الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ (1)
အလိဖ်၊ လာမ်၊ ရာ။ ဤကျမ်းတော်သည် (အကြောင်းကိစ္စရပ်ဟူသမျှကို စီရင်ဆုံးဖြတ်ရာတွင်) အမြော်အမြင်နှင့်ပြည့်စုံတော်မူသောအရှင် (အရာရာကို စီစဉ်ကျနစွာဖြင့် စနစ်တကျဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသောအရှင်) နှင့်အရာခပ်သိမ်း၏အနုစိတ် အချက်အလက်များကို အကြွင်းမဲ့ သိတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ထံတော်မှ (ဒွိဟသံသယနှင့်ကွဲလွဲမှု လုံးဝ ကင်းရှင်းပြီး ပယ်ဖျက်ပြောင်းလဲခွင့် မပေးထားဘဲ) စနစ်တကျ မြဲမြံခိုင်ခံ့အောင် ဥပဒေအဖြစ် ပြဋ္ဌာန်းတော်မူပြီးနောက် အသေးစိတ် ရှင်းလင်းတင်ပြစေတော်မူသော အာယာသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များ ဖြစ်သည်။ |
أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ (2)
အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်မှအပ (အခြားမည်သည့်သက်ရှိသက်မဲ့ကိုမျှ ကိုးကွယ်ရာအရှင်အဖြစ် လုပ်ကြံဖန်တီး၍) ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်ခြင်း မပြုကြရန် (အတွက် ပြဋ္ဌာန်းတော်မူခြင်း ဖြစ်၏။ အို၊ ရစူလ်တမန်တော်) ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အတွက် (မကောင်းသောလုပ်ရပ်ဟူသမျှ၏ အကျိုးဆက်များနှင့်ပတ်သက်၍) သတိပေးနှိုး ဆော်သူနှင့် (ယုံကြည်ပြီးဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သော ပြုမူကျင့်ကြံမှုများကို ပြုကျင့်ကြသူအား ဆုလဒ်တော်ရှိကြောင်း) သတင်းကောင်းပါးသူ တစ်ဦးပင် ဖြစ်၏။ |
وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِن تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ (3)
သို့ဖြစ်ပေရာ သင်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်ထံတော်၌ (မကောင်းမှုဒုစရိုက်ဟူသမျှမှ ရှောင်ကြဉ်ခြင်းဖြင့်) လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ရရန် ပန်ကြားပြီး (ကောင်းမှုကုသိုလ်များကို မြဲမြံစွာပြုကျင့်၍ လုပ်မိခဲ့သော အမှားများအတွက် ဝန်ချတောင်းပန်ခြင်းဖြင့်) အရှင်မြတ်ဘက်သို့ (စိတ် ရင်းစေတနာဖြူစင်စွာဖြင့်) ဦးတည်လှည့်ကြလော့။ (သို့ဖြစ်လျှင်) အရှင်မြတ်သည် သင်တို့အား ကောင်းမြတ်သော စိတ်ပြေဖွယ်ရာလောကီအကျိုးခံစားခွင့်များကို သတ်မှတ်ထားသော သက်တမ်းကာလစေ့သည်အထိ ရယူခံစား စေတော်မူလိမ့်မည်။ ထို့ပြင် (မိုး၊ မြေ၊ မြေပေါ်မြေအောက်သယံဇာတ၊ အရင်းအမြစ်၊ စွမ်းအင်၊ စွမ်းရည်စသော) အရှင့်ရက်ရောသော ကျေးဇူးတော်မှ (အကျင့်သီလကောင်းမွန်ပြီး အရှင့်ကျေနပ်နှစ်မြို့မှုအတွက် နစ်မြုပ်ခြင်း ဖြင့်) ကျေးဇူးတော်အား လက်ခံပိုင်ဆိုင်ထိုက်သူအားလုံးကိုလည်း ချီးမြှင့်ပေးအပ်တော်မူမည်။ သို့သော် အကယ်၍ သင်တို့က (အရှင့်အမိန့်ဗျာဒိတ်တော်များမှ မျက်နှာလွှဲ၍) ရှောင်ပြေးကြလျှင် (သိထားသင့်သည်မှာ) ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အတွက် ကြီးကျယ်သော (တမလွန်တရားစီရင်မည့်) နေ့၏ပြစ်ဒဏ်ရှိမည်ကို စိုးရိမ်ပူပင် နေရ၏။ |
إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (4)
(နှလုံးသွင်းသင့်သည်မှာ) သင်တို့၏ပြန်လည်ဦးတည်ရာမှာ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံတော်သို့သာ ဖြစ်ပြီး ထိုအရှင်မြတ်သည် အရာခပ်သိမ်းကို (အရှင့်နိယာမတရားနှင့်စည်းမျဉ်းတော်များဖြင့် စိုးမိုးထိန်းချုပ်တော်မူလျက်) ဖြစ်တည်စေနိုင်စွမ်းရှိတော်မူသော အရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။ |
أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (5)
သတိပြုမှတ်သားကြလော့။ (အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ အခြားသက်ရှိသက်မဲ့များကို ကိုးကွယ်နေကြသော) သူတို့ သည် ထိုအရှင်မြတ် (၏သက်သေလက္ခဏာတော်များ ခန္ဓာကိုယ်၏အတွင်းအပြင်နှင့်ပတ်ဝန်းကျင်တခွင်၌ ပျံ့နှံ့ ပြန့်ကျဲလျက်ရှိသည်ကို လက်ခံခြင်း) မှ ရှောင်ပြေးဖုံးကွယ်နိုင်ရန် သူတို့၏စိတ်နှလုံး (များရှိ နားလည်နိုင်စွမ်း) ကို ပိတ်လိုက်ကြ၏။ သတိပြုမှတ်သားကြလော့။ သူတို့သည် သူတို့၏အဝတ်အထည်များ (ပမာ ဂုဏ်သိက္ခာကို ထိန်းချုပ်ထားနိုင်သည့် တီထွင်မှုများနှင့်အတွေးအခေါ်ဆိုင်ရာ သီအိုရီများ) ဖြင့် (သူတို့နှင့်သူတို့၏သီအိုရီများအား အရှင့်နိယာမတရားများက လွှမ်းမိုးနေကြောင်းကို မပေါ်လွင်စေရန်) ဖုံးကွယ်ကြသည့် အချိန်ကာလတိုင်းတွင် သူတို့ထိန်ချန်ကွယ်ဝှက်သမျှနှင့် (ဝင့်ကြွားစွာဖြင့်) ထုတ်ဖော်ဖွင့်ဟသမျှတို့ကို အရှင်မြတ် အကြွင်းမဲ့ သိတော်မူနေ၏။ ဧကန်ပင်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် (လူသားတို့၏) စိတ်နှလုံးအတွင်း ကိန်းအောင်းလျက်ရှိသည်တို့နှင့်ပတ်သက်၍ အကြွင်းမဲ့ သိနေတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
۞ وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا ۚ كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ (6)
ကမ္ဘာဂြိုဟ်ပေါ်တွင် သွားလာလှုပ်ရှားလျက် နေထိုင်ကြသော သက်ရှိများအနက်မှ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်က ပေးအပ်တော်မူသော စားနပ်ရိက္ခာနှင့်လိုအပ်ချက်များအပေါ် မှီခိုအားထားနေခြင်းမှအပ (ရှင်သန်နိုင်သောသက်ရှိ ဟူ၍) အလျှင်း မရှိပေ။ (သက်ရှိတိုင်း၏ဘဝအခြေအနေနှင့်လိုအပ်ချက်များနှင့်အညီ) သတ်မှတ်ရမည့် ဘဝသက် တမ်းနှင့်ပင်ကိုယ်စွမ်းရည်၊ စရိုက်များကိုလည်းကောင်း၊ ကူးပြောင်းရမည့် အချိန်အခါနှင့်နေရာဒေသကိုလည်းကောင်း၊ အရှင်မြတ်က အကြွင်းမဲ့ သိတော်မူ၏။ အရာခပ်သိမ်းတို့၏အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို ထင်ရှား သော မှတ်တမ်းစာအုပ်ကြီး၌ မှတ်တမ်းတင်ထားတော်မူ၏။ |
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۗ وَلَئِن قُلْتَ إِنَّكُم مَّبْعُوثُونَ مِن بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ (7)
ထိုအရှင်မြတ်သည် မိုးကောင်းကင်များနှင့်ကမ္ဘာဂြိုဟ်ကို ခြောက်ရက် (ခေတ်ကာလ ကပ်ကမ္ဘာခြောက်ခု) ၌ ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူပြီး ထိုစဉ်က အရှင့် (အလွန်ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်သော တန်ခိုးအာဏာတော်ဆိုင်ရာ) မဟာပလ္လင်တော်သည် သင်တို့အနက် မည်သူသည် အကောင်းဆုံး ပြုမူကျင့်ကြံသူဖြစ်ကြောင်းကို စီစစ်စမ်းသပ်တော်မူရန်အလို့ငှာ (သက်ရှိဖြစ်ပေါ်ရေးအတွက် အဓိကအရင်းအမြစ်ဖြစ်သော) ရေပေါ်၌ ထားရှိတော်မူခဲ့၏။ ထို့ပြင် အကယ်၍ အသင်က (လူတို့အား၊ သင်တို့၏အဓိကပန်းတိုင်မှာ ဤလောကီဘဝ၌ ပြုကျင့်သည်နှင့်အညီ အကျိုးဆုလဒ်နှင့်ပြစ်ဒဏ်များကို စံစားခံစားခြင်းပင် ဖြစ်သောကြောင့်) ဧကန်ပင်၊ အသင်တို့ ကွယ်လွန်သေဆုံး သွားပြီးနောက် သင်တို့အား ပြန်လည်ရှင်သန်ထမြောက်စေတော်မူမည်ဟု မိန့်ကြားလျှင် မယုံကြည်သူ (အမှန်တ ရားကို ဖီဆန်ငြင်းပယ်သူ) တို့က “ဤသည် ထင်ရှားလှစွာသော မှော်ပယောဂအတတ်ပညာ (ညှို့ယူဆွဲဆောင် ဖွယ်ရာကောင်းသောလှည့်စားမှု) သာ ဖြစ်၏။” ဟု မုချ ပြောဆိုခဲ့ကြလိမ့်မည်။ |
وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ ۗ أَلَا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (8)
တစ်ဖန်၊ အကယ်၍ ငါအရှင်မြတ်သည် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုအတွက် စီရင်သတ်မှတ်တော်မူထားသော နေ့ရက်အချိန်ကာလအထိ သူတို့၏ပြစ်ဒဏ်ကို ရွှေ့ဆိုင်း၍ နောက်ဆုတ်ထားတော်မူလျှင် (ငါအရှင် သူတို့အား သတိပေးခြင်းကို လှောင်ပြောင်သည့်အနေဖြင့်) သူတို့က “ယင်းကို မည်သည်က ဆိုင်းငံ့ထိန်းချုပ်ထားသနည်း။” ဟု ပြောဆိုကြလေ၏။ သတိပြုမှတ်သားကြလော့။ ထို(ပြစ်ဒဏ်) သူတို့ထံ ဆိုက်ရောက်လာမည့် နေ့ရက်အချိန် ကာလတွင် ယင်းကို သူတို့ထံမှ လွှဲဖယ်စေလျက် တားဆီးခံရမည်မဟုတ်သည့်အပြင် ယင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ သူတို့ လှောင်ပြောင်ခဲ့သမျှသည်လည်း သူတို့အား လွှမ်းခြုံဝိုင်းရံထားလျက် (အမှုပတ်စေ) လိမ့်မည်။ |
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ (9)
အကယ်၍ ငါအရှင်မြတ်သည် လူသားအား ငါအရှင့်ထံတော်မှ ကရုဏာတော်တစ်စုံတစ်ခုကို မြည်းစမ်းစေတော်မူပြီးနောက် ယင်းကို သူတို့ထံမှ ဖယ်ခွာရုပ်သိမ်းတော်မူလျှင် လူသားသည် ဧကန်ပင်၊ မျှော် လင့်ချက်ကင်းမဲ့လျက် (အရှင့်ကျေးဇူးတော်နှင့်သိက္ခာပေးမှုကို မေ့ပစ်၍ မယုံကြည်မှု၊ အမှန်တရားကို ဖီဆန်ငြင်းပယ်မှုဘက်သို့ ယိမ်းယိုင်၍) ကျေးဇူးမသိတတ်သူ ဖြစ်လာ၏။ |
وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي ۚ إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ (10)
တစ်ဖန် အကယ်၍ ငါအရှင်မြတ်သည် ယင်း (လူသား) အား သူ့ကို ထိတွေ့ဆိုက်ရောက်လာသော ဘေးဒုက္ခ၊ အန္တရာယ်အခက်အခဲများနောက်တွင် လွယ်ကူမှုနှင့်အလျှံပယ် ချီးမြှင့်ပေးသနားတော်မူခြင်းဖြင့် သိက္ခာပေးမှုကို မြည်းစမ်းစေတော်မူသောအခါ သူက (ထိုဘေးဒုက္ခအားလုံးကို သူ့စွမ်းရည်နှင့်ကျွမ်းကျင်မှုဖြင့် ဖယ်ရှားနိုင်သကဲ့ သို့) အလွန်ဆိုးဝါးသော ဘေးဒုက္ခအကုသိုလ်များ ကျွန်ုပ်ထံမှ ထွက်သွားခဲ့ပြီ မုချ ပြောလိမ့်မည်။ ဧကန်ပင်၊ သူသည် အချည်းနှီးသော ပျော်ရွှင်မြူးတူးခြင်းဘက်အားသန်သူနှင့်သူ့ကိုယ်ကို အမွှမ်းတင်သော ဘဝင်မြင့်ဝင့်ကြွားသူ ဖြစ်လာ၏။ |
إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (11)
သို့ရာတွင် ခြွင်းချက်အဖြစ် (ဘေးဒုက္ခဝေဒနာခံစားရချိန်တွင် မျှော်လင့်ချက် မကင်းဘဲ အချည်းနှီးသော ပျော်ရွှင်မှုကို ရှောင်လျက် ဇွဲ၊ လုံ့လ၊ ဝီရိယဖြင့် လုပ်ရပ်တိုင်းကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ ပြုမူကျင့် ကြံ၍) သည်းခံကြံ့ခိုင်ကြပြီး ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သော ပြုမူကျင့်ကြံမှုများ ပြုပြင်ကြသူတို့သည် (သူ့ကိုယ်သူ အမွှမ်းတင် သူထဲတွင် မပါဝင်ကြချေ။) သူတို့အတွက် လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်နှင့်ကြီးကျယ်လှစွာသောအကျိုးဆုလဒ်များ ရှိ၏။ |
فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ ۚ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (12)
“(ရွှေငွေ) ရတနာသိုက်ကို သူ့အပေါ်၌ အဘယ်ကြောင့် ချမှတ်ပေးအပ်စေခြင်း မရှိသနည်း။ သို့တည်းမဟုတ် မလာအီကာစေတမန်တစ်းပါးရောက်လာ၍ (ကျွန်ုပ်တို့ မြင်နိုင်အောင်) သူနှင့်အတူ အဘယ်ကြောင့် မရှိသနည်း။” ဟု စောဒကတက်ပြောဆိုလျက် ယင်းဖြင့် အသင် (တမန်တော်) ၏စိတ်နှလုံးကို ကျဉ်းကျပ်စေခြင်းကြောင့် သင့်ထံ ဝဟီအမိန့်တော်ထုတ်ပြန်ပို့ချသမျှမှ (တမန်တော်ဖြစ်ခြင်းဆိုင်ရာ အမိန့်တော်) တချို့ကို အသင်က လက်လျှော့ကောင်း လက်လျှော့စေရန် ဖိအားပေးနေ၏။ အမှန်စင်စစ်၊ အသင်သည် (အရှင့်အမိန့် တော်အား လူသားအရောက်ပို့ချပေးသော) သတိပေးနှိုးဆော်သူတစ်ဦးသာ ဖြစ်၏။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည်သာ အရာခပ်သိမ်းတို့ကို (အရှင့်နိယာမတရားနှင့်စည်းမျဉ်းတော်များဖြင့် ထိန်းချုပ်လျက်) ပြုနိုင်စွမ်းရှိတော်မူသော အရှင်၊ ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်တော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (13)
သို့တည်းမဟုတ် သူတို့က “(ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်အား အရှင်မြတ်ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူခြင်းကို ငြင်းပယ်၍) ဤသည်ကို (တမန်တော်မုဟမ္မဒ်ဖြစ်) သူက လုပ်ကြံဖန်တီးခဲ့၏။” ဟု ပြောဆိုကြလိမ့်မည်။ (သူတို့အား) “အကယ်၍ သင်တို့သည် (မယုံကြည်မှုအတွက် ဆင်ခြေပေးရုံသက်သက်မဟုတ်ဘဲ သင်တို့၏စွပ်စွဲ ချက်များနှင့်အတူ) ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သူများဖြစ်ကြလျှင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်မှအပ (သင်တို့၏ပညာရှင်များ၊ ကိုးကွယ်ရာများနှင့်နည်းပညာများစသော အကူအညီအတွက်) တတ်စွမ်းနိုင်မည့်သူဟူသမျှကို ဖိတ်ခေါ်ပြီး (ဤ ကျမ်းတော်ပါ အာယာသ်တော်များ၌ စကားလုံးပြောင်မြောက်လေးနက်မှု၊ အဓိပ္ပါယ်ပြည့်စုံမှုနှင့််အမှန်တရား သစ္စာ ပေါ် အခြေခံမှုရှိသကဲ့သို့) ယင်းနှင့်တူသောလုပ်ကြံဖန်တီးထားသည့် စူရဟ်ကဏ္ဍဆယ်ခုကို ဖန်တီး၍ ယူဆောင်လာကြလော့။” ဟု တောင်းဆိုဟောပြောလော့။ |
فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَن لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (14)
အကယ်၍ (အကူအညီအတွက်အားကိုးတကြီး ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ကြသော သင်တို့၏ကိုးကွယ်ရာများနှင့် ပညာရှင်ဖြစ်) သူတို့သည် သင်တို့ (၏တောင်းဆိုမှု) အတွက် ဖြေကြားဖြည့်ဆည်းနိုင်ခြင်း မရှိကြလျှင် (သင်တို့နှလုံးသွင်းသည့်သည်မှာ) ယင်း (ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်) သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ဉာဏ်တော်အနန္တဖြင့် (အမှန်တရားသစ္စာပေါ်အခြေခံ၍) ချမှတ်ပေးအပ်တော်မူခြင်းခံရသော ကျမ်းဖြစ်ကြောင်းနှင့်ထိုအရှင်မြတ်မှအပ အခြား ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်ထိုက်သောအရှင်ဟူ၍ အလျှင်း မရှိကြောင်းပင် ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ သင်တို့သည် (ကိုယ်စိတ် နှလုံးကို အရှင့်ထံအပ်နှံလျက် ငြိမ်းချမ်းရေးလိုလားသော) မွတ်စလင်များ ဖြစ်ကြမည်လော။ |
مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ (15)
မည်သူမဆို ဤလောကီဘဝသက်တမ်းနှင့် (ယင်း၌ရရှိခံစားမည့် စည်းစိမ်ချမ်းသာဂုဏ်ပကာသနစသော) လောကီလှပတင့်တယ်မှုများကိုသာ ရည်ရွယ်လိုလားကြလျှင် ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့ပြုမူကျင့်ကြံခြင်းအတွက် သူတို့အား ယင်း (လောကီဘဝ) ၌ပင် (ဆုလဒ်၊ အကျိုးအမြတ်နှင့်ခံစားခွင့်များကို) အပြည်အဝပေးတော်မူမည်။ ထို့ပြင် သူတို့သည် ယင်း၌ (မျှတသော မည်သည့်အကျိုးခံစားခွင့်ကိုမျှလက်မဲ့မဖြစ်စေရန်) လျော့ပေါ့ခြင်းခံရမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (16)
ထိုသူတို့သည် တမလွန်ဘဝ၌ သူတို့အတွက် ငရဲမီးမှအပ (အခြားမည်သည့် အကျိုးခံစားခွင့်မျှ) ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ လောကီဘဝ၌ သူတို့အားထုတ်၍ ပြုလုပ်ဖန်တီးခဲ့သမျှ အချည်းနှီး ဖြစ်ရုံသာမက သူတို့ပြုမူကျင့် ကြံခဲ့သမျှသည်လည်း (တမလွန်ဘဝ၌ မည်သည့်အကျိုးအမြတ် အသီးအပွင့်ကိုမျှ မရစေဘဲ) အကျိုးမဲ့သာ ဖြစ် လိမ့်မည်။ |
أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (17)
သို့ဖြစ်ပေရာ အရှင့်ထံတော်မှဖြစ်သော သက်သေတစ်ဦး (တမန်တော်မုဟမ္မဒ်) သည် ထို (ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်) မတိုင်မီ ရှေ့ဆောင်လမ်းပြဖြစ်သော (တမန်တော်) မူဆာ၏ကျမ်းတော်နှင့်ကရုဏာတော်မှ (တိကျမှန်ကန်သောသတင်း) အချက်အလက်များလည်းပါရှိသော ထိုကျမ်းကို ရွတ်ပြပြီး သူ့အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည် စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသောအရှင်မြတ်ထံတော်မှဖြစ်သော ကွက်ကွက် ကွင်းကွင်း မြင်သာထင်ရှားသည့် ရှင်းလင်းချက်များ (နှင့်သက်သေအထောက်အထားများ) ပေါ်တွင် ရပ်တည်နိုင်သူထက် (သူနှင့်နှိုင်းယှဉ် နိုင်သူ အခြား) မည်သူ ရှိအံ့နည်း။ (တမန်တော်မြတ်နှင့်ယှဉ်ပြိုင်နိုင်သူမရှိကြောင်းကို နားလည်သဘောပေါက် ကြသောသူများရှိကြပြီး) ထိုသူတို့သည် ထို (ကျမ်းတော်) ၌ ယုံကြည်ကြ၏။ (လူမျိုး၊ မျိုးနွယ်စုနှင့်သာ အယူ ဝါဒမတူညီသော ကွဲပြားခြားနားသည့်) အုပ်စုအသီးသီးမှ မည်သူမဆို (ထိုကျမ်းတော်ကို သိနားလည် ပါလျက်) မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်လျှင် ငရဲမီးသည် သူ၏ကတိပြုထားသောနေရာဌာန ဖြစ်လိမ့်မည်။ သို့ဖြစ်ပေရာ ထို (ကျမ်းတော်အရှင့်ထံတော်မှဖြစ်ကြောင်း) နှင့်ပတ်သက်၍ ဒွိဟသံသယ အလျှင်း မဖြစ်ကြလေနှင့်။ ဧကန်ပင်၊ ထိုကျမ်းတော်သည် သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်ပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်၏ထံတော်မှ (ချမှတ်ပေးအပ် တော်မူသော) အမှန်တရားသစ္စာပင်ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် လူသားအများစုမှာ ယုံကြည်ကြသည် မဟုတ်ပေ။ |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (18)
အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်နှင့်ဆန့်ကျင်၍ မမှန်မကန်လုပ်ကြံဖန်တီး (ပြီး ယင်းအရှင့်ဂုဏ်တော်အား စွပ်စွဲရန် အသုံးချ) ကြသူတို့ထက် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ဖီဆန်ချိုးဖောက်၍ မဟုတ်မတရား မမှန်မကန်ပြုလုပ်သူ မည်သူ ရှိမည်နည်။ ထိုသူတို့သည် သူတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၏ရှေ့တော်မှောက်သို့ ခေါ်ဆောင်၍ တရားစွဲခြင်းခံရပြီး သက်သေများကလည်း “ဤပုဂ္ဂိုလ်များသည်ပင် သူတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်နှင့်ဆန့်ကျင်၍ မမှန်မကန် လုပ်ကြံဖန်တီးလျက် စွပ်စွဲငြင်းဆိုခဲ့သူများဖြစ်ကြသည်။” ဟု သက်သေထွက်ဆိုလိမ့်မည်။ သတိပြုမှတ်သားကြလော့။ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ဖီဆန်ချိုးဖောက်၍ မဟုတ်မတရား၊ မမှန်မကန်ပြုမူကျင့်ကြံသူတို့အပေါ်တွင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏မေတ္တာကရုဏာတော်မှ ကင်းဝေးစေသည့် ကျိန်စာမိမည်ပင် ဖြစ်၏။ |
الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (19)
(အကြောင်းမှာ) သူတို့သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏လမ်းစဉ်တော်မှ (လူတို့ကို) ဟန့်တားပိတ်ပင်တားဆီး ကြသည့်အပြင် (ထိုလမ်းစဉ်တော်၏ပကတိအနှစ်သာရဖျက်လိုသည့်ဆန္ဒဖြင့် လိုရာဆွဲပြောဆိုလျက်) ယင်း၌ ကွေ့ ကောက်မှုတစ်စုံတစ်ခုကို ရှာကြံရုံသာမက နောင်တမလွန်ဘဝကိုလည်း မယုံကြည် ငြင်းပယ်ခဲ့ကြသည်။ |
أُولَٰئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ۘ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ ۚ مَا كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ (20)
ထိုသူတို့သည် မြေကမ္ဘာပေါ်၌ (အရှင့်ဆန္ဒတော်နှင့်အညီဖြစ်စေတော်မူသောအရာများဖြင့် မည်သည့်အခါ မျှ အာသာဖြေမည်မဟုတ်ဘဲ အရှင့်ပြစ်ဒဏ်များမှလည်း) မည်သည့်အခါမျှ လွတ်မြောက်နိုင်မည်မဟုတ်သည့်အပြင် သူတို့အတွက် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ မည်သည့် ကာကွယ်စောင့်ရှောက်သူမျှလည်း ရှိမည် မဟုတ်ပေ။ (နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း) သူတို့အတွက် ပြစ်ဒဏ်နှစ်ဆရှိလိမ့်မည်။ (အရှင်မြတ်ချီးမြှင့်ပေးသနားတော်မူသော အကြားအမြင်စွမ်းရည်တို့ကို အမှန်တရားအတွက် အသုံးမချဘဲ အလွဲသုံးစား ပြုခြင်းကြောင့် အမှန်တရားသစ္စာအား) ကြားနိုင်စွမ်းရှိသူများ ဖြစ်ခဲ့လိမ့်မည်မဟုတ်။ မြင်နိုင်စွမ်းရှိသူများလည်း ဖြစ်ခဲ့ကြလိမ့် မည်မဟုတ်ပေ။ |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ (21)
ထိုသူတို့သည် သူတို့၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သောစိတ်ဝိဉာဉ်) ကို အလိုဆန္ဒနောက်လိုက်၍ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ဆုံးရှုံးနစ်နာစေပြီး မမှန်မကန်လုပ်ကြံမှုများ (ဖြစ်သော သက်ရှိသက်မဲ့ ကိုးကွယ်ရာများကို သစ္စာမဲ့စွာ) ဖန်တီးကိုးကွယ်ခဲ့ကြသော်လည်း ယင်းတို့ (၏အကူအညီမှ လက်မဲ့ဖြစ်လျက် အမှန်တရား) မှ လမ်းလွဲသွားခဲ့၏။ |
لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (22)
ဧကန်ပင်၊ သူတို့သည် နောင်တမလွန်ဘဝ၌ အကြီးမားဆုံးသော ဆုံးရှုံးမှုနှင့်ရင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်ကြောင်း သံသယဖြစ်စရာ မလိုပေ။ |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (23)
မုချဧကန်၊ ယုံကြည်၍ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သော ပြုမူကျင့်ကြံမှုများဖြင့် ဘဝဆောက်တည်ကြသူတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ရှေ့တော်မှောက်၌ ကြည်ညိုရိုကျိုးလျက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ နှိမ့်ချသူတို့သည် သုခဥယျာဉ်၏အဖော်များဖြစ်ကြပြီး ထိုဥယျာဉ်၌ပင် ကာလအကန့်အ သတ်မဲ့ နေထိုင်စံမြန်းကြမည်။ |
۞ مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمَىٰ وَالْأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ ۚ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (24)
(အမှန်တရားသစ္စာကို) မယုံကြည်ငြင်းပယ်သူတို့၏ဥပမာသည်ကား မျက်မမြင်သူနှင့်နားမကြားသူတို့၏ (လူတန်းစား) အုပ်စုနှင့်မြင်နိုင်စွမ်း၊ ကြားနိုင်စွမ်းရှိကြသူတို့၏အုပ်စုကဲ့သို့ပင် အုပ်စုနှစ်ခု ကွဲပြား၏။ ထိုနှိုင်းယှဉ် ပြဥပမာနှစ်ခုသည် ထပ်တူထပ်မျှ တူညီသလော။ သင်တို့သည် (အမှန်တရားကို အရေးစိုက်၍ သစ္စာရှိစွာဖြင့်) သတိမမူကြသလော။ |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (25)
ဧကန်ပင်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) နူးဟ်ကို သူ၏လူမျိုးများထံသို့ စေလွှတ်တော်မူခဲ့စဉ် (သူ့အား) “ကျွန်ုပ်သည် (သင်တို့၏အကျိုးအတွက် ရိုးသားစွာ အကြံပြုတိုက်တွန်းရန်သာ) သင်တို့ထံ ရောက်လာသော စင်ကြယ်၍ ပြတ်သားသော သတိပေးနှိုးဆော်သူတစ်ဦးသာ ဖြစ်၏။” (ဟု ဟောစေတော်မူခဲ့၏။) |
أَن لَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۖ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ (26)
“အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်မှအပ (အခြားမည်သည့်သက်ရှိသက်မဲ့ကိုမျှ) ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်ခြင်း မပြုကြလေနှင့်။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အတွက် တမလွန်တရားစီရင်မည့်နေ့၌ ပြင်းပြနာကျင်ဖွယ်ရာ စူးနစ်သော ပြစ်ဒဏ်နှင့်ထိုက်တန်မည်ကို ကြောက်ရွံ့စိုးရိမ်နေ၏။” ဟုလည်း ဟောစေတော်မူခဲ့၏။ |
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلَّا بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ (27)
(ထိုသို့ ဟောပြောစဉ်) သူ့လူမျိုးအနက်မှ မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်ကြသော အကြီးအကဲများက (သူ့အား) “ကျွန်ုပ်တို့ကဲ့သို့ သေမျိုးဖြစ်သော လူသားတစ်ဦးသာ ဖြစ်ခြင်းမှအပ (အခြားမည်သည့်ထူးခြားမှုကိုမျှ) အသင်၌ ကျွန်ုပ်တို့ တွေ့မြင်ကြသည် မဟုတ်ပေ။ ကျွန်ုပ်တို့အနက်မှ သဘောထားခံယူချက် မရင့်ကျက်သေးသော အနိမ့်ဆုံး (အောက်တန်းစား) ပုဂ္ဂိုလ်များမှအပ (အခြားမည်သူမျှ) သင့်ကို နာခံလိုက်နာနေကြခြင်း မတွေ့ရပေ။ (သင်တို့ အကျိုးအတွက်သာဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် မည်သည့်အကျိုးကျေးဇူးမျှမပြုနိုင်သော) သင်တို့၌ ကျွန်ုပ်တို့ ထက် သာသော မည်သည့်ဂုဏ်အရည်အချင်းကိုမျှမတွေ့ရပေ။ အမှန်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်တို့ကို လူလိမ်လူညာများ"" ဟုသာ ထင်မြင်ယူဆကြ၏။” ဟု စွပ်စွဲပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي رَحْمَةً مِّنْ عِندِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنتُمْ لَهَا كَارِهُونَ (28)
(တမန်တော်) နူးဟ်က “အို၊ ကျွန်ုပ်ပ်၏လူမျိုးတို့၊ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်ထံတော်မှဖြစ်သော မြင်သာထင်ရှားသော ရှင်းလင်းချက်နှင့်သက်သေအထောက်အထားပေါ်တွင်သာ ရပ်တည်ပြီး ထိုအရှင်မြတ်သည် ကျွနု်ပ်အားအရှင့်ထံတော်မှ ကရုဏာတော် ကိုလည်း ချီးမြှင့်ပေးတော်မူထားသောကြောင့် သင်တို့က သင်တို့ (၏မျက်စိများ) ပေါ်တွင် (ယင်းကို မမြင်နိုင်အောင် အဖုံးအကာချထားလျက်) မြင်နိုင်သည့်စွမ်းရည်ကို မှေးမှိန်စေခြင်းအား အတည်ပြုကြောင်း သင်တို့က မဆင်ခြင်ကြသလော။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အသင်တို့မနှစ်သက်၍ ငြင်းပယ်သောအရာအား အတင်းအကျပ် လက်ခံစေနိုင်ကြမည်လော။” |
وَيَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۚ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ إِنَّهُم مُّلَاقُو رَبِّهِمْ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ (29)
