الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَىٰ عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجًا ۜ (1)
Lauda lui Dumnezeu cel care a pogorat Cartea asupra robului Sau si nu a pus in ea nici o incalcitura |
قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِّن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا (2)
ci a facut-o deslusita ca sa previna asupra aprigei urgii care va veni de la El, ca sa-i vesteasca pe credinciosii ce savarsesc fapte bune ca vor avea o frumoasa rasplata |
مَّاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا (3)
de care se vor bucura de-a pururi |
وَيُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا (4)
si ca sa-i previna pe cei care spun: “Dumnezeu si-a luat un fiu!” |
مَّا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ ۚ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ ۚ إِن يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا (5)
Nici ei si nici tatii lor nu au despre aceasta vreo stiinta. Grea este vorba ce le iese din gura. Ei nu spun decat minciuni |
فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَىٰ آثَارِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُوا بِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا (6)
Tu, poate, vei fi ros de mahnire pe urmele lor, caci ei nu vor crede in aceste spuse |
إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (7)
Noi am impodobit pamantul ca sa vedem care dintre ei este mai bun la fapta |
وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا (8)
Si apoi vom preface ceea ce este pe el intr-o intindere pustie |
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا (9)
Intelegi oare ca oamenii Grotei si din Al-raqim sunt o minune printre semnele Noastre |
إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا (10)
Tinerii care se adapostira in Grota au spus: “Domnul nostru! Daruieste-ne noua milostivenie de la Tine si fa-ne noua soarta dreapta!” |
فَضَرَبْنَا عَلَىٰ آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا (11)
Atunci, in Grota, le-am lovit urechile cu surzenie pentru multi ani |
ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَىٰ لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا (12)
Apoi i-am sculat ca sa aflam care dintre cele doua tabere a socotit mai bine cat au zacut acolo |
نَّحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ ۚ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى (13)
Noi o sa-ti istorisim povestea lor intru Adevar. Ei erau tineri ce credeau in Domnul lor si Noi i-am calauzit si mai mult |
وَرَبَطْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَن نَّدْعُوَ مِن دُونِهِ إِلَٰهًا ۖ لَّقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا (14)
Noi le-am oblojit inimile, atunci cand s-au trezit si au spus: “Domnul nostru este Domnul cerurilor si al pamantului. Noi nu chemam alt dumnezeu in afara de El, caci altfel am savarsi o grozavie.” |
هَٰؤُلَاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً ۖ لَّوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِم بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ ۖ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (15)
Acesti oamenii ai nostri si-au luat insa alti dumnezei in locul Lui. Macar de le-ar fi adus o imputernicire deslusita! Cine este mai nedrept decat cel care nascoceste o minciuna asupra lui Dumnezeu |
وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنشُرْ لَكُمْ رَبُّكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَيُهَيِّئْ لَكُم مِّنْ أَمْرِكُم مِّرْفَقًا (16)
Cand va veti rupe de ei si de cei carora li se inchina in locul lui Dumnezeu, adapostiti-va in Grota. Domnul vostru isi va raspandi milostivenia Sa asupra voastra si va va pregati o soarta buna |
۞ وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِي فَجْوَةٍ مِّنْهُ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ ۗ مَن يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَن يُضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُّرْشِدًا (17)
Tu ai fi putut vedea soarele care atunci cand rasarea se indeparta de grota lor catre dreapta, iar cand asfintea le trecea prin stanga, iar ei stateau intr-o adancitura a ei. Cel pe care Dumnezeu il calauzeste este bine calauzit, insa nu vei afla obladuitor si nici calauza celui pe care El il rataceste |
وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ ۚ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ ۖ وَكَلْبُهُم بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ ۚ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا (18)
Tu i-ai crezut treji, pe cand ei erau adormiti si Noi ii rasuceam cand pe dreapta, cand pe stanga, iar cainele lor statea pe prag cu labele din fata intinse. Daca i-ai fi zarit, ai fi rupt-o la fuga cuprins de groaza |
وَكَذَٰلِكَ بَعَثْنَاهُمْ لِيَتَسَاءَلُوا بَيْنَهُمْ ۚ قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ ۖ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۚ قَالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُم بِوَرِقِكُمْ هَٰذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنظُرْ أَيُّهَا أَزْكَىٰ طَعَامًا فَلْيَأْتِكُم بِرِزْقٍ مِّنْهُ وَلْيَتَلَطَّفْ وَلَا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَدًا (19)
Noi i-am trezit ca sa le ingaduim sa se intrebe unii pe altii. Unul dintre ei spuse: “Cata vreme ati zacut aici?” Ei spusera: “Am zacut o zi ori chiar mai putin.” Ei spusera: “Domnul vostru stie mai bine cat ati zacut aici. Trimiteti pe unul dintre voi in cetate cu banii acestia ai vostri sa caute cele mai curate bucate si sa va aduca din ele sa mancati. Sa se poarte bland ca sa nu dea cuiva vreo banuiala asupra voastra |
إِنَّهُمْ إِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَلَن تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا (20)
Daca va vor da de urma, va vor omori cu pietre, ori va vor intoarce la credinta lor si nu veti mai fi fericiti niciodata.” |
وَكَذَٰلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَا إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ ۖ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِم بُنْيَانًا ۖ رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَىٰ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا (21)
Si asa Noi i-am dat in vileag ca sa stie ca fagaduiala lui Dumnezeu este Adevar si ca asupra Ceasului nu este nici o indoiala. Si cand se certau intre ei pentru soarta lor, spusera: “Ziditi deasupra lor o zidire! Domnul lor ii cunoaste prea-bine!” Cei care biruisera cu parerea lor spusera: “Sa ridicam deasupra lor un loc de inchinaciune!” |
سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَّابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ ۖ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ ۚ قُل رَّبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ ۗ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِم مِّنْهُمْ أَحَدًا (22)
Ei vor spune: “Ei sunt trei si cu cainele lor patru.” Vor spune: “Ei sunt cinci si cu cainele lor sase.” Vor spune cautand sa patrunda taina: “Ei sunt sapte si cu cainele lor opt.” Spune: “Domnul meu le cunoaste numarul, ceea ce putin cunosc.” Nu vorbi cu asprime despre ei si nu cere nimanui parerea despre ei |
وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَٰلِكَ غَدًا (23)
Nu spune niciodata despre un lucru: “Il voi face maine” |
إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ وَاذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَىٰ أَن يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَٰذَا رَشَدًا (24)
fara sa adaugi: “De-o vrea Dumnezeu!” Aminteste-L pe Domnul tau, daca ai uitat, si spune: “Poate Domnul meu ma va calauzi sa ma apropii de aceasta asa cum se cuvine.” |
وَلَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِينَ وَازْدَادُوا تِسْعًا (25)
Ei vor zace in Grota lor trei sute de ani la care se mai adauga noua ani |
قُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا ۖ لَهُ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَبْصِرْ بِهِ وَأَسْمِعْ ۚ مَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا (26)
Spune: “Dumnezeu stie prea-bine cat au zacut acolo. A Lui este Taina cerurilor si pamantului si prin El tu trebuie sa vezi si sa auzi. Ei nu au nici un stapan in afara Lui si El insusi nu-si alatura pe nimeni la carmuirea Lui |
وَاتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِن كِتَابِ رَبِّكَ ۖ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَن تَجِدَ مِن دُونِهِ مُلْتَحَدًا (27)
Recita ceea ce ti-a fost dezvaluit din Cartea Domnului tau. Nimeni nu-i poate schimba Cuvintele Sale. Si nu vei afla adapostire in afara Lui |
وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا (28)
