal sê: Dit is húlle wat teen hul Heer gelieg het. Voorwaar, die vloek van Allah rus op die boosdoeners |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (19)
wat mense van die pad van Allah aflei en probeer om dit te ver- draai. En hulle glo nie in die Hiernamaals nie |
أُولَٰئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ۘ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ ۚ مَا كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ (20)
Hulle sal nie in die wêreld kan ontvlug nie, nog minder het hulle buiten Allah enige beskermer. Vir hulle sal die straf verdubbel word. Hulle haat dit om te hoor, en hulle sien ook nie |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (21)
Dit is húlle wat hulle siele verloor het; en wat hulle versin het, ondersteun hul ook nie |
لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (22)
In die Hiernamaals sal hulle ongetwyfeld swaar verliese ly |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (23)
Voorwaar, hulle wat glo en goeie dade doen en hulself voor hulle Heer verootmoedig, hulle is die bewoners van die Hemel; daarin sal hulle bly |
۞ مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمَىٰ وَالْأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ ۚ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (24)
Die gelowiges is teenoor die ongelowiges soos die wat sien en hoor, teenoor blindes en dowes. Is hulle toestand dieselfde? Wil julle dit nie in ag neem nie |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (25)
Voorwaar, Ons het Noag na sy volk gestuur: Waarlik, ek is vir julle ’n duidelike waarskuwer |
أَن لَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۖ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ (26)
sodat julle niemand buiten Allah sal aanbid nie. Waarlik, ek is bevrees vir julle die vergelding van ’n smartlike Dag |
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلَّا بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ (27)
Maar die ongelowige hoofmanne van sy volk het gesê: Ons sien u nie aan vir iets anders as ’n sterfling nie, soos onsself ook is, en ons merk nie dat iemand anders u volg as juis die gemeenstes tussen ons nie. En ons sien ook nie in julle enige voortreflikheid bo ons nie; nee, ons beskou julle as leuenaars |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ (28)
Hy het gesê: O my volk! Dink julle dat as daar duidelike bewyse van my Heer aan my getoon is, en Hy Sy barmhartigheid aan my bewys het maar dit vir julle verborge gehou het, dat ons julle kan dwíng om iets te aanvaar waarvan julle afkerig is |
وَيَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۚ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ إِنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ (29)
En, my volk, ek vra julle daarvoor geen geld nie. My beloning is by Allah, en ek gaan nie die gelowiges verdryf nie ~ Voorwaar, hulle sal hul Heer ontmoet; maar ek sien júlle aan as ’n onkundige volk |
وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (30)
En, my volk, wie sal my teen Allah help as ek hulle sou verdryf? Sal julle dan omgee |
وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ ۖ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (31)
En ek gee nie teenoor julle voor dat ek die skatte van Allah besit nie, en die Onsigbare ken ek nie; ook doen ek my nie as ’n engel voor nie; ook sê ek nie van hulle, van wie julle selfs die aanblik haat, dat Allah hulle niks goeds sal skenk nie, want Allah alleen weet wat heimlik in hulle harte omgaan. As ek dít sou waag, sal ek waarlik een van die onregverdiges wees |
قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (32)
Hulle antwoord was: O Noag! U het met ons geargumenteer en die dispuut verleng; as u opreg is, bring dan nou die dinge te voorskyn waarmee u ons dreig |
قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللَّهُ إِن شَاءَ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (33)
Hy het gesê: Allah alleen sal dit aan julle toon as Hy wil, en julle sal dit nie ontvlug nie |
وَلَا يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ ۚ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (34)
En ook my raad sal julle nie baat nie, as ek verkies om julle van goeie raad te bedien terwyl Allah voornemens is om julle te vernietig. Hy is julle Heer, en tot Hom sal julle versamel word |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرِمُونَ (35)
Of sê hulle: Hy het dit versin? Sê: As ek dit versin het, sal die skuld op mý rus; maar ek is sonder blaam aangaande dít waarvan julle beskuldig word |
وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلَّا مَن قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36)
