اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مُّعْرِضُونَ (1)
Judecarea oamenilor se apropie, insa ei, in nepasarea lor, intorc spatele |
مَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ (2)
Nici o noua amintire nu le vine de la Domnul lor, fara ca ei sa nu o asculte in batjocura |
لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ ۗ وَأَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ ۖ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ (3)
Inimile lor se desfata, atunci cand nedreptii tin sfaturi: “Oare aceasta nu este un om asemenea voua? Va veti lasa prinsi de vraja, atunci cand vedeti limpede?” |
قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (4)
El spuse: “Domnul meu cunoaste tot cuvantul din cer si de pe pamant. El este Auzitorul, Stiutorul.” |
بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5)
Ei spun: “Ba ca sunt niste vedenii incalcite, ba ca el le-a nascocit, ba ca este un poet! Sa ne aduca un semn precum le-a fost trimis celor dintai!” |
مَا آمَنَتْ قَبْلَهُم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا ۖ أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ (6)
Nici o cetate din cele pe care le-am nimicit inaintea lor nu a crezut. Ei vor crede, oare |
وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِمْ ۖ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (7)
Noi nu am trimis inaintea ta decat barbati carora Noi ne-am dezvaluit. Intrebati-i pe oamenii Amintirii, daca voi nu stiti |
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَّا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ (8)
Noi nu le-am facut trupuri care sa nu manance bucate si care sa fie nemuritoare |
ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاءُ وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ (9)
Noi am adeverit fagaduiala ce le-a fost facuta. Noi i-am mantuit pe ei si pe cine am voit si i-am nimicit pe cei necumpatati |
لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (10)
Noi v-am pogorat voua o Carte pentru a va aduce aminte. Nu pricepeti, oare |
وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْمًا آخَرِينَ (11)
Cate cetati nedrepte n-am sfaramat! Si dupa nimicirea lor un alt popor am creat |
فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ (12)
Cand simt urgia Noastra, ei fug de ea |
لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَىٰ مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ (13)
“Nu fugiti! Intoarceti-va la ceea din care v-ati indestulat, la locuintele voastre. Poate veti fi intrebati!” |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (14)
Ei spun: “Vai noua, caci am fost nedrepti!” |
فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّىٰ جَعَلْنَاهُمْ حَصِيدًا خَامِدِينَ (15)
Si strigatul lor nu s-a curmat pana cand nu i-am facut ca o seceratura, vlaguiti |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (16)
Noi n-am creat cerul, pamantul si ceea ce se afla intre ele in joaca |
لَوْ أَرَدْنَا أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنَاهُ مِن لَّدُنَّا إِن كُنَّا فَاعِلِينَ (17)
Daca am fi vrut sa ne luam un joc, l-am fi luat de la Noi, daca am fi facut-o |
بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ ۚ وَلَكُمُ الْوَيْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (18)
Ba nu! Noi aruncam Adevarul asupra desertaciunii si ii zdrobim capul si astfel ea dispare. Vai voua pentru ceea ce nascociti |
وَلَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَنْ عِندَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَلَا يَسْتَحْسِرُونَ (19)
Ale Lui sunt cele din ceruri si de pe pamant. Cei din preajma Lui nu sunt atat de ingamfati ca sa nu I se inchine si nici nu ii prinde osteneala |
يُسَبِّحُونَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لَا يَفْتُرُونَ (20)
Ei Il preamaresc noapte si zi si nu lancezesc |
أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِّنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنشِرُونَ (21)
Si-au luat ei de pe pamant dumnezei ce pot scula mortii |
لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ (22)
Daca ar fi si alti dumnezei afara de Dumnezeu in ceruri si pe pamant, acestea ar fi atunci cuprinse de stricaciune. Marire lui Dumnezeu, Domnul Tronului, deasupra a ceea ce ei nascocesc |
لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ (23)
El nu va fi intrebat de ceea ce face, insa ei vor fi intrebati |
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً ۖ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ ۖ هَٰذَا ذِكْرُ مَن مَّعِيَ وَذِكْرُ مَن قَبْلِي ۗ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ ۖ فَهُم مُّعْرِضُونَ (24)