အို၊ ကျွန်ုပ်တို့၏လူမျိုးတို့၊ ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့ထံမှ ထို (အရှင့်အမိန့်ဗျာဒိတ်တော်များနှင့်ပတ်သက်၍ အကြံပေးတိုက်တွန်းနှိုးဆော်မှု)အတွက် မည်သည့် ဥစ္စာဓန (အခကြေးငွေ) ကိုမျှ တောင်းဆိုနေသည် မဟုတ်ပေ။ ကျွန်ုပ်၏အကျိုးဆုလဒ်သည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အပေါ်၌သာ မူတည်နေ၏။ ကျွန်ုပ်သည် ယုံကြည်သူတို့ကို (သူတို့အားအသားအရောင်၊ လူမျိုး၊ အဆင့်အတန်း၊ ဆင်းရဲချမ်းသာဟူ၍ ခွဲခြားဆက်ဆံခြင်းမပြုဘဲ အားလုံးကို မျှတစွာဖြင့်သာ ဆက်ဆံကြပြီး) မည်သူ့ကိုမျှ စွန့်ပယ်နှင်ထုတ်ခြင်းမရှိပေ။ သို့သော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်တို့အား (မည်သည့် အရှိတရားနှင့်အမှန်တရားကိုမျှ လက်မခံဘဲ) ပညာမဲ့ဆန်ဆန် ပြုမူကျင့်ကြံကြသည့် လူမျိုးဖြစ်နေကြောင်း မြင်တွေ့ရ၏။ |
وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (30)
အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ အကယ်၍ (ယုံကြည်သူများအား လူမျိုးနှင့်အဆင့်အတန်းပေါ်မူတည်၍ ခွဲခြား ဆက်ဆံခြင်းဖြင့်) သူတို့အား စွန့်ပယ်နှင်ထုတ်မိလျှင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံတော်မှ (အရေးယူခြင်းခံရမည်ဖြစ်ပြီး အရှင်မြတ်နှင့်) ဆန့်ကျင်၍ ကျွန်ုပ်အား မည်သူ ကူညီနိုင်မည်နည်း။ သင်တို့တွေးတောဆင်ခြင်၍ သတိမမူကြသလော။ |
وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ ۖ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ (31)
ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အား ကျွန်ုပ်ထံ၌ သင်တို့အတွက် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ရတနာသိုက်ရထားသည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ (အနာဂါတ်အဖြစ်အပျက်အပါအဝင်) မျက်ကွယ်ရာကို သိသည်ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ ပြောနေခြင်းမဟုတ်၊ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်သည် မလာအီကာစေတမန်တစ်ပါးဟူ၍လည်း ပြောဆိုခြင်းမရှိသည့်အပြင် သင်တို့၏မျက်စိ (အမြင်) ၌ (အထင်သေးစရာဖြစ်လျက် မတူမတန်ဆက်ဆံခြင်းဖြင့်) မထီမဲ့မြင်ပြုခံရသူတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် သူတို့အား ကောင်းမြတ်မှုများကို ချီမြှင့်ပေးသနားတော်မူမည်မဟုတ် ဟုလည်း မည်သည့်အခါမျှ မပြောဆိုခဲ့ပေ။ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် သည် သူတို့၏နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့် စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) တွင်ရှိသော အရာများ (အား သူတို့က မည်သို့ အသုံးချကြသည်) နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အသိဆုံးပင် ဖြစ်တော်မူ၏။ (အကယ်၍ အရှင့်အမိန့်ပညတ်ချက်များနှင့်ဆန့်ကျင်၍ ပြောဆိုပြုမူမိခဲ့သော်) ဧကန်ပင်၊ မဟုတ်မတရား၊ မမှန်မကန်ပြုမူကျင့်ကြံသူတို့အနက်မှ မုချပင် အပါအဝင် ဖြစ်ခဲ့လိမ့်မည်။ |
قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (32)
သူတို့က “အို၊ နူးဟ်၊ သင်သည် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အချေအတင်ပြောဆိုသောကြောင့် အပြန်အလှန် အငြင်းအခုံ ဖြစ်ရသော အကြိမ်ပေါင်းလည်း များစွာရှိခဲ့ပြီ။ သို့ဖြစ်ပေရာ အကယ်၍ သင်သည် ဖြောင့်မတ်မှန် ကန်စွာပြောဆို ပြုမူသူတို့အနက်မှဖြစ်လျှင် (အရှင်မြတ်က ဒဏ်ခတ်အရေးယူမည်ဟု ပြော၍) ကျွန်ုပ်တို့အား ခြိမ်းခြောက်ပြီး (ထိုအရှင့်စီရင်ချက်ကို ကျွန်ုပ်တို့ထံ) ယူဆောင်စေလော့။” ဟု ကြုံးဝါးပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُم بِهِ اللَّهُ إِن شَاءَ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ (33)
(ထိုအခါ တမန်တော်) နူးဟ်က အကယ်၍ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ ထို (ပြစ်ဒဏ်) နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အလိုရှိတော်မူလျှင် ယင်းအား သင်တို့ထံ မုချရောက်စေတော်မူပြီး သင်တို့သည် (ယင်းကို ဟန့်တားနှောင့်ယှက်လျက် ရှောင်ဖယ်ခြင်းဖြင့်) လွတ်မြောက်နိုင်ကြမည့်သူများ မဖြစ်နိုင်ပေ။ |
وَلَا يَنفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللَّهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ ۚ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (34)
ထို့ပြင် အကယ်၍ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် (သင်တို့၏မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်မှုကြောင့်) သင်တို့အား လမ်းမှားမှု၌ပင် လွှတ်ထားစေရန် ရည်ရွယ်တော်မူလျှင် ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့အား အကောင်းဆုံး အ ကြံဉာဏ်ပေးရန် ဆန္ဒပြုလျှင်လည်း ကျွန်ုပ်၏အကြံဉာဏ်ကောင်းသည် သင်တို့ကိုအကျိုးပေးမည် မဟုတ်ချေ။ ထိုအရှင်မြတ်သည် သင်တို့အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသောအရှင်ဖြစ်ပြီး ထိုအရှင့်ထံသို့သာ သင်တို့ကို (ဦးလှည့်စေလျက်) ပြန်ပို့ခြင်းခံရလိမ့်မည်။ |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تُجْرِمُونَ (35)
သို့တည်းမဟုတ် (အို၊ ရစူလ်တမန်တော်) အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ အခြား သက်ရှိသက်မဲ့တို့အား ကိုးကွယ်ဆည်း ကပ်ကြသော) သူတို့က “ယင်း (ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်) ကို တမန်တော်က လုပ်ကြံဖန်တီးခဲ့သည်။” ဟု အခိုင်အမာ ပြောလိုကြသသလော။ (သူတို့အား) အကယ်၍ ကျွန်ုပ်သည် ယင်းကို လုပ်ကြံဖန်တီးခဲ့လျှင် ကျွန်ုပ်၏အပြစ်သည် ကျွန်ုပ်ပေါ်တွင်သာ သင့် (၍ ကျွန်ုပ်ကိုပင် အမှုပတ်) မည် (ဖြစ်သော် လည်း သင်တို့က) “ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့ကျူးလွန်သော ပြစ်မှုများမှ လုံးဝ ကင်းရှင်းလွတ်ကင်းသူဖြစ် (ကြောင်း ကောင်းစွာ သိနေသောကြောင့် ဇွဲ၊ လုံ့လ၊ ဝီရိယဖြင့် မယုံကြည်မှု၌ နစ်မွန်းခြင်းအတွက် ဆင်ခြေပေးရန်ကြံရာမရဖြစ်လျက် မဟုတ်မမှန်ကြံစည် ပြောဆို၍ ကျွန်ုပ်ကို အသေရဖျက်စေရန် ကြိုးစားနေကြ) ၏။” |
وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلَّا مَن قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36)
ထို့ပြင် (တမန်တော်) နူးဟ်ထံသို့ ဝဟီအမိန့်ထုတ်ပြန်ပို့ချခြင်းခံရသည်မှာ “သင်၏လူမျိုးအနက်မှ ယခင်က ယုံကြည်လာခဲ့ကြသော ပုဂ္ဂိုလ်များမှအပ (အခြားသူတို့သည်) မည်သည့်အခါမျှ သက်ဝင်ယုံကြည်ကြမည် မဟုတ်ချေ။ သို့ဖြစ်ပေရာ၊ သူတို့ပြုမူကျင့်ကြံကြသော (ကျူးလွန်မှုများ) ကြောင့် ပူပင်သောက မဖြစ်လေနှင့်။” |
وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ (37)
ထို့ပြင် ငါအရှင်မြတ်က ဝဟီအမိန့်ထုတ်ပြန်ပို့ချတော်မူသည့်အတိုင်း ငါအရှင်မြတ်၏ (အကြွင်းမဲ့ ကြားတော်မူသောအရှင်ဟူသည့် ဂုဏ်တော်ကို ကိုယ်စားပြုသည့်) အရှင့်မျက်စိတော်အောက်တွင် အရှင့်ကို သိစိတ် မြဲမြံစွာဖြင့် ထိုသင်္ဘောကိုတည်ဆောက်လော့။ သို့သော် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ကျူးလွန်စိတ် မြဲမြံစွာဖြင့် ထိုသင်္ဘောကို တည်ဆောက်လော့။ သို့သော် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ကျူးလွန်ချိုးဖောက်၍ မဟုတ်မတရား မမှန်မကန် ပြုမူကျင့်ကြံသူတို့နှင့်ပတ်သက်၍ ငါအရှင်ထံ မပန်ကြားလေနှင့်။ ဧကန်ပင်၊ သူတို့သည် နစ်မြုပ်စေမည့်သူများပင် ဖြစ်ကြ၏။ |
وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِن تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ (38)
(တမန်တော်) နူးဟ်က သင်္ဘောကို တည်ဆောက်ခဲ့စဉ် သူ့လူမျိုးထဲမှ အကြီးအကဲများသည် သူ့အပါးမှ ဖြတ် သွားသည့်အခါတိုင်း (အာခံသည့်အနေဖြင့်) သူ့အား လှောင်ပြောင်သရော်ခဲ့ကြ၏။ သူကလည်း “ယခု သင်တို့က ကျွန်ုပ်တို့အား လှောင်ပြောင်သရော်နေကြသော်လည်း (နေ့တစ်နေ့ရောက်လာလိမ့်မည်။ ထို့နေ့တွင်) သင်တို့က ကျွန်ုပ်တို့ကို လှောင်ပြောင်သကဲ့သို့ ကျွန်ုပ်တို့လည်း သင်တို့ကိုလှောင်ပြောင်ခွင့်ရလိမ့်မည်။” ဟု ပြန်ပြောခဲ့၏။ |
فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (39)
မည်သူ့အပေါ်၌ (နောင်တမလွန်ဘဝတွင်) အစဉ်တည်တံ့မြဲမြံနေမည့် ပြစ်ဒဏ်တစ်ခုအတွက် (တရားဝင် အတည်ပြုချက်) ကျရောက်လာပြီး အရှက်တကွဲဖြစ်စေမည့် ပြစ်ဒဏ်တစ်ခု (ဤလောကီဘဝ၌ပင်) ဆိုက်ရောက်လာမည်ကို သင်တို့ မကြာမီ သိရလိမ့်မည်။ |
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ ۚ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ (40)
ငါအရှင်မြတ်မိန့်တော်မူခဲ့သည်မှာ “အရှင့်အမိန့်တော်ရောက်လာ၍ (ကမ္ဘာ့မြေလွှာအောက်တွင်ရှိသော ကျောက်ရည်ပူကို ကိုယ်စားပြုသည့်” ဘွိုင်လာအိုးသည် (ဆူနာမီဖြစ်စေရန်) ဆူပွက်လျှံထွက်လာသည့် အချိန်အ ထိ “ထို (သင်္ဘော) ပေါ်၌ (သက်ရှိသတ္တဝါများအနက်မှ ဖိုမ) တစ်စုံစီကိုလည်းကောင်း၊ သူနှင့်ဆန့်ကျင်၍ အရှင့် အမိန့်ဗျာဒိတ်တော် (စီရင်ချက်) ကို ရှေ့ပြေးပဏာမ ဖော်ပြတော်မူခဲ့သောသူမှအပ သင်၏မိသားစုနှင့်ယုံကြည် သူများကိုလည်းကောင်း၊ တင်ဆောင်လော့။ သူနှင့်အတူရှိခဲ့ကြသော ပုဂ္ဂိုလ်အချို့မှအပ (ကျန်လူတို့မူကား) မယုံကြည်ခဲ့ကြချေ။” |
۞ وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (41)
(တမန်တော်) နူးဟ်က (သူနှင့်အတူ သင်္ဘောပေါ် လိုက်ပါခွင့်ရသူတို့အား) ထို (သင်္ဘော) ၏လမ်းကြောင်း အတိုင်း ဦးတည်၍ ခရီးနှင်ခြင်းနှင့်ပန်းတိုင်ရောက်၍ ဆိုက်ကပ်ခြင်းတို့ အထမြောက်စေတော်မူရန် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏နာမတော် (ဂုဏ်တော်) ဖြင့် ယင်းပေါ်သို့ တက်ကြလော့။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည် စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်သည် (လူသားတို့၏စွမ်းရည်မတိမ်ကောရလေအောင် စည်းမျဉ်းတော်များကို ချမှတ်ပေးအပ်ပြီး ယင်းတို့ကို မတော်တဆ အမှတ်မထင် ကျူးလွန်မိလျှင်လည်း) အမှန်ပင် လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ပေးသနားတော်မူသောအရှင်၊ အားလုံးအပေါ် အစဉ်သနားညှာတာတော်မူသော အကြင်နာရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ (42)
တစ်ဖန် ထိုသင်္ဘောအား (သင်္ဘောပေါ်တွင်လိုက်ပါခွင့်ရ) သူတို့နှင့်အတူ တောင်လုံးပမာရှိသောလှိုင်းတံ ပိုးများကြားဝယ် မျှောချနေစဉ် (သင်္ဘောပေါ်မတက်ဘဲ တစ်နေရာတွင်) သီးခြားရပ်တည်နေသော သားဖြစ်သူကို (တမန်တော်) နူးဟ်က လှမ်းခေါ်၍ “အို၊ ချစ်သား၊ ငါတို့နှင့်အတူ (သင်္ဘောပေါ်) တက်ခဲ့လော့။ မယုံကြည်သူ (အမှန်တရားကို ဖီဆန်ငြင်းပယ်သူ) တို့နှင့်အတူ မဖြစ်လေနှင့်။” (ဟု ဟစ်အော်ပြောခဲ့၏။) |
قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ (43)
သားက “မကြာမီ ကျွန်ုပ်သည် တောင်ထိပ်ပေါ်သို့ တက်သွားလျှင် ယင်း (တောင်) က ကျွန်ုပ်အား ရေဘေးမှ အကာအကွယ်ပေးပါလိမ့်မည်။” ဟု ဖြေခဲ့ရာ (တမန်တော်) နူးဟ်က “ဤနေ့တွင် အရှင်မြတ်က သနားညှာတာတော်မူသည့်ပုဂ္ဂိုလ်များမှအပ (အခြားမည်သူ့အတွက်မျှ) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏စီမံချက်အမိန့်တော်မှ အကာအကွယ်ပေမည့်းသူ အလျှင်း မရှိနိုင်ပေ။” ဟု ဖြေဆိုခဲ့၏။ (ထိုစဉ်) လှိုင်းတံပိုးများသည် သူတို့နှစ်ဦးကြား ရောက်ခဲ့သောကြောင့် (သားဖြစ်) သူသည် ရေနစ်သွားသူတို့အနက်မှ တစ်ဦးအပါအဝင် ဖြစ်သွားလေ၏။ |
وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (44)
တစ်ဖန် “အို၊ မြေကမ္ဘာ၊ သင်၏ရေကို (သင့်ဝမ်းဗိုက်ထဲ) စုပ်ယူမျိုချလော့။ အို၊ မိုးကောင်းကင်၊ (သင်၏သွန်ချခြင်းကို) ရပ်ဆိုင်း၍ မိုးရေကို စဲသွားစေလော့။” ဟု အမိန့်တော်ပေးခံရ၏။ ထို့နောက် မိုးရေသည် လျှော့ကျ၊ ကျဆင်းသွားပြီး စီမံချက်အမိန့်တော်ကိုလည်း အထမြောက် ပြီးမြောက်စေတော်မူလျက် ယင်း (သင်္ဘော) အား ဂျူဒီတောင်ထိပ်၌ (ကျွံမကျအောင် မျှတစွာ ချိန်ညှိထားသည့်အနေအထားဖြင့်) သောင်တင်စေတော်မူ၏။ ထို့နောက် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မမှန်မကန်ပြုမူကျင့်ကြံသူတို့ အတွက် (အရှင့်ကရုဏာတော်မှ) ကင်းဝေးစေလော့။” ဟု အမိန့်တော်ပေးခံရ၏။ |
