الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (1)
အလစ်ဖ်၊ လာမ်၊ ရာ။ ဤသည်တို့ကား အလွန်ရှင်းလင်းထင်ရှားသော ကျမ်းတော်၏အမှန်တရားသစ္စာကို ထုတ်ဖော်ပြသထားသော အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များပင် ဖြစ်၏။ |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (2)
ဧကန်ပင်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် သင်တို့က (အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များ၏အစိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်များနှင့်စကားလုံးဖွဲစည်းပုံများအပေါ်တွင်) တွေးခေါ်ဆင်ခြင်၍ သိနားလည်စေရန်အလို့ငှာ ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်ကို အာရဗီစာပေဖြင့် ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူ၏။ |
نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ (3)
ငါအရှင်မြတ်သည် ဤ (ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်) ကို အသင် (တမန်တော်) ထံ ဝဟီအမိန့်တော်ထုတ်ပြန် ပို့ချခြင်းနှင့်အတူ (ထိုကျမ်းတော်၌) အကောင်းဆုံး ဖြစ်စဉ် (ဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာများ ပါဝင်စေတော်မူလျက်) ယခင်တမန်တော်များ၏ဘဝခရီးအကြောင်း) ကိုလည်း အသင်အား ပြန်လည် ပြောပြတော်မူ၏။ အမှန်စင်စစ်၊ အသင်သည် ထို (ကျမ်းတော်အား တင်ပြစေတော်မူခြင်း) မတိုင်မီ (ထိုအ ကြောင်းအရာများနှင့်စပ်လျဉ်း၍) မသိသေးသူများအနက်မှ မုချပင် (တစ်ဦး အပါအဝင်) ဖြစ်လေ၏။ |
إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ (4)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်သည် သူ၏ဖခမည်းတော်အား “အို၊ ခမည်းတော်၊ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် အိပ်မက်တွင် ဂြိုလ်နက္ခတ်တာရာ ဆယ့်တစ်လုံး၊ နေနှင့်လတို့က ကျွန်ုပ်၏ရှေ့မှောက်၌ ဦးချလျက်ရှိ နေကြသည်ကို တွေ့မြင်ခဲ့၏။” ဟု ပြောခဲ့စဉ်။ |
قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَىٰ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا ۖ إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (5)
ဖခမည်းတော်က “အို၊ ချစ်သား၊ သင်၏အိပ်မက်အကြောင်း သင့်ညီနောင်များအား မပြောပြလေနှင့်။ (ပြောမိ လျှင် မနာလိုဖြစ်လျက်) သင်နှင့်ဆန့်ကျင်၍ အကြံအစည်တစ်ခုခုကို ကြံစည်ဖန်တီးနိုင်၏။ (အ ကြောင်းမှာ) ဧကန်ပင်၊ စေတန်မကောင်းဆိုးဝါးသည် လူသား (တို့အား ထိုသို့ကြံစည်ရန် လှုံ့ဆော်နိုင်သောကြောင့် သူတို့) ၏ အလွန်ထင်ရှားသော ရန်သူပင် ဖြစ်၏။ |
وَكَذَٰلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَىٰ أَبَوَيْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (6)
ထိုကဲ့သို့ပင် သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) ယာကူဗ်အပေါ်တွင် ယခင်က သင်၏ဘိုးဘေးများဖြစ်သော (တမန်တော်) အီဗ်ရာဟိမ်းနှင့် အိစ္စဟာ့က်တို့အပေါ်တွင် (အရှင့်ကျေးဇူးတော်၊ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ အခွင့်အရေးများနှင့်တမန်တော်ရာထူးများကို ပေးအပ်ချီးမြှင့်တော်မူ၍) ပြည့်စုံစေတော်မူသကဲ့သို့ သင်ကိုလည်း (အိပ်မက်အပါအဝင် အဖြစ်အပျက်များနှင့် အကြောင်းအရာများဆိုင်ရာ သတင်းအချက်အလက်များနှင့်) ပြောဆိုတင်ပြချက်များ၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ဖွင့် ဆိုမှုပညာကို သင်ပေးတော်မူပြီး အသင့်အပေါ်တွင် အခွင့်အရေးများပေးခြင်းဖြင့် ပြည့်စုံစေတော်မူရန် ရွေးချယ်တော်မူ၏။ ဧကန်ပင်၊ အသင်အရှင်မြတ်သည် (အရာခပ်သိမ်းတို့ကို ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင် စေတော်မူသည့်အပြင် အဖြစ်အပျက် အကြောင်းအရာအလုံးစုံ၏ အနက် အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်များကိုလည်း) အကြွင်းမဲ့ သိနေတော်မူသောအရှင်၊ (အဖြစ်အပျက်အားလုံးနှင့်စပ်လျဉ်း၍ စီရင်ဆုံးဖြတ်ရာတွင် အမြော်အမြင်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။) |
۞ لَّقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِّلسَّائِلِينَ (7)
ဧကန်ပင်၊ (တမန်တော်) ယူစုဖ် (နှင့်ပတ်သက်သောဖြစ်စဉ်များ၊) သူ့ညီနောင်များ (နှင့်ပတ်သက်သော အကြာင်းအရာများ) ၌ အမှန်တရားသစ္စာကို စူးစမ်းမေးမြန်းလိုသူတို့အတွက် သက်သေလက္ခဏာတော်များ (သင်ခန်းစာများ) မုချပင် ရှိ၏။ |
إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (8)
သူ့နောင်တော်များက (တမန်တော်ယူစုဖ်နှင့်ပတ်သက်၍ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး) “တမန်တော်ယူစုဖ်နှင့်သူ့ညီတို့ (သည် မိထွေး၏သားများဖြစ်ကြ၍သူတို့) အား အမှန်ပင် ကျွန်ုပ်တို့ ညီနောင်အုပ်စုထက် ပိုမို၍ မျက် နှာသာပေးလျက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာထားခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ခမည်းတော်သည် ဧကန်ပင်၊ သိသာထင်ရှားသော လွဲမှားမှု၌ ရှိ နေ၏။"" ဟုပြောဆိုခဲ့ကြစဉ်။ |
اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ (9)
(သူတို့အနက်မှတစ်ဦးက) “ယူစုဖ်အား သတ်ပစ်ကြစို့၊ သို့တည်းမဟုတ် (လူသတ်မှုကျူးလွန်ရာ မရောက်စေဘဲ ကျွန်ုပ်တို့လည်း သူ့ကဲ့သို့ပင် ဂရုစိုက်ခံကြရစေရန်နှင့်) ဖခမည်းတော်က ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် မျက် နှာသာပေး ပြီးနောက်တွင်မှ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောလုပ်ရပ်များဖြင့် ပြုပြင်ကြသောလူမျိုး ဖြစ်နိုင်ရန်အလို့ ငှာ သူ့ကို (ဝေးလံသောနေရာ) ဒေသတစ်ခုခုသို့ စွန့်ပစ်ကြပါစို့။"" ဟု အကြံပေးပြောခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (10)
သူတို့အနက်မှ နောက် (ညီနောင်) တစ်ဦးက ""အကယ်၍ သင်တို့သည် (သူ့ကို ခမည်းတော်၏အပါးမှ ဖယ်ရှားလိုသော ဆန္ဒဖြင့်) အမှန်ပင် လုပ်ကြံလိုကြသူများဖြစ်ကြလျှင် သူ့အား ခရီးသည် အုပ်စုအချို့က ဆယ်ယူသွားနိုင်ရန်အလို့ငှာ ရေတွင်း၏စောက်နက်ထဲသို့ ပစ်ချကြလော့။ ယူစုဖ်ကို မသတ်ကြလေနှင့်။"" ဟု (သူ့အမြင်ကို တင်ပြ) ပြောဆိုခဲ့၏၊ |
قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ (11)
(ထိုအမြင်အား ညီနောင်များက သဘောတူကြပြီးနောက်) သူတို့သည် (ဖခမည်းတော်ထံချဉ်းကပ်၍) ""အို၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ခမည်းတော်၊ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ (ကောင်းရာကောင်းကျိုး) အတွက် စိတ်ရင်းဖြူ စင်စွာဖြင့် စေတနာထားသူများ မုချ ဖြစ်ကြပါလျက် ယူစုဖ်နှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့အပေါ်တွင် အဘယ်ကြောင့် (မယုံကြည်၍) စိတ်မချပါသနည်း။"" လျှောက်ထားပြောဆိုကြလျက်။ |
أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (12)
မနက်ဖြန် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ ဆော့ကစားပြီး ပျော်ရွှင်နိုင်ရန်အလို့ငှာ (ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ သွားခွင့်ပေး၍) စေလွှတ်ပါလော့။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ (လုံခြုံရေး) အတွက် အမှန်ပင် (စိတ်ရင်းဖြူစင်စွာဖြင့်) ကာကွယ်စောင့်ရှောက်သူများ ဖြစ်ကြ၏။"" ဟု တောင်းဆိုကြရာ။ |
قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ (13)
(ခမည်းတော်ဖြစ်သော တမန်တော်) ယာကူဗ်က ""ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် အသင်တို့သည် (သူ့အပါးမှ ဝေးသွားကြပြီး သူ့ဘက်ကို အာရုံမစိုက်ဘဲ) မေ့လျော့နေကြစဉ် ဝံပုလွေက သူ့အား ကိုက်စားမည်ကို ကြောက်ရွံ့ စိုးရိမ်နေသည့်အပြင် ထို (စိုးရိမ်စိတ်) က သူ့ကို စေလွှတ်ခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ကျွန်ုပ်အား အမှန်ပင် ပူပင်သောကရောက်စေ၏။"" ဟု ဖြေဆိုပန်ကြားခဲ့လေ၏။ |
قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ (14)
သူတို့က ""ကျွန်ုပ်တို့သည် (အင်အားတောင့်တင်းသော) အုပ်စုတစ်စုဖြစ်ပါလျက် အကယ်၍ သူ့ကို ဝံပုလွေက ကိုက်စားနိုင်ခဲ့လျှင် ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် (ပျက်စီးသွားမည့်) အရှုံးသမားများ မုချပင် ဖြစ်လိမ့် မည်။"" ဟု ဆင်ခြေပေးပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْمَعُوا أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (15)
(ဖခမည်းတော်က သူတို့၏ဆင်ခြေကို လက်ခံ၍ ခွင့်ပြုပြီးနောက်) သူတို့သည် သူ့အား အတူ ခေါ်ဆောင် သွားခဲ့ကြစဉ် သူတို့အားလုံးက သူ့ကို ရေတွင်း၏စောက်နက်ထဲသို့ ပစ်ချကြရန် (တညီတညွတ်တည်း သဘောတူဆုံးဖြတ်လျက် ထိုအတိုင်းပင်) ပြုလုပ်ခဲ့ကြ၏။ ထိုစဉ် ငါအရှင်မြတ်သည် တမန်တော်ယူစုဖ်အား ""ဧကန်ပင်၊ သင်သည် သူတို့စီမံလုပ်ဆောင်သည့် ဤဖြစ်ရပ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ သူတို့ သတိမမူ၊ နားလည်သဘောပေါက်ခြင်း မရှိကြသောအခါ အသိပေးပြောကြားလိမ့်မည်။"" ဟု ဝဟီအမိန့်တော်ကို ထုတ်ပြန်ပို့ချတော်မူခဲ့၏။ |
وَجَاءُوا أَبَاهُمْ عِشَاءً يَبْكُونَ (16)
သူတို့သည် ညမှောင်ခါစ (အေရှာ) အချိန်တွင် ငိုကြွေးလျက် ဖခမည်းတော်ထံသို့ ပြန်လာခဲ့ကြပြီးနောက်။ |
قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ ۖ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ (17)
(ခမည်းတော်အား) ""အို၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ဖခမည်းတော် ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယူစုဖ်အား ကျွန်ုပ်တို့၏ (လောကီလိုအပ်ချက်များဖြစ်သော အဝတ်အစား၊ တုတ်၊ ဓါး စသည့်) ပိုင်ဆိုင်မှုများနှင့်အတူ ထားခဲ့၍ (အချင်းချင်း သူထက်ငါသာအောင်) အပြိုင်ပြေးကြလျက် (အလှမ်းဝေးသောနေရာသို့ ထွက်ခွာ) ရောက်သွားခဲ့ခြင်းကြောင့် ဝံပုလွေက သူ့ကို ကိုက်စားနိုင်ခဲ့၏။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် အမှန်အတိုင်း ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်စွာ ပြောဆိုကြသူများဖြစ်သည့်တိုင်အောင် အသင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား ယုံကြည်ကြမည် မဟုတ်ပါ။"" ဟု ပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
وَجَاءُوا عَلَىٰ قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ ۚ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا ۖ فَصَبْرٌ جَمِيلٌ ۖ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ (18)
ထို့ပြင် သူတို့သည် သူ၏အင်္ကျီပေါ်တွင် မဟုတ်မမှန်လုပ်ကြံထားသောသွေးများဖြင့် (လိမ်းကျံ၍ ယင်းကို သူတို့နှင့်အတူ) ယူလာခဲ့ကြ၏။ (တိရိစ္ဆာန်၏ကိုက်ဖြဲမှုခံရသော လက္ခဏာ လုံးဝ ကင်းမဲ့နေသော အင်္ကျီကို မြင်ပြီးနောက် တမန်တော်) ယာကူဗ်က "" အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် ယင်း (လုပ်ကြံထားသောအင်္ကျီ) က သင်တို့၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့် စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) ဖြင့် သင်တို့အတွက်သာ စီမံချက်တစ်စုံ တစ်ရာကို (သင်တို့ကိုယ်တိုင် ပရိယာယ်ဆင်၍ လုပ်ခြင်းသာဖြစ်ကြောင်း) အဆိုပြုထောက်ပြနေ၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ၊ (ကျွန်ုပ်က အားကိုးအားထားပြုရ မည်မှာ ညည်းညူမှု ကင်းမဲ့စွာဖြင့် စိတ်နှလုံးကြံ့ခိုင်စေမည့် လှပတင်းတိမ်သော) မွန်မြတ်သည့်သည်းခံမှုပင် ဖြစ်၏။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည်သာ သင်တို့ (လုပ်ကြံဖန်တီးသောအကြောင်းအရာအား သင်တို့ကပင်) သရုပ် ဖော်တင်ပြလာခြင်းနှင့်ဆန့်ကျင်၍ (ဖြစ်စေတော်မူမည့်အရှင်)၊ ကျွန်ုပ်က ယုံကြည်ကိုးစားစွာဖြင့် အကူအညီတောင်းခံနိုင်မည့်အရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။"" ဟု ပန်ကြားခဲ့၏။ |
وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَىٰ دَلْوَهُ ۖ قَالَ يَا بُشْرَىٰ هَٰذَا غُلَامٌ ۚ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ (19)