En dit is aan Noag geopenbaar: Niemand van u volk sal glo nie, behalwe hulle wat reeds gelowig is. Treur dus nie oor hulle dade nie |
وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ (37)
En bou die ark voor Ons oë en volgens wat Ons geopenbaar het, en roep My ten behoewe van die onregverdiges nie aan nie. Hulle sal sekerlik verdrink word |
وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِن تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ (38)
En hy het toe begin om die ark te bou. En telkens as die ower- stes van sy volk hom verbygegaan het, het hulle hom uitgelag. Hy het gesê: As julle ons uitlag, sal ons ook vir julle lag, soos julle ons uitlag |
فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (39)
dan sal julle weet wie dit is oor wie ’n vernederende straf sal kom, en op wie die blywende straf sal rus |
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ ۚ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ (40)
Uiteindelik, toe Ons gebod gekom en water uit die vallei gestroom het, het Ons gesê: Dra daarin twee paar van alle dinge, en u eie familie ~ met uitsondering van diegene teen wie die woord reeds uitgegaan het ~ en die gelowiges. En maar min het saam met hom geglo |
۞ وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (41)
En hy het gesê: Gaan aan boord; in die Naam van Allah vaar en anker hy. My Heer is waarlik Vergewensgesind, Genadevol |
وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ (42)
En op golwe soos berge het hulle voortbeweeg. En Noag het na sy wederstrewige seun geroep: O my seun! Kom saam met ons aan boord, en skaar jou nie by die ongelowiges nie |
قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ (43)
Hy het geantwoord: Ek sal weldra my toevlug tot ’n berg neem wat my teen die water sal beskerm. Toe het hy gesê: Vandag is niemand veilig teen die gebod van Allah nie, met uitsondering van diegene aan wie Hy barmhartigheid betoon. En ’n golf het tussen hul gekom en hy was toe saam met die drenkelinge |
وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (44)
En daar is gesê: O aarde! Sluk u water op. En: O wolk! Trek weg! En die water het bedaar en die gebod was vervul, en die Ark het op die berg Al-Djoedie2 tot stilstand gekom, en daar is gesê: Weg met die onregverdige volk |
وَنَادَىٰ نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ (45)
En Noag het sy Heer aangeroep en gesê: My Heer! My seun is waarlik een van my gesin, en U belofte is voorwaar standvastig, en U is die Regverdigste van alle regters |
قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (46)
Hy het gesê: O Noag! Hy is nie ’n lid van u gesin nie, omdat sy dade boos is. U moet My daarom nie uitvra omtrent dinge waarvan u geen kennis dra nie. Ek waarsku u sodat u nie een van die onkundiges moet wees nie |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ (47)
Hy het gesê: My Heer! Ek neem my toevlug tot U sodat ek nie vrae sal stel oor dinge waarvan ek geen kennis dra nie. En as U my nie vergewe en barmhartigheid aan my betoon nie, sal ek een van die verloorders wees |
قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (48)
En daar is gesê: O Noag! Klim in Ons vrede van die berg af; Ons seën u en die volkere wat uit u lendene sal ontstaan. En daar is volkere vir wie Ons eers sorg en daarna smartlik kwel |
تِلْكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلَا قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ (49)
Dít is die mededelinge aangaande die Onsigbare wat Ons aan u openbaar; u het nie daarvan geweet nie ~ nóg u nóg u volk ~ vóór hierdie openbaring. Wees daarom geduldig. Waarlik, die geseënde einde is vir die godvresendes |
وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ (50)
En ná Aad het Ons hul broer Hüd gestuur. Hy het gesê: O my volk! Aanbid Allah! Julle het geen God nie buiten Hom. Julle versin net leuens |
يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (51)
O my volk! Ek vra julle geen beloning hiervoor nie. My beloning is alleen by Hom wat my geskape het. Sal julle dan nie begryp nie |
وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ (52)
En, o my volk, vra julle Heer om vergifnis, en wend julle daarna tot Hom; Hy sal wolke wat voldoende reëns neergiet, oor julle heen stuur, en krag by júlle kragte voeg. Moet tog nie soos skuldiges wegdraai nie |
قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (53)
Hulle het gesê: O Hüd! U het ons nie ’n enkele duidelike bewys gebring nie, en ons gaan nie ons gode in die steek laat vir u woord nie. In u glo ons nie |
إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ۗ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ (54)