وَنَادَىٰ نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ (45)
(တမန်တော်) နူးဟ်သည် သူ့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်အား တမ်းတလျက် ဟစ်ခေါ်ပန်ကြားသည်မှာ “အို၊ ကျွန်တော်မျိုးအား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၊ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်၏သားသည် ကျွန်ုပ်၏မိသားစုထဲမှပင် ဖြစ်ပြီး အသင် (အရှင်မြတ်) က (ယုံကြည်သူတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ထားရှိတော်မူသော) ကတိတော်သည် ဧကန်မလွဲ၊ အမှန်တရားသစ္စာပင်ဖြစ်ပြီး အသင်သည် စီရင်ဆုံးဖြတ်နိုင်စွမ်းရှိသည့် တရားသူကြီးအားလုံးထက် သမာသမတ်အဖြစ်ဆုံး နှင့်အနှိုင်းမဲ့ တရားသူကြီးပင် ဖြစ်တော်မူ၏။” |
قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (46)
အရှင်မြတ်က “အို၊ နူးဟ်၊ အမှန်မှာ (အသင်၏သားဖြစ်) သူသည် သင်၏မိသားစုထဲမှ မဟုတ်ချေ။ ဧကန်ပင်၊ သူသည် ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်ပြီး ပြုပြင်ပြောင်းလဲစေသည့် အမူအကျင့်မဟုတ်သည်ကို ပြုမူကျင့်ကြံသူ ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ အသင်သည် သင်မသိသောအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ငါအရှင်မြတ်ထံ မတောင်းဆိုလေနှင့်။ အမှန်မှာ ငါအရှင်မြတ်သည် သင့်အား မသိနားမလည်သူတို့အနက်မှ အပါအဝင် မဖြစ်စေရန် ဆုံးမသွန်သင်တော်မူ၏။” |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ (47)
(တမန်တော်) နူးဟ်က “အို၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၊ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်မသိသောအရာအား တောင်းဆိုမိမည်ကို စိုးရိမ်၍ အသင်အရှင်မြတ်ထံ ခိုလှုံပါ၏။ အရှင်မြတ်သာ ကျွန်တော်မျိုးအား လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့်ပေးပြီး ကရုဏာသက်တော်မမူလျှင် ကျွန်ုပ်သည် ဆုံးရှုံး သူတို့တွင် အပါအဝင် ဖြစ်သွားပါလိမ့်မည်။” ဟု ဆုမွန်ပန်ကြားခဲ့၏။ |
قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِّنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِّمَّن مَّعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (48)
အရှင်မြတ်ဖြေကြားတော်မူသည်မှာ “အို၊ နူးဟ်၊ ငါအရှင်မြတ်၏ထံတော်မှ အသင်နှင့်၊ သင့်လူမျိုးအသိုင်း အဝိုင်းအနက်မှ သင်နှင့်အတူရှိကြသူအပေါ် ငြိမ်းချမ်းသာယာမှုနှင့်လုံခြုံစိတ်ချမှု (ချီးမြှင့်တော်မူပြီးဖြစ်၍) ဂုဏ် ကျက်သရေရှိစွာဖြင့် (တောင်ပေါ်မှ) ဆင်းသွားကြလော့။ ထို့ပြင် ငါအရှင်မြတ်သည် (အခြားမယုံကြည် သူတို့၏) လူ့ဘောင်အသိုင်းအဝိုင်းကိုလည်း (လောကီ) အကျိုးခံစားခွင့်များဖြင့် သူတို့အား (သတ်မှတ်ထားသော) ကာလတစ်ခုအထိ ပျော်မွေ့စေတော်မူပြီးနောက် ငါအရှင်မြတ်၏ထံတော်မှဖြစ်သော ပြင်းပြနာကျင်ဖွယ်ရာ စူးနစ်သော ပြစ်ဒဏ်သည် သူတို့အား ထိတွေ့ဆိုက်ရောက်စေတော်မူလိမ့်မည်။” |
تِلْكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنتَ تَعْلَمُهَا أَنتَ وَلَا قَوْمُكَ مِن قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ (49)
ဤသည် (အာရုံခံစားအပြင်ဘက်တွင်ရှိပြီး စံနမူနာယူဖွယ်ကောင်း) မျက်ကွယ်ရာ သတင်းအချက်အလက် များအနက်မှ အသင် (တမန်တော်) ထံ ငါအရှင်မြတ်က ဝဟီအမိန့်ထုတ်ပြန်ပို့ချပေးအပ်တော်မူသော အကြောင်းအရာများပင် ဖြစ်၏။ ဤ (ဝဟီအမိန့်တော်ပို့ချခြင်း) မတိုင်မီ သင်နှင့်သင့်လူမျိုးတို့က ထိုအကြောင်း အရာများကို သိခဲ့ကြသည် မဟုတ်ပေ။ ဤသည် (အရှင့်အမိန့်ဗျာဒိတ်တော်များကို လူသားတို့ထံ အရောက်ပို့ချရန် တာဝန် ယူထားသော တမန်တော်တိုင်း နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ပက်ပင်းကြုံခဲ့ရသည့် အဖြစ်အပျက်ပင် ဖြစ်၏။ တမန်တော်နူးဟ်ကဲ့သို့ပင် အသင်တို့လည်း ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ရမည်ပင် ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ (ဇွဲ၊ လုံ့လ၊ ဝီရိယဖြင့် မယုံကြည်သူ တို့၏တုံ့ပြန်ချက်များအပေါ်) ခန္တီသည်းခံကြံ့ခိုင်မှု မြဲမြံကြလော့။ ဧကန်ပင်၊ (ပျော်ရွှင်ဖွယ်ရာ အောင်ပွဲမင်္ဂလာဖြင့် တမလွန်ခရီးပြန်နိုင်မည့်) အပြီးသတ် အကျိုးဆက်သည် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့် လိုက်နာကျင့်သုံးကြသူတို့အတွက်ပင် ဖြစ်၏။ |
وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ (50)
ထို့ပြင် (တမန်တော်) အားဒ် (၏အမျိုးသားများ)ထံသို့ သူတို့၏အစ်ကို (တမန်တော်) ဟူးဒ်ကို စေလွှတ်တော်မူခဲ့ရာ (သူက) အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား နာခံကိုးကွယ်ကြလော့။ အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ သင်တို့အတွက် (သက်ရှိ၊ သက်မဲ့တို့အနက်မှ ကိုးကွယ်ထိုက်သော) အခြားအရှင်ဟူ၍ အလျှင်း မရှိချေ။ (အရှင့် ဂုဏ်တော်နှင့်ဆန့်ကျင်၍ အခြားအရာများကို ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်နေခြင်းဖြင့်) သင်တို့သည် (မှားယွင်းသော ကိုးကွယ်ရာများကို) လုပ်ကြံဖန်တီးနေသူများသာ ဖြစ်ကြ၏။ |
يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (51)
အို၊ ကျွန်ုပ်လူမျိုးတို့၊ ကျွန်ုပ်သည် ထို (အရှင့်အမိန့်ဗျာဒိတ်တော်များအား သင်တို့ထံ ပို့ချပေးအပ်ခြင်း) အတွက် သင်တို့ထံမှ (မည်သည့်) အကျိုးအမြတ်၊ အခကြေးငွေကိုမျှ တောင်းဆိုသည် မဟုတ်ပေ။ အမှန်မှာ ကျွန်ုပ်၏အကျိုးဆုလဒ်သည် ကျွန်ုပ်၏မူလဇစ်မြစ်ကို (တစ်မူထူးခြားစွာ) ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်အပေါ်၌သာ မူတည်နေ၏။ သို့ပါလျက် အသင်တို့သည် ဆင်ခြင်တုံတရားဖြင့် မတွေး ခေါ်ကြသလော။ |
وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ (52)
အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ သင်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်ထံတော်၌ (သင်တို့ကျူးလွန်မိသော အပြစ်များအတွက်) လွတ်ငြိမ်းခွင့်ကို တောင်းခံပန်ကြားလော့။ ထို့နောက် (နောင်တကြီးစွာဖြင့် ဝန်ချတောင်းပန်လျက် အရှင့်လမ်းစဉ်တော်အတိုင်း လိုက်နာရန်) ထိုအရှင့်ဘက် သို့ ဦးတည်လှည့်ကြလော့။ ထိုအရှင်သည် မိုးကောင်းကင်အား သင်တို့အပေါ် မိုးရေပေါများစွာ ရွာသွန်းစေတော် မူလျက် (အသီးအနှံပေါကြွယ်စေ၍) သင်တို့၏ရှိရင်းစွဲအင်အားကို နောက်ထပ်အင်အားသစ်ဖြင့် ထပ်ဆင့်တိုး တိုးပွားစေတော်မူလိမ့်မည်။ သို့ဖြစ်ပေရာ ရာဇဝတ်မှုကျူးလွန်သူများအဖြစ် (မကောင်းမှုအကုသိုလ်ဘက်သို့) ဦးတည်လှည့် မသွားကြလေနှင့်။ |
قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (53)
သူတို့က “အို၊ ဟူးဒ်၊ သင်သည် ကျွန်ုပ်တို့ထံ (အံ့ဖွယ်လုပ်ရပ်တစ်ခု) ထင်ရှားမြင်သာသော သက်သေအထောက်အထားနှင့်အတူ ရောက်ရှိလာခြင်း မဟုတ်သဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်၏အပြောအဆို ပေါ်သာလျှင် မူတည်၍ ကျွန်ုပ်တို့၏ (မိရိုးဖလာ) ကိုးကွယ်ရာများကို စွန့်လွှတ်ကြမည့်သူများ မဟုတ်ပေ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင့်ကို ယုံကြည်ကြသူများလည်း မဟုတ်ကြပေ။” |
إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ۗ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ (54)
ကျွန်ုပ်တို့ ပြောလိုကြသည်မှာ “ကျွန်ုပ်တို့၏ကိုးကွယ်ရာ (ရုပ်တု) အချို့က သင့်ကို မကောင်းမှုအကုသိုလ် တစ်ခုခုဖြင့် ချုပ်ကိုင် ထိခိုက်စေလိမ့်မည်။ (တမန်တော်) ဟူးဒ်က “ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် သင်တို့ အရှင့်ဂုဏ်တော်အား တုပြိုင်တွဲဖက်၍ အခြားသက်ရှိသက်မဲ့များကို ကိုးကွယ်ရာအဖြစ် ကိုးကွယ်နေကြခြင်းမှ လုံးဝ ကင်းလွတ်ကြောင်း အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား သက်သေပြုပြီး သင်တို့လည်း သက်သေပြုကြလော့။” ဟု ပြောဆိုဟောကြားခဲ့၏။ |
مِن دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ (55)
(ကျွန်ုပ်သည်) ထိုအရှင်မှလွဲ၍ (အခြားမည်သည့် သက်ရှိသက်မဲ့ကိုမျှ မကိုးကွယ်နိုင်ကြောင်း အတိအလင်း ကြေညာသောကြောင့်) သင်တို့အားလုံးသည် ကျွန်ုပ်နှင့်ဆန့်ကျင်၍ (ပူးပေါင်းကြံစည်မှုများကို စိတ် ကြိုက်) ကြံစည်ကြပြီးနောက် ကျွန်ုပ်ကိုပင် ရွှေ့ဆိုင်းခွင့် မပေးကြလေနှင့်။ |
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم ۚ مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (56)
ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်နှင့်သင်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်ဖြစ်သည့် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ပေါ်၌ ယုံကြည်အားထား၍ ပုံအပ်ခဲ့ပြီ ဖြစ်၏။ (ကမ္ဘာဂြိုဟ်ပေါ်တွင် ရှင်သန်လှုပ်ရှားနေသော) မည်သည့် သက်ရှိသတ္တဝါကမျှ ယင်း၏နဖူးဆံစ) နှင့်စပ်လျဥ်း၍ ထိုအရှင်မြတ်က အရေး ယူတော်မူခြင်းမှအပ လွတ်ကင်းမည် မဟုတ်ပေ။ မုချဧကန်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်သည် (အစစ အရာရာတွင်) ဖြောင့်မတ်မှန်ကန် မြဲမြံတည်တံ့စေမည့် တရားလမ်းမှန်ပေါ်၌ ရှိနေတော်မူ၏။ |
فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ ۚ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ (57)
သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်နှင့်အတူ စေလွှတ်တော်မူခြင်းခံရပြီး သင်တို့ထံသို့ အရောက်ပို့စေတော်မူသောအရာ (အရှင့်အမိန့်ဗျာဒိတ်တော်) ကို ကျောခိုင်း၍ မျက်နှာလွှဲလှည့်သွားကြလျှင် (သင်တို့သိသင့်သည်မှာ ကျွန်ုပ်သည် အရှင့်အမိန့်တော်များကို တာဝန်ကျေပွန်စွာဖြင့်) သင်တို့ထံ မုချပင် အရောက်ပို့ခဲ့ပြီးပြီ။ အကယ်၍ သင်တို့က အမှန်တရားကို ဆက်လက်၍ ဇွဲရှိရှိ မယုံကြည်ငြင်းဆန်နေလျှင် ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် သင်တို့၏နေရာတွင် အခြား လူမျိုးတစ်မျိုးကို အစားထိုးဆက်ခံစေတော်မူပြီး သင်တို့သည် ထိုအရှင်မြတ်အား စိုးစဉ်းမျှ ထိခိုက်နစ် နာစေနိုင်ကြမည် မဟုတ်ပေ။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ် အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် အရာခပ်သိမ်းတို့ကို (မှတ်တမ်းတင်တော်မူလျက်) ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ထားတော်မူ၏။ |
وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (58)
(အားဒ်လူမျိုးအများစုက မယုံကြည်ငြင်းပယ်မှု၌ပင် ဆက်လက်ရပ်တည်နေသောကြောင့်) ငါအရှင်မြတ်၏ စီမံချက်အမိန့်တော်ရောက်ရှိလာသောအခါ (တမန်တော်) ဟူးဒ်ကိုလည်းကောင်း၊ သူနှင့်အတူရှိကြသော ယုံကြည်သူများကိုလည်းကောင်း (ယုံကြည်မှု၊ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သောလုပ်ရပ်နှင့်သည်းခံကြံ့ခိုင်မှုတို့ကြောင့်) ငါအရှင့်ထံတော်မှဖြစ်သော ကရုဏာတော်ဖြင့် (လောကီဘေးဒုက္ခမှ) ကယ်တင်တော်မူရုံသာမက (နောင်တမလွန်ဘဝ၌) စူးရှကြမ်းတမ်းသော ပြစ်ဒဏ်မှလည်း ငါအရှင်မြတ်က သူတို့ကို ကယ်တင်တော်မူလိမ့်မည်။ |
وَتِلْكَ عَادٌ ۖ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ (59)
ဤသည် အားဒ်လူမျိုး (တို့၏စံနမူနာယူဖွယ်အကြောင်းအရာပင် ဖြစ်၏။) သူတို့သည် သူတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ (ယုံကြည်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော) အာယာသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များကို ငြင်းပယ်ခဲ့ကြပြီး (အရှင့်ထံတော်မှ) သူတို့ထံစေလွှတ်တော်မူခဲ့သော ရစူလ်တမန်တော်များကို မနာခံဖီဆန်ကြသည့်အပြင် ခေါင်းမာပြီး နိုင်လိုမင်းထက်ပြုသော အာဏာရှင်တိုင်း၏အမိန့်ညွှန်ကြားချက်ကိုလည်း နာခံလိုက်နာကြ၏။ |
وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ (60)