Si-au luat alti dumnezei in locul Lui? Spune: “Aduceti dovada! Aceasta este amintire pentru cei care sunt cu mine si amintire pentru cei dinaintea mea.” Cei mai multi dintre ei, necunoscand insa Adevarul, ii sunt potrivnici |
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ (25)
Noi n-am trimis inaintea ta nici un trimis caruia sa nu i-o fi dezvaluit: “Nu este dumnezeu afara de Mine. Mie inchinati-va!” |
وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۚ بَلْ عِبَادٌ مُّكْرَمُونَ (26)
Ei au spus: “Milostivul si-a luat fiii!” Marire Lui! Ei sunt numai robi cinstiti |
لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ (27)
ce nu Ii ies din Cuvant si dupa porunca Lui trudesc |
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ وَهُم مِّنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ (28)
El stie ce este inaintea lor si ce este inapoia lor. Ei nu mijlocesc decat pentru cei de care Dumnezeu este multumit si sunt patrunsi de teama |
۞ وَمَن يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلَٰهٌ مِّن دُونِهِ فَذَٰلِكَ نَجْزِيهِ جَهَنَّمَ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ (29)
Noi ii rasplatim cu Gheena pe cei, dintre ei, care spun: “Eu sunt dumnezeu in locul Lui!” Asa ii rasplatim pe nedrepti |
أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا ۖ وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ ۖ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (30)
Cei care tagaduiesc nu au vazut ca cerurile si pamantul erau o singura bucata? Noi le-am despicat apoi si din apa am creat tot ce este viu. Nu cred ei, oare |
وَجَعَلْنَا فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِيهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَّعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (31)
Noi am pus pe pamant munti ca stalpii ca sa nu se clatine cu ei. Noi printre ei am taiat vai adanci asemenea drumurilor. Poate se vor lasa calauziti |
وَجَعَلْنَا السَّمَاءَ سَقْفًا مَّحْفُوظًا ۖ وَهُمْ عَنْ آيَاتِهَا مُعْرِضُونَ (32)
Noi am facut cerul ca acoperis trainic. Ei sunt insa potrivnici semnelor Sale |
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (33)
El este Cel ce a creat noaptea si ziua, soarele si luna; fiecare inotand intr-un cerc |
وَمَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِّن قَبْلِكَ الْخُلْدَ ۖ أَفَإِن مِّتَّ فَهُمُ الْخَالِدُونَ (34)
Noi nu am dat niciunui om inaintea ta nemurirea. Tu vei muri, pe cand ei vor fi nemuritori |
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً ۖ وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ (35)
Fiece suflet va gusta moartea. Veti fi pusi la incercare cu raul si cu binele, in chip de ispita, si apoi catre Noi veti fi intorsi |
وَإِذَا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُم بِذِكْرِ الرَّحْمَٰنِ هُمْ كَافِرُونَ (36)
Cand cei care tagaduiesc te vad, te iau numai in zeflemea: “Aceasta este cel care ii aminteste pe dumnezeii vostri?” Ei nu cred in amintirea Milostivului |
خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ (37)
Omul a fost creat din pripeala. Va voi arata semnele Mele, insa nu-mi cereti sa ma pripesc |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (38)
Ei spun: “Pe cand aceasta fagaduiala, daca spuneti adevarul?” |
لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ (39)
Daca cei care tagaduiesc ar cunoaste clipa cand nu-si vor putea feri nici chipurile si nici spatele de foc, cand nu vor mai fi ajutati |
بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (40)
Ba nu! Va veni deodata asupra lor si ii va tulbura. Ei nu i se vor putea impotrivi si nici nu vor fi pasuiti |
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (41)
Trimisii dinaintea ta au fost batjocoriti, insa pe zeflemitori i-a inconjurat ceea ce batjocoreau |
قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَٰنِ ۗ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ (42)
Spune: “Cine va va ocroti, noapte si zi, de cel Milostiv?” Ei fata de amintirea Domnului lor sunt insa potrivnici |
أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا ۚ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ (43)
Ei au afara de Noi alti dumnezei care-i opresc? Acestia nu se pot ajuta pe ei insisi si Noua nu Ni se pot impotrivi |
بَلْ مَتَّعْنَا هَٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ ۗ أَفَلَا يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ (44)
Noi daruim bucurii vremelnice lor si tatilor lor oricat li s-ar lungi viata. Ei nu vad ca Noi am intrat in tinuturile necredincioase ca sa le micsoram intinderea? Sunt ei oare invingatori |
قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُكُم بِالْوَحْيِ ۚ وَلَا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعَاءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ (45)
Spune: “Eu nu va previn decat din Dezvaluire, insa surzii nu aud chemarea cand sunt preveniti.” |
وَلَئِن مَّسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِّنْ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (46)
Daca o adiere a osandei Domnului tau ii atinge, ei spun: “Vai noua, caci am fost nedrepti!” |
وَنَضَعُ الْمَوَازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا ۖ وَإِن كَانَ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنَا بِهَا ۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَاسِبِينَ (47)
Noi vom pune cantare drepte in Ziua Invierii. Nici un suflet nu va fi nedreptatit cu vreun lucru, chiar daca are greutatea unui bob de mustar, il vom aduce. Noi suntem de ajuns sa facem socotelile |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَىٰ وَهَارُونَ الْفُرْقَانَ وَضِيَاءً وَذِكْرًا لِّلْمُتَّقِينَ (48)
Noi am daruit Legea lui Moise si lui Aaron ca lumina si amintire celor tematori |
الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ وَهُم مِّنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ (49)
celor care se tem de Domnul lor in Taina si celor patrunsi de frica Ceasului |
وَهَٰذَا ذِكْرٌ مُّبَارَكٌ أَنزَلْنَاهُ ۚ أَفَأَنتُمْ لَهُ مُنكِرُونَ (50)
Aceasta este o amintire bincuvantata pe care am pogorat-o, iar voi va veti lepada de ea |
۞ وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ (51)
Noi am daruit odinioara cunoasterea lui Abraham. Noi l-am cunoscut |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا هَٰذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ (52)
El spuse tatalui sau si poporului sau: “Ce sunt aceste chipuri inaintea carora stati?” |
قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ (53)
Ei au spus: “Noi i-am aflat pe tatii nostri lor inchinandu-se.” |
قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (54)
El spuse: “Si voi si tatii vostri sunteti intr-o ratacire vadita.” |
قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ (55)
Ei au spus: “Tu ai venit la noi cu Adevarul ori esti dintre cei care isi bat joc?” |
قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ (56)
El spuse: “Nu! Domnul vostru este Domnul cerurilor si al pamantului. El le-a creat, si eu Lui ii sunt dintre martori |
وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنَامَكُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ (57)
Pe Dumnezeu! Voi vicleni asupra idolilor vostri, de cum veti intoarce spatele.” |
فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِيرًا لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ (58)
El ii va face farame pe toti in afara de mai marele lor. Poate se vor intoarce la el |
قَالُوا مَن فَعَلَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ (59)
Ei au spus: “Cel care a facut aceasta cu dumnezeii nostri este dintre nedrepti!” |
قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ (60)
Ei au spus: “Noi am auzit un tanar care-i amintea, i se spune Abraham.” |
قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَىٰ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ (61)
Ei au spus: “Aduceti-l inaintea ochilor oamenilor, caci poate vor depune marturie.” |
قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَٰذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ (62)
Ei su spus: “Tu, Abraham, ai facut aceasta cu dumnezeii nostri?” |
قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِن كَانُوا يَنطِقُونَ (63)
El spuse: “Ba mai marele lor a facut-o. Intrebati-i, daca pot grai!” |
فَرَجَعُوا إِلَىٰ أَنفُسِهِمْ فَقَالُوا إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّالِمُونَ (64)
Atunci si-au venit in fire si au spus: “Sunteti nedrepti!” |
ثُمَّ نُكِسُوا عَلَىٰ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَٰؤُلَاءِ يَنطِقُونَ (65)
Apoi s-au ratacit la cap iarasi: “Stii ca acestia nu graiesc?” |
قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمْ شَيْئًا وَلَا يَضُرُّكُمْ (66)
El spuse: “Voi va inchinati, in locul lui Dumnezeu, celor care nici nu va folosesc si nici nu va pagubesc |
أُفٍّ لَّكُمْ وَلِمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (67)
Rusine voua si celor carora va inchinati in locul lui Dumnezeu! Nu pricepeti, oare?” |
قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (68)
Ei au spus: “Ardeti-l! Ajutati-va dumnezeii, daca sunteti cu fapta!” |
قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ (69)
Noi am spus: “Focule, fii lui Abraham racoare si tihna!” |
وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ (70)
Ei au vrut sa-i faca un viclesug, insa Noi i-am randuit printre cei prea-pierduti |
وَنَجَّيْنَاهُ وَلُوطًا إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا لِلْعَالَمِينَ (71)
Noi l-am mantuit, ca si pe Lot, ducandu-l in tinutul ce l-am binecuvantat pentru toate lumile |
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً ۖ وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ (72)
Noi i i-am daruit, prinos al credintei, pe Isaac si Iacob si pe amandoi i-am randuit intre cei drepti |
وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ ۖ وَكَانُوا لَنَا عَابِدِينَ (73)
Noi i-am facut capetenii ca sa calauzeasca dupa porunca Noastra. Noi le-am dezvaluit faptuirea binelui, savarsirea rugaciunii si datul milosteniei. Si ei ne-au fost inchinatori noua |
وَلُوطًا آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَت تَّعْمَلُ الْخَبَائِثَ ۗ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَاسِقِينَ (74)
Noi i-am daruit lui Lot intelepciunea si stiinta. Noi l-am mantuit din cetatea ce faptuia spurcaciuni. Ei erau un popor rau, stricat |
وَأَدْخَلْنَاهُ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (75)
Noi l-am inconjurat cu milostivenia Noastra, caci el a fost dintre cei drepti |
وَنُوحًا إِذْ نَادَىٰ مِن قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76)
Si Noe! Cand ne-a chemat, i-am raspuns si l-am mantuit pe el si pe ai lui de necazul cel mare |
وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ (77)
Noi l-am mantuit de poporul ce socotea semnele Noastre minciuni. Era un popor rau si Noi l-am inecat cu totul |
وَدَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ إِذْ يَحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ (78)
Si David, si Solomon! Pe cand judecau asupra ogorului pe care oile poporului navalisera pe innoptat, Noi am fost martori la judecarea lor |
فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ ۚ وَكُلًّا آتَيْنَا حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ ۚ وَكُنَّا فَاعِلِينَ (79)
Noi l-am facut pe Solomon sa inteleaga. Noi le-am daruit amandurora intelepciunea si stiinta. Noi am silit muntii si zburatoarele sa se alature lui David in a Ne preamari. Noi suntem Cei care au facut-o |
وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَّكُمْ لِتُحْصِنَكُم مِّن بَأْسِكُمْ ۖ فَهَلْ أَنتُمْ شَاكِرُونَ (80)
Noi l-am invatat, pentru voi, sa va faca platose ca sa va aparati de urgia voastra. Sunteti multumitori, oare |
وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عَالِمِينَ (81)
Noi am supus lui Solomon vantul care la porunca lui sufla ca o furtuna asupra pamantului pe care l-am binecuvantat. Noi suntem Cei care stiu |
وَمِنَ الشَّيَاطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُ وَيَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَٰلِكَ ۖ وَكُنَّا لَهُمْ حَافِظِينَ (82)
Unii diavoli se scufundau pentru el, iar altii faceau alte treburi, in timp ce Noi vegheam asupra lor |
۞ وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (83)
Si Iov! El il chema pe Domnul sau: “Nenorocirea m-a lovit, insa Tu esti Cel prea milostiv dintre milostivi!” |
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ ۖ وَآتَيْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَذِكْرَىٰ لِلْعَابِدِينَ (84)
Noi i-am raspuns: am indepartat nenorocirea de la el si i i-am dat inapoi pe ai sai si inca pe atat asemenea lor ca milostivenie de la Noi si o amintire pentru inchinatori |
وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ (85)
Si Ismail, si Idris, si Du-l-Kifl! Toti au fost rabdatori |
وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِينَ (86)
Noi i-am inconjurat cu milostivenia Noastra. Ei sunt dintre cei drepti |
وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَىٰ فِي الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ (87)
Si Du-n-Nun! El a plecat manios, inchipuindu-si ca nu putem nimic pentru el. El striga din intunecimi: “Nu este Dumnezeu afara de Tine! Marire Tie! Eu am fost dintre nedrepti!” |
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ ۚ وَكَذَٰلِكَ نُنجِي الْمُؤْمِنِينَ (88)
Noi i-am raspuns si l-am mantuit de mahnire. Asa ii mantuim pe credinciosi |
وَزَكَرِيَّا إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ (89)
Si Zaharia! El il striga pe Domnul sau: “Domnul meu! Nu ma lasa singur! Tu esti prea bunul de mostenire Datator.” |