Ons kan alleen sê dat ons gode u met kwaad getref het. Hy het geantwoord: Voorwaar, ek roep Allah as getuie aan, en ook júlle getuig dat ek onskuldig is aan dit wat julle met Allah vereen- selwig |
مِن دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ (55)
Laat julle almal dan komplotte teen my smee, en verleen aan my geen uitstel nie |
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم ۚ مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (56)
Sekerlik het ek my vertroue in Allah gestel, Hy wat my Heer en julle Heer is. Daar is geen lewende skepsel nie, of Hy neem hom by sy voorkuif. Voorwaar, my Heer is te vinde op die regte pad |
فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ ۚ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ (57)
Maar indien julle wegdraai, dan het ek nog die boodskap waarmee ek na julle gestuur is aan jul meegedeel, en my Heer sal ’n ander volk julle plek laat inneem, en julle kan Hom nie die geringste kwaad aandoen nie. Voorwaar, my Heer is Bewaker oor alles |
وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (58)
En toe Ons gebod volbring is, het Ons Hüd deur Ons barm- hartigheid gered en ook hulle wat saam met hom geglo het, en Ons het hulle van ’n smartlike foltering gevrywaar |
وَتِلْكَ عَادٌ ۖ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ (59)
En so was Aad: Die tekens van hulle Heer het hulle verwerp, en Sy boodskappers nie gehoorsaam nie, en die stem van elke opstandige teenstander van die waarheid gevolg |
وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ (60)
En ’n vloek het hulle getref wat geld vir hierdie wêreld, sowel as vir die Weeropstandingsdag. So seker as wat Aad hulle Heer verwerp het, so gewis lui dit: Weg met Aad, die volk van Hüd |
۞ وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ (61)
En na Thamoed het Ons hul broer Salieg gestuur. Hy het gesê: O my volk! Aanbid Allah! Julle het geen God buiten Hom nie. Hy wek julle uit die aarde op en laat julle daarin woon; smeek Hom dus om vergifnis en bekeer julle tot Hom. Voorwaar, my Heer is Naby, Aanluisterend |
قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَٰذَا ۖ أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ (62)
Hulle het gesê: O Salieg! Voorheen was u die mikpunt van ons hoop. Verbied u ons om te aanbid wat ons vaders aanbid het? Ons is waarlik in verontrustende twyfel oor dít waartoe u ons roep |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ ۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ (63)
Hy het gesê: O my volk! Sien julle nie dat ek duidelike bewyse van my Heer kry en dat Hy Sy genade aan my geskenk het nie? Wie sal my dan teen Allah beskerm as ek Hom nie gehoorsaam nie? So sou julle slegs tot my verdoemenis bydra |
وَيَا قَوْمِ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ (64)
En, o my volk! Dít is die kamelin van Allah, ’n teken vir julle; laat haar op Allah se aarde wei en raak haar met kwaad nie aan nie, anders sal die eerste die beste straf julle tref |
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ۖ ذَٰلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ (65)
Maar hulle het haar verlam, daarom het hy gesê: Vermaak julle vir drie dae in jul huise. Dit is ’n belofte wat nie ontken kan word nie |
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (66)
En toe Ons gebod bewaarheid is, het Ons Salieg, en diegene wat saam met hom geglo het, deur Ons barmhartigheid van die smaad van daardie dag gered. Waarlik, u Heer ~ Hy is die Sterke, die Almagtige |
وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (67)
En ’n aaklige lawaai het die kwaaddoeners ingehaal, en in hulle wonings was hulle beweginglose liggame |
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّثَمُودَ (68)
asof hulle nooit daarin gewoon het nie. Waarlik, Thamoed het nie in hul Heer geglo nie. Daarom: weg met Thamoed |
وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ ۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ (69)
En waarlik, Ons boodskappers het met goeie nuus na Abraham gekom. Hulle het gesê: Vrede vir u! Hy het geantwoord: Vrede vir u; en hy het dadelik ’n geroosterde kalf gebring |
فَلَمَّا رَأَىٰ أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۚ قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمِ لُوطٍ (70)
Maar toe hy sien dat hulle hul hande nie daarna uitsteek nie, het hy wantrouig geword en vreeslike gedagtes gekoester. Hulle het gesê: Vrees nie; ons is na Lot se volk gestuur |
وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِن وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ (71)
En sy vrou het daar naby gestaan en haar verwonder, waarop Ons haar die blye tyding van die geboorte van Isak gegee het, en ná Isak van Jakob |