သူတို့သည် ဤလောကီဘဝ၌သာမက နောင်တမလွန်ဘဝ၌လည်း အရှင့်ကရုဏာတော်မှ ကင်းဝေးစေသောအရာများ သူတို့၏နောက်တွင် (ခြေရာခံ) လိုက်လာခြင်းကို ခံကြရ၏။ သတိမူမှတ်သားကြလော့။ ဧကန်ပင်၊ အားဒ်လူမျိုးတို့သည် သူတို့အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်အား မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်ခဲ့ကြ၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ အားဒ်လူမျိုးကြောင့် ဟူးဒ်လူမျိုးလည်းအရှင့် (လမ်းစဉ်တော်နှင့်ကရုဏာတော်မှ) အလှမ်းဝေးခဲ့ကြသည်မှာ သံသယဖြစ်စရာမလိုပေ။ |
۞ وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ (61)
ဆမူးဒ်လူမျိုးများထံသို့ သူတို့၏အစ်ကို (တမန်တော်) ဆွာလီဟ်ကို စေလွှတ်တော်မူခဲ့၍ သူက “အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ကို နာခံကိုးကွယ်ကြလော့။ သင်တို့အတွက် ထိုအရှင်မြတ်မှအပ အခြား ကိုးကွယ်ရာအရှင် အလျှင်း မရှိချေ။ ထိုအရှင်မြတ်သည် သင်တို့အား အရှင့်ဆန္ဒတော်၏စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ မြေကမ္ဘာမှ ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူပြီး ထို (မြေကမ္ဘာ) ၌ပင် အသက်ရှင်ရပ်တည်နိုင်သော စားနပ်ရိက္ခာ၊ လိုအပ်ချက်များ၊ သာယာဝပြောမှုနှင့်ဂုဏ်သိက္ခာများကို ထောက်ပံ့ထားတော်မူလျက်) အခြေချနေထိုင်စေတော် မူ၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ (သင်တို့ကျူးလွန်မှားမိခဲ့သည်တို့ကို နောင်တကြီးစွာဖြင့် ဝန်ချတောင်းပန်လျက် အရှင့်လမ်း စဉ်တော်အတိုင်း လိုက်နာနိုင်ရန်) အရှင့်ထံ လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ပန်ကြားပြီးနောက် အရှင့်ဘက်သို့ ဦးတည် လှည့်ကြလော့။ မုချဧကန်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်သည် သင်တို့နှင့်အဦးဆုံးဖြစ်တော်မူသောအရှင်၊ သင်တို့၏ဆုမွန်ပန်ကြားသမျှအတွက် တုံ့ပြန်ဖြည့်ဆည်းစေတော်မူသော အရှင်ပင်ဖြစ်တော်မူ၏။” |
قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَٰذَا ۖ أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ (62)
သူတို့က “အို၊ ဆွာလီဟ်၊ ဤမတိုင်မီ သင်က ကျွန်ုပ်တို့ကြားတွင် (ကျွန်ုပ်တို့အတွက်) မျှော်လင့်ချက် အရင်းခံပင်ဖြစ်ခဲ့၏။ (ယခုအခါ) အသင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား ကျွန်ုပ်တို့၏ဘိုး၊ ဘေး၊ ဘီ၊ ဘင်တို့က ကိုးကွယ်ကြလေ့ရှိသော (မိရိုးဖလာကိုးကွယ်မှုမျိုးကို) ကိုးကွယ်ခြင်းမှ တားဆီးလေသလော။ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင်က ကျွန်ုပ်တို့အား မသင်္ကာဖွယ်ရာဘက်သို့ ဖိတ်ခေါ်နေခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အမှန်ပင် ယင်း၌ သံသယအပြည့် ရှိ၏။” ဟု စွပ်စွဲပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ ۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ (63)
(တမန်တော်) ဆွာလီဟ်က “အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ထံတော်မှ ထင်ရှားမြင်သာသော သက်သေအ ထောက်အထားနှင့်ရှင်းလင်းချက်ပေါ်ရပ်တည်ပြီး အရှင်မြတ်က အရှင့်ထံတော်မှ ကရုဏာတော်ကိုလည်း ချီးမြှင့်ထားတော်မူကြောင်း အသင်တို့က မဆင်ခြင်၊ မတွေ့မြင်ကြလေသလော။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်သည် ထိုအရှင်မြတ်အား မနာခံလျှင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ် (၏ပြစ်ဒဏ်) နှင့်ဆန့်ကျင်၍ ကျွန်ုပ်အား ကူညီသူ မည်သူ ရှိအံ့နည်း။ ထိုသို့ဖြစ်ခဲ့လျှင် သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်အား ဆုံးရှုံးနစ်နာစေခြင်းမှအပ (အခြားမည်သည့်အရာကိုမျှ အကျိုးပြု) တိုးပွားစေမည် မဟုတ်ချေ။” |
وَيَا قَوْمِ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ (64)
အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ ဤသည် သင်တို့အတွက် (သင်တို့တောင်းဆိုခဲ့သည့် ယုံကြည်မှုဆိုင်ရာ) အာယာသ် သက်သေလက္ခဏာတော်အဖြစ် ပေးအပ်တော်မူသော အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ကုလားအုတ်မ ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ ထို (ကုလားအုတ်မ) ကို (မည်သည့်အနှောင့်အယှက်မျှမပေးဘဲ) အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏မြေကမ္ဘာ၌ (လွှတ်လပ်စွာ) စားသောက်နိုင်ရန် လွှတ်ထားပြီး သူမအား (ထိခိုက်စေမည့်) မကောင်းသော အကြံအစည်ဖြင့် မထိကြလေနှင့်။ သို့မဟုတ်ပါက လတ်တလောပြစ်ဒဏ်ဖြင့် သင်တို့ကို အရေးယူဖမ်းဆီးလိမ့်မည်။ |
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ۖ ذَٰلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ (65)
သို့သော် သူတို့သည် (အရှင့်သက်သေလက္ခဏာတော်ဖြစ်သော သူမကို မနာလို၊ မမြင်လိုဖြစ်လျက်) ယင်းကုလားအုတ်မ၏တံကောက်ကြောကိုဖြတ် (၍ ရာက်စက်စွာ သတ်ဖြတ်) ခဲ့ကြလေ၏။။ ထို့နောက် (တမန်တော်) ဆွာလီဟ်က “သင်တို့သည် သင်တို့နေထိုင်ရာအိမ်များ၌ (နောက်ထပ်) သုံးရက် (လောကီအကျိုးခံစားခွင့်ဖြင့်) ပျော်ကြလော့။” ဟု ပြောခဲ့၏။ ထိုသို့ပြောခဲ့ခြင်းသည် (မည်သူမျှ မလိမ်ညာ) မငြင်းပယ်နိုင်သော (သတိပေးချက်ဆိုင်ရာ ရာဇသံ) ကတိတော်ဖြစ်၏။ |
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (66)
ထိုသို့ဖြင့် ငါအရှင်မြတ်၏ စီမံချက်အမိန့်တော်ရောက်ရှိလာသောအခါ ငါအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) ဆွာလီဟ်ကိုလည်းကောင်း၊ သူနှင့်အတူရှိခဲ့သော ယုံကြည်သူများကိုလည်းကောင်း၊ အရှင့်ထံတော်မှဖြစ်သော ကရုဏာတော်ဖြင့် ထိုနေ့၌ အရှက်ကွဲအသရေပျက်ခံရခြင်းမှ ကယ်တင်တော်မူခဲ့၏။ မုချဧကန်၊ အသင့်အားဖွဲ့ စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်သည် (စွမ်းအား တန်ခိုးအလုံးစုံကို ပိုင်ဆိုင် တော်မူသော) တန်ခိုးတော်ရှင်၊ (ဂုဏ်သိက္ခာအလုံးစုံကို ပိုင်ဆိုင်တော်မူသော) တန်ခိုးတော်ရှင်၊ (ဂုဏ်သိက္ခာအလုံး စုံကို ပိုင်ဆိုင်တော်မူသော) ဘုန်းတော်ရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (67)
ထို့နောက် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အား ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မတော်မတရား မမှန်မကန်ပြုကျင့်ကြသူ တို့ကို အလွန်ထိတ်လန့်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ပေါက်ကွဲမှုကြီးဖြင့် အရေးယူဖမ်းဆီးစေတော်မူခဲ့ရာ သူတို့သည် သူတို့နေထိုင်ရာ အိမ်များ၌ပင် (မနက်စောစောအချိန်တွင်) လှုပ်ရှားမှုမဲ့သော မှောက်လျက် အနေအထားဖြစ်လာခဲ့ကြ၏။ |
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّثَمُودَ (68)
ထို (မြို့ရွာဒေသ) ၌ မည်သည့်အခါမျှ ချမ်းမြေ့သာယာမှုမရှိခဲ့ မကြုံခဲ့သကဲ့သို့ ဖြစ်လာခဲ့၏။ သတိမူ မှတ်သားကြလော့။ ဆမူးဒ်လူမျိုးတို့သည် သူတို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်ကို မယုံကြည်ဖီဆန်ငြင်းပယ်ခဲ့ကြ၏။ ထိုသို့ဖြင့် ဆမူးဒ်လူမျိုးတို့အား (အရှင့်ကရုဏာတော်မှ ကင်းဝေးစေတော်မူလျက် နှစ်ပေါင်းများစွာ မသာယာသည့် အနေအထားဖြင့် ပစ်ထားတော်မူ၍) ပျက်သုဉ်းစေတော်မူသည်ကို သံသယဖြစ်စရာ မလိုပေ။ |
وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ ۖ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ (69)
ငါအရှင်မြတ်၏ (ကောင်းကင်စေတမန်) သတင်းဆောင်များသည် သတင်းကောင်းနှင့်အတူ (တမန်တော်) အီဗ်ရာဟီးမ်ထံ မုချရောက်ခဲ့ကြပြီးနောက် “ငြိမ်းချမ်းပါစေ” ဟု နှုတ်ဆက်ခဲ့ကြရာ သူကလည်း “ငြိမ်းချမ်းပါစေ။” ဟု တုံ့ပြန်နှုတ်ဆက်ပြီးလျှင် နှောင့်နှေးကြန့်ကြာခြင်း မရှိစေဘဲ မဆိုင်းမတွပင် ကင်ထားသော နွားငယ်တစ် ကောင်ကို ယူဆောင်လာ (၍ ဧည့်ခံ) ခဲ့လေ၏။ |
فَلَمَّا رَأَىٰ أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۚ قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمِ لُوطٍ (70)
သူတို့၏လက်များကို ထို (နွားကင်) ဘက် မလှမ်းကြသည်ကို (တမန်တော်) အီဗ်ရာဟီးမ် (သတိထား) တွေ့ မြင်သည့်အခါ (သူတို့၏စိမ်းကားသောအမူအရာကြောင့်) သူတို့အား မယုံသင်္ကာဖြစ်လျက် သူတို့အန္တရာယ်တစ်စုံ တစ်ခုပေးမည်ကိုကြောက်၍ စိုးရိမ်ပူပင်ခဲ့၏။ (ထိုစဉ်) သူတို့က “မစိုးရိမ်ပါနှင့်။ အမှန်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် လူးသ်လူမျိုးတို့ထံသို့ စေလွှတ်တော်မူခြင်းခံရသော သတင်းဆောင် (စေတမန်) များ ဖြစ်ကြ၏။” ဟု (နှစ်သိမ့်စကား) ပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِن وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ (71)
ထိုစဉ် တမန်တော်အီဗ်ရာဟီးမ်၏ (မြုံ၍အိုနေသော) အမျိုးသမီးသည် သူ့အပါးတွင် မတ်တပ်ရပ်လျက် ပြုံးပြခဲ့ရာ ငါအရှင်မြတ်သည် သူမအား (တမန်တော်) အီးစ်ဟာက်နှင့်သူ့နောက်တွင် ရောက်လာမည့် (တမန် တော်) ယာကုဗ် (သားမြေး) တို့အကြောင်း သတင်းကောင်းပါးစေတော်မူခဲ့၏။ |
قَالَتْ يَا وَيْلَتَىٰ أَأَلِدُ وَأَنَا عَجُوزٌ وَهَٰذَا بَعْلِي شَيْخًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ (72)
သူမက “အို၊ အလိုလေး၊ ဖြစ်မှဖြစ်ရပါလေ။ ဤအချိန်မှာ ကလေးရနိုင်ပါမည်လော။ ကျွန်မက အိုမင်းရင့်ရော်အရွယ်ဖြစ်လာပြီ၊ ကျွန်မ၏ဤအိမ်ရှင်လည်း အသက်အရွယ် အိုမင်းနေသူတစ်ဦးပါ။ (ဤအရွယ်မှာ ဤသို့သော သတင်းကောင်းကြားရခြင်းသည်) ဧကန်ပင်၊ အလွန်ထူးဆန်း အံ့ဩစရာပင်ဖြစ်၏။” ဟု ပြောခဲ့၏။ |
قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ ۖ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ ۚ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ (73)
(ထိုအခါ၊ ထိုသတင်းဆောင် စေတမန်များဖြစ်ကြသော) သူတို့က “အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်၏ စီမံချက်အမိန့် တော်ကြောင့် အံ့အားသင့်ကြသလော။ အိုအိမ်တော်သားအပေါင်းတို့၊ သင်တို့အပေါ် အလ္လာဟ်အ ရှင်မြတ်၏ကရုဏာတော်နှင့်ကျက်သရေမင်္ဂလာအဖြာဖြာ သက်ရောက်ပါစေ။ ဧကန်ပင်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် (အရှင့်အစေခံ လူသားတို့၏လိုအပ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းပေးတော်မူ၍) ချီးမွမ်းမှုအလုံးစုံနှင့်ထိုက်တန်တော်မူသောအရှင်၊ ကြည်ညိုဖွယ်ရာ ဂုဏ်ကျက်သရေအလုံးစုံနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသော အရှင်ဖြစ်တော်မူ၏။” ဟု ပြောဆိုခဲ့ကြ၏။ |
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَىٰ يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ (74)
သူ့ထံသို့ သတင်းကောင်းရောက်စေ၍ (တမန်တော်) အီဗ်ရာဟီးမ်ထံမှ ထိတ်လန့်မှုကို ကင်းရှင်းပျောက် သွားစေတော်မူသည့်အခါ သူသည် လူးသ်လူမျိုးတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ငါအရှင်မြတ် (၏ စေတမန်များနှင့် အချေအတင်ပြောဆိုလျက် သူတို့အား လွတ်ငြိမ်းခွင့်ပေးရန် အရှင့်) ထံ အသနားခံလေ၏။ |
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ (75)
ဧကန်ပင်၊ (တမန်တော်) အီဗ်ရာဟီးမ် နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး အလွန်စာနာတတ်သူ၊ ကြင်နာစိတ်ရှိပြီး အလွန်အသနားခံတတ်သူ၊ အရှင့်ထံကိုယ်စိတ်နှလုံးအပ်နှံလျက် နာခံမှုအပြည့်ဖြင့် ထပ်တလဲလဲ ဦးလှည့်သူပင် ဖြစ်၏။ |
يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا ۖ إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَإِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ (76)
(အရှင်မြတ်က) အို၊ အီဗ်ရာဟီးမ်၊ (ထိုလူမျိုးတို့၏လွတ်ငြိမ်းခွင့်အတွက် အသနားခံနေသော) ဤ (လျှောက်လဲချက်) ကို လက်လျှော့ရပ်တန်းလော့၊ ဧကန်ပင်၊ ယင်း (ဒဏ်ခတ်အရေးယူမှု) သည် သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏စီမံချက် အမိန့်တော်အဖြစ် ရောက်ရှိ ခဲ့ပြီဖြစ်သည့်အပြင် (သူတို့၏ဒုစရိုက်ကျူးလွန်မှုကြောင့်) သူတို့ထံ ဧကန်မလွဲ၊ ဆိုက်ရောက်စေမည့် ပြစ်ဒဏ်ဖြစ် သည့်အတွက် (ယင်းသည်) ပြန်လည်ရုပ်သိမ်းဖယ်ရှားနိုင်စရာ အလျှင်း မဟုတ်ပေ။ |
وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَٰذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ (77)
ငါအရှင်မြတ်၏သတင်းဆောင် စေတမန်များသည် (တမန်တော်) လူးသ်ထံသို့ရောက်ရှိလာသောအခါ သူသည် သူတို့နှင့်ပတ်သက်၍ ရတက်မအေးဖြစ်လျက် ဖိစီးမှုဒဏ်ခံရပြီး (သူ့လူမျိုးတို့က သတင်းဆောင်များအား ဒုက္ခပေးနိုင်ကြောင်း၊ သူတို့ကို ကာကွယ်ရန် အင်အားအလုံအလောက် မရှိကြောင်းတို့ကြောင့်) သူတို့အတွက် ချောင်ပိတ်မိသကဲ့သို့ ပူပင်၍ စိတ်ကျဉ်းကျပ်မှုခံစားလျက် “ဤသည် စိတ်ဆင်းရဲစေသောနေ့ပင် ဖြစ်၏။” ဟု (ပူပင်စွာ) ပြောခဲ့၏။ |
وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ ۚ قَالَ يَا قَوْمِ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي ۖ أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ (78)
(ထိုစဉ်) သူ့လူမျိုးများသည် သူ့ထံသို့ အပြေးအလွှားအလျှင်စလို ရောက်လာခဲ့ကြ၏။ ထိုမတိုင်မီ သူတို့ သည် (အလိုရမ္မက်ဖောက်ပြန်လျက်) အလွန်စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရာ မကောင်းမှုဒုစရိုက်များကို ပြုမူကျင့်ကြံခဲ့ကြ ၏။ (တမန်တော်) လူးသ်က “အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ ဤသည် ကျွန်ုပ်၏သမီးများ ဖြစ်ကြ၏။ သူမတို့သည် သင်တို့အတွက် (သင်တို့၏တဏှာဖောက်ပြန်မှုကို ထိန်းချုပ်စေမည့် ထိမ်းမြားရန်) အသန့်စင်ဆုံး ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်ပေရာ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား စိုးရွံ့ထိတ်လန့် (၍ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ် မြဲမြံစွာဖြင့် လိုက်နာကျင့်သုံး) ကြလော့။ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်၏ဧည့်သည်များကို စော်ကားလျက် ကျွန်ုပ်အား အရှက် မခွဲကြလေနှင့်။ သင်တို့ထဲတွင် (အရှင့်ဖွဲ့စည်းမှုဆိုင်ရာနိယာမတရားကို လက်ခံ၍ ဖြောင့်မတ်သောသူ) ယောက်ျား ပီသသူတစ်ဦး တစ်ယောက်ပင် မရှိကြသလော။” ဟု ဟောပြောခဲ့၏။ |
قَالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ (79)
သူတို့က “သင်၏သမီးများနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့မှာ မည်သည့်တာဝန်မျှမရှိကြောင်း သင်အမှန်ပင် သိနေပြီ။ ဧကန်ပင်၊ အသင်က ကျွန်ုပ်တို့မှာ ဆန္ဒမရှိကြောင်း (မလိုလားကြောင်း) ကိုလည်း မုချ သိနေပြီ။” ဟု ပြောခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ (80)
(တမန်တော်) လူးသ်က “ကျွန်ုပ်မှာ သင်တို့အား ခုခံရန် အင်အားရှိခဲ့လျှင် သို့တည်းမဟုတ် စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာပြီး သန်မာသော ထောက်ခံသူဘက် အားထားနိုင်ခဲ့လျှင် ကောင်းလေစွ။” ဟု ပြောခဲ့၏။ |
قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوا إِلَيْكَ ۖ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ ۖ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ ۚ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ (81)
သတင်းဆောင် စေတမန်များက “အို၊ လူးသ်၊ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသောအရှင်မြတ်က စေလွှတ်တော်မူသော သတင်းဆောင်၊ စေတမန်များဖြစ်၍ သူတို့သည် သင့်အပါးသို့ အလျှင်း ချဉ်းကပ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ သို့ဖြစ်ပေရာ အသင်သည် သင်၏မိသားစုနှင့်အတူ ည၏အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုတွင် ခရီးစထွက်လော့။ ထို့ပြင် သင်၏အမျိုးသမီးမှလွဲ၍ သင်တို့အနက်မှ မည်သူတစ်ဦး တစ်ယောက်ကိုမျှ နောက်ဆံတင်း၍ နောက်လှည့်မကြည့်စေနှင့်။ (သူမသည် နောက်သို့ လှည့်ကြည့် ပြီဖြစ်၍) ဧကန်ပင်၊ ယင်း (နောက်ဆံတင်းခြင်း) ကြောင့် သူတို့ပေါ် ဆိုက်ရောက်သမျှ ပြစ်ဒဏ်သည် သူမအပေါ် ဆိုက်ရောက်မည့် ပြစ်ဒဏ်ပင် ဖြစ်၏။ မုချဧကန်၊ သူတို့ (၏ပြစ်ဒဏ်) အတွက် သတ်မှတ်ချိန်သည် နံနက် မိုးသောက်ချိန်ပင်ဖြစ်၏။ မိုးသောက်ချိန်နီးကပ်လာနေပြီမဟုတ်လော။” ဟု သတိပေးပြောဆိုခဲ့၏။ |
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ (82)
ငါအရှင်မြတ်၏စီမံချက်အမိန့်တော်ကို ရောက်ရှိစေတော်မူသောအခါ ငါအရှင်မြတ်သည် (ထိုမြို့ရွာကို) ဇောက်ထိုးမှောက်ခုံ (ဗြောင်းဆန်) ဖြစ်ပျက်စေတော်မူပြီး သူတို့အပေါ်တွင် (မီးဖုတ်ထားသော ရွှံ့စေးပမာ) ကျောက်ခဲမိုးများကို အလိပ်လိပ် အထပ်ထပ် ရွာသွန်းစေတော်မူ၏။ |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ ۖ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ (83)
(ထိုကျောက်မိုးသီးတိုင်းသည်) သင့်အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ထံတော်မှဖြစ်၍ (ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးချင်းစီးအတွက် ပစ်မှတ်ဖြစ်စေတော်မူလျက်) လျာထားသောအရာဖြစ်သည့်အလျှောက် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်ကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မဟုတ်မတရား မမှန်မကန် ပြုကျင့်ကြသူ တို့မှ (ကွာဝေးသော) ပစ်မှတ်လွဲသောအရာ အလျှင်း မဟုတ်ပေ။ |
۞ وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ وَلَا تَنقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ ۚ إِنِّي أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ (84)
ထို့ပြင် မဒ်ယန် (ပြည်သူများထံ) သို့ သူတို့၏နောင်တော် ရှုအိုက်ဗ်ကို စေလွှတ်တော်မူခဲ့ရာ သူက “အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ကိုသာ နာခံကိုးကွယ်ကြလော့။ ထိုအရှင်မြတ်မှလွဲ၍ သင်တို့အတွက် အခြား မည်သည့်ကိုးကွယ်ရာမျှ အလျှင်း မရှိပေ။ ထို့ပြင် (ကုန်စည်ဖလှယ်ရာတွင် အသုံးပြုသော အတိုင်းအတာစနစ်ရှိ) အချိန်အတွယ်နှင့်ချိန်ခွင်စကေးတို့ကို (မသမာသောနည်းဖြင့် တစ်ဖက်သားနစ်နာအောင်) လျှော့မပေးကြလေနှင့်။ (မသမာသောနည်းဖြစ့် စီးပွားရှာ၍) ကြီးပွားချမ်းသာလာသည်ကို ကျွန်ုပ်သည် ဧကန်မလွဲ၊ တွေ့ မြင်ရသော်လည်း ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် (သင်တို့၏မတရားမှုနှင့်မသမာမှုအတွက် အရေးယူရန်) ဝိုင်းဝန်း (အမှုပတ်) ခံရမည့်နေ့တွင် သင်တို့အပေါ် ပြစ်ဒဏ် (ကျခံရမည်) ကို စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့နေရ၏။” ဟု ဟောပြောခဲ့၏။ |
وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (85)
ထို့ပြင် (ဆက်လက်၍ သူက) အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ (ကုန်စည်ဖလှယ်ရာတွင်) အချိန်အတွယ်နှင့် ချိန်ခွင့်စကေးတို့ကို (ခေါင်းပုံဖြတ်ခြင်းမရှိစေဘဲ တရားတော်နှင့်အညီ) မျှမျှတတ မှန်မှန်ကန်ကန်ဖြင့် အပြည့် အဝ ချိန်တွယ်တိုင်းတာပေးကြလော့။ သူတို့၏ (ပစ္စည်းဥစ္စာများ၊ အခွင့်အရေးများ၊ ရပိုင်ခွင့်များနှင့်အကြောင်း) အရာများကို (ခေါင်းပုံဖြတ်ခြင်း၊ မသမာသော နည်းများဖြင့် လိမ်လည်ရယူခြင်းနှင့်အလွဲသုံးစားပြုခြင်းဖြင့်) လူသားတို့ကို (နစ်နာဆုံးရှုံးအော် အခွင့်အရေးနှင့်ရပိုင်ခွင့်များကို) တားဆီးပိတ်ပင် ထိန်ချန်မထားကြလေနှင့်။ ကမ္ဘာဂြိုဟ်၌ မတည်မငြိမ်မှုများနှင့်အဖျက်အနှောင့်များ ပြုလုပ်ဖန်တီးရန် ကောက် ကျစ်စဉ်းလဲ ယုတ်မာသော လုပ်ရပ်များဖြင့် အန္တရာယ်မပြုကြလေနှင့်။ |
بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ (86)
အကယ်၍ အသင်တို့သည် စစ်မှန်သော ယုံကြည်သူများဖြစ်ကြလျှင် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ပေးအပ်တော်မူထားသည့် (မြေပေါ်မြေအောက်သယံဇာတများ၊ စွမ်းအင်များ၊ စွမ်းရည်များ၊ အရင်းအမြစ်များနှင့်) အခွင့်အရေးများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ ရေရှည်တည်တံ့အောင် ထိန်းသိမ်းရာတွင် တစ်ဦးချင်းစီက အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့် လုပ်ရမည်ဖြစ်ပြီး) ကျွန်ုပ်သည် (တမန်တော်ဖြစ်သော်ငြားလည်း) ထို (အခွင့်အရေးများ) နှင့်ပတ်သက်၍ သင်တို့အပေါ် (တာဝန်ယူထားသော) ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်သူတစ်ဦး မဟုတ်ပေ။ |
قَالُوا يَا شُعَيْبُ أَصَلَاتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ ۖ إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ (87)
သူတို့က “အို၊ ရှုအိုက်ဗ်၊ အသင် ဆွလာသ်ဝတ်ပြုမှုမဏ္ဍိုင်၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ဘိုး၊ ဘေး၊ ဘီ၊ ဘင်များ ကိုးကွယ်လာခဲ့ကြသော (မိရိုးဖလာကိုးကွယ်မှုနှင့်) ကိုးကွယ်ရာများကို စွန့်လွှတ်ရန် သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဥစ္စာဓနပိုင်ဆိုင်မှုများနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့၏ဆန္ဒအလျှောက် (စိတ်တိုင်းကျ လွတ်လပ်စွာ) ရှာဖွေသုံးစွဲခြင်း မပြုရန် အမိန့်ပေးညွှန်ကြားနေခြင်းပင် ဖြစ်သလော။ ဧကန်ပင်၊ အသင်သည် နူးညံ့သိမ်မွေ့ပြီး စိတ် ရှည်သည်း ခံသူ စိတ်ဓါတ်ကြံ့ခိုင်ပြီး ဖြောင့်မတ်တည်ကြည်သူပင် မုချ ဖြစ်ပေ၏။” |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَىٰ مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ۚ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ (88)
(တမန်တော်) ရှုအိုက်ဗ်က “အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်ထံတော်မှဖြစ်သော မြင်သာထင်ရှားသည့် သက်သေအ ထောက်အထားနှင့်ရှင်းလင်းချက်ပေါ်တွင်သာ ရပ်တည်နေကြောင်းနှင့်ကျွန်ုပ်တို့ ထိုအရှင်မြတ်ကပင် အရှင့်ထံတော်မှ ကောင်း မြတ်သောရိက္ခာနှင့်လိုအပ်ချက်များ ထောက်ပံ့ဖြည့်ဆည်းပေးတော်မူကြောင်း အသင်တို့က မတွေ့မြင် ကြလေသလော။ သင်တို့အား အမိန့်ပေးညွှန်ကြားတိုက်တွန်းသမျှသော အကြောင်းအရာများမှ (မည်သည့်လောကီ အကျိုးအမြတ်နှင့်မတည်မငြိမ်ဖြစ်ရန် ရန်စလိုသောဆန္ဒဖြင့်) သင်တို့ကို ဆန့်ကျင်၍ ပြုမူရန် (မည်သို့မျှ) မရည်ရွယ်ပေ။ (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်နှင့်အညီ ပြုပြင်စေခြင်းဖြင့်) တည်ငြိမ်အေးချမ်းသော သင့်မြတ်မှုကို ရည် ရွယ်၍သာလျှင် တတ်စွမ်းသမျှ ရည်ရွယ်လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်၏။ (ထိုသို့ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်နှင့်သင်တို့၏ လုပ်ရပ်များကြား ရင်ကြားစေ့ညှိပေးခြင်းဖြင့် ရရှိမည့်) ကျွန်ုပ်၏အောင်မြင်မှုသည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်နှင့်သာ (ဆိုင်၍ အရှင့်ပေါ်တွင်သာလျှင်) မူတည်နေ ၏။ ကျွန်ုပ်သည် ထိုအရှင်မြတ်ပေါ်သာ ယုံကြည်ကိုးစား၍ ပုံအပ်ပြီး ထိုအရှင်မြတ်ထံသို့သာ (ကိုယ်စိတ်နှလုံးဖြင့်) လှည့်၍ မျှော်ကိုးပါ၏။” ဟု ဟောပြောခဲ့၏။ |
وَيَا قَوْمِ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ ۚ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ (89)
အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ ဆွာလီဟ်၏လူမျိုး၊ ဟူးဒ်လူမျိုး၊ နူးဟ်လူမျိုး ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့် ဘေးဒုက္ခမျိုးကဲ့သို့သော ဘေးဒုက္ခပြစ်ဒဏ်များ သင်တို့အပေါ်လည်း ဆိုက်ရောက်လာစေရန် သင်တို့နှင့်ကွဲလွဲသော ကျွန်ုပ်၏သဘောထားအမြင်ပေါ်အခြေခံ၍ သင်တို့အနက်မှ (အချို့အား) (ရာဇဝတ်မှုများ) ပြစ်မှုဒုစရိုက်များ ကျူးလွန်ခွင့် မပေးကြလေနှင့်။ လူးသ်လူမျိုးတို့သည် သင်တို့နှင့်မကွာခြားလှပေ။ |
وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ (90)
(မသိနားမလည်၍ မတော်တဆ ကျူးလွန်မိသည်တို့အတွက်) သင်တို့အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်ထံတော်၌ လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ပန်ကြားလော့။ ထို့နောက် (နောင်တကြီးစွာရလျက် ဝန်ချတောင်းပန်ခြင်းဖြင့် အရှင့်လမ်းစဉ်တော်နှင့်) အရှင်မြတ်ဘက်သို့ ဦးတည်လှည့်ကြလော့။ မုချဧကန်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် အားလုံးအပေါ် အစဉ်သနားညှာတာတော်မူသော အကြင်နာရှင်၊ အလွန်ပင် မေတ္တာထားတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِينَا ضَعِيفًا ۖ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍ (91)
