| الْحَاقَّةُ (1) Ari Kiamat
 | 
| مَا الْحَاقَّةُ (2) Ahe ke’ ari kiamat koa
 | 
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ (3) Nu’an ke’ kao ahe ari kiamat koa
 | 
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ (4) Kaom Samud, man ‘ad udah nustakan (madah alok) ari kiamat
 | 
| فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ (5) Maka adapon kaum samud, ia iaka’koa udah diminasakan mang soara nang miah karas
 | 
| وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ (6) Sadangkan kaom Ad, ia iaka’koa udah diminasakan mang angin topan nang miah dingin
 | 
| سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ (7) Allah nimpakan angin koa ka’ ia iaka’koa salama tujuh malam lapan ari tarus manarus; maka kita’ nae’ kaom ‘Ad pada waktu koa mati bagalimpangan ampahe batakng- batakng kurma nang udah kosong (lapok)
 | 
| فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ (8) Maka ada ke’ kita’ nele’ saurakngpun nang masih tasisa ka’ antaranya iaka’koa
 | 
| وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ (9) Kamodiatn atakng Fir’aun man urakng- urakng sanape’nya mang (panduduk) nagari-nagari nang di nyungkir balikatn karana kasalahatn nang aya’
 | 
| فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً (10) Maka ia iaka’koa nurhakai’ utusan Tuhannya, Allah nyiksa ia iaka’koa man siksakan nang miah karas
 | 
| إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ (11) Sasungguhnya katika ai’ naik (sampe’ ka’ gunung), Kami (Allah) ngincakng (ne’ moyang) kita’857 ka’ dalapm kapal
 | 
| لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ (12) Supaya Kami jadiatn (paristiwa koa) sabage paringatatn ka’ kita’ man supaya diparatiatn di tarenyekng nang mao nangar
 | 
| فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ (13) Maka kade’ sangkakala (taromnpet) koa disiup sakali nyiup
 | 
| وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً (14) Diangkatlah dunia mang gunung-gunung lalu dibanturatn kaduanya sakali banturatn
 | 
| فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ (15) Maka pada ari koa tajadilah kiamat
 | 
| وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ (16) Man tabalahlah langit, karana pada ari koa langit manjadi rapuh
 | 
| وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ (17) Man da’ sagana Mala’ekat barada ka’ sagala panjuru langit. Pada ari koa lapan Mala’ekat nyujukng ‘Arsy (singgasana) Tuhannyu ka’ atas (kapalanya) iaka’koa
 | 
| يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ (18) Pada ari koa kita’ di adapatn (ka’ Tuhan kita’), nana’ ada sasoatu jukutpun dari kita’ nang tasambunyi (bagi Allah)
 | 
| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ (19) Adaputn urakng nang kitabnya859 di bare’atn ka’ kokot kanannya, maka ia bakata, “Tataplah, bacalah kitabku (nian)”
 | 
| إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ (20) Sasungguhnya aku yakin, bahoa’ (satu saat) aku akan narema’ paretongan taradap diri’ku babaro
 | 
| فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (21) Maka urakng koa barada ka’ dalapm kaidupatn nang di ridoi’ (sukai’)
 | 
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (22) Ka’ dalapm saruga nang tingi
 | 
| قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ (23) Buah-buahnya babalah
 | 
| كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ (24) (ka’ ia iaka’koa di katakan), “makatn man nyocoklah mang nikmat karana amal nang udah kita’ karajaatn pada ari-ari nang udah lalu de’e”
 | 
| وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ (25) Nang adaputn urakng-urakng nang kitabnya di bare’atn ka’ kokot keba’nya, maka ia bakata, “Alangkah baiknya kade’ kitabku (nian) nana’ di bare’atn ka’ aku
 | 
| وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ (26) Sahingga aku nana’ nau’an ampahe paretonganku
 | 
| يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ (27) (Wahe), kiranya (kamatiatn) koalah nang nyudahi’ sagala sasuatu
 | 
| مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ (28) Hartaku sama sakali nana’ baguna ka’ aku
 | 
| هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ (29) Kakoasa’an ku udah ilang dariku”
 | 
| خُذُوهُ فَغُلُّوهُ (30) (Allah bapirman), “Ta’aplah ia lalu ikatlah kokotnya ka’ tege’nya”
 | 
| ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ (31) Lalu masokkatnlah (tama’anlah) ia ka’ dalapm api naraka nang manyala-nyala
 | 
| ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ (32) Kamodiatn ikatlah ia mang rante nang panyakngnya tujuh puluh hasta (roas kokot)
 | 
| إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ (33) Sasungguhnya ia-lah urakng nang nana’ baiman ka’ Allah nang Maha Aya’
 | 
| وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (34) Man uga’ ia nan’ ngajuratn (urakng lain) nto’ mare’ makatn urakng masikitn
 | 
| فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ (35) Maka pada ari nian nana’ ada saurakngpun ayukng baginya
 | 
| وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ (36) Man nana’ ada makanantn (nto’nya) kacoali dari darah man nananh
 | 
| لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ (37) Nana’ ada nang makatn nya kacoali urakng- urakng nang badosa
 | 
| فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ (38) Maka Aku (Allah) basumpah demi ahepun nang kita’ tele’
 | 
| وَمَا لَا تُبْصِرُونَ (39) Man demi ahepun nang nana’ kita’ tele’
 | 
| إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (40) Sasungguhnya ia (Al-Quran koa) banar- banar wahyu (nang di turubkatn ka’) Rasul nang mulia
 | 
| وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ (41) Man ia (Al-Quran) buke’ pakatakan saurakng panya’ir saebet sakali kita’ baiman ka’ ia
 | 
| وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (42) Man bukatn uga’ pakatakan tuatng tanung, saebet sakali kita’ na’ap palajaran darinya
 | 
| تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (43) Ia (Al-Quran) koa ialah wahyu nang dituruntatn dari Tuhan saluruh alam
 | 
| وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ (44) Kade’ sakiranya ia (Muhammad) nang ngada-ngadakan sabagiatn pakatakan atas (dama) Kami
 | 
| لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ (45) Pasti Kami singi’i’ ia ka’ kokot kanannya
 | 
| ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ (46) Kamudiatn Kami (Allah) potong pambuluh jantung nya
 | 
| فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ (47) Maka nana’ saurakng pun dari kita nang bisa ngalangi’ (Kami nto ngukumnya)
 | 
| وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ (48) Sungguh, Al-Quran koa palajaratn bagi urakng-urakng nang batakwa
 | 
| وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ (49) Man sungguh, Kami (Allah) nau’an bahoa’ ka’ antara kita’ ada urakng nang madah alok
 | 
| وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ (50) Man sungguh, Al-Quran koa akan nimbulatn panyasalatn bagi urakng-urakng kapir (ka’ naherat nae)
 | 
| وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ (51) Man sungguh, Al-Quran koa kabanaratn nang mayakinkatn
 | 
| فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (52) Maka batasbihlah man (nyabut) dama Tuhannyu nang Maha Agung. a (Baraka tnyabut) dama Allah nang Maha Pangasih, Maha Panyayang
 |