قَالَتْ يَا وَيْلَتَىٰ أَأَلِدُ وَأَنَا عَجُوزٌ وَهَٰذَا بَعْلِي شَيْخًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ (72)
Sy het gesê: Wat ’n aardigheid! Sal ’n vrou soos ek ’n kind baar terwyl ek reeds ver gevorder het in jare en my man ook reeds oud is |
قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ ۖ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ ۚ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ (73)
Hulle het gesê: Verwonder u u oor Allah se gebod? Die barmhartigheid van Allah en Sy seëninge is met julle, o bewoners van hierdie huis! Voorwaar, Hy is Veelgeprese, Glorieryk |
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَىٰ يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ (74)
En toe die vrees Abraham verlaat en die blye tyding tot hom deurgedring het, het hy begin om by Ons te pleit vir die volk van Lot |
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ (75)
Abraham was voorwaar verdraagsaam, sagmoedig, en het hom dikwels tot Allah gewend |
يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا ۖ إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَإِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ (76)
O Abraham! Los dit uit! Die gebod van u Heer het reeds uitgegaan en ’n onafwendbare straf sal oor hulle kom |
وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَٰذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ (77)
En toe Ons boodskappers na Lot gekom het, was hy besorg oor hulle en onbekwaam om hulle te beskerm, en hy het gesê: Dit is ’n ongelukkige dag |
وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ ۚ قَالَ يَا قَوْمِ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي ۖ أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ (78)
En sy volk het na hom gekom asof hulle gedryf was, en hulle was voorheen gewoond aan die dade van die kwaaddoeners. Hy het gesê: O my volk! Hier is my dogters ~ hulle is vir julle nog reiner; waak daarom teen die straf van Allah, en onteer my nie om my gaste se onthalwe nie. Is daar geen weldenkende man onder julle nie |
قَالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ (79)
Hulle het geantwoord: U weet wel dat ons geen reg op u dogters het nie, en u weet ook wat ons verlang |
قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ (80)
Hy het gesê: Ag, het ek maar die mag gehad om teen julle weerstand te bied! ~ liewers sal ek tot ’n magtige steun my toevlug neem |
قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوا إِلَيْكَ ۖ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ ۖ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ ۚ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ (81)
Hulle het gesê: O Lot! Ons is die boodskappers van u Heer. Hulle sal u geen kwaad kan aandoen nie. Vertrek met u mense op ’n uur van die nag, en laat niemand van julle terugkeer nie behalwe u vrou. Sekerlik, wat met hulle gaan gebeur sal haar ook oorkom. Voorwaar, die vasgestelde tyd is die oggend. Is die môre nie naby nie |
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ (82)
En toe Ons gebod bewaarheid is, het Ons hulle onderstebo gekeer en klippe op hulle laat neerreën, soos voorheen bepaal, die een na die ander |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ ۖ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ (83)
gemerk vir straf deur u Heer. En dit is nie ver weg van die kwaaddoeners nie |
۞ وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ وَلَا تَنقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ ۚ إِنِّي أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ (84)
En na Mede het Ons hulle broer Sjoe-eib gestuur: O my volk! Aanbid Allah, want julle het geen ander God buiten Hom nie. En verkort nie die maat of verminder die massa nie. Ek merk julle voorspoed en ek vrees vir julle die straf van ’n alomvattende dag |
وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (85)
En, o my volk! Gee die volle maat en ’n juiste massa met regverdigheid, en bedrieg die mense nie met wat hulle koop nie, en pleeg geen verderwende onheil op die aarde nie |
بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ (86)
Wat by Allah berus, is vir julle beter, indien julle gelowiges is. En ek is geen bewaker oor julle nie |
قَالُوا يَا شُعَيْبُ أَصَلَاتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ ۖ إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ (87)
Hulle het gesê: O Sjoe-eib, u gebied dat ons moet uitlos wat ons vaders aanbid het, of dat ons moet ophou om te maak met ons eiendom wat ons wil? U is gewis verdraagsaam, en u lei met waarheid |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَىٰ مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ۚ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ (88)