ထို့နောက် ခရီးသည်တစ်စုသည် (တမန်တော်ယူစုဖ်အား ပစ်ချခဲ့သည့်ရေတွင်းနားသို့) ရောက်ရှိလာ၍ ရေငင်သူအား (ရေယူလာရန်) စေလွှတ်ခဲ့ရာ သူက သူ့ရေပုံးကို (ရေတွင်းထဲသို့ ချ၍) ဆွဲတင်စဉ် ""အို၊ ဝမ်းသာစရာသတင်းကောင်းပါ။ ဤသည် လူငယ်တစ်ဦးပါ။"" ဟု အံ့အားသင့်စွာ ဟစ်အော်ပြောခဲ့၏။ ထို့နောက် သူတို့သည် သူ့ကို ရောင်းကုန်အနေဖြင့် (ရောင်းချနိုင်ရန်) ထိန်းသိမ်းဖုံးကွယ်ထားခဲ့ကြ၏၊ (အသင်တို့က မည်သည်ကို မည်သို့ လျှို့ဝှက်စွာ ထိန်းသိမ်းထားသည်ဖြစ်စေ) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သင်တို့ပြုကျင့်သမျှ အသေးစိတ်ကို အကြွင်းမဲ့ သိနေတော်မူ၏။ |
وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ (20)
ထို့နောက် သူတို့သည် တမန်တော်ယူစုဖ်အား မဖြစ်စလောက်သေးနုပ်သော ဒစ်ရ်ဟမ် ငွေဒင်္ဂါး အနည်းငယ်ဖြင့် ရောင်းချခဲ့ကြလေ၏။ အမှန်မှာ သူတို့သည် (သူ့၌ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်သောပညာ ရှိကြောင်းကို မသိ နားမလည်သောကြောင့်) သူ့အား ဆက်လက်ထိန်းထားလိုသောဆန္ဒမရှိ၍ လက်လျော့ခဲ့ကြသူများထဲတွင် အပါအဝင် ဖြစ်ကြလေ၏။ |
وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَىٰ أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا ۚ وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ ۚ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰ أَمْرِهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (21)
အီဂျစ်ပြည်မှ တမန်တော်ယူစုဖ်ကို ဝယ်ယူခဲ့သူသည် သူ့အမျိုးသမီးအား ""ကျွန်ုပ်တို့ကို ကောင်းကျိုးပေး မည့်သူ ဖြစ်နိုင်သဖြင့် သူ့ကိုကောင်းမွန်သော နေရာထိုင်ခင်းပေး၍ ဂုဏ်ပြုဧည့်ခံလော့။ သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ကို သားတစ်ဦးအဖြစ် မွေးစားကြမည်လော့။"" ဟု တိုက်တွန်း ပြောဆိုခဲ့လေ၏၊ ထိုကဲ့သို့ပင် ငါအရှင်မြတ်သည် ယူစုဖ်အတွက် မြေကမ္ဘာတွင် အခြေချနေထိုင်စရာ ထူထောင်ပေးတော်မူပြီး (အိပ်မက်အပါအဝင် အဖြစ်အပျက် များနှင့်အကြောင်းအရာများဆိုင်ရာ သတင်းအချက်အလက်များနှင့်) ပြောဆိုတင်ပြချက်များ၏အနက်အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုမှုပညာကို သင်ပေးတော်မူရန် အခြေအနေတစ်ရပ်ကို ဖန်တီးစေတော်မူခဲ့၏။ ထို့ပြင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် (အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ ဖြစ်ပျက်စေလိုတော်မူသော) စီမံချက်အရေးကိစ္စဟူသမျှကို နိုင်နင်းလွှမ်းမိုးတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူသည့်တိုင် လူသားအများစုသည်ကား ယင်းကို သိနိုင်ကြသည် မဟုတ်ပေ။ |
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (22)
သူသည် အရွယ်ရောက်လာ၍ လူလားမြောက်သည့်အခါ ငါအရှင်မြတ်သည် သူ့အား (အုပ်ချုပ်နိုင်စွမ်း ရှိ သော) ဉာဏ်အမြော်အမြင်နှင့်အသိပညာ (ဆိုင်ရာ အခွင့်အာဏာ) တို့ကို ချီးမြှင့်တော်မူခဲ့၏။ ထိုကဲ့သို့ပင် ငါအရှင်မြတ်သည် မုဟ်စန် (ခေါ် လုပ်ရပ်ဟူသမျှအား အရှင်မြတ်က အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူကြောင်း သိနားလည်၍ အရှင့်ကို သိစိတ်ဖြင့် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြမူကျင့်ကြံသူ) တို့အား ဆုလဒ်အကျိုးခံစားခွင့်များ ပေးတော်မူ၏။ |
وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ ۚ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (23)
သူမသည် သူနေထိုင်လာခဲ့သော သူမ၏အိမ်ထဲ၌ပင် သူ၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူ ထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်း မျဉ်းတော် အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) နှင့် ဆန့်ကျင်ကာ သူ့ကို ချော့မော့မြှူဆွယ်ရန် ကြိုးစားသည့်အနေဖြင့် (အခန်း) တံခါးများကို ပိတ်ထားလျက် ""မြန်မြန်လာပါ၊ သင့်အတွက်ပါ။"" ဟု မြှူဆွယ်ပြောဆိုခဲ့ရာ သူက ""အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် (ထံတော်၌သာ ပြစ်မှုဒုစရိုက် များမှ ရှောင်ကြဉ်နိုင်သော ခိုလှုံစရာရှိပြီး အရှင်မြတ်) က ကျွန်ုပ်ကို ကယ်တော်မူပါစေ။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်သည် (အသင်မ၏ခင်ပွန်းသည်နှင့်ကျွန်ုပ် သခင်ဖြစ်သူဖြင့်) ကျွန်ုပ်အား (ဤသို့) အကောင်းဆုံးနေရာထိုင်ခင်းကို ပေးအပ်ခဲ့၏။ မုချဧကန်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မတော်မတရားမမှန်မကန် ပြုမူကျင့်ကြံသူတို့အား အောင်မြင်စေတော်မူမည် မဟုတ်ချေ။ |
وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ ۖ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ ۚ كَذَٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ ۚ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ (24)
ဧကန်မုချ၊ သူမသည် တမန်တော်ယူစုဖ်နှင့်ပတ်သက်၍ တပ်မက်မှုဘက်သို့ အပြီးသတ် တိမ်းညွတ်ခဲ့ပြီး အကယ်၍ သူ့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၏ (ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာနှင့်ကာယိန္ဒြေထိန်းသိမ်းမှုဆိုင်ရာ) သက်သေအထောက်အထားတော်ကို မတွေ့ခဲ့လျှင် သူသည်လည်း (သူမထံမှ ရုန်းထွက်ရန် ကြိုးစားခဲ့မည် မဟုတ်ဘဲ) သူမနှင့်ပတ်သက်၍ တပ်မက်မှုဘက်သို့သာ တိမ်းညွတ်ခဲ့လိမ့်မည် ဖြစ်၏၊ ထိုကဲ့သို့ပင် ငါအရှင်မြတ်သည် မကောင်းမှုနှင့်မဖွယ်မရာ လုပ်ဆောင်မှုများကို သူ့ထံမှ ဖယ်ရှားပေး၍ ကင်းဝေးစေတော်မူရန် (သက်သေတော်ဖြင့်) ဧကန်မုချ၊ ရှင်းလင်းစွာ ညွှန်ကြားထားတော်မူ၏။ ဧကန်ပင်၊ သူသည် ယုံကြည်မှုဆိုင်ရာ ကျင့်ဝတ်သီလများကို စိတ် ရင်းစေတနာဖြူစင်စွာဖြင့် ကျင့်ကြံကြသော ငါအရှင်မြတ်၏အစေခံများ အနက်မှ (တစ်ဦး အပါအဝင်) ဖြစ်၏။ |
وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِن دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ ۚ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَن يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (25)
ထိုစဉ် သူတို့နှစ်ဦးစလုံးသည် တံခါးရှိရာသို့ သူထက်ငါဦးအောင်ပြေးခဲ့ကြရာ သူမက သူ့အင်္ကျီကို ကျောဘက်မှ ဆွဲစုတ်ပြီးနောက် တံခါးဝအရောက်တွင် သူတို့နှစ်ဦးသည် သူမ၏သခင် (ခင်ပွန်းသည်) နှင့်ကြုံ တွေ့ခဲ့ကြ၏။ (သူမက ခင်ပွန်းသည်အား) ""အသင်၏မိသားစုဝင် (ဇနီးသည်) နှင့်ဆန့်ကျင်၍ မကောင်းမှု ကြံရွယ်သူအတွက် အကျဉ်းချခံရစေခြင်းနှင့်ပြင်းပြနာကျင်ဖွယ်ရာ ပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းမှအပ (အခြားမည်သို့သော) ဒဏ်ခတ်အရေးယူမှု ရှိသင့်သနည်း။"" ဟု မေးမြန်းခဲ့၏။ |
قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَن نَّفْسِي ۚ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ أَهْلِهَا إِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ (26)
သူက “သူမသည်သာ ကျွန်ုပ်၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ် အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မ ဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) နှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်အား မြှူဆွယ်ရန်ကြံရွယ်ခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်၏။” ဟု ချေပပြောဆိုခဲ့၏။ ထို့ပြင် သူမ၏မိသားစုဝင်များအနက်မှ သက်သေတစ်ဦးကလည်း “အကယ်၍ သူ့အင်္ကျီသည် ရှေ့ဘက်မှ စုတ်ပြဲခြင်းခံရလျှင် သူမသည် ရိုးသားဖြောင့်မတ်စွာ ဖြောင့်ချက်ပေးခြင်းဖြစ်ပြီး သူသည် လူလိမ်လူညာများအနက်မှ (တစ်ဦး အပါ အဝင်) ဖြစ်လိမ့်မည်။” ဟု (ထိုအရေးကိစ္စအား စီရင်ဆုံးဖြတ်ရာတွင် လွယ်ကူစေရန်) အကြံပေးခဲ့၏၊ |
وَإِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصَّادِقِينَ (27)
(တစ်ဖန် ထိုသက်သေက ဆက်လက်၍) သို့ရာတွင် အကယ်၍ သူ့အင်္ကျီသည် ကျောဘက်မှ စုတ်ပြဲခြင်းခံရလျှင် သူမသည် လိမ်လည်လုပ်ကြံ၍ ဖြောင့်ချက်ပေးခြင်းသာ ဖြစ်ပြီး သူသည်ကား ရိုးသား ဖြောင့် မတ်သူများအနက်မှ (တစ်ဦးအပါအဝင်) ဖြစ်မည်။” (ဟုလည်း အကြံပေးခဲ့သည်) |
فَلَمَّا رَأَىٰ قَمِيصَهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِن كَيْدِكُنَّ ۖ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ (28)
သို့ဖြစ်ပေရာ၊ (သူမ၏ခင်ပွန်းသည်က စစ်ဆေးမှုစတင်၍) တမန်တော်ယူစုဖ်၏အင်္ကျီအား ကျောဘက်မှ စုတ်ပြဲထားသည်ကို တွေ့မြင်သောအခါ”ဧကန်ပင်၊ ဤ (လုပ်ရပ်) သည် အသင်မ၏ပရိယာယ်များသော ကြံစည်မှုသာ ဖြစ်၏။ ဧကန်မုချ၊ အသင်မ၏ကြံစည်မှုသည် အလွန်ပင် ကြီးမားလှပေ၏။” ဟု ပြောဆိုခဲ့၏။ “စဉ်းလဲဉာဏ်သည် ကြီးမားလှဘိ၏တကား။”ဟု ပြောဆိုခဲ့လေသတည်း။ |
يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا ۚ وَاسْتَغْفِرِي لِذَنبِكِ ۖ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ (29)
(ထို့နောက် တမန်တော်ယူစုဖ်ဘက်သို့ လှည့်၍) အို၊ ယူစုဖ်၊ အသင်သည် ဤကိစ္စ (ကို မသိကျိုးကျွန်ပြုလျက် ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ပြောဆိုခြင်း) မှ ရှောင်ကြည်ခြင်းဖြင့် ဥပေက္ခာပြုထားလော့။” ဟု တိုက်တွန်းပြောဆိုပြီးနောက် သူ့ဇနီးသည်ဘက်လှည့်၍) အသင်မ ကျူးလွန်သော ပြစ်မှုအတွက် (ယူစုဖ်ထံ) ခွင့်လွတ်ခွင့်တောင်းခံလော့။ (အကြောင်းမှာ) ဧကန်ပင်၊ အသင်မသည် သင့်ပြစ်မှုအတွက် ငါ့ထံ (ဝန်ချတောင်း ပန်၍) လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် တောင်းခံလော့။ ဧကန်မလွဲ၊ အသင်မသည် ပြစ်မှုကျူးလွန်သူများအနက်မှပင် ဖြစ်၏။ |
۞ وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ ۖ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا ۖ إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (30)
(သူမ၏ခင်ပွန်းသည်က ထိုကိစ္စကို လျှို့ဝှက်ဖုံးကွယ်ထားရန် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း မြို့တွင်း၌ ထိုသတင်း ပျံ့နှံ့သွားသည့်အခါ) မြို့ထဲတွင် နေထိုင်သောအမျိုးသမီးများက “(ဂုဏ်သရေရှိသော ဝန်ကြီး အဇီဇ်၏ အမျိုးသမီးသည် သူမ၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့် စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) နှင့်ပတ်သက်၍ (သူမ၏နှလုံးသားထဲ၌) အမှန်ပင် ချစ်စိတ်မွှန်ထူလာခဲ့ပြီး သူမ၏ကျွန်အား မြှူဆွယ်ရန်ကြံရွယ်ခဲ့၏။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်မတို့သည် သူမကို သိသာထင် ရှားသော လမ်းမှားမှု၌ အမှန်ပင် (သူမ၏အသိတရားနှင့်ဂုဏ်သိက္ခာကို မှေးမှိန်စေသူတစ်ဦးအဖြစ်သာ) မြင်ကြ၏။” ဟု မှတ်ချက်ပေးပြောဆိုကြကုန်၏။ |
فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ ۖ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنْ هَٰذَا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ (31)
(ထိုမြို့တွင်းနေ အမျိုးသမီးများက) သူမတို့၏မရိုးသားသော အတင်းစကားဖြန့် (၍ အပုပ်ချ) နေခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ (အဇီဇ်၏အမျိုးသမီးဖြစ်သူ) သူမက ကြားသိရသောအခါ သူမတို့အား ခေါ်စေပြီး သူမတို့အတွက် မှီအုံးများဖြင့် သက်တောင့်သက်သာရှိစေ၍ ခမ်းနားထည်ဝါသော စားသောက်ဝိုင်းတစ်ခုကို စီစဉ်ပြင်ဆင်စေလျက် သူမတို့ တစ်ဦးချင်းစီ၏လက်ထဲတွင် ဓါးတစ်ချောင်းစီ ပေးခဲ့၏။ ထို့နောက် သူမသည် (ယူစုဖ်အား) “သူမတို့ ၏ရှေ့မှောက်သို့ ထွက်လော့။” ဟု ပြောခဲ့သောကြောင့် သူမတို့သည် သူ့ကို တွေ့မြင်သောအခါ သူ့အား အံ့မခန်း ကြည်ညိုလေးစားမိ (၍ ငေးကြည်း) နေကြစဉ် သူမတို့၏လက်များကိုပင် (ရှမိ) ဖြတ်မိခဲ့ကြလေ၏။ ထို့ပြင် “အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် ပြစ်မှုကျူးလွန်ခြင်းမှ တားမြစ်တော်မူ၍) ကယ်တော်မူပါစေ။ ဤ (ပုဂ္ဂိုလ်) သည် (သေမျိုးဖြစ်သော) လူသားတစ်ဦး အလျှင်း မဟုတ်ပေ။ (အမှန်အတိုင်းဝန်ခံရလျှင် ဤသည် မြင့်မြတ်သော ကောင်းကင်စေတမန်တစ်ဦးသာ ဖြစ်၏။” ဟု အံ့အားသင့်စွာဖြင့် ပြောဆိုကြကုန်၏။) |