Ramai cu cei care, dimineata si seara, Il cheama pe Domnul lor, cautand spre Fata Sa. Ochii tai sa nu se desprinda de ei cautand poleiala Vietii de Acum. Nu-i da ascultare celui a carui inima am facut-o nepasatoare la amintirea Noastra, caci el isi urmeaza poftele, iar purtarea lui este desfranata |
وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَن شَاءَ فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ ۚ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا ۚ وَإِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ ۚ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا (29)
Spune: “Adevarul este de la Domnul nostru. Cine voieste, crede. Cine voieste, tagaduieste.” Noi le-am pregatit nedreptilor un foc cu flacari ce ii va cuprinde. Daca cer ajutor, vor fi ajutati cu apa asemenea aramei topite ce le va frige fetele. Ce bautura nenorocita! Ce sedere rea |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا (30)
Cei care cred si savarsesc fapte bune vor vedea ca nu vom lasa sa se piarda rasplata celui ce face un lucru bun |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَيَلْبَسُونَ ثِيَابًا خُضْرًا مِّن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۚ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا (31)
Ei sunt cei care vor stapani Gradinile Edenului pe sub care curg rauri, unde vor fi impodobiti cu bratari de aur si invesmantati cu straie verzi, de matase si brocart. Se vor culca pe paturi de nunta. Ce frumoasa rasplata! Ce minunata sedere |
۞ وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَيْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَحَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمَا زَرْعًا (32)
Da-le drept pilda pe cei doi oameni: i-am dat unuia dintre ei doua gradini cu vie pe care le-am tivit cu curmali si am pus intre ele un ogor |
كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ آتَتْ أُكُلَهَا وَلَمْ تَظْلِم مِّنْهُ شَيْئًا ۚ وَفَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا (33)
Cele doua gradini dadeau rodul lor si de nimic nu-l lipseau. Si Noi am facut sa tasneasca un parau intre ele |
وَكَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَهُوَ يُحَاوِرُهُ أَنَا أَكْثَرُ مِنكَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا (34)
Si a avut si el rod si i-a spus celuilalt cu care vorbea: “Eu sunt mai bogat decat tine si mai puternic in oameni.” |
وَدَخَلَ جَنَّتَهُ وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ قَالَ مَا أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَٰذِهِ أَبَدًا (35)
Nedrept cu el insusi, el intra in gradina sa si spuse: “Nu cred ca aceasta va pieri vreodata |
وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّدِدتُّ إِلَىٰ رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيْرًا مِّنْهَا مُنقَلَبًا (36)
si nu cred ca Ceasul va veni. Si chiar de voi fi dus inaintea Domnului meu, nu voi afla nimic ce poate fi schimbat pe aceasta gradina” |
قَالَ لَهُ صَاحِبُهُ وَهُوَ يُحَاوِرُهُ أَكَفَرْتَ بِالَّذِي خَلَقَكَ مِن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا (37)
Tovarasul sau cu care el vorbea spuse: “Tu esti nerecunoscator fata de Cel ce te-a creat din tarana, apoi dintr-o picatura de samanta si ti-a dat apoi chip de barbat |
لَّٰكِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِرَبِّي أَحَدًا (38)
El este Dumnezeu, Domnul meu! Eu pe nimeni nu alatur Domnului meu.” |
وَلَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ ۚ إِن تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنكَ مَالًا وَوَلَدًا (39)
Daca ai fi spus intrand in gradina ta: “Asa a vrut Dumnezeu! Nu este alta putere decat in Dumnezeu!... Daca ma vezi mai putin avut ca tine in bunuri si in copii |
فَعَسَىٰ رَبِّي أَن يُؤْتِيَنِ خَيْرًا مِّن جَنَّتِكَ وَيُرْسِلَ عَلَيْهَا حُسْبَانًا مِّنَ السَّمَاءِ فَتُصْبِحَ صَعِيدًا زَلَقًا (40)
Domnul meu imi va darui poate curand ceva mai bun decat gradina asupra careia va trimite din cer lovituri bine socotite, si atunci intinderea ei va deveni alunecoasa |
أَوْ يُصْبِحَ مَاؤُهَا غَوْرًا فَلَن تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَبًا (41)
Ori apa ei va seca si tu nu o vei mai putea afla.” |
وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلَىٰ مَا أَنفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّي أَحَدًا (42)