Hy het gesê: O my volk! Sien julle dat ek ’n duidelike bewys van my Heer het en dat Hy my ’n goeie voorsiening geskenk het? En ek wil nie, in teenstelling met julle, myself veroorloof wat ek julle verbied nie. Ek wil alleen, sover ek kan, ’n verbetering aanbring. En by niemand anders as Allah het die rigting van my saak ’n regte uitloop nie. In Hom vertrou ek en tot Hom wend ek my |
وَيَا قَوْمِ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ ۚ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ (89)
En, o my volk! Laat vyandigheid teenoor my julle nie daraan skuldig maak nie, sodat dieselfde nie oor julle kom as wat oor die volk van Noag of die volk van Hüd of die volk van Salieg gekom het nie; en die volk van Lot is nie ver van julle nie |
وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ (90)
En soek vergifnis by julle Heer, en bekeer julle tot Hom. Voorwaar, my Heer is Genadig, Liefdevol |
قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِينَا ضَعِيفًا ۖ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍ (91)
Hulle het geantwoord: O Sjoe-eib! Ons begryp nie veel van wat u sê nie, en ons sien dat u swak teenoor ons is. Was dit nie vir u gesin nie, sou ons u seker gestenig het, want u is nie baas oor ons nie |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَهْطِي أَعَزُّ عَلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءَكُمْ ظِهْرِيًّا ۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (92)
Hy het gesê: O my volk! Is my gesin vir julle waardiger as Allah? En julle verontagsaam Hom soos iets wat julle agter die rug werp! Voorwaar, my Heer omvat alles wat julle doen |
وَيَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ ۖ وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ (93)
En, o my volk! Handel op júlle manier; ek handel op myne. Julle sal weldra te wete kom wie ’n vernederende straf sal oorkom en wie ’n leuenaar is. En pasop; ek wag waarlik saam met julle |
وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (94)
En toe Ons oordeel gekom het, het Ons Sjoe-eib, en die gelo- wiges saam met hom, deur Ons barmhartigheid gered. En ’n jammerlike geween het die onregverdiges ingehaal, sodat hulle liggame in hulle huise bewegingloos was |
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا بُعْدًا لِّمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ (95)
asof hulle nooit daarin gewoon het nie. Weg dan met Mede, net soos Thamoed vergaan het |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (96)
Sekerlik het Ons Moses met Ons tekens en met gesag |
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ (97)
na Farao en sy owerstes gestuur, maar hulle het die gebod van Farao gevolg; en die gebod van Farao was nie verstandig nie |
يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ ۖ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ (98)
Hy sal op die Weeropstandingsdag voor sy volk uitgaan en hulle na die Vuur lei. En boos is die plek waarnatoe hulle gebring sal word |
وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ (99)
En daar word vir hulle in hierdie wêreld en op die Weeropstan- dingsdag ’n vloek opgelê. Boos is die gawe wat aan hulle gegee sal word |
ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْقُرَىٰ نَقُصُّهُ عَلَيْكَ ۖ مِنْهَا قَائِمٌ وَحَصِيدٌ (100)
Dit is ’n verslag van die stede waarvan Ons u vertel het. Sommige van hulle het bly staan en ander is platgevee |
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِن ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ۖ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ لَّمَّا جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ (101)
En Ons het hulle geen onreg aangedoen nie, maar hulle het hulself onreg aangedoen. En hulle gode wat hulle buiten Allah aangeroep het, het hulle niks gebaat toe die gebod van u Heer werklikheid geword het nie; en hulle het slegs verderf vir hulleself daaraan toegevoeg |
وَكَذَٰلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَىٰ وَهِيَ ظَالِمَةٌ ۚ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ (102)
En so is die greep van u Heer wanneer Hy die stede gryp terwyl hulle kwaad verrig. Voorwaar, Sy greep is smartlik, hard |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَةِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ (103)
Hierin is gewis ’n teken vir diegene wat die straf van die Hiernamaals vrees. Dit is ’n Dag waarop die mensdom versamel sal word, en dit is ’n Dag waarvan die mens getuie sal wees |
وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلَّا لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ (104)