သူတို့က “အို၊ ရှုအိုက်ဗ် သင်၏ဟောပြောချက်အများစုကို ကျွန်ုပ်တို့ထဲတွင် အင်အားချည့်နဲ့သူတစ်ဦးအဖြစ်သာ မြင်ကြ၏။ အကယ်၍ သင်၏မျိုးရိုး (သည် ကျွန်ုပ်တို့ ကြည်ညိုလေးစားသော လူမျိုးစုဖြစ်သည့်) အတွက် မဟုတ်ခဲ့လျှင် သင့်အား ကျောက်ခဲများဖြင့် မုချ ထုသတ်ခဲ့လိမ့်မည်။ (သင့်ကို ကြည်ညိုလေးစား ခြင်းကြောင့်) သင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အပေါ်တွင် ဩဇာလွှမ်းမိုးနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။” ဟု ပြောခဲ့ကြ၏။ |
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَهْطِي أَعَزُّ عَلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءَكُمْ ظِهْرِيًّا ۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (92)
(တမန်တော်) ရှုအိုက်ဗ်က “အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ ကျွန်ုပ်၏မျိုးရိုးက သင်တို့အား ထိုအရှင်မြတ်ကို ကျောခိုင်း၍ စွန့်ပစ်တားအဖြစ် မှတ်ယူကြရသည်အထိ သင်တို့အပေါ် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထက်ပင် ပိုမို ၍ ဩဇာလွှမ်းမိုးနေသလော။ မုချဧကန်၊ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင် မြတ်သည် သင်တို့ပြုမူကျင့်ကြံသမျှကို လွှမ်းခြုံဝန်းရံထားတော်မူ၏။” |
وَيَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ ۖ وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ (93)
“အို၊ ကျွန်ုပ်၏လူမျိုးတို့၊ ဧကန်ပင်၊ ကျွန်ုပ်သည် (အရှင်မြတ်ပေးအပ်ထားတော်မူသည့် တာဝန်ကို ကျေပွန်စွာ) ပြုမူကျင့်ကြံသူတစ်ဦးဖြစ်သည့်အလျှောက် သင်တို့လည်း သင်တို့၏နေရာ (အဆင့်အတန်းနှင့် အခြေအနေပေါ် ရပ်တည်၍ သင်တို့၏စွမ်းရည်) နှင့်အညီ ပြုမူကျင့်ကြံကြလော့။ အချိန်တန်လျှင် မည်သူက လူလိမ်လူညာ ဖြစ်ပြီး မည်သူ့ထံ အရှက်တကွဲဖြစ်စေမည့် ပြစ်ဒဏ်အား ထိရောက်စေမည်ကို မကြာမီ သင်တို့ သိကြလိမ့်မည်။ အသင်တို့စောင့်မျှော်နေကြလော့။ ကျွန်ုပ်သည်လည်း သင်တို့နှင့်အတူ မုချ စောင့်မျှော်နေ၏။” ဟု ပြန်ပြောခဲ့၏။ |
وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ (94)
ငါအရှင်မြတ်၏စီမံချက်အမိန့်တော်ရောက်ရှိစေတော်မူသောအခါ တမန်တော်ရှုအိုက်ဗ်ကိုလည်းကောင်း၊ သူနှင့်အတူရှိသော ယုံကြည်သူများကိုလည်းကောင်း၊ အရှင့်ထံတော်မှဖြစ်သော ကရုဏာတော်ဖြင့် ကယ်တော်မူပြီး အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မဟုတ်မတရား မမှန်မကန်ပြုမူကျင့်ကြံကြသူတို့ကိုမူ အလွန်ထိတ်လန့်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ပေါက်ကွဲမှုကြီးဖြင့် အရေးယူ ဖမ်းဆီးစေတော်မူခဲ့ရာ သူတို့သည် သူတို့နေထိုင်ရာအိမ်များ၌ပင် (မနက်စောစောအချိန်တွင်) လှုပ်ရှားမှုမဲ့ပြီး မှောက်လျက် အနေအထားဖြစ်လာခဲ့ကြ၏။ |
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا بُعْدًا لِّمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ (95)
ထို (မြို့ရွာဒေသ) ၌ မည်သည့်အခါမျှ ချမ်းမြေ့သာယာမှုမရှိခဲ့ မကြုံဖူးသကဲ့သို့ ဖြစ်လာခဲ့၏။ သတိမူ၍ မှတ်သားကြလော့။ မဒ်ယန်ပြည်သူတို့ကိုလည်း ဆမူးဒ်လူမျိုးတို့အား (အရှင့်ကရုဏာတော်မှ ကင်းဝေးစေလျက် နှစ်ပေါင်းများစွာ မသာယာသည့်အနေအထားဖြင့် ပစ်ထားတော်မူ၍) ပျက်သုဉ်းစေတော်မူသကဲ့သို့ပင် ပျောက်ကင်း ဝေးကွာစေတော်မူခဲ့၏။ |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (96)
ဧကန်ပင်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) မူဆာအား ထင်ရှားသော အခွင့်အာဏာနှင့်အရှင့်အာယာသ် သက်သေလက္ခဏာတော်များနှင့်အတူ စေလွှတ်တော်မူခဲ့၏။ |
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ (97)
ဖါရိုမင်းဆက်နှင့်သူ၏အကြံပေးမှူးမတ်အကြီးအကဲတို့ထံ စေလွှတ်တော်မူခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် သူတို့သည် ဖါရိုမင်းဆက်၏ (စီမံချက်) အမိန့်များသည် မှန်ကန်မျှတသော ညွှန်ကြားချက်နှင့်အညီမဟုတ် (ဘဲ နိုင်လိုမင်းထက်ပြုခြင်းသာဖြစ်) သော်လည်း ဖါရို၏အမိန့်ကိုသာ လိုက်နာခဲ့ကြ၏။ |
يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ ۖ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ (98)
(ဖါရိုသည် သူ့ပြည်သူတို့ကို နိုင်လိုမင်းထက်ပြုရန်သာ ဦးဆောင်ခဲ့ရာ) နောင်တမလွန်ဘဝ ရှင်ပြန်ထမြောက်မည့်နေ့တွင် သူ့လူမျိုးတို့၏ရှေ့ဆုံးမှလိုက်၍ သူတို့ကို (လောကီဘဝ၌ လူတို့က တိရိစ္ဆာန်တို့၏အ သက်သွေးကြောဖြစ်သော ရေရရှိသည့်နေရာသို့ ခေါ်သွားသကဲ့သို့) အလွန်ယုတ်ညံ့ဆိုးဝါးသော ပြစ်ဒဏ်ပေးခံရမည့် နေရာသို့ ငရဲမီး၏ဒဏ်ကို ခံစားစေရန် ဦးဆောင်ခေါ်သွားပေလိမ့်မည်။ |
وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ (99)
ဤလောကီဘဝသက်တမ်း၌ အရှင့်ကရုဏာတော်နှင့်မေတ္တာတော်မှ ကင်းဝေးစေရန်နှင့် (နောင်တမလွန် ဘဝ၏) ရှင်ပြန်ထမြောက်မည့်နေ့တွင် အလွန်ယုတ်ညံ့ဆိုးဝါး (ပြီး အန္တရာယ်ရှိသော) လက်ဆောင်ကို အပေးခံရရန် (ထိုအာဏာရှင်ဖြစ်သူ) သူတို့အား နာခံလိုက်စေခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်၏။ |
ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْقُرَىٰ نَقُصُّهُ عَلَيْكَ ۖ مِنْهَا قَائِمٌ وَحَصِيدٌ (100)
ထိုသို့ပင် ငါအရှင်မြတ်သည် အသင်(တမန်တော်မြတ်)အား (ယခင်က အရေးယူတော်မူခဲ့သည့်) မြို့ရွာဒေ သတချို့ (၏အကြောင်းအရာ၊ အဖြစ်အပျက်၊ သမိုင်းအကြောင်း) သတင်းအချက်အလက်များအနက်မှ (အချို့ကိုသာ) တင်ပြစေတော်မူခြင်း ဖြစ်၏။ ထို (အဖြစ်အပျက်များနှင့်သက်ဆိုင်သော သမိုင်းဝင် အဆောက်အအုံများနှင့်အကြောင်း) အရာများအနက်မှ (အချို့သည် ယနေ့တိုင် ထူထူထောင်ထောင်) တည်မြဲနေသော်လည်း (အချို့မှာမူ သဲလွန်စရှာရခက်သည်အထိ လုံးလုံးလျားလျား) ပျက်သုဉ်းပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီ ဖြစ်၏။ |
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِن ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ ۖ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ لَّمَّا جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ (101)
ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့အား မည်သည့်အခါမျှ မတော်မတရားပြုတော်မမူသော်လည်း သူတို့သည် သူတို့၏ နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ် အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည်အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်) များ သူတို့၏အလိုရမ္မက်နှင့်အညီ အသုံးချ၍ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်လျက် မဟုတ်မတရား မမှန်မကန်ပြုလုပ်ခြင်းဖြင့် သူတို့ကိုယ်သူတို့သာ မတော်မတရားလုပ်ခြင်းပင် ဖြစ်၏။ အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင် မြတ်၏စီမံချက်အမိန့်တော် ရောက်ရှိစေတော်မူသည့်အခါ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ သူတို့မှ (အားကိုးတကြီး ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်ကြသော) ကိုးကွယ်ရာများအပြင် အခြားမည်သည့်အရာကမျှ (သူတို့အတွက်) အသုံးဝင် အရာရောက်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ သူတို့သည် ဆုတ်ယုတ်နစ်နာ၊ ဆုံးရှုံးပျက်စီးမှုမကင်းသောအရာမှလွဲ၍ (အခြား မည်သည့်ကောင်းရာကောင်းကြောင်းကိုမျှ) တိုးပွားစေနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ |
وَكَذَٰلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَىٰ وَهِيَ ظَالِمَةٌ ۚ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ (102)
ထိုကဲ့သို့ပင် မြို့ရွာဒေသများကို သင့်အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ ဒဏ်ခတ်အရေးယူမှုရောက်ခဲ့စဉ်သည် (ထိုမြို့ရွာဒေသနေ) ပြည်သူတို့၌ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ချိုးဖောက်ကျူးလွန်၍ မဟုတ်မတရား မမှန်မကန်သော ပြုမူကျင့်ကြံမှုများ (ရေပန်းစားနေချိန်ဖြစ်သော) ကြောင့် ထိုအရှင်မြတ်က ဒဏ်ခတ်အရေးယူခြင်း ဖြစ်၏။ |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَةِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ (103)
ဧကန်မုချ၊ ထို (အမိန့်ညွှန်ကြားချက်များ)၌ နောင်တမလွန်ဘဝ၏ပြစ်ဒဏ်ကို ကြောက်ရွံ့စိုးရိမ်သူတို့အ တွက် (သင်ခန်းစာနှင့်သတိပေးချက်ဆိုင်ရာ) အာယာသ်သက်သေလက္ခဏာတော်များ အမှန်ပင် ရှိ၏။ ထိုနေ့သည် အရှင်မြတ်က လူသားအားလုံးကို (တစ်နေရာတည်း၊ တစ်ချိန်တည်း၌) စုရုံးစေတော်မူမည့်နေ့ပင်ဖြစ်ပြီး ထိုနေ့သည်ပင် (သက်ရှိအားလုံး၏လောကီဘဝ အတွေ့အကြံများအားဖြင့်) သက်သေခံရန် သတ်မှတ်ခြင်းခံရသောနေ့လည်း ဖြစ်၏။ |
وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلَّا لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ (104)
ငါအရှင်မြတ်သည် ထိုနေ့ကို (ယင်းအတွက်) သတ်မှတ်ပြဋ္ဌာန်းထားသော အချိန်ကာလမှအပ (ယင်းအား) နှောင့်နှေးရွှေ့ဆိုင်းတော်မူမည် အလျှင်း မဟုတ်ပေ။ |
يَوْمَ يَأْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ (105)
ထိုနေ့ (ထိုအချိန်ကာလ) ဆိုက်ရောက်လာသည့်အခါ ထိုအရှင်မြတ်ခွင့်ပြုချက် (ရရှိထားသူ) မှအပ မည်သည့် နဖ်စ် (ခေါ် မျိုးရိုးဗီဇထဲ၌ ထည့်ပေးတော်မူထားသော ဉာဉ်စဉ်စရိုက်၊ ပင်ကိုယ်အရည်အသွေး၊ စွမ်းရည် အစွမ်းအစနှင့်စိတ်ဆန္ဒများကို အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်အတိုင်းဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် စိတ်အလိုဆန္ဒအတိုင်းဖြစ်စေ၊ ရှာဖွေသုံးစွဲနိုင်ရန် အသုံးချနိုင်သော စိတ်ဝိဉာဉ်)ပိုင်ရှင်မျှ စကားပြောခွင့်ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်သောကြောင့် သူတို့အနက်မှ (အချို့သည်) စိတ်ပျက်လက်ပျက် (ဖြစ်ကြပြီး အချို့မှာမူ) ပျော်ရွှင်မြူးတူး (ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။) |
فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ (106)
ထိုစိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်ကြသူတို့အနေဖြင့် သူတို့သည် (မကောင်းမှုများကို ရှာဖွေဆည်းပူးမှုကြောင့် ငရဲမီးထဲ၌ ရှိကြမည်ဖြစ်သောကြောင့် သူတို့အတွက် ထိုငရဲဘုံထဲတွင် (အားကိုးအားထားစရာဟူ၍ တညည်းညည်း တညူညူနှင့်တအော်အော်တအီအီ) သက်ပြင်းချညည်းတွားခြင်းနှင့်အဆက်မပြတ် ငိုကြွေးခြင်းတို့သာ ရှိလိမ့်မည်။ |
خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (107)
ထိုငရဲဘုံထဲတွင် သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၏ ဆန္ဒတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူသည့်အချိန်ကာလမှအပ မိုးကောင်းကင်များနှင့်ကမ္ဘာဂြိုဟ် အဓွန့်ရှည် တည်တံ့သရွေ့ (ဟူသည့် အာရဗီစကားပုံ၏အဓိပ္ပါယ်ဖြစ်သော) အစဉ်ကာလအကန့်အသတ်မဲ့ နေထိုင်ခံစားရလိမ့်မည်။ မုချဧကန်၊ သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်သည် အရှင့်ဆန္ဒတော်ဖြင့် ရည်ရွယ်တော်မူသည်ကို (ပြီးမြောက်အောင်)ပြုလုပ်စေသည့် အာဏာအလုံးစုံကို ပိုင်ဆိုင်တော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
۞ وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۖ عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ (108)
ထိုပျော်ရွှင်မြူးတူးနေကြသူတို့အနေဖြင့် သုခဥယျာဉ်ထဲတွင်ရှိကြလျက် သင့်အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်၏ ဆန္ဒတော်နှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူသည့် အချိန်ကာလမှအပ မိုးကောင်းကင်များနှင့်ကမ္ဘာဂြိုဟ်အဓွန့်ရှည့်တည်တံ့သရွေ့ (ဟူသည့် အာရဗီစကားပုံ၏အဓိပ္ပါယ်ဖြစ်သော) အစဉ်ကာလအကန့်အသတ်မဲ့ ထိုသုခဥယျာဉ်ထဲ၌ပင် နေထိုင်စံမြန်းကြလိမ့်မည်။ (ယင်းသည်) အဆက်မပြတ် ရပ်စဲစေခြင်းမရှိသော အရှင်မြတ်ချီးမြှင့်တော်မူသည့် လက်ဆောင်တော်ပင်ဖြစ်၏။ |
فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّمَّا يَعْبُدُ هَٰؤُلَاءِ ۚ مَا يَعْبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعْبُدُ آبَاؤُهُم مِّن قَبْلُ ۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنقُوصٍ (109)
သို့ဖြစ်ပေရာ ဤသူတို့သည် သူတို့မတိုင်မီရှိခဲ့ကြသော သူတို့၏ ဘိုး၊ ဘေး၊ ဘီ၊ ဘင်များကိုးကွယ်ခဲ့ ကြသကဲ့သို့ (မိရိုးဖလားရုပ်တုကိုးကွယ်မှုနှင့်အခြားအရှင်မြတ်ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူသည့်အရာများကို) ကိုးကွယ်နေခြင်းမှအပ (အခြားမည်သည်ကိုမျှ) ကိုးကွယ်ကြသည် မဟုတ်သဖြင့် (သူတို့၏) ကိုးကွယ်သမျှ၌ ဇဝေဇဝါမဖြစ်ကြလေနှင့်။ ဧကန်ပင်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့၏ (ရသင့်ရထိုက်သော လောကီခံစားခွင့်နှင့်) ဝေစုဝေပုံများ ပြတ်တောက်လျော့နည်းခြင်း မရှိစေဘဲ အပြည့်အဝပေးတော်မူမည်။ |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ (110)
ငါအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) မူဆာအား ကျမ်းတော်ကို မုချပင် ပေးအပ်တော်မူခဲ့ရာ ယင်းနှင့်စပ် လျဉ်း၍ သဘောထားကွဲလွဲမှုများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့၏။ သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်၏ထံမှ သူတို့အချင်းချင်းကြားတွင် (သဘောထားကွဲလွဲနေသည်များကို ပြတ်ပြတ်သားသား ဖြေရှင်းပေးနိုင်မည့်) ရှေ့ပြေးပဏာမ အမိန့်ဗျာဒိတ်တော်တစ်ခုကို အမှန်ပင် စီရင်ဆုံးဖြတ် ချက်အဖြစ် ပြဋ္ဌာန်းတော်မမူခဲ့လျှင် ဧကန်ပင်၊ သူတို့သည် ထို (ကျမ်းတော်) နှင့်ပတ်သက်၍ ဇဝေဇဝါဖြစ်လျက် တွေဝေနေခြင်းဖြင့် ယင်း၌ မုချပင် ဒွိဟသံသယ ရှိခဲ့ကြမည်။ |
وَإِنَّ كُلًّا لَّمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ ۚ إِنَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (111)
မုချဧကန်၊ သူတို့တစ်ဦးချင်းစီအား အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်က သူတို့၏ပြုမူကျင့်ကြံမှုများ၏ (အကျိုးဆက်အဖြစ် ရသင့်ရထိုက်သော လောကီခံစားခွင့်များ) ကို မုချပင် အပြည့်အဝ ပေးတော်မူမည်။ ဧကန်ပင်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် သူတို့ပြုမူကျင့်ကြံသမျှနှင့်စပ်လျဉ်း၍ (အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို) အကြွင်းမဲ့ သိထားတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (112)
သို့ဖြစ်ပေရာ အသင်သည် (ကိစ္စရပ်ဟူသမျှအတွက်) အမိန့်ပေးညွှန်ကြားခြင်း ခံရသည့်အတိုင်းပင် (ဖြောင့်မတ်တည်ကြည်စွာနှင့်အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့်) လိုက်နာရပ်တည်ပြီး (ယခင်အမှားများကို ဝန်ချ တောင်းပန်၍) အရှင့်လမ်းစဉ်တော်ဘက်သို့ ဦးတည်လှည့်ကြလျက် အသင်နှင့်အတူရှိနေကြသူတို့ကိုလည်း (ထိုသို့ပင် လိုက်နာရပ်တည်) စေလော့။ သို့သော် အရှင့်စည်းမျဉ်းဘောင်များကို မကျူးလွန် မချိုးဖောက်ကြ လေနှင့်။ ဧကန်ပင်၊ ထိုအရှင်မြတ်သည် သင်တို့ပြုမူကျင့်ကြံသမျှကို အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူသောအရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ |
وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (113)
ထို့ပြင် အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား ချိုးဖောက်ကျူးလွန်ကြသူတို့ဘက်သို့ မယိမ်းယိုင် မတိမ်းညွတ်ကြလေနှင့်။ သို့မဟုတ်ပါက ငရဲမီးသည် သင်တို့ကို ထိလာလိမ့်မည်။ (သတိပြုမှတ်သားသင့်သည်မှာ ထိုစဉ်) သင်တို့အတွက် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်မှလွဲ၍ မည်သည့်ယုံကြည်စိတ်ချရသော ကာကွယ်စောင့်ရှောက်သူမျှ ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်သည့်အပြင် သင်တို့အကူအညီပေးခံကြမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ |
وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ۚ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ (114)
နေ့၏အစွန်းနှစ်ခု (ဖြစ်သော (ဇူဟူရ်) မွန်းတည့်ချိန်နှင့် (အဆွာရ်) ညနေချိန်တို့) ၌လည်းကောင်း၊ ည၏အနီးတဝိုက် (ဖြစ်သော (မဂ်ရီဗ်) နေဝင်ပြီးခါစအချိန် (အေရှာ) ည၏အစပိုင်းနှင့် (ဖဂျရ်) အရုဏ်မတက်မီ အချိန်တို့၌လည်းကောင်း၊ ဆွလာသ်ဝတ်ပြုမှုကို (ယင်း၏စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများနှင့်အညီ အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာ ဖြင့်) ဆောက်တည်ကြလော့။ မုချဧကန်၊ ကောင်းမှုသုစရိုက်များသည် မကောင်းမှုဒုစရိုက်များကို သုတ်သင်ဖယ်ရှားစေ၏။ ထို (ကျမ်းတော်) သည် (အရှင့်နိယာမတရားများကို အလေးအနက်ဆင်ခြင်လျက် အရှင်မြတ်အား) သတိရ တသ၍ ဖွင့်ဟပြောဆိုကြသူတို့အတွက် (အကြံဉာဏ်နှင့်သတိပေးနှိုးဆော်စာများပါဝင်သည့်) သတိရ တသစရာပင် ဖြစ်၏။ |
وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ (115)
ထို့ပြင် (မကောင်းမှုဒုစရိုက်များကို ရှောင်ကြဉ်ရာတွင်လည်း ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်မှုကို ရင်ဆိုင်တော်လှန်ရာ၌လည်းကောင်း၊ ကောင်းမှုသုစရိုက်များ ပြုကျင့်ရာ၌လည်းကောင်း၊ ဇွဲလုံ့လဝီရိယမြဲမြံစွာဖြင့်) သည်းခံကြံ့ခိုင်မှုရှိ ကြလော့။ (အကြောင်းမှာ) မုချဧကန်၊ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်သည် မုဟ်မဲန် (ခေါ် လုပ်ရပ်တာဝန်ယူသမျှအား အရှင်မြတ်က အကြွင်းမဲ့ မြင်နေတော်မူကြောင်းကို နှလုံးသွင်းလျက် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် စိတ်စေတနာဖြူ စင်စွာဖြင့် ပြုကျင့်ကြသူ) များ၏အကျိုးကို (မည်သည့်အခါမျှ) အချည်းနှီး ဆုံးရှုံးစေတော်မူမည် မဟုတ်ချေ။ |
فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّنْ أَنجَيْنَا مِنْهُمْ ۗ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ (116)
(အလိုလေး၊ အလွန်ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းလှ၏။) အကယ်၍ သင်တို့မတိုင်မီ လွန်လေခဲ့ပြီးဖြစ်သော မျိုးဆက်များအနက်မှ (အချို့သည် အရှင်မြတ်သတိပေးတော်မူသည့်အတိုင်း) ကမ္ဘာပေါ်တွင် မတည်မငြိမ်မှုများနှင့်အဖျက်အမှောင့်ပြုခြင်းတို့မှ တားမြစ်ခဲ့လျှင် (အရှင်မြတ်ပေးအပ်တော်မူသော ယုံကြည်မှု၊ အမှန်တရားသစ္စာ၊ ဉာဏ်ပညာ၊ စွမ်းရည်၊ စွမ်းအင်၊ ကောင်းမှုကုသိုလ်၊ ကိုယ်ကျင့်တရားများ၊ ဘဝ၏အနှစ် သာရနှင့်ပန်းတိုင်၊ မြေ ပေါ်မြေအောက်သယံဇာတများစသည်တို့ကို လက်ဆင့်ကမ်းသယ်ဆောင်လျက်) ရေရှည်တည်တံ့စေမည့် (သူ တော်စင်၊ သူတော်ကောင်းများ၊ အတတ်ပညာရှင်စသော) စွမ်းရည်များ (လည်းများစွာ ကျန်ရစ်လျက်) ရှိခဲ့ လိမ့်မည်။ သို့သော် (အများစုက ထိုသို့မတားမြစ်ခဲ့ခြင်းကြောင့်) ငါအရှင်မြတ်သည် သူတို့အနက်မှ လူနည်းစုကိုသာ ကယ်တင်တော်မူခဲ့၏။ (အများစုမှာမူ) ထို (မြေကမ္ဘာ) ၌ ငါအရှင်မြတ်ပေးအပ်တော်မူထားသော (စွမ်းရည်၊ စွမ်းအင်၊ သယံဇာတ၊ ဉာဏ်ပညာ၊ လမ်းညွှန်တော်၊ ယုံကြည်မှုသစ္စာတရားစသည့်) အရာများနောက်ကိုသာ လိုက်ကြလျက် (ထိုစွမ်းရည်များနှင့်သက်ဆိုင်သည့်) အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များကို ကျူးလွန်ချိုးဖောက်၍ မဟုတ်မတရား၊ မမှန်မကန် ပြုမူကျင့်ကြံခြင်းဖြင့် ရာဇဝတ်မှုကျူးလွန်သူများ ဖြစ်လာခဲ့ကြ၏။ |
وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ (117)
(နှလုံးသွင်းသင့်သည်မှာ) သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်တော်မူသော အရှင်မြတ်သည် မြို့ရွာဒေသများနှင့်ဖြောင့်မတ်မှန်ကန် ကောင်းမြတ်ကျင့်ကြံမှုများဖြင့် ပြုပြင်ကြသော ပြည်သူများကို မတော်မတရား ပျက်စီးတိမ်ကောစေတော်မူရန် (မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ) မဖြစ်နိုင်ပေ။ |
وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ (118)
အကယ်၍ အသင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏ဆန္ဒတော်ဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းနှင့်အညီ အလိုရှိတော်မူလျှင် လူသားအားလုံးကို (လွတ်လပ်စွာ ရွေးချယ်ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်မပေးဘဲ တစ်ခုတည်းသော ဘာသာအယူဝါဒနှင့်ယုံကြည်မှုအပေါ် ရပ်တည်စေခြင်းဖြင့်) တစ်ခုတည်းသော လူ့ဘောင်အသိုင်းအဝိုင်းအဖြစ် မုချပင်၊ ဖြစ်ပေါ်စေတော်မူနိုင်၏။ သို့ရာတွင် (သူတို့၌ လွတ် လပ်စွာ ရွေးချယ်ဆုံး ဖြတ်ပိုင်ခွင့် ရှိကြသဖြင့် ကွဲပြားခြားနားသော လမ်းစဉ်များကို လိုက်နာခွင့်ရှိလျက်) သဘောထားကွဲလွဲမှု ဖြစ်စေခြင်းကို (မည်သည့်အခါမှ) ရပ်တန့်ကြလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ |
إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (119)
(သဘောထားကွဲလွဲမှုကို ရပ်တန့်စေမည့်သူတို့မှာ) သင့်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်က ကရုဏာတော်(ဖြစ်သော ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်နှင့်ဖြောင့်မတ်မှန် ကန်သော လမ်းစဉ်တော် ချီးမြှင့်ပေးအပ်တော်မူ၍ ကရုဏာ) သက်တော်မူသူများသာ ဖြစ်၏။ ထိုအတွက်ကြောင့်သာ သူတို့ကို ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူခဲ့ပြီး သင့်အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်၏မုက္ခပါဌ်တော်၌ “ဧကန်ပင်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် ငရဲဘုံကို လူသားနှင့်ဂျင်န်အားလုံးအနက်မှ (အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား ဖီဆန်ချိုးဖောက်လျက် ငရဲမီးနှင့်ထိုက်တန်သူများဖြင့်) ပြည့်နှက်စေမည်။"" ဟုလည်း” (စုံလင်စွာ) အပြီးသတ် ပြည့်စုံစေတော်မူ၏။ |
وَكُلًّا نَّقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ ۚ وَجَاءَكَ فِي هَٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (120)
ငါအရှင်မြတ်က ရစူလ်တမန်တော်များ၏ (စံနမူနာယူဖွယ်ရာ သတင်းအချက်အလက်များနှင့်) အကြောင်းအရာများအနက်မှ (သမိုင်းဦးကာလ၌ စေလွှတ်တော်မူခဲ့သော တမန်တော်များနှင့်ပတ်သက်၍) အသင် (တမန်တော်) အား ပြောပြတော်မူသည့် အကြောင်းအရာတိုင်းသည် ယင်းဖြင့် သင်၏နှလုံးသား (နှလုံးရည်) ကြံ့ခိုင်မြဲမြံစေရန်အတွက်ပင် ဖြစ်၏။ အသင့်ထံရောက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သော ဤ (ကျမ်းတော်မြတ်ကုရ်အာန်) ၌ အမှန်တရားသစ္စာ၊ ဆုံးမသွန်သင်မှုဆိုင်ရာညွှန်ကြားချက်နှင့်ယုံကြည်သူတို့အတွက် သတိရ တသ၍ ဖွင့်ဟစရာများ ပါဝင်၏။ |
وَقُل لِّلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ (121)
မယုံကြည်သူတို့အား “သင်တို့၏အခြေအနေ အဆင့်အတန်းနှင့်နေရာတွင် သင်တို့ရပ်တည်ကြပြီး (လုပ်စ ရာများကို တတ်နိုင်သလောက်) လုပ်ကြလော့။ ကျွန်ုပ်တို့လည်း (ကျွန်ုပ်တို့၏အခြေအနေ၊ အဆင့်အ တန်းနှင့်နေရာပေါ်တွင်ရပ်တည်၍) ပြုမူကျင့်ကြံသူများ ဖြစ်ကြ၏။” ဟု ဟောလော့။ |
وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ (122)
ထို့ပြင် (သင်တို့လည်း သင်တို့၏အခြေအနေကို) စောင့်ကြည့်ကြလော့။ ကျွန်ုပ်တို့လည်း စောင့်ကြည့်နေသူများ ဖြစ်ကြ၏။ |
وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123)
မိုးကောင်းကင်များနှင့်ကမ္ဘာဂြိုဟ်အတွင်းရှိ မျက်ကွယ်ရာများကို အရှင်မြတ်ဖြစ်တည်စေတော်မူပြီး အရှင့်အချုပ်အခြာထဲ၌ ရှိသောကြောင့် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ပိုင်ဆိုင်တော်မူသောအရာများဖြစ်ပြီး စီမံချက်အရေးကိစ္စဟူသမျှသည်လည်း (အရှင့်နိယာမတရားများနှင့်အညီ) အရှင်မြတ်ဘက်သို့သာ ဦးတည်ရောက်ရှိစေခြင်း ခံရလိမ့်မည်။ သို့ဖြစ်ပေရာ အရှင်မြတ်ပေါ်တွင်သာ (အရေးကိစ္စဟူသမျှအတွက်) ယုံကြည်ကိုးစား၍ ပုံအပ်ကြလော့။ အမှန်စင်စစ်၊ သင့်အားဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်မြတ်သည် သင်တို့ပြုမူကျင့်ကြံသမျှအား သတိမမူဘဲ မေ့လျော့တော်မူမည့်အရှင်မြတ် မဟုတ်ချေ။ |