Si rodul sau a fost cuprins (de mania lui Dumnezeu) si dimineata el isi frangea mainile pentru ceea ce cheltuise, iar via zacea fara vlaga pe aracii ei. El spuse: “Ce bine ar fi fost de n-as fi alaturat pe nimeni Domnului meu!” |
وَلَمْ تَكُن لَّهُ فِئَةٌ يَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مُنتَصِرًا (43)
Si nu a avut pe nimeni care sa-l ajute in afara de Dumnezeu. Si nu a fost ajutat |
هُنَالِكَ الْوَلَايَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ ۚ هُوَ خَيْرٌ ثَوَابًا وَخَيْرٌ عُقْبًا (44)
Acolo este obladuirea lui Dumnezeu, Adevarul. La El este rasplata cea mai buna si sfarsitul cel mai bun |
وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيَاحُ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ مُّقْتَدِرًا (45)
Da-le drept pilda Viata de Acum: ea este asemenea apei pe care am trimis-o din cer si pe care o sorb ierburile pamantului, insa ele se prefac mai apoi in pais uscat pe care il imprastie vantul. Dumnezeu asupra tuturor are putere |
الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا (46)
Averea si copiii sunt podoaba Vietii de Acum, insa faptele bune, nepieritoare, vor fi inaintea Domnului tau o buna rasplata si o buna nadejde |
وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا (47)
In Ziua cand vom face muntii sa umble si vei vedea pamantul ca un ses intins ii vom strange pe toti oamenii, fara a ne scapa vreunul |
وَعُرِضُوا عَلَىٰ رَبِّكَ صَفًّا لَّقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّن نَّجْعَلَ لَكُم مَّوْعِدًا (48)
Ei vor fi infatisati pe rand inaintea Domnului tau: “Ati venit la Noi precum v-am creat intaia data. V-ati inchipuit oare ca n-o sa va hotaram o intalnire |
وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ۚ وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا (49)
Cartea va fi asezata si ii vei vedea atunci pe nelegiuiti infricosati de ceea ce este in ea. Ei vor spune: “Vai noua! De ce aceasta Carte nu scapa nimic, fie mare, fie mic, fara sa-l socoata?” Ei vor gasi inaintea lor ceea ce au faptuit. Domnul tau nu va nedreptati pe nimeni |
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ ۗ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ ۚ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا (50)
Cand le-am spus ingerilor: “Prosternati-va inaintea lui Adam!” ei se prosternara afara de Iblis care, fiind dintre ginni, s-a razvratit impotriva poruncii Domnului sau. Il veti lua, pe el si pe urmasii lui, ca stapani in locul Meu cu toate ca va sunt vrajmasi? Ce schimb rau pentru cei nedrepti |
۞ مَّا أَشْهَدتُّهُمْ خَلْقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَا خَلْقَ أَنفُسِهِمْ وَمَا كُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا (51)
Eu nu i-am luat ca martori la crearea cerurilor si a pamantului, si nici macar la crearea lor insisi. Eu nu i-am luat ca sprijin pe cei care amagesc intru ratacire |
وَيَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِيَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُم مَّوْبِقًا (52)
In Ziua cand El va spune: “Chemati-i pe cei pe care Mi i-ati alaturat!”, ei ii vor chema, insa ei nu le vor raspunde, caci Noi am pus intre ei o vale a pierzaniei |
وَرَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَلَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا (53)
Nelegiuitii vor vedea Focul si-si vor da seama ca vor cadea in el, insa nu vor afla cale de scapare |
وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَكَانَ الْإِنسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا (54)
Noi am dat oamenilor pilde de tot soiul in Coran, insa omul este faptura cea mai galcevitoare |
وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَىٰ وَيَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا (55)
Cine i-a impiedicat pe oameni sa creada cand le-a venit calauzirea si sa ceara iertare Domnului lor? Numai ca ei refuza sa creada ca o soarta asemanatoare celor dintai ii va lovi ori osanda le va veni |
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۚ وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ ۖ وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَمَا أُنذِرُوا هُزُوًا (56)