قَالَتْ فَذَٰلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ ۖ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ ۖ وَلَئِن لَّمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِينَ (32)
(အဇီဇ်၏အမျိုးသမီးဖြစ်သော) သူမသည် (ထိုမြို့သူတို့အား “အသင်မတို့ တွေ့မြင်သည့်အတိုင်းပင်) သူသည် ထိုသို့သော ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သောကြောင့် သူနှင့်ပတ်သက်၍ သင်တို့က ကျွန်မအား မခံချိမခံသာဖြစ်အောင် ပြစ်တင်ခွင့်ရခဲ့ကြ၏။ ကျွန်မသည် သူ၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အ တိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) နှင့်ဆန့်ကျင်၍ (အလို ရမ္မက်ဖြင့် ကျွန်မဘက်သို့ တိမ်းညွတ်လာအောင်) မြှူဆွယ်ရန်ကြံ ရွယ်ခဲ့သော် လည်း သူသည် (သူ၏နဖ်စ်ကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီသာ အသုံးချလျက်) သူ၏ကာယိန္ဒြေကို ပြတ်သားစွာ ချုပ်တည်း၍ ကာကွယ်နိုင်ခဲ့၏။ သို့ရာ တွင် အကယ်၍ သူသည် ကျွန်မ၏အလိုဆန္ဒနှင့်အညီ အမိန့်ပေးသည့်အတိုင်း မပြုလုပ် (ဘဲ ဆက်လက်ငြင်း ပယ်နေ) လျှင် သူသည် ဧကန်မုချ၊ အကျဉ်းချခြင်းခံရမည်သာမက အရှက်ကွဲခြင်းကိုလည်းခံရလျက် သေးသိမ်သောသူများအနက်မှ အမှန်ပင် (တစ်ဦးအပါအဝင်) ဖြစ်လိမ့်မည်။” ဟု ကြိမ်းဝါးပြောဆိုခဲ့၏။ |
قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ ۖ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِينَ (33)
(ထိုအခါ) တမန်တော်ယူစုဖ်က “အို၊ ကျွန်တော်မျိုးအား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၊ သူမတို့သည် ကျွန်ုပ်အား (အမိန့်ပေး) ဖိတ်ခေါ်နေသော ထိုကိစ္စ (ရပ်ဘက်သို့ တိမ်းညွတ် ခြင်း) ထက် အကျဉ်းထောင်ဘက် (သို့သွားခြင်း) သည် ကျွန်ုပ်အတွက် သာပို၍ပင် နှစ်သက်ဖွယ်ရာ ဖြစ်ပါ၏။ အရှင်မြတ်သည်သာ (သက်သေအထောက်အထားတော်ဖြင့်) ကျွန်ုပ်ဘက်မှ သူမတို့၏ ပရိယာယ်များသောကြံစည်မှုကို (တားမြစ်တော်မူ၍) လွဲဖယ်တော်မမူခဲ့လျှင် ကျွန်ုပ်သည် သူမတို့ဘက်သို့ တိမ်းညွတ်၍ (ထိုသို့သော မြှူဆွယ်ဖြားယောင်းမှုကို မလွန်ဆန်နိုင်သော) ပညာမဲ့များအနက်မှ (တစ်ဦးအပါအဝင်) ဖြစ်သွားခဲ့လိမ့်မည်။” ဟု (အရှင်မြတ်ထံ) အနူးအညွတ်ပန်ကြားခဲ့၏။ |
فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (34)
သို့ဖြစ်ပေရာ သူ့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် (သူ၏ ပန်ကြားချက်ကိုလက်ခံတော်မ၍) သူ့အတွက် ဖြည့်ဆည်း ဖြေကြားတော်မူလျက် ကျွန်ုပ်ဘက်မှ သူမတို့၏ပရိယာယ်များသော ကြံစည်မှုကို လွဲဖယ်တော်မူခဲ့၏။ |
ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّن بَعْدِ مَا رَأَوُا الْآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّهُ حَتَّىٰ حِينٍ (35)
ထို့နောက် သူတို့သည် (တမန်တော်ယူစုဖ်၏အပြစ်ကင်းမဲ့ကြောင်းကို ထောက်ပြသောအရာများ) အာယသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များကို တွေ့မြင်ကြပြီးနောက်တွင်မှ သူ့အား အချိန်ကာလတစ်ခုအထိ အ ကျဉ်းချထားရန် (မှူးကြီးမတ်ရာများသော သူတို့အတွက်) ဧကန်မုချ လိုအပ်နေကြောင်း အတွေးပေါ်လာခဲ့၏။ |
وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ ۖ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا ۖ وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ ۖ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ ۖ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (36)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်နှင့်အတူ လူငယ် (အကျဉ်းသား) နှစ်ဦးသည်လည်း အကျဉ်းထောင်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့ကြရာ သူတို့နှစ်ဦးအနက်မှ တစ်ဦးက (တမန်တော်ယူစုဖ်အား) “ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် ဝိုင်ထုတ်ရန် (စပျစ်သီးများကို) အရည်ညှစ်နေကြောင်း အိမ်မက်မက်ခဲ့၏။” ဟု ပြောပြီး အခြားတစ်ဦးကလည်း “ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ခေါင်းပေါ်တွင် ပေါင်မုန့်များ (တည့်ထားသောဗန်း) ကို တင်၍ သယ်ဆောင်နေစဉ် ငှက်များသည် ယင်း (ဗန်းပေါ်) မှ စားနေကြကြောင်း အိပ်မက်မက်ခဲ့၏။ ဟု (အသီးသီး) ပြောပြခဲ့ကြပြီးနောက် (တမန်တော်ယူစုဖ်အား) “မုချဧကန်၊ အသင့်ကို မုဟ်စန် (ခေါ် လုပ်ရပ်ဟူသမျှကို အရှင်မြတ်က အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူကြောင်း သိနားလည်၍ အရာရာအား အရှင့်ကို သိစိတ်ဖြင့် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြမူကျင့်ကြံသူ) များအနက်မှ တစ်ဦးဖြစ်နေသည်ကို တွေ့မြင်ရသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့အား (အိပ်မက်၌ မြင်တွေ့ခဲ့သော) ယင်း (အကြောင်းအရာ တစ်ခုချင်းစီ) ၏အနက်အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချက်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ သတင်းပေး သိစေပါလော့။” ဟု တောင်းဆိုကြလေ၏။ |
قَالَ لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيَكُمَا ۚ ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي ۚ إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (37)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်သည် (ထိုလူငယ်အကျဉ်းသားနှစ်ဦးအား) သင်တို့ကို ထောက်ပံ့ကျွေးမွေးစေမည့်စားစရာများ သင်တို့နှစ်ဦးထံ ရောက်မလာမီပင် ယင်း (စားစရာ အမျိုးအစား တစ်ခုချင်းစီ) ၏အသေးစိတ်အချက်အလက်များနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်က သင်တို့အား အသိပေးပြောကြားခဲ့သည့်အတိုင်းရောက်လာခြင်းမှအပ (အခြားမည်သည့်စားစရာအမျိုးအစားမျှ) သင်တို့နှစ်ဦးထံ ရောက်လာမည် မဟုတ်ကြောင်း (ကို ဦးစွာပထမ) ပြောခဲ့၏။ (ထို့နောက် သူက ဆက်လက်၍) ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့နှစ်ဦးအား ထိုသို့ပြောပြနိုင်သော အသိပညာသည် ကျွန်တော်မျိုးအား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်က ကျွန်ုပ်ကို သင်ပေးတော်မူ၍သာ ဖြစ်၏။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်နှင့်နောင်တမလွန်ဘဝကို မယုံကြည် ဖီဆန်ငြင်းပယ်ကြသော လူမျိုး၏ဘာသာတရား လမ်းစဉ် ကို (ယခင်ကတည်းကပင်) ပစ်ပယ်ထားခဲ့၏။ |
وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِكَ بِاللَّهِ مِن شَيْءٍ ۚ ذَٰلِكَ مِن فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ (38)
ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ဘိုးဘေးများဖြစ်သော (တမန်တော်) အီဗ်ရာဟီမ်၊ အစ္စဟာက်နှင့်ခမည်းတော် တမန်တော်ယအ်ကူဗ်တို့၏ဘာသာတရားလမ်းစဉ်ကိုသာလျှင် နာခံလိုက်နာ၏။ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်နှင့်တွဲဖက်နှိုင်းယှဉ်နိုင်သော (ကိုးကွယ်စရာဟူ၍) အခြားမည်သည့်အရာမျှ အလျှင်း မရှိပေ။ ထိုသို့ (တစ်ဆူတည်းသော အရှင်မြတ်အား ယုံကြည်ကိုးကွယ်ခြင်းသည်) ကျွန်ုပ်တို့အပေါ်၌ လည်းကောင်း၊ လူခပ်သိမ်း တို့အပေါ်၌လည်းကောင်း၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ထံတော်မှ (အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ အခြားမည်သည့်အရာကိုမျှ မကိုးကွယ်ရန် အရှင်မြတ်ကိုယ်တိုင် သွန်သင်သင်ကြားပေးတော်မူသော) အရှင့်ကျေးဇူးတော်တစ်ရပ်ပင် ဖြစ်သော်လည်း လူသားအနက် အများစုမှာမူ (တစ်ပါးတည်းသော အရှင်မြတ်အား မြဲမြံစွာ ယုံကြည်ကိုးကွယ် ကြခြင်းမရှိသောကြောင့်) ထိုကျေးဇူးတော်ကို သတိမမူ လျစ်လျူရှူထားခြင်းဖြင့် ကျေးဇူးမသိတတ်ကြပေ။ |
يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (39)
(ထို့နောက် တမန်တော်ယူစုဖ်က ထိုအကျဉ်းသား လူငယ်နှစ်ဉီးအား) အို၊ ကျွန်ုပ်၏အကျဉ်းထောင်ဖက် မိတ်ဆွေတို့၊ (မရေရာ မသေချာသော အယူအဆအမျိုးမျိုးပေါ်တွင် အခြေခံ၍) ထွေပြားစွာ ကွဲပြားခြား နားသော ကိုးကွယ်ရာ အရှင်သခင်များသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်မည်လော့။ သို့တည်းမဟုတ် (တိကျပြတ်သားသော အမှန်တရားသစ္စာပေါ် အခြေခံ၍ လမ်းညွှန်တော်မူရုံသာမက) အရာခပ်သိမ်းတို့ကိုလည်း နိုင် နင်းလွှမ်းမိုးတော်မူသော တစ်ဆူတည်း တည်ရှိမြဲတည်ရှိတော်မူသော အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် (သင်တို့အတွက် ကိုးကွယ်ရာအထိုက်ဆုံး) အကောင်းမြတ်ဆုံး ဖြစ်မည်လော့။” ဟူသည်ကို သင်တို့ကိုယ်တိုင် ဆင်ခြင်တုံတရားဖြင့် တွေးတောသုံးသပ်ကြလော့။ |
مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۚ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (40)
ထိုအရှင်မြတ်မှလွဲ၍ (အခြားသောကိုးကွယ်ရာများကို) သင်တို့က ယုံကြည်ကိုးကွယ်နေကြခြင်းသည် သင်တို့နှင့်သင်တို့၏ဘိုး၊ ဘေးများက (စိတ်ကူးယဉ်အယူအဆများပေါ် အခြေခံ၍ ကိုးကွယ်ရာများအဖြစ် သတ်မှတ်လျက်) အမည်နာမအမျိုးမျိုးဖြင့် မှည့်ခေါ်နေသည့် အခေါ်အဝေါ်များသာ ဖြစ်ကြပြီး ယင်းတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် (အရှင့်ထံတော်မှ) အသင်တို့အား မည်သည့်လုပ်ပိုင်ခွင့်ဆိုင် ရာ အခွင့်အာဏာကိုမျှ ပေးအပ်တော်မမူခဲ့ပေ။ အမှန်မှာ၊ (အရာခပ်သိမ်းတို့၏ပကတိအရှိတရား၊ အမှန်တရားနှင့်စပ်လျဉ်း၍) စီရင်ဆုံး ဖြတ်ပိုင်ခွင့်ရှိသော အမိန့်အာဏာသည် (အရာခပ်သိမ်းတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသောအရှင်၊ တစ်ဆူတည်းသာ တည်ရှိမြဲတည်ရှိနေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏လမ်းစဉ်တော်နှင့်အညီ) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် (၏ကျေ နပ်နှစ်မြို့မှု) အတွက်သာ ဖြစ်ရမည်။ ထိုအရှင်မြတ် သည် အရှင်မြတ်မှအပ အခြားမည်သည့်အရာကိုမျှ မကိုးကွယ်ကြရန် အမိန့်တော်အား စီရင်ပြဌာန်းတော်မူ၏။ ထိုသို့ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်တစ်ပါးတည်းကိုသာ နာခံကိုး ကွယ်ရန် (အမှန်တရားသစ္စာပေါ် အ ခြေခံထားသော) ဒီန် (ခေါ် လူသားတို့အတွက် ရုပ်နာမ်ဆိုင်ရာ ပြုမူကျင့် ကြံစရာများပါဝင်သည့် ဘဝတည်ဆောက်ရေးလမ်းစဉ်) သည်ပင် စစ်မှန်ပြီး အစဉ်တည်တံ့မြဲမြံသော လမ်းစဉ် ဖြစ် သော်လည်း လူသားအများစုမှာမူ (ပညာမဲ့ဆန်ဆန် ယုံကြည်ကိုးကွယ်နေခြင်းကြောင့် ထိုအမှန်တရားကို) မသိနား မလည်ကြချေ။ |
يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا ۖ وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِن رَّأْسِهِ ۚ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ (41)
အို၊ ကျွန်ုပ်၏အကျဉ်းထောင်ဖက် မိတ်ဆွေတို့၊ (အိပ်မက်များ၏အနက်အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုချက်များကို အရှင် မြတ်၏ထံတော်မှ ဖြစ်သော အမှန်တရားပေါ် အခြေခံ၍ ရှင်းပြရလျှင်) သင်တို့နှစ်ဦးအနက် တစ်ဦးသည် (မကြာမီ လွတ်မြောက်မည်ဖြစ်ရာ ယခင်အလုပ်ရှင်ဟောင်းထံ၌ပင် အလုပ်ပြန်ဝင်၍) သူ့သခင် (ဘုရင်) ကို (စပျစ်ရည် ညှစ်၍) ဝိုင်တိုက်ကျွေးလိမ့်မည်။ တခြားတစ်ဦးမှာမူကား ကားစင်တင်၍ အဆုံး စီရင်မည် ဖြစ်သောကြောင့် ငှက်များသည် (ယင်းတို့၏နုတ်သီးများဖြင့်) ဆိတ်ပေါက်၍ သူ့ခေါင်းမှ စားကြလိမ့်မည်။ အိပ်မက်ထဲ၌ မြင်တွေ့ခဲ့ သည့် ဖြစ်ရပ်၏အနက်ဖွင့်ဆိုချက်နှင့်စပ်လျဉ်း၍) စူးစမ်းမေးမြန်းလိုသော စီမံချက်အမိန့်တော်မှာ (ထိုသို့ပင် စီရင် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီ ဖြစ်၏။) |
وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ (42)
(တမန်တော် ယူစုဖ်သည်) သူတို့အနက်မှ အမှန်ပင် လွတ်မြောက်မည့်သူဖြစ်သည်ဟု ထင်ရသော သူအား “သင်၏သခင် (ဘုရင်) ထံတွင် ကျွန်ုပ်၏အကြောင်းကို သတိရ ဖွင့်ဟ၍ ထုတ်ဖော်လော့။” ဟု ပြောခဲ့သောကြောင့် စေတန်မကောင်းဆိုးဝါးသည် သူ့သခင်ထံ သတိရ ထုတ်ဖော်ခြင်းကို မေ့လျော့စေခဲ့ရာ (တမန်တော်ယူစုဖ်မှာ) အကျဉ်းထောင်ထဲတွင် နှစ်အတန်ကြာမြင့်စွာ ဆက်လက်နေခဲ့ရ၏။ |
وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَىٰ سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ ۖ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ (43)
ထို့နောက် ဘုရင်က “ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် ဝဖြိုးသော နွားမခုနစ်ကောင်ကို ပိန်ရှူံ့နေသော နွားမ ခုနစ်ကောင်က (အငမ်းမရ) ဝါးမျိုနေကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ စိမ်းစိုသော ဂျုံနှံ ခုနစ်နှံနှင့်အခြား သွေ့ခြောက်လျက် ရှိသော (ဂျုံနှံ) ခုနှစ်နှံအား ဝါးမျိုနေကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အိပ်မက်မက်ခဲ့၏။ (သို့ဖြစ်ပေရာ အရေးပေါ် စည်း ဝေးစေ၍) “အို၊ မှူးကြီးမတ်ရာအကြံပေးအကြီးအကဲတို့၊ အကယ်၍ သင်တို့သည် အိပ် မက်များကို အနက် အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုရန် (တတ်စွမ်းနိုင်ကြလျှင် ကျွန်ုပ်၏အိပ်မက် (၌ မြင်တွေ့ခဲ့သည့် အကြောင်းအရာများ) နှင့်စပ်လျဉ်း၍ သိနားလည်နိုင်ရန် ရှင်းလင်းတင်ပြလော့။” ဟု အမိန့်ညွှန်ကြားခဲ့၏၊ |
قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ ۖ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ (44)
(ထိုမှူးကြီးမတ်ရာအကြံပေးအကြီးအကဲတို့က ဘုရင်မင်းမြတ်မက်ခဲ့သည့် အိပ်မက်သည်) ရှုပ်ထွေးသော၊ ဂယောက်ဂယက် အိပ်မက်သာ ဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုအိပ်မက်များ၏အနက် ဖွင့်ဆိုချက်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ကျွမ်းကျင်သော ပညာရှင်များ မဟုတ်ကြပေ။” ဟု ဖြေဆိုလျှောက်ထားခဲ့၏။ |
وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُم بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِ (45)
(ထိုစဉ် အကျဉ်းထောင်ထဲတွင် တမန်တော်ယူစုဖ်နှင့်အတူနေခဲ့ကြသည့်) အကျဉ်းသားနှစ်ဦးအနက်မှ တရားသေလွတ်မြောက်သွားသူသည် အချိန်အတန်ကြာပြီးနောက် (ယခုအခါ) တမန်တော်ယူစုဖ်အကြောင်း သတိရလျှက် ဘုရင်အား) “ကျွန်ုပ်သည် အသင်တို့အား (ဘုရင်၏အိပ်မက်များကို) အနက်ဖွင့်ဆိုခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း ၍ သတင်းအကြောင်းကြားနိုင်ရန်အလို့ငှာ (အနက်အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုနိုင်သူထံသို့) ကျွန်ုပ်ကို စေ လွှတ်ပါလော့။” ဟု တိုက်တွန်းပြောဆိုခဲ့၏။ |
يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ لَّعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ (46)
(အဆိုပါ လွတ်မြောက်လာသူသည် တမန်တော်ယူစုဖ်ရှိရာ အကျဉ်းထောင်ရောက်လေသော်) “အို၊ ယူစုဖ်၊ အို၊ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောစကားကို ပြောသောသစ္စာဝါဒီ၊ အသင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား “ဝဖြိုးသော နွားမခုနစ်ကောင်ကို ပိန်ရှူံ့နေသော နွားမ ခုနစ်ကောင်က (အငမ်းမရ) ဝါးမျိုနေကြောင်းနှင့်စိမ်းစိုသော ဂျုံနှံခုနစ်နှံက အခြား သွေ့ခြောက်လျက်ရှိသော (ဂျုံနှံ) ခုနှစ်နှံအား ဝါးမျိုကြောင်းတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ (သိမြင်နားလည်နိုင်ရန်) ရှင်းလင်းတင်ပြလော့။ သို့မှသာလျှင် ကျွန်ုပ်သည် လူသားတို့ထံ ပြန်နိုင်၍ (သူတို့အား ထိုအနက်ဖွင့်ဆိုချက်များ၏အကြောင်းကို သတင်းပေး သိစေခြင်းဖြင့်) သူတို့လည်း (အနက် ဖွင့်ဆိုချက်နှင့်အတူ အသင်၏အရည်အချင်းနှင့်မတရားသဖြင့် အကျဉ်းချခံရသည့်အကြောင်းကိုပါ) သိနားလည်နိုင်ကြမည်ဖြစ်၏၊” ဟု ပြောဆိုခဲ့၏။ |
قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ (47)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်က “အသင်တို့သည် ခုနစ်နှစ်ဆက်တိုက် သီးနှံများကို (ပုံမှန်) စိုက်ပျိုးနေကျအတိုင်း စိုက်ပျိုးကြရမည် ဖြစ်သော်လည်း ရိတ်သိမ်းသောအခါတွင်မူ စားသုံး (ရန်လျာထား) သော သီးနှံအနည်း ငယ်မှအပ ကျန်သီးနှံများကို (ယင်းတို့၏အခိုင်အနှံများမှ ရိုက်ထုတ် ယမ်းခါခြင်းမပြုဘဲ) ကောက်လှိုင်း၊ ကောက်နှံများအတိုင်းပင် (သိုလှောင်ရန်) ချန်ထားရမည်။” ဟု အကြံပေးခဲ့၏။ |
ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تُحْصِنُونَ (48)
ထို့နောက် (ကပ်ဆိုက်၍) ခက်ခဲသော နှစ်များရောက်လာလျှင် (ယခင်နှစ်များက သိုလှောင်ထားသည့် သီးနှံများကို) အနည်းငယ်မှအပ ထိုသို့ (အနာဂတ်အတွက်) ကြိုတင်သိုလှောင်ထားသမျှကို စားသုံးနိုင်ကြမည်ဖြစ်၏။ |
ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ (49)
တစ်ဖန် ထိုခက်ခဲသောနှစ်များ ကုန်ဆုံးပြီးနောက် နှစ်တစ်နှစ်ရောက်လာမည်ဖြစ်ရာ ထိုနှစ်တွင် မိုးကောင်း ၍ (အသီးအနှံများ ပေါများကြွယ်ဝရုံမျှသာမက လူတို့သည်လည်း (ခက်ခဲကျပ်တည်းမှုနှင့်အစားအ သောက်ရှား ပါမှုများမှ အသက်ရှူပေါက်ရလျက်) သက်သာရာရစေသည့်အပြင် (ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲကျင်းပရန် အတွက်လည်း) စပျစ်သီးများကို အရည်ညှစ်ကြပေလိမ့်မည်။ |
وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَىٰ رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللَّاتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ ۚ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ (50)
(ဘုရင်ထံ အဆိုပါ အိပ်မက်၏အနက်ဖွင့်ဆိုချက်များနှင့်ပတ်သက်၍ အကြောင်းကြားသောအခါ) ဘုရင်က (အိပ်မက်၏အနက်အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုသော) သူအား ကျွန်ုပ်ထံသို့ခေါ်ဆောင်လော့။” ဟု အမိန့်ပေးခဲ့ရာ စေစားခံရသူ (ဘုရင့်တမန်)သည် (တမန်တော်) ယူစုဖ်ထံရောက်ခဲ့သော် သူက “သင်၏သခင် (ဘုရင်) ထံသို့ ပြန်သွားလော့။ ထို့နောက် သူမတို့၏လက်များကို သူမတို့ကိုယ်တိုင် ဖြတ်မိခဲ့ကြသော အမျိုးသမီးများ၏အရေးကိစ္စနှင့်ပတ် သက်၍ ဘုရင်အား မေးမြန်းစုံစမ်းလော့။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် သူမတို့၏ကြံစည်မှုများနှင့်စပ်လျဉ်း၍ (အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို အကြွင်းမဲ့) သိနေတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟု တိုက်တွန်းပြောဆိုခဲ့၏။ |
قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ ۚ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِن سُوءٍ ۚ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (51)
ဘုရင်က (ထိုအမျိုးသမီးများကို ဘုရင့်ရှေ့မှောက်သို့ စုရုံးဆင့်ခေါ်စေလျက်) အသင်မတို့သည် တမန်တော် ယူစုဖ်အား သူ့နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည် အသွေး၊ စွမ်း ရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) နှင့်ဆန့်ကျင်ကာ မြှူဆွယ်ဖြား ယောင်းခဲ့ကြစဉ် မည်သို့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်ကို အသင်မတို့ကိုယ်တိုင် (အမှန်အတိုင်း) ပြောဆိုကြလော့။” ဟု မိန့်သော် သူမတို့က “အလ္လာဟ် အရှင်မြတ်သည် (ပြစ်မှုကျူးလွန်ခြင်းမှ တားမြစ်တော်မူ၍) ကျွန်မတို့ကို ကယ်တော်မူပါစေ။ (အမှန်မှာ) ကျွန်မတို့သည် သူ့ဘက်မှ မည်သည့်မကောင်းမှုတစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ (မတွေ့ခဲ) မသိရှိခဲ့ကြပါ။” ဟု ဝန်ခံထွက်ဆို ကြပြီး အဇီဇ်၏အမျိုးသမီးကလည်း “ယခုသော်ကား အမှန် တရားသည် ပေါ်လွင်ထင်ရှားသွားလေပြီ။ ကျွန်မသည်သာလျှင် သူ့နဖ်စ်နှင့်ဆန့်ကျင်၍ (ကျွန်မ၏အလိုရမ္မက်ဖြင့် ကျွန်မဘက်သို့ တိမ်းညွတ်လာအောင်) မြှူဆွယ်ဖြားယောင်းခဲ့သော်လည်း ဧကန်ပင်၊ သူသည် (သူ့နဖ်စ်ကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အသုံးချ၍) ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောသစ္စာဝါဒီများ အနက်မှ မုချပင် (အပါအဝင်) ဖြစ်လေ၏။” ဟု (သူမ၏အမှားကို) ဝန်ခံပြောဆိုခဲ့၏။ |
ذَٰلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ (52)
(ထိုအမျိုးသမီးများက တမန်တော်ယူစုဖ်သည် အပြစ်အနာအဆာ ကင်းရှင်းသူသာ ဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံခဲ့ကြ သည်ကို တမန်တော်ယူစုဖ် သိလေသော် သူမတို့အား ထိုသို့စစ်ဆေးစေလိုခြင်း၏အကြောင်းရင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍) သူက “(စုံစမ်းစစ်ဆေး စေရခြင်းမှာ) ကျွန်ုပ်သည် (ယခင်က ကျွန်ုပ်ကိုဝယ်ယူခဲ့ပြီးနောက် နေရာထိုင်ခင်း ပေးခဲ့ သော) သူမရှိခိုက် သူ့အား မည်သည့်အခါမျှ သစ္စာမဖောက်ခဲ့ကြောင်း သူအား သစ္စာမဖောက်ခဲ့ကြောင်းကို သူသိစေရန်နှင့်အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သစ္စာဖောက်တို့၏ကြံစည်မှုများ (အထမြောက် အောင်မြင်စေသော နည်းစနစ်အတွက်) လမ်းညွှန်တော်မမူကြောင်း (လူတိုင်း) သိနားကြရန် ထိုသို့ (စုံစမ်းစစ်ဆေးစေရခြင်း) ဖြစ်၏။” ဟု ရှင်းပြပြောဆိုခဲ့လေ၏။ |
۞ وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي ۚ إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ (53)
စင်စစ်သော်ကား ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) ကို အမှားအယွင်း ကင်းရှင်းကြောင်း မပြောဆိုနိုင် (ရုံသာမကာ အမှားအယွင်း လုံးဝ ကင်းသကဲ့သို့လည်း ယတိ ပြတ် မတင်ပြနိုင်) ပေ။ (အကြောင်းမှာ) ဧကန်ပင်၊ (နဖ်စ်ကို စိတ်အလိုရမ္မက်ထက် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အသုံးချခြင်းကြောင့်) ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်က ကရုဏာထားတော်မူသောအရာ (နဖ်စ်) မှအပ (အခြားနဖ်စ်ဟူသမျှသည်) မကောင်းမှုအကုသိုလ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဧကန်မုချ၊ အမိန့်ပေးတိုက်တွန်းနှိုးဆော်လေ့ရှိ၏။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် (လူ့စွမ်းရည် မတိမ်ကောရလေအောင် စည်းမျဉ်းတော်များ ချမှတ်ပေးတော်မူပြီး ယင်းတို့ကို မတော်တဆ ကျူးလွန်ချိုးဖောက်မိသူတို့အား) အလွန်ပင် လွှတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ပေးတော်မူသောအရှင်၊ အားလုံးအပေါ် အစဉ် သနားညှာတာတော်မူသော အကြင်နာရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي ۖ فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ (54)
ထိုအခါ ဘုရင်က ကျွန်ုပ်၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ် အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မ ဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) အတွက် (သူ့ညွှန်ကြားချက် လိုအပ်နေ၍) သူ့ကို ကျွန်ုပ်၏အထူး (ကိုယ်ရေး အတိုင်အပင်ခံ) ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ် ရွေးချယ် ခန့် အပ်မည်ဖြစ်သောကြောင့် သူ့အား ကျွန်ုပ်ထံ ခေါ်ဆောင်လော့။” ဟု အမိန့်ပေးခဲ့ပြီး (တမန်တော်ယူစုဖ် ဘုရင့်ထံ ရောက်လာ၍) ဘုရင်က သူနှင့်စကားပြောဆိုစဉ် “ဧကန်ပင်၊ ယနေ့မှစ၍ အသင့်ကို ကျွန်ုပ်အ တွက် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ (မြင့်မြတ်သောဂုဏ်ရာထူးဖြင့်) အခိုင်အမာရပ်တည်သူ၊ လေးစားအားကိုးရပြီး ယုံကြည်စိတ်ချရသူ (အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုခန့်အပ်ပြီ) ဖြစ်၏။” ဟု ချီးမွမ်းပြောဆိုခဲ့၏။ |
قَالَ اجْعَلْنِي عَلَىٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ ۖ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ (55)
(ထိုစဉ် တမန်တော်) ယူစုဖ်က “ကျွန်ုပ်အား တိုင်းပြည်၏ (သယံဇာတများ၊ ကောက်ပဲသီးနှံများနှင့်မြစ် ချောင်းလယ်ယာမြေများ စသည်တို့ကို ထိန်းသိမ်းစောက်ရှောက်နိုင်ရန်) ဘဏ္ဍာထိန်းအဖြစ် ခန့်အပ် ဖြစ်စေလော။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် (ယင်းတို့ကို ကျွမ်းကျင်စွာ) ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်နိုင်သူ၊ (ထိန်းသိမ်းရေးဆိုင်ရာ နည်းစနစ်များကိုလည်း နှံ့နှံ့စပ်စပ် သိနားလည်ထားသော) အသိပညာရှင်ပင် ဖြစ်၏။” ဟု တောင်းဆိုပြောကြားခဲ့လေ၏။ |
وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ ۚ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ ۖ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (56)
ထိုကဲ့သို့ပင်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) ယူစုဖ်အား ထိုတိုင်းပြည် (အီဂျစ်) တွင် အခြေချစေတော်မူ လျက် ယင်း (တိုင်းပြည်) ၌ပင် (ပြည်သူတို့၏ထောက်ခံမှုကို အပြည့်အဝရရှိစေ၍) သူ့ဆန္ဒရှိ သော နေ ရာတိုင်းသို့ သွားလာလှုပ်ရှားပြီးစီမံဆောင်ရွက်နိုင်ရန် (အခွင့်အာဏာများ ချီးမြှင့်တော်မူခြင်းဖြင့်) အခြေခိုင်ထူထောင်စေ တော်မူခဲ့၏။ ငါအရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူသောသူအား ငါအရှင့်ထံတော်ဖြစ်သောမှ ကရုဏာတော်ဖြင့် (အရှင့်ကျေးဇူးတော်များဖြစ်သော ဂုဏ်ပကာသန၊ ရိက္ခာအထောက်အပံ့နှင့်) အခွင့်အာဏာကို ချီးမြှင့်ဆိုက်ရောက်စေတော်မူ၏။ ငါအရှင်မြတ်သည် မုဟ်စန် (ခေါ် လုပ်ရပ်ဟူသမျှကို အရှင်မြတ်က အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူကြောင်း သိနားလည်၍ အရာရာအား အရှင့်ကို သိစိတ်ဖြင့် အကောင်းဆုံးဖြစ် အောင် ပြမူကျင့်ကြံသူ) တို့၏အကျိုးဆုလဒ်များကို အချည်းနှီး ဖြစ်စေတော် မမူချေ။ |
وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (57)
ထို့ပြင် သက်ဝင်ယုံကြည်၍ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့် လိုက်နာကျင့်သုံး သူတို့အတွက် နောင်တမလွန်ဘဝ၌ (ချီးမြှင့်တော်မူမည့်) အကျိုးဆုလဒ်မှာမူ အကောင်းမြတ်ဆုံးပင် ဖြစ်ပေ၏။ |
وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ (58)
(တမန်တော်ယူစုဖ်၏ဖခမည်းတော်တို့နေထိုင်ရာ ကာနန့်အရပ်ဒေသ၌လည်း ငတ်ဘေး ကြုံတွေ့ခဲ့ရာ ရိက္ခာရှာရန် ထွက်လာခဲ့ကြသော တမန်တော်) ယူစုဖ်၏အစ်ကိုများသည် (အီဂျစ်သို့) ရောက်လာကြ၍ (ခန်းမထဲ၌ ရှိနေသော) သူ့ထံသို့ ဝင်ရောက်ခစားသောကြောင့် သူသည်သူတို့ကို အမှတ်ရ၊ သိနေသော်လည်း သူတို့သည်ကား သူ့ကို မှတ်မိခြင်း မရှိချေ။ |
وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَّكُم مِّنْ أَبِيكُمْ ۚ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ (59)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်သည် သူတို့အတွက် စီစဉ်ထားသော စားနပ်ရိက္ခာ အထောက်အပံ့များဖြင့် သူတို့အား ပေးအပ်ခဲ့ပြီးချိန်တွင် “(နောက်တစ်ကြိမ်လာသည့်အခါ) သင်တို့အတွက် (ရိက္ခာအထောက်အပံ့များ ပိုမို ရစေရန်အလို့ငှာ) သင်တို့၏ဖခမည်းတော်ထံမှ (ခွင့်ပြုချက်ရယူခြင်းဖြင့်) သင်တို့၏ညီငယ်ကိုလည်း (သင်တို့နှင့်) အတူ ခေါ်ဆောင်လာကြလော့။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် (ကုန်စည်စားနပ်ရိက္ခာများအား) ချိန် တွယ်ဖြန့်ဖြူးပေးရာတွင် (ပမာဏ) အပြည့်အဝပေးသည်ကို အသင်တို့ တွေ့မြင်ကြသည် မဟုတ်လော့။ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်သည် အကောင်းဆုံး ဧည့်ခံသောအိမ်ရှင် တစ်ဦးလည်း ဖြစ်၏။ “ဟု တိုက်တွန်းပြောဆိုခဲ့၏။ |
فَإِن لَّمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلَا كَيْلَ لَكُمْ عِندِي وَلَا تَقْرَبُونِ (60)
သို့သော် အကယ်၍ သင်တို့သည် သူ့ကို ကျွန်ုပ်ထံသို့ ခေါ်ဆောင်ခြင်း မပြုခဲ့ကြလျှင် ကျွန်ုပ်ထံမှ သင်တို့အတွက် မည်သည့် ကုန်စည်ရိက္ခာချိန်တွယ်မှုမျှ ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်သည့်အပြင် (နောက်တစ်ကြိမ်) ကျွန်ုပ်ထံ ချဉ်းကပ်ခွင့်လည်း ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။” (ဟု ပြည့်စွက်ပြောခဲ့စဉ်။) |
قَالُوا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ (61)
သူတို့က “ကျွန်ုပ်တို့သည် သူနှင့်ပတ်သက်၍ ဖခမည်းတော်ထံ (ခွင့်ပြုချက်) တောင်းခံလိုသောဆန္ဒရှိကြသည့်အပြင် ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် (သူ့အားခေါ်ဆောင်လာရန် အစွမ်းကုန်) ကြိုးစား ဆောင်ရွက်မည့်သူများ မုချပင် ဖြစ်ကြ၏။” ဟု ပြောဆိုဖြေကြားခဲ့ကြလေ၏။ |
وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (62)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်က သူ၏ဝန်ထမ်းများအား “သူတို့သည် (ကျွန်ုပ်တို့ထံ ရိက္ခာအထောက်အပံ့အစား) ဖလှယ်ကုန်အဖြစ် ပေးခဲ့သော သူတို့၏ (ရွှေ၊ ငွေ) အဖိုးအခများကို သူတို့က မိသားစုထံ ပြန်သွားသည့်အခါ (ယင်းတို့ကို) ပြန်တွေ့၍ အမှတ်ရကြရန်နှင့် (ယင်းတို့ကို အကြောင်းပြု၍ အီဂျစ်သို့) နောက်တစ်ကြိမ် ပြန်လာ ကြရန်အလို့ငှာ သူတို့၏ (မြင်းကျောပေါ်ခွတင်ရသော) အိတ်များတွင် ထည့်ထားကြလော့။” ဟု တိုက်တွန်းပြောဆိုလေ၏။ |
فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَىٰ أَبِيهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (63)
သူတို့သည် သူတို့၏ဖခမည်းတော်ထံသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသွားကြသောအခါ “အို၊ ကျွန်တော်မျိုးတို့၏ဖခမည်းတော်၊ ကျွန်ုပ်တို့ထံမှ တန်ဖိုးအနည်းငယ်သာရှိသော ဖလှယ်ကုန် ငွေကြေးအဖိုးအခအစား ရိက္ခာအထောက်အပံ့များကို အပြည့်အဝ ပေးခဲ့ပြီး (နောက်တစ်ကြိမ်တွင်) ညီလေးကိုပါ အတူခေါ်ဆောင် မသွားပါက ကုန်ဖလှယ်ခွင့်ကို တားဆီးပိတ်ပင်ခြင်းခံရလိမ့်မည် ဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ ကုန်ဖလှယ်နိုင်ရန်အတွက် ညီလေး အား ကျွန်ုပ်နှင့်အတူ (သွားခွင့်ပြု၍) စေလွှတ်ပါလော့။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ကို အမှန်ပင် ကောင်းစွာ ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်မည့်သူများ ဖြစ်ကြပါ၏။” ဟု တောင်းဆိုပြောခဲ့ကြ ၏။ |
قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِن قَبْلُ ۖ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (64)
ဖခမည်းတော် (ဖြစ်သော တမန်တော် ယအ်ကူဗ်) က “ယခင်က သူ့အစ်ကိုနှင့်ပတ်သက်၍ သင်တို့အပေါ် ယုံကြည်စိတ်ချစွာ အပ်နှံသကဲ့သို့ (ယခုလည်း) သူ့အား ထိုအတိုင်းသာ ဖြစ်စေရန် သင်တို့အပေါ်ဝယ် ယုံကြည် စိတ်ချစွာ အပ်နှံရမည်လော။ သို့ရာတွင်၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် အကောင်းဆုံးနှင့်စိတ်အချရဆုံး ကာကွယ်စောင့်ရှောက်တော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူသည့်အပြင် ထိုအရှင်မြတ်သည်ပင် သ နားညှာတာ တတ်သူအားလုံးထက် အကြင်နာတရားအရှိဆုံး အကြင်နာရှင်၊ ကရုဏာရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ ۖ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي ۖ هَٰذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا ۖ وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ۖ ذَٰلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ (65)
သူတို့သည် (သူတို့၏ခံစားခွင့်များဖြစ်သော) ပစ္စည်းထုပ်များကို ဖွင့်ကြသောအခါ ကုန်ဖလှယ်ရာတွင် သူတို့ဘက်မှ ပေးခဲ့သော အဖိုးအခများ (ကို အိတ်ထဲ၌ထည့်လျက်) ပြန်ပေးထားသည်ကို တွေ့ရှိကြသဖြင့် (ဖခမည်းတော်အား) “အို၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ခမည်းတော်၊ (ကျွန်ုပ်တို့မှာ အခြား) မည်သည့်အရာအတွက် တောင့်တမှု အာသီသ ရှိမည်နည်း။ ဤ (အရာ) သည် ကျွန်ုပ်တို့ထံ ပြန်ပေးလိုက်သော ကျွန်ုပ်တို့၏ကုန်စည်ဖလှည်မှုဆိုင်ရာ အဖိုးအခပင် ဖြစ်၏။ (ညီငယ်ကို ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ သွားခွင့်ပြုလျှင်) ကျွန်ုပ်တို့သည် ညီငယ်ကို ထိန်းသိမ်းစောင့် ရှောက်ကြမည်ဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့၏မိသားစုအတွက် ပမာဏအားဖြင့် ကုလာအုတ်တစ်ကောင် သယ်ဆောင်ရမည့် ရိက္ခာအထောက်အပံ့များကိုလည်း ပိုမို၍ပင် ရရှိလိမ့်မည်ဖြစ်ရာ (ကျွန်ုပ်တို့) စားနပ်ရိက္ခာ ပိုလျှံစွာ ရကြမည်။ ထိုသို့ရခြင်းဖြင့် ရိက္ခာအထောက်အပံ့အတွက် (ပူစရာမလိုဘဲ အဆင်ပြေ) လွယ်ကူသွားလိမ့်မည်။” ဟု လျှောက် ထားကြပြန်လေ၏။ |
قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّىٰ تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلَّا أَن يُحَاطَ بِكُمْ ۖ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ (66)
ဖခမည်းတော် (ဖြစ်သော တမန်တော်ယအ်ကူဗ်) က “သင်တို့အား (ဘေးအန္တရာယ်များဖြင့်) ဝိုင်းထားခံရ ခြင်းမှအပ သူ့ကို ကျွန်ုပ်ထံ လုံခြုံစွာဖြင့် မုချပင် ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား တိုင်တည်၍ ခိုင်မာသော ကတိခံဝန်ချက်တစ်ခု မပေးသေးသမျှ ကာလပတ်လုံး သူ့ကို သင်တို့နှင့်အတူ အလျှင်း စေလွှတ်မည် မဟုတ်ပေ။” ဟု ပြောခဲ့၏။ သူတို့သည် (တမန်တော် ယအ်ကူဗ်က တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း) ခမည်းတော်အား ကတိခံဝန်ချက်ပေးခဲ့ရာ သူက “အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သင်တို့ ကတိပြုပြောဆိုခဲ့ သမျှထက် (ပိုမို၍ပင် သူ့ကို) ယုံပုံအပ်နှံရန် အကောင်းဆုံးသော ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်တော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟု ဟောပြောခဲ့၏။ |
وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ ۖ وَمَا أُغْنِي عَنكُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ ۖ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ (67)
ထို့နောက် သူက (ဆက်လက်၍) “အို၊ ချစ်သားတို့၊ အသင်တို့သည် (အီဂျစ်ပြည်သို့ ဝင်သည့်အခါ) တစ်ခုတည်းသော (မြို့) တံခါးပေါက်မှ (အားလုံး တစ်ပြိုင်တည်း) မဝင်ကြလေနှင့်။ ကွဲပြားခြားနားသော အုပ်စုများဖွဲ့ လျက် တံခါးပေါက်များမှ (အုပ်စုအသီးသီးက တံခါးပေါက်တစ်ခုစီမှသာ) ဝင်ကြလော့။ (အဆိုပါ အကြံပေးမှု ကြောင့်) ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အတွက် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် (၏ စည်းမျဉ်းတော်) နှင့်ဆန့် ကျင်၍ မည်သည့်အရာကိုမျှ အကျိုးပြု ဖြည့်ဆည်းစေနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ (အရေးကိစ္စအလုံးစုံ၏စီရင်ဆုံးဖြတ်ခွင့်ဆိုင်ရာ) အမိန့်အာဏာသည်ကား (အရာခပ်သိမ်းအတွက် နိယာမတရားနှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူသော) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် (၏အမိန့်ပညတ်ချက်များနှင့်အညီ လိုက်နာကျင့်သုံးရန်) အတွက်သာ ဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်သည် အရေးကိစ္စဟူသမျှအတွက်) ထိုအရှင်မြတ်အပေါ်သာ ယုံကြည်ကိုးစား၍ အပ်နှံထားပြီး ဖြစ်သည့်အလျောက် ယုံကြည်ကိုးစား၍ အပ်နှံလိုသူများ (အားလုံး) လည်း ထိုအရှင်မြတ်အပေါ်၌သာလျှင် (ဖြူစင်စွာဖြင့်) ယုံကြည် ကိုးစား၍ အပ်နှံထိုက်ပေ၏။ |
وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا ۚ وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (68)
သူတို့သည် သူတို့၏ဖခမည်းတော်က အကြံပေးမှာကြားခဲ့သည့်အတိုင်း (မြို့၏တံခါးပေါက်အသီးသီး တည် ရှိရာ) နေရာအသွယ်သွယ်မှ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြစဉ် (ထိုအကြံပေးချက်သည် တမန်တော်) ယအ်ကူဗ်က သူ့နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) ၌ (လိုအပ်ချက်တစ်ခုအဖြစ် ယင်းကို) လိုအပ်သလို စီစဉ်ဆုံးဖြတ်ခဲ့ခြင်းမှအပ (အခြား) မည်သည့်အရာကိုမျှ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် (၏စည်းမျဉ်းတော်) နှင့်ဆန့်ကျင်၍ သူတို့အတွက် အကျိုးပြု ဖြည့်ဆည်းစေခြင်း မရှိချေ။ မုချဧကန်၊ ငါအရှင်မြတ်သည်ပင် သူ့ကို (ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍) ပညာသင်ကြား ပို့ချတော်မူသောကြောင့် သူသည် (ထိုသို့သော အကြံဉာဏ်များအတွက် တွေးတောဆင်ခြင်နိုင်သည့်) အသိပညာများကို ပိုင်ဆိုင်သော ပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်လာသော်လည်း လူသားအများစုမှာမူ (ဆင်ခြင်တုံတရားကို မသုံးကြ သောကြောင့်) မသိနားမလည်ကြချေ။ |
وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَخَاهُ ۖ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (69)
သူတို့သည် (ခန်းမထဲတွင်ရှိနေသော တမန်တော်) ယူစုဖ်ထံသို့ (ဒုတိယအကြိမ်) ဝင်ရောက်ခစားကြ သောအခါ သူသည် သူ့ညီတော်အား (သူ့အပါး၌ သီးသန့်) နေရာထိုင်ခင်းပေး၍ “ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် သင် ၏နောင်တော် (ယူစုဖ်) ပင် ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ သူတို့ပြုမူကျင့်ကြံခဲ့သမျှအတွက် စိတ်ဒုက္ခ မဖြစ်လေနှင့်။“ဟု ပြောဆိုလျက် ကြိုဆိုခဲ့၏။ |
فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ (70)
သူသည် သူတို့အတွက် စီစဉ်ထားသော စားနပ်ရိက္ခာအထောက်အပံ့များကို သူတို့အား ပေးအပ်ထောက်ပံ့ခဲ့စဉ် သောက်ရေခွက်ကို သူ့ညီ၏အိတ်ထဲ၌ ထားရှိစေ၏။ ထို့နောက် ကြေညာသူ (သံတော်ဆင့်) တစ်ဦးက ''အို၊ ခရီးသည်တို့၊ ဧကန်မလွဲ၊ အသင်တို့သည် ခိုးသားများပင် ဖြစ်ကြကုန်၏။'' ဟု ကြေညာခဲ့၏။ |
قَالُوا وَأَقْبَلُوا عَلَيْهِم مَّاذَا تَفْقِدُونَ (71)
သူတို့သည် (ထိုသံတော်ဆင့်နှင့်အပေါင်းအပါများ ဖြစ်ကြသော) သူတို့ဘက်သို့ မျက်နှာလှည့် ချဉ်းကပ်လျက် “သင်တို့၌ မည်သည့်အရာ ပျောက်ဆုံးနေသနည်း။” ဟု မေးမြန်းခဲ့ကြလေ၏။ |
قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ (72)
(ကြေညာသူနှင့်ဝန်ထမ်းများဖြစ်ကြသော) သူတို့က “ကျွန်ုပ်တို့၌ ဘုရင်၏ခွက် ပျောက်ဆုံးနေခြင်း ဖြစ်ပြီး မည်သူမဆို ယင်းကို ယူဆောင်လာခဲ့လျှင်၊ (အကျိုးဆုလဒ်အဖြစ် ပမာဏအားဖြင့်) ကုလား အုတ်တစ်ကောင် သယ်ဆောင်ရမည့် စားနပ်ရိက္ခာများ ရရှိမည်ဖြစ်သည်။” ဟု ပြောပြခဲ့၏။ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်သည် ထိုကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ကိုယ်တိုင် တာဝန်ယူဆောင်ရွက်မည့်သူ (အာမခံသူ) ဖြစ်၏။” ဟုလည်း (အဆိုပါ သံတော်ဆင့်က) ကတိပေး ပြောခဲ့၏။ |
قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ (73)
ညီနောင်တို့က “အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား တိုင်တည်၍ ပြောပါရစေ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤတိုင်းပြည်၌ မတည်ငြိမ်မှုနှင့်အဖျက်အမှောင့်လုပ်ရန် ရောက်လာခြင်း မဟုတ်ကြောင်းနှင့်ကျွန်ုပ်တို့သည် ခိုးသားများလည်း မဟုတ်ကြောင်းကို အသင်တို့ မုချပင် သိခဲ့ကြပြီး ဖြစ်၏။” ဟု ချေပပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
قَالُوا فَمَا جَزَاؤُهُ إِن كُنتُمْ كَاذِبِينَ (74)
(သံတော်ဆင့်နှင့်အဖွဲ့ဖြစ်သော) သူတို့က “အကယ်၍ သင်တို့သည် လိမ်လည်သူများ ဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားလာလျှင် (ယင်းအတွက် ပေးဆပ်မှုအဖြစ်) မည်သည့် ပြစ်ဒဏ်ဖြင့် အရေးယူရမည်နည်း။” ဟု မေးမြန်းခဲ့ကြလေ၏။ |
قَالُوا جَزَاؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ (75)
သူတို့က “မည်သူမဆို (ထိုခွက်ကို) သူ့အိတ်ထဲ၌ ဝှက်ထားကြောင်း ရှာတွေ့ခဲ့လျှင် ထိုသူသည် ယင်းအတွက် (အရေးယူခံရ၍) အလျှော်အစားပေးရမည့်သူ ဖြစ်၍ ထိုသူသည်သာ ယင်း၏အလျှော်အစားအတွက် တာဝန်ရှိသည်။” ဟု ပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ ထိုကဲ့သို့ပင် ငါအရှင်မြတ်သည် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မဟုတ်မတရား မမှန်မကန် ပြုကျင့်သူတို့အား (လုပ်ရပ်တိုင်း၏ပေးဆပ်မှုကို အစား ပေးစေတော်မူ၏။) |
فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاءِ أَخِيهِ ۚ كَذَٰلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ ۖ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ ۗ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ (76)
(ထိုသို့ဖြင့် သူတို့ကို တမန်တော်ယူစုဖ်၏ရှေ့မှောက်သို့ ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ရာ) သူက သူ့ညီ၏အိတ် (ကို ရှာဖွေခြင်းမပြုမီ ယင်း) ထက် ဦးစွာပထမ (ညီနောင်များဖြစ်ကြသော) သူတို့၏အိတ်များကို စတင်ရှာဖွေခဲ့၏၊ ထို့နောက် သူ့ညီ၏အိတ်ကိုရှာဖွေ၍ ယင်းမှ ထိုခွက်ကို ဖော်ထုတ်ခဲ့လေ၏။ ထိုနည်းအတိုင်းပင် ငါအရှင်မြတ် သည် (တမန်တော်) ယူစုဖ်အတွက် (လိုအပ်သည့် အစီအမံများကို စနစ်တကျ) ကြိုတင်စီစဉ်စေတော်မူခဲ့၏။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူခြင်းမှအပ (အီဂျစ်) ဘုရင်၏အုပ်ချုပ်ရေးစနစ်အောက်တွင် သူ့ညီကို အလျှင်း ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခဲ့မည် မဟုတ်ပေ။ ငါအရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူသောသူအား အဆင့်အတန်းနှင့်အခွင့်အရေးများဖြင့် တိုးတက်စေတော်မူ၏။ ပညာအရည်အချင်းများပိုင်ဆိုင်ထား ပညာရှင်တိုင်း၏ထက်ဝယ်တွင် ပိုမို၍ သိနားလည် သူတစ်ဦး ရှိစမြဲဖြစ် (ပြီး အရှင်မြတ်သည် ပညာရှင်အားလုံး၏ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်သွေးကို ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်စေတော်မူသောအရှင်၊ အရာခပ်သိမ်းကို အကြွင်းမဲ့ သိတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ) ၏။ |
۞ قَالُوا إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ ۚ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ ۚ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا ۖ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ (77)
ညီနောင်တို့က “အကယ်၍ ညီငယ်က ခိုးဝှက်ခဲ့သော် ယခင်က သူ့အစ်ကိုလည်း ခိုးဝှက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်မည်။” (ဟု မှတ်ချက်ပေးပြောခဲ့၏။) သို့သော် (တမန်တော်) ယူစုဖ်သည် သူ့နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) ထဲ၌ (အကြောင်းစုံကို သိနေပါလျက်) ထိုကိစ္စကို ညီနောင်တို့အား ထုတ်မပြောဘဲ လျှို့ဝှက်ချက်ကို မျိုသိပ်ထားလျက် “သင်တို့၏အနေအထားနှင့်အခြေအနေသည် ပိုမို၍ပင် ဆိုးဝါးလှ၏။ စင်စစ်မူကား၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သင်တို့ (စွပ်စွဲ) ပြောဆိုသမျှနှင့်စပ်လျဉ်း၍ (အသေးစိတ်အချက် အလက်များနှင့်အမှန်တရားကို) အသိဆုံးပင် ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟု ပြောဆိုခဲ့၏။ |
قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ ۖ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (78)
သူတို့က ''အို၊ မင်းကြီး၊ ဧကန်ပင်၊ ထိုညီငယ်၌ အိုမင်းရင့်ရော်သော ဖခင်အိုတစ်ဦး ရှိပါ၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ၊ သူ၏နေရာ၌ ကျွန်ုပ်တို့အနက်မှ တစ်ဦးဦးကို အစားတိုး၍ အရေးယူပါလော့။ မုချဧကန်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အသင့်အား မုဟ်စန် (ခေါ် လုပ်ရပ်ဟူသမျှကိုအရှင်မြတ်က အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူကြောင်း သိနားလည်၍ အရာရာအား အရှင့်ကို သိစိတ်ဖြင့် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြုမူကျင့်ကြံသူ) များအနက်မှ အပါ အဝင် ဖြစ် ကြောင်း တွေ့မြင်ကြ၏။” ဟု အသနားခံ လျှောက်ထားခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلَّا مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّا إِذًا لَّظَالِمُونَ (79)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်က အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ထံတော်၌သာ ပြစ်မှုများမှ ရှောင်ကြဉ်နိုင်သည့် ခိုလှုံစရာ ရှိပြီး အရှင်မြတ်က ကျွန်ုပ်တို့ကို ကယ်တော်မူပါစေ။ ကျွန်ုပ်တို့၏လောကီခံစားခွင့်ဖြစ်သော ထိုခွက်ကို ခိုးဝှက်ထားကြောင်း (ကျွန်ုပ်တို့ ရှာဖွေတွေ့ခဲ့သောသူမှအပ) အခြား မည်သူ့ကိုမျှ ကျွန်ုပ်တို့ အရေးမယူနိုင်ပေ။ အကယ် ၍ အရေးယူခဲ့လျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဧကန်မုချ၊ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မတော်မတရား မမှန်မကန် ပြုလုပ်သူများ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။” (ဟု ဖြေဆိုခဲ့၏။) |
فَلَمَّا اسْتَيْأَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا ۖ قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ ۖ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّىٰ يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللَّهُ لِي ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ (80)
သူတို့သည် တမန်တော်ယူစုဖ်ထံမှ မျှော်လင့်ချက်ကင်းမဲ့၍ အသနားခံမှုကို လက်လျော့ကြသောအခါ ညီငယ်၏ကယ်ဆယ်ရေးအတွက် သူတို့အချင်းချင်းကြားတွင် ဆွေးနွေးတိုင်ပင်နိုင်ရန် သူ့ထံမှ တစ်သီးတစ်ခြား ဖြစ်လျက် နေရာပြောင်းခဲ့၏။ (ထိုနောက် သူတို့အနက်မှ အစ်ကိုအကြီးဆုံးက သင်တို့၏ဖခင်သည် သင်တို့ထံမှ (ညီငယ်နှင့်ပတ်သက်၍) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား တိုင်တည်စေပြီး (အခိုင်အမာ) ကတိ ဝန်ခံချက် ရယူခဲ့ပြီး ဖြစ်ကြောင်းနှင့်ယခင်ကလည်း တမန်တော်ယူစုဖ်နှင့်ပတ်သက်၍ တာဝန်မကျေပွန်သည့်အပြင် တရားလွန်ကဲမှုပါ ရှိခဲ့ကြကြောင်းကို သင်တို့ သိကြသည် မဟုတ်လော။ သို့ဖြစ်ပေရာ၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ဖခင်သည် ကျွန်ုပ်အတွက် ခွင့်ပြုချက်မပေးသမျှ ကာလပတ်လုံး သို့မဟုတ် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် ကျွန်ုပ်၏ဘဝကို အဆုံးသတ်စေတော်မူခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်အတွက် အဆုံးအဖြတ် မပေးမချင်း ကျွန်ုပ်သည် ညီလေးကို မခေါ်ဆောင်နိုင်လျှင် ဤတိုင်း ပြည်မှ အလျှင်း ထွက်ခွာမည် မဟုတ်ပေ။ ထိုအရှင်မြတ်သည် စီရင်ဆုံးဖြတ်မှုနှင့်စီရင်ဆုံးဖြတ်သူ အားလုံးထက် အကောင်းမြတ်ဆုံး စီရင်ဆုံးဖြတ်တော်မူသောအရှင်ပင် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဟု ပြောခဲ့ကြ၏။ |
ارْجِعُوا إِلَىٰ أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلَّا بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ (81)
နောက်တစ်ဦးက “ကျွန်ုပ်တို့၏ခမည်းတော်ထံသို့ ပြန်သွားကြပါစို့။ ထို့နောက် ဖခင်အား “အို ကျွန်ုပ်တို့၏ ခမည်းတော်၊ ဧကန်ပင်၊ အသင်၏သားသည် ခိုးဝှက်ခဲ့ပါ၏။ ကျွန်ုပ်တို့ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ သိရှိခဲ့ကြသည်မှတစ်ပါး (အခြားမည်သည့် အရာအတွက်မျှ) ကျွန်ုပ်တို့ သက်သေခံကြသည် မဟုတ်ပါ။ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်တို့သည် မျက်ကွယ်ရာများကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်သူများ မဟုတ်ကြပေ။ ဟု အသနားခံလျှောက် တင်ကြပါစို့။ |
وَاسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (82)
အခြားတစ်ဦးကလည်း “ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်တို့နေထိုင်ခဲ့သော အီဂျစ်ရှိ မြို့နေပြည်သူများနှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏ခရီး သည်အုပ်စုနှင့်အတူ ပြန်လာခဲ့ကြသောခရီးသည်များကိုလည်း မေးမြန်းပါလော့။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့ သည် အမှန်အတိုင်းသာ ပြောဆိုနေသည့် သစ္စာဝါဒီများပင် ဖြစ်ကြပါ၏။” ဟု ပြောကြစို့။ |
قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا ۖ فَصَبْرٌ جَمِيلٌ ۖ عَسَى اللَّهُ أَن يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (83)