En slegs vir ’n bepaalde tyd stel Ons dit uit |
يَوْمَ يَأْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ (105)
Op die Dag wanneer dit kom, sal geen enkele siel sonder Sy toestemming kan spreek nie; dan sal sommige van hulle ongelukkig en ander gelukkig wees |
فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ (106)
Diegene dan wat ongelukkig is, sal in die Vuur vertoef, waarin hulle sal sug en steun |
خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (107)
en hulle sal daarin woon solank as die hemele en die aarde bestaan, behalwe as dit u Heer anders behaag. Sekerlik, u Heer bring teweeg wat Hy wil |
۞ وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۖ عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ (108)
Maar diegene wat gelukkig is, sal in die Hemel wees en ook daarin vertoef solank as die hemele en aarde bestaan, behalwe as dit u Heer anders mag behaag ~ ’n gawe wat nie afgesny sal word nie |
فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّمَّا يَعْبُدُ هَٰؤُلَاءِ ۚ مَا يَعْبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعْبُدُ آبَاؤُهُم مِّن قَبْلُ ۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنقُوصٍ (109)
Wees dus nie in twyfel omtrent dít wat die mense aanbid nie; hulle aanbid slegs soos hulle vaders voorheen aanbid het. En Ons sal hulle ten volle en onverminderd gee wat hulle toekom |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (110)
En waarlik het Ons Moses die Boek gegee, maar onenigheid het daaroor ontstaan. En was dit nie dat ’n woord van u Heer reeds uitgegaan het nie, sou die saak tussen hulle beslis gewees het; en waarlik, hulle is in ’n verontrustende twyfel daaroor |
وَإِنَّ كُلًّا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ ۚ إِنَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (111)
En u Heer sal almal vir hulle dade ten volle uitbetaal. Hy is inderdaad heeltemal Bewus van wat hulle doen |
فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (112)
Gaan dan voort op die regte weg soos u beveel is; só moet ook diegene doen wat hulle saam met u tot Allah bekeer het. En handel nie buite die grense nie. Gewis, Hy sien wat julle doen |
وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (113)
En neig julle nie tot die kwaaddoeners nie, anders sal die Vuur julle ook aantas, en dan sal julle geen beskermers buiten Allah hê nie, en julle sal ook nie gehelp word nie |
وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ۚ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ (114)
Onderhou die gebed aan die twee uiterstes van die dag en gedurende die eerste ure van die aand. Waarlik, goeie dade verdryf die slegtes. Dit is ’n aanmaning vir diegene wat omgee |
وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (115)
En wees geduldig; voorwaar, Allah laat nie die loon van die weldoeners verlore gaan nie |
فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّنْ أَنجَيْنَا مِنْهُمْ ۗ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ (116)
Waarom dan was daar nie onder die geslagte vóór julle verstandiges wat verderf op die aarde verbied het nie, behalwe ’n klein groepie wat deur Ons gered is? Maar die onregverdiges het die genot van oorvloed gevolg, en was skuldig |
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ (117)
En u Heer sou die stede nie ten onregte vernietig het as hulle inwoners opreg was nie |
وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118)
En as dit u Heer behaag het, sou Hy die mensdom tot een volk gemaak het. Maar hulle hou nie op om te verskil nie |
إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (119)
met uitsondering van hulle aan wie u Heer barmhartigheid betoon het; en hiervoor het Hy hulle geskape. En die woord van u Heer is vervul: Voorwaar, Ek sal die Hel met djien en mense, almal tesame, vul |
وَكُلًّا نَّقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ ۚ وَجَاءَكَ فِي هَٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (120)
En alles wat Ons aan u vertel van die dade van die boodskappers, is om u hart mee te versterk. Hierdeur het die waarheid en ’n vermaning en ’n les vir die gelowiges na u gekom |
وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ (121)
En sê aan die ongelowiges: Handel na julle vermoë; ons handel ook |
وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ (122)
En verwyl die tyd; ons wag ook |
وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123)
En aan Allah behoort die geheimenisse van die hemele en die aarde, en tot Hom sal alles teruggebring word. Aanbid Hom daarom en vestig u vertroue op Hom. En u Heer is nie onbewus van julle dade nie |