Noi nu trimitem trimisi decat ca vestitori si predicatori. Cei care tagaduiesc vin cu lucruri desarte pentru a strivi Adevarul. Ei iau in batjocura semnele Mele asupra carora sunt preveniti |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ ۚ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۖ وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ فَلَن يَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا (57)
Cine este mai nedrept decat cel caruia i s-au amintit semnele Domnului sau, insa el li se impotriveste si uita ceea ce mainile sale au faptuit? Noi am pus un val gros pe inimile lor ca sa nu inteleaga si in urechi surzenie. Chiar daca ii chemi spre calauzire, ei nu se vor lasa calauziti niciodata |
وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ ۖ لَوْ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ ۚ بَل لَّهُم مَّوْعِدٌ لَّن يَجِدُوا مِن دُونِهِ مَوْئِلًا (58)
Domnul tau cel Iertator este plin de milostivenie. Daca le-ar lua in nume de rau ceea ce au agonisit, El le-ar grabi osanda, insa o intalnire a fost hotarata fiecaruia si nimeni nu poate scapa |
وَتِلْكَ الْقُرَىٰ أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِم مَّوْعِدًا (59)
Noi am nimicit cetatile acelea, caci fura nedrepte si am hotarat clipa nimicirii lor |
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّىٰ أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِيَ حُقُبًا (60)
Moise spuse robului sau tanar: “Nu voi avea odihna pana ce nu voi ajunge la locul de contopire a celor doua mari, chiar daca as umbla vreme indelunga.” |
فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَيْنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَبًا (61)
Cand ajunsera la locul de contopire a celor doua mari, uitara de pestele lor care lua drumul marii slobod |
فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءَنَا لَقَدْ لَقِينَا مِن سَفَرِنَا هَٰذَا نَصَبًا (62)
Cand trecura mai departe, Moise spuse robului sau: “Adu mancarea, caci ne-a prins osteneala calatoriei.” |
قَالَ أَرَأَيْتَ إِذْ أَوَيْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ الْحُوتَ وَمَا أَنسَانِيهُ إِلَّا الشَّيْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ ۚ وَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ عَجَبًا (63)
El spuse: “N-ai vazut ca atunci cand ne-am adapostit la stanca am uitat pestele? Numai Diavolul m-a facut sa-l uit, caci eu nu-mi amintesc. El a luat drumul marii. Ce lucru de mirare!” |
قَالَ ذَٰلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ ۚ فَارْتَدَّا عَلَىٰ آثَارِهِمَا قَصَصًا (64)
Moise spuse: “Aceasta este ceea ce cautam.” Apoi se intoarsera pe urmele lor |
فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا (65)
Ei il aflara pe unul dintre robii Nostri caruia i-am daruit milostivenia Noastra si l-am invatat o Stiinta de la Noi |
قَالَ لَهُ مُوسَىٰ هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا (66)
Moise ii spuse: “Te pot urma ca sa ma inveti ceea ce ai fost invatat tu despre Calea cea Dreapta?” |
قَالَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا (67)
El spuse: “Tu nu vei putea sa ai rabdare cu mine |
وَكَيْفَ تَصْبِرُ عَلَىٰ مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا (68)
Si cum ai avea rabdare la ceea ce nu cuprinzi cu stiinta?” |
قَالَ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِي لَكَ أَمْرًا (69)
Moise spuse: “Ma vei afla rabdator, de vrea Dumnezeu, si nu-ti voi iesi din cuvant.” |
قَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِي فَلَا تَسْأَلْنِي عَن شَيْءٍ حَتَّىٰ أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا (70)
Robul spuse: “Daca ma insotesti, nu ma intreba nimic pana ce nu-ti amintesc eu.” |
فَانطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا رَكِبَا فِي السَّفِينَةِ خَرَقَهَا ۖ قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا إِمْرًا (71)
Plecara impreuna si se urcara pe corabie. Robul facu o gaura in ea. Moise ii spuse: “Ai gaurit-o ca sa se inece cei aflati pe ea? Ai savarsit o fapta urata!” |
قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا (72)
El raspunse: “Nu mi-ai spus ca vei avea rabdare cu mine?” |
قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرْهِقْنِي مِنْ أَمْرِي عُسْرًا (73)
Moise spuse: “Nu mi-o lua in nume de rau ca am uitat si nu-mi apasa mai tare povara!” |
فَانطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا (74)
Plecara amandoi si intalnira un tanar. Robul il ucise. Moise ii spuse: “Ai ucis un om nevinovat fara pic de suflet? Tu ai savarsit o fapta urata!” |