သူတို့သည် ဖခမည်းတော်ထံသို့ ပြန်သွားခဲ့ပြီး ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသည့်အတိုင်း ဖခင်အားရှင်း ပြခဲ့ရာ တမန်တော်ယအ်ကူဗ်က အမှန်စင်စစ်မူကား သင်တို့သည် သင်တို့ အလိုရှိသည့် ရည်မှန်းချက်အတွက် သင်တို့ ၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်း အစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) များအား မည်သည်ကို အမိန့်ပေး ညွှန်ကြားထားကြောင်း သင်တို့ကိုယ် သင်တို့ မေးမြန်းကြလော့။ (ကျွန်ုပ် အားကိုးအားထားပြုရမည်မှာ ညည်း ညူမှု ကင်းမဲ့စွာဖြင့် စိတ်နှလုံးကြံ့ခိုင်စေမည့် လှပတင်းတိမ်သော) မွန်မြတ်သည့်သည်းခံမှုပင် ဖြစ်၏။။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သူတို့အားလုံးတို့ကို ကျွန်ုပ်ထံသို့ တစ်ပြိုင်တည်း ရောက်စေတော်မူရန် ဆန္ဒတော် ရှိထန်ရာ၏။ “ဧကန်ပင်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် အရာခပ်သိမ်းကို အကြွင်းမဲ့ သိတော်နေမူသောအရှင်၊ ကိစ္စအဝဝကို စီရင်ဆုံးဖြတ်ရာတွင် အမြော်အမြင်နှင့်ပြည့် စုံတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟု ဟောပြောခဲ့၏။ |
وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ (84)
ထို့နောက်၊ တမန်တော်ယအ်ကူဗ်သည် သူတို့ဘက်မှ မျက်နှာလွှဲခဲ့ပြီးလျှင် အို၊ အလိုလေး၊ ယူစုဖ်နှင့်ပတ် သက်၍ ကျွန်ုပ်၏မပြီးဆုံးနိုင်သော သောကပူဆွေးမှု ပါလား။” ဟု အလွန် ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် သက်ပြင်းချပြီး သူ၏ ဩမျက်စိများလည်း ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုသောကကြောင့် မျက်စိတွင် အပြင်တိမ်တည်၍ ဖြူဖပ်ဖြူရော် ဖြစ်လာ၏။ သို့တစေလည်း သူသည် (သူ၏ကြေကွဲစွာခံစားနေမှုကို အခြားသူတို့အား ထုတ်ဖော်ခြင်း မရှိဘဲ ချုပ်တည်း မျိုသိပ်ထားခဲ့၏။) |
قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ (85)
သူတို့က “အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား တိုင်တည်၍ ပြောပါရစေ။ ဖခမည်းတော်သည် အသည်းအသန် နာမကျန်း ဖြစ်သည်အထိ သို့မဟုတ် ပျက်စီးတိမ်ကောသွားသူများအနက်မှ တစ်ဦးအပါအဝင် ဖြစ်လာသည်အထိ တမန်တော်ယူစုဖ်ကို သတိရ တမ်းတနေခြင်းအား ရပ်တန့်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။” ဟု ပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (86)
တမန်တော်ယအ်ကူဗ်က “ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏ပူဆွေးမှုသောကနှင့်ဝေဒနာခံစားနေရမှုကို အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံတော်၌သာလျှင် တိုင်ကြားမည်ဖြစ်ပြီး အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ ထံတော်မှ သင်တို့ မသိနားမလည်ကြသည်ကို ကျွန်ုပ် သိခွင့်ရပြီဖြစ်၏။ |
يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ (87)
တမန်တော်ယအ်ကူဗ်၏သားများသည် နောက်တစ်ကြိမ် အီဂျစ်သို့သွား ရောက်နေစဉ် သူတို့ကို လိုက်လံပို့ ဆောင်ခြင်းဖြင့် အို၊ ချစ်သားတို့၊ အသင်တို့သည် တမန်တော်ယူစုဖ်နှင့်သူညီတို့အား အပြင်းအထန် စုံစမ်း၍ သူတို့ ရှိနေသည့်နေရာမှ ရှာဖွေဖော်ထုတ်နိုင်ရန် သွားကြလော့။ သို့သော် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ကရုဏာတော်မှ မျှော်လင့်ချက် မကင်းကြလေနှင့်။ ဧကန်ပင်၊ မယုံကြည်သူ အမှန်တရားကို သွေဖည်ငြင်းပယ်သူတို့မှအပ အခြား မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ကရုဏာတော်မှ မျှော်လင့်ချက် ကင်းမဲ့ကြသည် မဟုတ်ပေ။ |
فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ (88)
သူတို့သည် အီဂျစ်သို့ ရောက်သွားကြ၍ (ခန်းမထဲတွင်ရှိနေသော တမန်တော်) ယူစုဖ်ထံသို့ ဝင်ရောက် ခစားစဉ် “အို၊ မင်းကြီး၊ ဘေးဒုက္ခအခက်အခဲသည် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏မိသားစုများထံ လာရောက်ထိတွေ့ ခဲ့ပြီး ကျွန်ုပ်တို့အား မဖြစ်စလောက်သာ တန်ဖိုးရှိသော ကုန်စည်ပမာဏာ အနည်းငယ်နှင့်အတူ စားနပ်ရိက္ခာဖြင့် ဖလှယ်ခွင့်ရရန် အသင့်ထံ ရောက်စေ၏။ ထိုသို့ မလောက်မငှသာ တတ်စွမ်းသလောက်ယူ လာခြင်း ဖြစ်သော် လည်း ကျွန်ုပ်တို့အား စားနပ်ရိက္ခာကို အပြည့်အဝ ပေးပြီးသည့်အပြင် နောက်ထပ် အပိုအဖြစ်လည်း ဖြည့်စွက် ပေးခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် ငဲ့ညှာပါလော့။ ဧကန်ပင်၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သနားညှာတာစိတ်ဖြင့် ငဲ့ညှာ သောအားဖြင့် စွန့်လှူပေးကမ်းသူတို့အား အကျိုးဆုလဒ် ပေးတော်မူ၏။” ဟု လျှောက်ထားကြ၏။ |
قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ (89)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်က “အသင်တို့သည် အမှားအမှန်ကို ခွဲခြားသိမြင်ခြင်းမရှိဘဲ ပညာမဲ့များအဖြစ် ရှိခဲ့ကြစဉ် တမန်တော်ယူစုဖ်နှင့်သူ့ညီငယ်တို့အား မည်သို့ ပြုမူခဲ့သည်ကို သိကြသလော။” ဟု မေးမြန်းခဲ့၏။ |
قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ ۖ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِي ۖ قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا ۖ إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (90)
သူတို့က “အသင်သည်ပင် အမှန်စင်စစ်၊ တမန်တော်ယူစုဖ်ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။” ဟု မေးမြန်းကြပြန် ရာ တမန်တော်ယူစုဖ်က “ကျွန်ုပ်သည် ယူစုဖ်ဖြစ်ပြီး ဤပုဂ္ဂိုလ်မှာ ကျွန်ုပ်၏ညီပင် ဖြစ်၏။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့အပေါ်ဝယ် အရှင့်ကျေးဇူးပြုတော်ဖြင့် အခွင့်အရေးများပေးတော်မူ၍ ထောက်ခံတော်မူခဲ့ပြီ။ မည်သူမဆို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့် လိုက်နာကျင့်သုံးပြီး (ထိုသို့လိုက်နာကျင့် ကြံရာတွင် ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ရသည့် ဒုက္ခအခက်အခဲများကိုလည်း ဇွဲ၊ လုံ့လ၊ ဝိရိယ ဖြင့်မြဲမြံစွာ) ခန္တီသည်းခံကြ လျှင် ထိုသူသည် ဧကန်မုချ၊ မုဟ်စန် (ခေါ် လုပ်ရပ်ဟူသမျှကိုအရှင်မြတ်က အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူကြောင်း သိနားလည်၍ အရာရာအား အရှင့်ကို သိစိတ်ဖြင့် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြမူကျင့်ကြံသူ) ပင်ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ ဧကန်ပင်၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် မုဟ်စန်တို့ ၏အကျိုးဆုလဒ်များကို အလျှင်း အချည်းနှီး ဖြစ်စေတော် မမူချေ။” ဟုပြောကြားခဲ့လေ၏။ |
قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِن كُنَّا لَخَاطِئِينَ (91)
တမန်တော်ယူစုဖ်၏ပြောကြားချက်ကို ကြားနာပြီးနောက် ညီနောင်တို့က အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် ကျွန်ုပ်တို့အပေါ်ထက် သင့်အပေါ်တွင် ပိုမိုနှစ်သက်တော်မူ၍ ဦးစားပေးလျက် အလျှံပယ် ချီးမြှင့်တော်မူခဲ့ ကြောင်း အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား တိုင်တည်၍ ပြောပါရစေ။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အပြစ်ရှိသူများသာ ဖြစ်ကြ၏။” ဟု (ဝန်ခံ) ပြောဆိုကြလေ၏။ |
قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ ۖ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (92)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်က “ယနေ့ သင်တို့အပေါ်၌ (နောက်ကြောင်းပြန်) ပြစ်တင်ဝေဖန်စရာ အလျှင်း မရှိချေ။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သင်တို့အတွက် လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ကို စီမံတော်မူလိမ့်မည်။ (အ ကြောင်းမှာ) ထိုအရှင်မြတ်သည် သနားကြင်နာသူအပေါင်းတို့ထက် သာလွန်၍ပင် သနားကြင်နာတော်မူမှု အရှိဆုံးဖြစ်တော်သော ကရုဏာရှင်၊ အကြင်နာရှင်၊ ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟု ပြောဆိုဟောပြောလေ၏။ |
اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ (93)
“အသင်တို့သည် ကျွန်ုပ်၏ဤအင်္ကျီကို သင်တို့နှင့်အတူ ယူဆောင်၍ ပြန်သွားကြလော့။ အိမ်ပြန် ရောက်ပါက ယင်းကို ကျွန်ုပ်ခမည်းတော်၏မျက်နှာပေါ်တွင် အုပ်ထားစေလျှင် သူ့အမြင်အာရုံ ပြန်ကောင်းလာ လိမ့်မည်။ ထို့နောက် သင်တို့၏မိသားစုဝင်အားလုံးအား တစ်ပါတည်း ခေါ်ဆောင်လျှက် ကျွန်ုပ်ထံ ပြန်လာကြလော့။” ဟု တိုက်တွန်းပြောဆိုခဲ့လေ၏။ |
وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ ۖ لَوْلَا أَن تُفَنِّدُونِ (94)
(တမန်တော်) ယူစုဖ်၏ညီနောင်များ ပါဝင်သော ခရီးသည်အုပ်စုသည် (ခမည်းတော်ထံသို့ ပြန်ရန် အီဂျစ်ပြည်မှ) ထွက်ခွာလေသောအခါ (ကာနန်မှာ ရှိနေသော သူတို့၏) ခမည်းတော်က သူ့အပါး ၌ရှိသူတို့အား “အကယ်၍ အသင်တို့သည် ကျွန်ုပ်အား သူငယ်ပြန်သည်ဟု မယူဆကြလျှင် ဧကန်စင်စစ်၊ ကျွန်ုပ်သည် ယူစုဖ်၏ မွှေးရနံ့ကို တွေ့ကြုံခံစားနေရ၏။” ဟု ပြောဆိုခဲ့လေ၏။ |
قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلَالِكَ الْقَدِيمِ (95)
သူတို့က “အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား တိုင်တည်၍ပြောပါရစေ။ ဧကန်မလွဲ၊ အသင်သည် ယခင် (ကတည်း က ပြောနေကျ စကားဖြစ်သော “တစ်နေ့တွင် ယူစုဖ် ပြန်လာမည်ဟူသည့်) အတွေးဟောင်း၌ပင် လွဲ မှားစွာ ရှိနေ၏။” ဟု ဖြေကြားခဲ့၏။ |
فَلَمَّا أَن جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَىٰ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا ۖ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (96)
ထိုသို့ဖြင့် ဝမ်းမြောက်ဖွယ်ရာ သတင်းကို ယူဆောင်လာသူသည် (ခမည်းတော်ထံသို့) ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ သူသည် ယင်းအင်္ကျီကို ခမည်းတော်၏မျက်နှာပေါ်သို့ တင်အုပ်ခဲ့ရာ သူ့အမြင်အာရုံ ပြန်ကောင်းလာ၍ မျက်စိမြင်သူ ဖြစ်လာခဲ့၏။ ထိုအခါ သူက “ကျွန်ုပ်သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံတော်မှ အသင်တို့ မသိကြသည်ကို ဧကန်မုချ၊ သိနေကြောင်း အသင်တို့အား ပြောခဲ့ပြီ မဟုတ်လော။” ဟု မေးမြန်းခဲ့ ၏။ |
قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ (97)
(ထိုအခါ တမန်တော်ယူစုဖ်အား မသိနားမလည်ဘဲ ပြစ်မှားမိကြောင်း ဝန်ခံပြောဆိုသော သားများက) “အို၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ဖခမည်းတော်၊ အရှင်မြတ်ထံ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ကျွန်ုပ်တို့၏ပြစ်မှားမှုကို လွတ်ငြိမ်းချမ်း သာခွင့် ပေးတော်မူရန် အသနားခံပန်ကြားပါလော့။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အပြစ်ရှိသူများ ဖြစ်ကြပါ၏၊” ဟု ပြောဆို လျှောက်ထားခဲ့၏။ |
قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (98)
ဖခမည်းတော်က “မကြာမီ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်ထံ သင်တို့အတွက် လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ကို အသနား ခံပန်ကြားမည်။ ဧကန်စင်စစ်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် လူသားတို့၏စွမ်းရည်မတိမ်ကောရလေအောင် စည်းမျဉ်းတော်များ ချမှတ်ပေးအပ်တော် မူပြီး ယင်းတို့အား မတော်တဆ ကျူးလွန်ချိုးဖောက်မိသူတို့ကို အလွန်ပင် လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ပေးသနားတော်မူသောအရှင်၊ အားလုံးအပေါ် အစဉ် သနားညှာတာတော်မူသော အကြင်နာရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။” |
فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ وَقَالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِن شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ (99)
ထို့နောက် (တမန်တော်) ယအ်ကူဗ်၏မိသားစုဝင်အားလုံး အီဂျစ်သို့ ရောက်၍ (တမန်တော်) ယူစုဖ်ထံသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြလေသောအခါ “သူသည် သူတို့အား ခရီးဦး ကြိုဆို၍ သူ့အပါး၌ သူ့မိဘနှစ်ပါးကို နေရာချပေးပြီးနောက် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူသည့်အတိုင်း သင်တို့အားလုံး ဘေးရန်ခပ်သိမ်းနှင့်ကြောက်ရွံ့စိုးရိမ်စိတ်ကင်းမဲ့စွာနှင့်လုံခြုံစိတ်ချစွာဖြင့် အီဂျစ်ပြည်သို့ ဝင်ကြလော့။” ဟု တိုက်တွန်းပြောဆိုလေ၏။ |
وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا ۖ وَقَالَ يَا أَبَتِ هَٰذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا ۖ وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي ۚ إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (100)
ထို့ပြင် (တမန်တော်) ယူစုဖ်သည် သူ့မိဘနှစ်ပါးတို့အား ရာဇပလ္လင်ထက်ဝယ် တင်မြှောက်ပြီး သူ့ညီ အစ်ကိုအားလုံးကလည်း (မင်းကြီးတစ်ပါးအား အရိုအသေပြုအပ်သော သူတို့၏ဓလေ့ကျင့်ထုံးစံနှင့်အညီ) သူ့ကို ဂါရဝပြုခဲ့ကြ၏။ ထို့နောက် သူက “အို၊ ကျွန်ုပ်၏ခမည်းတော်၊ ဤသည်ပင် ယခင်က မြင်မက်ခဲ့သော အိပ်မက် ၏အနက်အဓိပ္ပါယ် ဖွင့်ဆိုချက် ဖြစ်ပါ၏။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင် စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် ယင်းအိပ်မက်ကို အမှန်တရားတစ်ခုအဖြစ် အတိအကျပင် အထမြောက် ဖြစ် ပေါ်စေတော်မူခဲ့ပြီ။ ထို့ပြင် စေတန်မကောင်းဆိုးဝါးသည် ကျွန်ုပ်နှင့်ကျွန်ုပ် ၏ညီနောင်များကြားတွင် သဘောထား ကွဲလွဲစေပြီးနောက် ဧကန်မုချ၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် ကျွန်ုပ်အား အကျဉ်းထောင်မှ လွတ်မြောက်၍ အပြင် ထွက်စေတော်မူသည့်အချိန်၌လည်းကောင်း၊ သင်တို့အားလုံးကို သဲကန္တာရ (၏အတည်တကျ မဟုတ်သောလူနေ မှုဘဝ) မှ (ယဉ်းကျေးမှုထွန်းကားသော) အီဂျစ်ပြည်သို့ ရောက်စေတော်မူခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း၊ အရှင့်ကရုဏာ တော်ဖြင့် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပြည့်စုံစေတော်မူ၏။ အမှန်စင်စစ်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုး ထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူသည်ကို နက်နဲသိမ်မွေ့စွာ စီမံစေတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဧကန်ပင်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် ဖြစ်ရပ်ဖြစ်စဉ် အကြောင်းအရာအလုံးစုံးတို့ကို အကြွင်းမဲ့ သိတော်မူသောအရှင်၊ စီရင်ဆုံးဖြတ်ရာတွင် အမြော်အမြင်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသောအရှင်၊ ဖြစ်တော်မူ၏။ |
۞ رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ ۚ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (101)
အို၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၊ ဧကန်ပင်၊ အရှင်မြတ်သည် ကျွန်တော်မျိုးအား တိုင်းပြည်၏အုပ်ချုပ်ရေးယန္တရားမှ အရေးပါသောအပိုင်းအား တာဝန်ယူ အုပ်ချုပ်ခွင့် ချီးမြှင့်တော်မူပြီး အိပ်မက်အပါအဝင် အဖြစ်အပျက် အကြောင်းအရာများဆိုင်ရာ သတင်းအချက်အလက်များနှင့်ပြောဆိုချက်များ၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုမှု ပညာကိုလည်း သင်ပေးတော်မူခဲ့ ၏။ အို၊ မိုးကောင်း ကင်များနှင့်ကမ္ဘာဂြိုလ်၏ဇာစ်မြစ်ကို စတင်ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေ၍ ဖြစ်ပေါ်ထင်ရှားစေတော်မူသောအရှင်မြတ်၊ အသင်အရှင်မြတ်သည်ပင် ဤလောကီဘဝနှင့်နောင်တမလွန်ဘဝ၌ ကျွန်ုပ် ၏အုပ်ထိန်းသူအရှင်သခင်နှင့်ကာကွယ်စောင့်ရှောက်သောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ အို၊ အရှင်မြတ်၊ ကျွန်တော်မျိုးအား (ကျွန်ုပ်၏ကိုယ်စိတ်နှလုံးကို အရှင့်ထံအပ်နှံ၍ အရှင့်အမိန့်ပညတ်များနှင့်အညီ ကျင့်ကြံခြင်းဖြင့် ငြိမ်းချမ်းလိုလားသော) မွတ်စလင်အဖြစ်သာ ကွယ်လွန်စေတော်မူပြီး ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောပြုမူကျင်ကြံမှုများဖြင့် ပြုပြင်ခဲ့ကြသူတို့နှင့်အတူ ပေါင်းဆုံတွဲ ဖက်စေတော်မူပါ။ |
ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۖ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ (102)
ထိုအကြောင်းအရာများနှင့်သတင်းအချက်အလက်များသည် ငါအရှင်မြတ်က အသင့်ထံ ဝဟီအမိန့် တော်ထုတ်ပြန်ပို့ချ၍ သိစေတော်မူသည့် သင်တို့၏မျက်ကွယ်ရာတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သောဖြစ်ရပ်များအနက်မှပင် ဖြစ်၏။ စင်စစ်မူကား၊ (တမန်တော်) ယူစုဖ်နှင့်ပတ်သက် သူ့ညီနောင်များဖြစ်သော သူတို့က သူတို့၏စီမံချက်အား အားလုံးတစ်ညီတစ်ညွတ် သဘောတူကြလျှက် ကြံစည်နေခဲ့စဉ် အသင်သည် ထိုဖြစ်ရပ်ကို မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ ရှိ၍ အသေးစိတ်သိနိုင်ရန် သူတို့နှင့်အတူ ရှိနေခဲ့သည် အလျှင်း မဟုတ်ပေ။ |
وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ (103)
(သူတို့ သက်ဝင်ယုံကြည်လာကြရန်အတွက်) အသင်သည် မည်မျှပင် စိတ်အားထက်သန်စွာ ရုန်းကန်လိုသော ဆန္ဒရှိသည့်တိုင် လူသားတို့အနက် အများစုမှာ သက်ဝင်ယုံကြည်သူများ ဖြစ်မလာကြချေ။ |
وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (104)
အသင် (တမန်တော်) သည် လောကခပ်သိမ်းအတွက် သတင်းကောင်းနှင့်သတိပေးနှိုးဆော်စရာ ဖြစ် ခြင်းမှအပ (အခြားမည်သည့် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးမျှ မရှိသော) ယင်းကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်ကို ဟော ကြားပိုချခြင်းအတွက် သူတို့ထံမှ ဤတရားဓမ္မဟောကြားခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ လောကီဂုဏ်ပကာသနနှင့်အခကြေးငွေ တစ်စုံတစ်ရာကိုမျှ တောင်းဆိုသည် မဟုတ်ပေ။ |
وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ (105)
လူသားသည် မိုးကောင်းကင်များနှင့်ကမ္ဘာဂြိုလ်၌ အရှင့်နိယာမတရားများ နေ့ည၊ ရာသီဥတုနှင့်သက်ရှိ သက်မဲ့တို့၏အပြောင်းအလဲများဆိုင်ရာ သက်သေလက္ခဏာတော်များစွာကို နေ့စဉ်ရက်ဆက်ပင် တွေ့ ကြုံခံစားလျက် ကျော်ဖြတ်နေကြသော်လည်း သူတို့သည် ယင်းတို့အပေါ် ဂရုမူ၊ တွေးတော ဆင်ခြင်ခြင်း မရှိကြဘဲ ဥပေက္ခာပြုလျက် မျက်နှာလွှဲ၍ ဖြတ်သန်းကြသူများပင် ဖြစ်ကြ၏။ |
وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ (106)
(လူသားတိုသည် စကြဝဋ္ဌာအတွင်း တွေ့မြင်ခံစားနေရသော နိယာမတရားများ၊ နေ့ည၊ ရာသီဥတုနှင့်သက်ရှိသက်မဲ့တို့၏အပြောင်းအလဲများနှင့်စွမ်းအင်များကို အရှင်မြတ်မှအပ သူတို့ကိုးကွယ်နေကြသော အ ခြား ကိုးကွယ်ရာများ၏တီထွင်မှုများ မဟုတ်ကြောင်း ကောင်းစွာ သိနားလည်ပါလျှက်) သူတို့အနက်မှ အများစုသည် အရှင်မြတ်နှင့်တွဲဖက်တုပြိုင်၍ အခြားသောအရာများကိုကွယ်ကြသူများသာ ဖြစ်ကြပြီး အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် (ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေသော ထိုအရာများကို အလိုအလျှောက်ဖြစ်လာသော သဘာဝဟု မှတ်ယူကာ အရှင်မြတ်) အား ယုံကြည်ကြသည် မဟုတ်ပေ။ |
أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (107)
(အရှင်မြတ်အား မယုံကြည်ကြသော) ထိုသူတို့သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ပြစ်ဒဏ်များအနက်မှ (လော ကီပြစ်များဖြစ်သော ရေကြီးခြင်း ငလျှင်လှုပ်ခြင်း၊ မုန်တိုင်းဖြစ်ခြင်းစသော အားလုံးကို) လွှမ်းခြုံဖုံး လွှမ်းမည့်ဒုက္ခ ဆိုက်ရောက်လာနိုင်ကြောင်း သို့တည်းမဟုတ် သူတို့ သတိမမူဘဲ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ရှိနေကြစဉ် ကမ္ဘာပျက်မည့် နောက်ဆုံးနေ့နာရီသည် ရုတ်တရက် ဆိုက်ရောက်လာနိုင်ကြောင်းကို စိုးရိမ်ခြင်းကင်းစွာဖြင့် လုံခြုံစိတ်ချမှု ခံစားနေကြလေသလော။ |
قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (108)
(အို၊ ရစူလ်တမန်တော်၊ သူတို့အား) ကြွေးကြော်ကြေညာလော့။ “ကျွန်ုပ်နှင့်ကျွန်ုပ်၏နောက်လိုက်တို့သည် ထိုးထွင်းသိမြင်နိုင်စွမ်းရှိပြီး ထင်ရှားခိုင်လုံသော သက်သေအထောက်နှင့်တိကျသေချာသည့် ဉာဏ် ပညာဖြစ်သော ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်ပေါ်တွင် အခြေခံ၍ (လူခပ်သိမ်းတို့အား) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ဘက်သို့ ဖိတ်ခေါ်နေကြသော ဤလမ်းစဉ်ပင် ကျွန်ုပ်၏လမ်းစဉ် ဖြစ်၏။ ထို့ပြင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် ချို့တဲ့မှုလုံးဝကင်း ပြီး အနှိင်းမဲ့ အရှင်ဖြစ်ကြောင်း မည်သည့်အရာကိုမျှ အကြောင်းမဲ့ ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေခြင်း မရှိကြောင်းနှင့်ကိုးကွယ်ထိုက်သော ပကတိ ဂုဏ်တော်အာလုံးကို ပိုင်ဆိုင်တော်မူသော အရှင်ဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း ကျွန်ုပ်တို့ ကြွေးကြော် ကြသည့်အပြင် ကျွန်ုပ်သည် အရှင်မြတ်နှင့်တွဲဖက်နှိုင်းယှဉ်၍ အခြားသောအရာများကို ကိုးကွယ်ကြသော သူတို့ အနက်မှ အလျှင်း မဟုတ်ချေ။ |
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ ۗ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۗ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ اتَّقَوْا ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (109)
စင်စစ်သော်ကား၊ ငါအရှင်မြတ်သည် သင်တို့မတိုင်မီ လွန်လေပြီးခဲ့သော မြို့ရွာဒေသများတွင် နေထိုင်ခဲ့ကြသည့်ပြည်သူများအနက်မှ အမျိုးသားများကိုသာလျှင် ဝဟီအမိန့်တော်ထုတ်ပြန်ပို့ချတော်မူ၍ သူတို့ထံသို့ စေလွှတ်တော်မူခဲ့၏။ လူသားများအနက်မှ (ရှေးဟောင်းသုတေသနပညာရှင်များ အတတ်ပညာရှင် အသိပညာရှင်များ၊ သိပ္ပံပညာရှင်များနှင့်အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ အခြားသက်ရှိသက်မဲ့များကို ကိုးကွယ်နေကြသော) သူတို့မတိုင်မီ လွန်လေသွားခဲ့ကြသော မျိုးဆက်တို့၏လုပ်ရပ်အကျိုးဆက်နှင့်အဆုံးသတ်နိဂုံး မည်သို့ဖြစ်ခဲ့သည်ကို စူးစမ်းလေ့လာပြီး တွေ့မြင်သုံးသပ်နိုင်ရန်အလို့ငှာ ကမ္ဘာမြေအနှံ့တွင် မည်သည့်အခါမျှ လှည့်လည်သွားလာခြင်း မပြု ကြလေသလော။ အမှန်စင်စစ်၊ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့် လိုက်နာကျင့်ကြံကြ သူတို့အတွက် စီစဉ်ထားတော်မူသည့် နောင်တမလွန်ဘဝဆိုင်ရာ ဗိမာန်သည်သာ အကောင်းမြတ်ဆုံးဖြစ်ကြောင်းကို သင်တို့က ဆင်ခြင်တုံတရားဖြင့် တွေးခေါပြီး နားမလည်ကြလေသလော။ |
حَتَّىٰ إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاءُ ۖ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ (110)
ရှေးလူတို့သည် (အရှင့်သတင်းကောင်းများဖြင့် အရှင့်ဘက်သို့ ဖိတ်ခေါ် ခဲ့ကြသော) တမန်တော်များကို အချိန်အတန်ကြာ ညှင်းပန်းခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံးတွင် ရစူလ်တမန်တော်များသည် သူတို့က မည်သည့်အခါမျှ ယုံကြည်လာလိမ့်မည် မဟုတ်ကြောင်း ထင်မြင်လျက် မျှော်လင့်ချက်ကင်းမဲ့လုဆဲဆဲ ဖြစ်သည်အထိ ဖီဆန်ငြင်းပယ်ခြင်းခံခဲ့ကြရ၍ ငါအရှင်မြတ်၏အကူအညီ ရောက်လာခဲ့သောကြောင့် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏ စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူသောသူတို့သည် ကယ်တော်မူခြင်း ခံခဲ့ကြရ၏။ စင်စစ်သော်ကား၊ ရာဇဝတ်မှုကျူးလွန်သူ တို့ထံမှ မရှောင်လွှဲနိုင်သော ငါအရှင်မြတ်၏ပြစ်ဒဏ်အား (မည်သူမျှ မည်သည်နည်းနှင့်မျှ) တွန်းလှန်ပယ်ရှားစေနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။ |
لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ ۗ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (111)
မုချဧကန်၊ တွေးတောမြော်မြင်ချင့်ချိန်စဉ်းစားနိုင်စွမ်းရှိသော ပညာရှင်တို့အတွက် (တမန်တော်) ယူစုဖ် နှင့်သူ့ညီနောင်များဖြစ်ကြသော သူတို့ဘဝခရီး၏ (စံနမူနာယူဖွယ်ရာ အကြောင်းအရာ) အချက်အလက်များ၌ အရေးပါသော သင်ခန်းစာတစ်ခု မုချပင် ရှိနေ၏။ ထိုအရေးပါသော သင်ခန်းစာရဖွယ် အကြောင်းအရာများ ပါဝင်သည့် ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်၌ လုပ်ကြံဖန်တီးထားသော မည်သည့်စကား (အချက် အလက်) မျှ မပါဝင်ရုံသာမက ယင်းမတိုင်မီ ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူပြီး သူတို့လက်ဝယ်၌ ရှိနေသောကျမ်း (စာပါ အချက်အလက် များအား မှန်၊ မမှန်ဟူသည်) ကိုလည်း အတည်ပြုဖြောင့်မှန်စေပြီး အရာခပ် သိမ်းကို အသေးစိတ်ရှင်းလင်း တင်ပြသည့်အပြင် သက်ဝင်ယုံကြည်ကြသော လူမျိုးတို့အတွက် လမ်းညွှန်တော်နှင့်ကရုဏာတော်လည်း ဖြစ်၏။ |