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَىٰ وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا ۖ وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ (90)
Noi i-am raspuns. Asa i l-am daruit pe Ioan, dand sotiei lui putinta. Ei se grabeau catre cele bune si Ne chemau cu dragoste si teama si Ne erau Noua smeriti |
وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ (91)
Si cea care si-a pastrat fecioria si Noi am suflat in ea din duhul Nostru. Si asa am facut-o pe ea si pe fiul ei un semn pentru lumi |
إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ (92)
Aceasta adunare a voastra este o singura adunare. Eu sunt Domnul vostru. Mie inchinati-va |
وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ ۖ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ (93)
Ei se despart unii de altii, insa toti se intorc apoi la Noi |
فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (94)
Cel care savarseste fapte bune si este credincios, zelul lui nu va fi sters, caci Noi il vom scrie |
وَحَرَامٌ عَلَىٰ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُونَ (95)
Un blestem este asupra fiecarei cetati pe care am nimicit-o ca ei sa nu se mai intoarca acolo |
حَتَّىٰ إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ (96)
pana ce nu li se va deschide lui Gog si Magog ce se vor reprezi atunci de pe fiece inatime |
وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَٰذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ (97)
Fagaduiala cea adevarata se apropie. Privirile celor care tagaduiesc se intepenesc: “Vai noua ca am fost nepasatori, ba am fost chiar nedrepti!” |
إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ (98)
“Voi si cei carora va inchinati in locul lui Dumnezeu veti fi hrana pentru Gheena in care veti intra |
لَوْ كَانَ هَٰؤُلَاءِ آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا ۖ وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ (99)
Daca acestia ar fi fost dumnezei n-ar fi intrat aici unde vor sta de-a puri si |
لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ (100)
vor avea numai gemete si nu vor auzi nimic (altceva).” |
إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَىٰ أُولَٰئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ (101)
Celor carora li s-a dat binele de la Noi dinainte, vor fi indepartati de aici |
لَا يَسْمَعُونَ حَسِيسَهَا ۖ وَهُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ (102)
Ei nu vor auzi urletul ei si vor avea de-a pururi ceea ce poftesc |
لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَٰذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (103)
Groaza cea mare nu-i va mahni si ingerii le vor iesi in intampinare: “Aceasta este Ziua voastra care v-a fost fagaduita |
يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ۚ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِيدُهُ ۚ وَعْدًا عَلَيْنَا ۚ إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (104)
Ziua cand vom impaturi cerul asa cum impaturesti un sul pe care se scrie.” Asa cum am dat la iveala faptura dintai asa o vom duce inapoi. Este o fagaduiala pe care o facem, o fagaduiala pe care o vom implini |
وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ (105)
Noi am scris Psalmii intru amintire: “Robii Mei cei drepti vor mosteni pamantul.” |
إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِينَ (106)
Intru aceasta este o instiintare pentru poporul inchinator |
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ (107)
Noi te-am trimis numai ca o milostivenie pentru lumi |
قُلْ إِنَّمَا يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (108)
Spune: “Mi s-a dezvaluit ca Dumnezeul vostru este Dumnezeu, Unul. Ii sunteti Lui supusi |
فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنتُكُمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۖ وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٌ مَّا تُوعَدُونَ (109)
Spune-le, daca ei intorc spatele: “Eu v-am strigat tuturor deopotriva, insa nu stiu daca ceea ce vi s-a fagaduit este aproape ori departe |
إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ (110)
Dumnezeu stie ceea ce este rostit tare si stie ceea ce ascundeti |
وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَّكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (111)
Eu nu stiu! Aceasta v-ar putea fi voua ispita si bucurie vremelnica!” |
قَالَ رَبِّ احْكُم بِالْحَقِّ ۗ وَرَبُّنَا الرَّحْمَٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ (112)
Spune: “Domnul meu! Judeca intru Adevar! Domnul nostru este Milostivul caruia i se cere ajutorul impotriva a ceea ce nascociti.” |