۞ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكَ إِنَّكَ لَن تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا (75)
Robul spuse: “Nu mi-ai spus ca vei avea rabdare cu mine?” |
قَالَ إِن سَأَلْتُكَ عَن شَيْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِي ۖ قَدْ بَلَغْتَ مِن لَّدُنِّي عُذْرًا (76)
Moise spuse: “Daca o sa te mai intreb inca o data ceva, sa nu ma mai insotesti. Imi cer iertare.” |
فَانطَلَقَا حَتَّىٰ إِذَا أَتَيَا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَن يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُ ۖ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْرًا (77)
Plecara amandoi si ajunsera la o cetate, insa locuitorii ei, carora le cerura de mancare, le refuzara orice gazduire. Atunci amandoi gasira un zid care sta sa se prabuseasca. Robul il intari. Moise ii spuse: “Ai putea daca vrei sa iei o rasplata pentru aceasta.” |
قَالَ هَٰذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ ۚ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا (78)
Robul spuse: “A venit clipa despartirii noastre, iti voi da lamurirea pe care n-ai avut rabdare s-o astepti |
أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ فَأَرَدتُّ أَنْ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَاءَهُم مَّلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا (79)
Corabia era a unor sarmani care trudeau pe mare. Au vrut sa le-o stric, caci in urma lor un rege lua toate corabiile cu de-a sila |
وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا (80)
Tanarul avea parinti credinciosi si ne-am temut ca el ii va sili la ticalosire si tagada |
فَأَرَدْنَا أَن يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيْرًا مِّنْهُ زَكَاةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا (81)
si am vrut ca Domnul lor sa le dea in schimb un fiu mai bun decat acela, mai curat si mai iubitor |
وَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَكَانَ تَحْتَهُ كَنزٌ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَيَسْتَخْرِجَا كَنزَهُمَا رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي ۚ ذَٰلِكَ تَأْوِيلُ مَا لَمْ تَسْطِع عَّلَيْهِ صَبْرًا (82)
Doi baieti orfani din aceasta cetate erau stapanii zidului, iar o comoara pentru ei se afla sub el. Tatal lor a fost un om drept si Domnul tau a vrut ca ei sa descopere comoara cand vor fi in putere ca milostivenie de la Domnul tau. Nu am facut nimic pornit de la mine. Aceasta este lamurirea pe care tu n-ai avut rabdare s-o astepti!” |
وَيَسْأَلُونَكَ عَن ذِي الْقَرْنَيْنِ ۖ قُلْ سَأَتْلُو عَلَيْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا (83)
Ei te vor intreba despre Du-l-qarnayni. Spune: “Va voi povesti o istorie despre el |
إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ وَآتَيْنَاهُ مِن كُلِّ شَيْءٍ سَبَبًا (84)
Noi i-am intarit puterea pe pamant si i-am dat catre fiece lucru un drum |
فَأَتْبَعَ سَبَبًا (85)
Si urma un drum |
حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا ۗ قُلْنَا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِيهِمْ حُسْنًا (86)
pana cand ajunse la locul unde asfintea soarele si vazu ca asfintea intr-un izvor fierbinte in jurul caruia afla un popor. Noi ii spuseram: “O, Du-l-qarnayni! Tu poti fie sa-i osandesti, fie sa te arati binevoitor fata de ei.” |
قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّكْرًا (87)
El spuse: “Noi il vom osandi pe cel nedrept — el va fi intors curand la Domnul sau care-i va da o osanda apriga |
وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَىٰ ۖ وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا (88)
iar cel care crede si savarseste fapte bune, o frumoasa rasplata il asteapta, iar Noi ii vom da porunci lesne de implinit.” |
ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا (89)
El urma un alt drum |
حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَىٰ قَوْمٍ لَّمْ نَجْعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتْرًا (90)
Cand ajunge la locul de unde rasarea soarele, el vazu ca se inalta deasupra unui popor caruia Noi nu-i daduram nici o pavaza impotriva lui |
كَذَٰلِكَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَيْهِ خُبْرًا (91)
Asa a fost si Noi am cuprins tot ceea ce el stia |
ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا (92)
El urma apoi un alt drum |
حَتَّىٰ إِذَا بَلَغَ بَيْنَ السَّدَّيْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْمًا لَّا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ قَوْلًا (93)
Cand ajunse intr-un tinut strajuit de doua zagazuri, afla inapoia lor un popor care abia de intelegea vreo vorba |
قَالُوا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَىٰ أَن تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ سَدًّا (94)
Ei spusera: “O, Du-l-qarnayni! Gog si Magog seamana stricaciunea pe pamant. Iti putem plati un haraci ca sa ridici un zagaz intre noi si ei?” |
قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيْرٌ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْمًا (95)
El spuse: “Puterea pe care mi-a daruit-o Domnul meu este binele. Ajutati-ma cu tarie si voi face intre voi si ei un zid |
آتُونِي زُبَرَ الْحَدِيدِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا سَاوَىٰ بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قَالَ انفُخُوا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِي أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْرًا (96)
Aduceti-mi bucati de fier pana ce golul dintre cei doi munti va fi umplut.” El spuse: “Suflati! pana se va inteti un foc! Aduceti-mi alama topita ca sa o vars deasupra.” |
فَمَا اسْطَاعُوا أَن يَظْهَرُوهُ وَمَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْبًا (97)
Gog si Magog nu se vor putea catara pe acest zid si nici nu-l vor putea gauri |
قَالَ هَٰذَا رَحْمَةٌ مِّن رَّبِّي ۖ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ ۖ وَكَانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا (98)
El spuse: “Aceasta este milostivenie de la Domnul meu. Cand va veni fagaduiala Domnului meu, El il va face una cu pamantul. Fagaduiala Domnului meu este Adevar!” |
۞ وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ ۖ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا (99)
Ii vom lasa, in Ziua aceea, pe oameni sa se zbata si sa se loveasca unii de altii ca valurile si cand se va sufla in trambita, ii vom strange laolalta |
وَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِّلْكَافِرِينَ عَرْضًا (100)
In Ziua aceea, le vom arata Gheena tagaduitorilor |
الَّذِينَ كَانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطَاءٍ عَن ذِكْرِي وَكَانُوا لَا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعًا (101)
ai caror ochi au fost acoperiti de un val in fata amintirii Mele si nu au putut nici auzi |
أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِن دُونِي أَوْلِيَاءَ ۚ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا (102)
Tagaduitorii socot ca-i pot lua pe robii Mei drept stapani in locul Meu? Noi am pregatit Gheena ca salas tagaduitorilor |
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُم بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا (103)
Spune: “Sa va dam stire de cei prea-pierduti intru fapte |
الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا (104)
Si a caror truda se pierde in Viata de Acum, pe cand ei socot ca au facut ce trebuie?” |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا (105)
Acestia sunt cei care tagaduiesc semnele Domnului lor si intalnirea Sa. Faptele lor sunt zadarnice si Noi nu le dam nici o greutate in Ziua Invierii |
ذَٰلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُوًا (106)
Rasplata lor va fi Gheena, caci ei au tagaduit si si-au batut joc de semnele Mele si de trimisii Mei |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا (107)
Cei care au crezut si au savarsit fapte bune vor avea drept locuinta Gradinile Raiului |
خَالِدِينَ فِيهَا لَا يَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا (108)
unde vor vesnici, fara sa doreasca vreo schimbare |
قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا (109)
Spune: “Daca marea ar fi cerneala pentru cuvintele Domnului meu, marea se va sfarsi inainte sa se sfarseasca cuvintele Domnului meu, chiar daca vom mai aduce inca pe atata cerneala.” |
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا (110)
Spune: “Eu nu sunt decat un om asemena voua si mi s-a dezvaluit ca Dumnezeul vostru este Dumnezeu Unul, iar cel care nadajduieste in intalnirea cu Domnul sau trebuie sa savarseasca fapte bune si sa nu alature pe nimeni in inchinaciunea sa catre Domnul sau.” |
